Dagblaðið - 30.12.1978, Side 32

32
/*
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 30. DESEMBER 1978.
„FÉLAGIJESÚS” OG
VINSTRIMENN
-
Byrjar nú ballið aftur. Eigum við nú
að fara að lifa á ný hina sænsku menn-
ingartíma Njarðar P. Njarðvík og fé-
laga, hugsaði ég er ég frétti um hina
makalausu bók. 1 því sambandi vökn-
uðu þessar spurningar: „Er þessi
árátta vinstri manna aö ráðast að
kristinni trú og siðgæði undireins og
þeir komast til valda skynsamleg frá
pólitisku sjónarmiði?" og i öðru lagi,
„eru pólitísk afskipti af trú manna
yfirleitt æskileg?”
Athugum fyrri spurninguna. Færi
ekki betur að menn huguðu í alvöru
að orðum hins snjalla listamanns og
ötula baráttumanns, Jónasar Árna
sonar, sem efnislega hljóðuðu á þann
veg að pólitiskum áhugamálum verði
ekki framkomið með þvi að sýna af sér
sóðaskap i listum, heldur á allt öðrum
vettvangi. Ég tel að hér sé mjög
heimskulega að staðið af eftirtöldum
ástæðum: í fyrsta lagi; ef tilgangurinn
er sá að brjóta niður kristna trú í land
inu þá eru áhrifin oftast þveröfug.
Trúað fólk er andlega skylt vinstri
mönnum að þvi leyti að þar er hver
höndin upp á móti annarri, en árásir af
þessu tagi virka sem undralyf á þann
veg að þjappa hinum sundurleita hóp
saman til varnar og sóknar og hlýt ég
þvi sem áhugamaður um kristilega út
breiðslu að fagna þeirri hlið málsins.
I öðru lagi er hér heimskulega að
staðið, því það gefur pólitískum and-
stæðingum skætt og mjög áhrifaríkt
vopn í hendur.
í þriðja lagi er þetta heimskulegt at
hæfi að þvi leyti að það torveldar
utanflokkafólki ( og þar er ég i hópi)
sem vill viðhalda kristinni trú og lífs-
skoðun i landinu að styðja vinstri
flokka.
1 fjórða lagi skilur þetta fólk ekki
það tímanna tákn að margt ungt trúað
fólk er að verða miklu vinstrisinnaðra
en áður var, sbr. stuðning katólskra
presta við frelsishreyfingar í Suður-
Ameriku og stuðning kristinnar kirkju
við yfirleitt mannréttindabaráttu,
hvar sem er i heiminum.
En hugum nú að sjálfu bókarmál
inu. Hvað er það í bókinni, sem er
svona hneykslanlegt? hrópuðu Stefán
Jónson og fleiri alþýðubandalags-
menn. Réttara hefði verið að hrópa:
„Hvað er það í bókunum” o.s.frv. þvi
þetta er ekki eina bókin sem skrifuð
hefur verið í svipuðum dúr og and-
kristnum anda. Á öldinni sem leið
voru uppi talsvert öflugar hreyfingar
sem kölluðu sig frihyggjumenn. Þá
var gefinn út urmull af allskyns and-
kristilegum ritum og svo mun einnig
hafa verið framan af þessari öld.
Veslast upp af
vesöld og kröm
En hvað er orðið af öllum þessum
ritum? Þó leitað sé með logandi Ijósi er
erfitt að koma auga á þau hjá forn-
bókasölum, svo mun einnig vera i
einaksöfnum og það er trú min að þó
að bókin Félagi Jesús seljist vafa-
laust vel núna vegna hinnar gifurlegu
auglýsingar sem hún hefur fengið
muni örlög hennar verða þau að hún
veslist upp af vesöld og kröm og það
algjörlega án þess að fá kristilega jarð-
arföt í kaupbæti.
Á sama tíma og þessi örlög bíða
þessara bóka eykst sala á Biblíunni og
kristilegum ritum ár frá ári. T.d. er svo
miklu af Biblíunni smyglað inn í Aust-
ur-Evrópuríkin að þau telja sér stafa
Kjallarinn
Karl Adolfsson
öllu meiri hættu af biblíuboxurum
þessum, sem sumir kalla svo, heldur
en af sjálfu Atlantshafsbandalaginu,,
eftir viðbrögðum þeirra að dæma. En
á þá að banna útgáfu á andkristilegum
ritum? Svarið er alls ekki. Frá sjónar-
hóli prentfrelsis er ekkert athugavert
við útgáfuna og ekkert óeðlilegt þó að
gefin séu út vantrúarrit af ýmsu tagi.
Slíkt verkar að mínu mati frekar sem
hvati að kristilegu starfi og skerpir
andstæður, þvi ekkert er hættulegra
kristilegu starfi en einmitt lognmollan.
Nei, það sem athugavert er við
málið og gerir það alvarlegt er að rekja
má styrkveitingu til þessarar bókar frá
pólitískt skipaðri nefnd og að
ákveðnum pólitiskum flokki og það
meira að segja framámanns i sama
flokki.
Hanskanum kastað
Ég trúi ekki öðru en að Stefán Jóns-
son og aðrir ábyrgir menn innan
Alþýðubandalagsins hljóti að átta sig
á því að útgáfa þessarar bókar er ekk-
ert annað en það að verið er að kasta
hanskanum framan i kristna trú og
það hlýtur að vekja upp þessa spurn-
ingu: „Ætlar Alþýðubandalagið i
styrjöld við kristna trú og lifsskoðun i
landinu?” Getur verið að menn séu
svona skammsýnir? Getur það verið
að menn hafi ekkert lært af viðureign
austur-þýskra og pólskra valdhafa við
kristna kirkju eða ekkert lært af þvi
sem er að gerast i Iran i dag? Hvernig
skyldu viðbrögð múhameðstrúar-
manna hafa orðið ef eitthvað slikt
hefði verið skrifað um Múhameð? Af
þeim fréttum sem berast frá þeim
heitu stöðum er ekkert ólíklegt að
málið hefði verið afgreitt á þann ein
falda hátt að skera höfundinn á háls
og sennilega útgefandann lika. Ég er
alveg viss um að við Stefán Jónsson
gætum verið sammála um að þakka
Guði fyrir það að afkomendur viking-
anna eru ekki alveg svona herskáir og
fyrir löngu hættir að stunda íþróttir af
þessu tagi.
En snúum okkur aftur að spurning-
unni: „Hvað er það í bókinni, sem er
svona hneykslanlegt?” Ég spyr til
baka: „Getur það verið að Stefán
Jónsson og félagar hafi aldrei heyrt
lesna hina kristilegu trúarjátningu? —
Það er auðvitað alveg Ijóst að bók
þessi stangast, andlega séð, i öllum
grundvallaratriðum á við kristna trú-
arjátningu og kristna trú, og breytir
þar engu um þó að hún sé túlkuð á
hugljúfan hátt. (Sbr. ritdóm Ólafs
Jónssonar í Dagbl. 12.12.).
Ef alþýðubandalagsmenn skilja ekki
þetta, þá er ekki hægt að rök-
ræða við þá um bókina, heldur verður
að skirskota til heilbrigðrar skynsemi
og spyrja: „Er þetta skynsamlegt frá
pólitisku sjónarmiði?" Ég hygg að
fleiri en ég telji æskilegt að fá yfirlýs-
ingu um það hver sé hin opinbera
stefna flokksins gagnvart trúmálum.
Víkjum þá að spurningunni: „Eru
pólitísk afskipti af trú manna æski-
leg?” Ég tel að svo sé ekki. Kristin trú
og stjórnmál ættu að vera aðskilin mál
af þeirri einföldu ástæðu að trúin er
fyrir alla. algjörlega burtséð frá því
hvernig þeir vilja skipa efnislegum
þáttum mannlifsins, pólitiskt séð. Sú
tíð ætti að vera liðin, eins og t.d. á
timum keisaranna í Rússlandi, aðgjör
spillt valdastétt notaði spillta og frá-
fallna kirkju til að halda almúganum i
kúgun og umturnaði á þann hátt með
gjörðum sinum trú milljóna manna. Á
sama hátt á það ekki að eiga sér stað
að pólitikst skipuð nefnd noti aðstöðu
sina til þess að styrkja bók sem tvi
mælalaust verður að teljast árás á
grundvallaratriði kristinnar trúar.
Slikt athæfi er óumdeilanlega pólilisk
afskipti af trú manna og að mínu viti
pólitisk mistök sem ekki ættu að
endurtakasig.
Karl Adolfsson,
bólstrari.
Vetrartízkan:
STÍLHREIN OG
SPORTLEG
—þannig skal hún vera
Sífellt eru gerðar meiri kröfur til fatn
aðarins sem hæst ber í tízkuheiminum
hverju sinni. Fólk vill að flikin sé úr
góðu efni sem hægt er að treysta að end
ist.
Þær flikur sem standast gæðin eru nú
orðið kallaðar „fjárfestingaflikur”.
Ennfremur skulu fötin vera sportleg i
sniðum og geta gengið hvar sem er.
Efnið í fötum núna er yfir höfuð bóm
ull og silki, sem meðal annars notast i
siðar skyrtur og mussur. Pilsin eiga nú
að vera köflótt eða einlit með mikilli
vídd og stórum vösum.
Vinsælasti liturinn í dag er hvitur
„vetrarhvítur” alla vega á okkar breidd-
argráðu. Fleiri hvitir litir eru einnig vin-
sælir s.s. beinhvitur og gráhvitur.
Vattjakkarnir hafa náð töluverðum
vinsældum bæði hér og erlendis og oft-
ast eru þeir hvítir, þó svo að þeir fáist í
fleiri litum.
Oft er haft stroff á þessum jökkum i
mittinu og í hálsmáli og á ermum. Jakk-
arnir hafa einnig náð töluverðum vin-
!
Hálsklútarnir bindast sawan þannig að
þeir myndi sjal.
sældum úr flaueli og þá gjarnan riffluðu.
Vestin ganga enn i dag og að sjálf-
sögðu breytast þau eins og allt annað i
sniðinu. Nýjustu vestin eru eins og sjá
má á myndinni dálitið út i sjóliðastil,
með sjalkraga, stórum vösum og hneppt
að framan. Vestin passa bæði við pils og
buxur.
Tveir klútaráská
Þar sem allir klútar eru mjög vinsælir
í dag og flestir eiga sér einn eða fleiri,
væri ekki svo vitlaust að breyta örlitið til
með klútana.
Til dæmis er ein hugmyndin sú að
binda saman tvo jafnstóra klúta. eins og
sést á myndinni. þannig að klútarnir
myndi stórt og gott sjal.
Helzt þurfa klútarnir að vera jafn-
stórir og eins á litinnn. Þá er bara að
setja hvorn um sig í þrjá kanta og binda
þannig að hnútarnir komi saman bæði
að framan og að aftan.
Þýtt-ELA