Dagblaðið - 06.01.1979, Side 2

Dagblaðið - 06.01.1979, Side 2
2 r DAGBLAÐID, LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1979. Hugrenningar um áramót 78 og 79 Hvemig eru orðuhafar valdir? það ku þó vera sæmilega launað starf. Fróðlegt væri að Magnús Torfi léti eitthvað frá sér heyra varðandi þetta mál. Af einhverju hlýtur þessi ógn- þrungna þögn hans að stafa. Yfir hverju er hann að þegja? Sigurður Guðjón Haraldsson, Njálsgötu 90 Rvík Raddir lesenda MAGNÚS TORFI Eins og öllum er kunnugt skipaði Ólafur Jóhannesson forsætisráðherra fyrrum samráðherra í vinstri stjóm- inni sálugu, Magnús Torfa Ólafsson, blaðafulltrúa rikisstjómarinnar nú fyrr í vetur. En hvað gerist svo? Þegar Magnús Torfi er kominn í embættið bregður svo við að hann þegir þunnu hljóði. Er það ólikt forvera hans í embættinu hjá vinstri stjórninni sál- ugu, sem nú er sendiherra vor i Moskvu. Hann var, eins og mönnum er kunn- ugt, haldinn mikilli þörf til að gefa út yfirlýsingar í nafni þáverandi vinstri stjórnar, einkum i þorskastriðinu 1972—1973. Gekk þetta svo langt að ráðherrar þáverandi vinstri stjómar höfðu nóg að gera við að leiðrétta yfir- lýsingar Hannesar þáverandi blaða- fulltrúa í þessu þorskastríði. Þú ert vel á vegi Þorsteinn. Næst verður Ragnar aðstoðarmaður þinn. Gömul skólasystir. með dótturina Helga Björg. Óskum þér Innilega hamingju með að vera orðín sex ára. Mamma, pabbi og Non íiá' i og Gunnþórunn. Til hamingju j ,3'ú aimac!erSngja. Hjónin i Ásgarði 30. með nýja sófasettið Nancy, vona að þaö verði jafn gott að sitja þar og i þvi gamla. Öli. Ég er ekki einn um það að undrast þessa þögn Magnúsar Torfa í embætti blaðafulltrúa ríkisstjómarinnar. En Sendið nokkrar línurog mynd: MERKT: »JIL HAM- INGJU” Dagblaðið, Síðumúla 12 105 Reykjavik Nýr þáttur r i Dagblaðinu: tvar S. Guðmundsson vélstjóri skrifar: Hverjum skyldi forseti tslands, herra Kristján Eldjárn, þóknast að veita heiðursmerki hinnar islenzku fálkaorðu um þessi áramót? Jú, honum hefur enn einu sinni þóknast að veita hana þeim mönnum sem tek- izt hefur að kreista biek úr penna eða hafa fengizt við bókmenntir, listir, skrifstofustörf og þess háttar. 18 manns hafa hlotið þessa viðurkenn- ingu að þessu sinni, allt fólk úr hinum svokölluðu finni stéttum þessa lands. Eru þetta hinir mestu afreksmenn hinnar íslenzku þjóðar? Eða er þessum heiðursmerkjum ætlað að klæða barm helztu snobbara og fyrirmanna þessa lands, þeirra manna sem teljast nógu 77L fínir til að bera þessi djásn síðar meir í veizlum þess opinbera? Nú mega menn ekki skilja orð mín svo að það sé ekki nokkurn veginn sama hvar þessar orður lenda nú orðið. Vegur þeirra hefur minnkað og virðingin fyrir þeim rýrnað á síðari árum. Hver skyldi upphaflega hug- myndin að veitingu fálkaorðu hafa . verið? Hún skyldi þó ekki vera að hana skyldi hljóta einhver hinna mestu afreksmanna islenzku þjóðar- innar? Og hver eru afrek þeirra eða verk? Það er sú spurning sem þessari hugleiðingu er ætlað að vekja meðal forráðamanna hinnar íslenzku þjóðar. Hvert stefnir hugur þeirra og sýn? Sjá þessir menn ekkert annaö en há- skólanám, skrifstofustörf og annaö því um líkt? Telja þeir störf þessara manna og menntun veita mestum arði í þjóðarbúið? Ef svo er þá er illa farið. Er ekki starfsvettvangur þessara manna þegar mettaður? Islenzka þjóðin á menn sem hafa stundað nám við aðra skóla landsins en háskóla, svo sem landbúnaðar- skóla, iönskóla og sjómannaskóla. Menn úr siðasttalda skólanum hafa liklega skilað hvað mestum arði i þjóð- arbúið. En þeirra störf virðast hafa gelymzt forráðamönnum þjóðarinnar. Hugur þeirra stendur ekki til þessara manna og hefur aldrei gert. í þeirra augum er ekki nógu fint að stunda þá atvinnu HAMINGJU... 1 blaðinu i dag heldur þátturinn TIL HAMINGJU ... áfram. Honum hefur verið ætlaður staður hér á les- endasiðum blaðsins og mun fyrst um sinn birtast vikulega á laugardögum. . Oft á dag berast okkur fyrirspurnir um það, hvort ekki sé hægt að birta mynd af þessum og þessum i sambandi við einhvern merkisatburð í lífi við- komandi. Afmælisgreinar birtast ekki í blaðinu, eins og lesendur kannski vita, en hins vegar teljum við ekkert þvi til fyrirstöðu, að minnzt sé á slíka merkis- atburði og aðra í lífi manna, jafnvel þótt ekki sé um giftingu eða fimmtugs- afmæli að ræða, en þá í stuttu máli og með litilli mynd. Dagblaðið býður þvi lesendum sinum að senda inn nokkrar línur um tilefnið, ásamt mynd af viðkomandi, sem kveðjuna á að fá. Við tökum það fram, að ef óskað er eftir því að myndir verði endursendar, látið þá umslag með frimerki fylgja. með 1600 þúsundin með stöðuna Guðbergur Bergsson, gamli orðheng- lll. Gættu peninganna vel. Tómas Jónsson. * með efmœlið Siggi 32 volta tvistkóngur. Fertugsaf- mælið nálgast óðum. Til lukku með að vera orðinn31. Væntanlegir ferðafélagar til Kanari. * Freeportklúbburinn ... með annan vinlausa áramótadans- leikinn. Bragi. sem þeir gera. En hvað yrði um ís- lenzka þjóð ef stétt sjómanna legðist niður? Það færi þá lítið fyrir alþingis- mönnum og öðrum slikum. Lands- mönnum öllum væri hollt að taka sér störf íslenzkra sjómanna og vinnu- brögð til fyrirmyndar. Íslenzkir sjómenn eru afkastamestu sjómenn allrar veraldar. Því ber að sýna þeim virðingu. En hversu mörg heiðursmerki hinnar íslenzku fálka- orðu skyldu hafa lent I barmi íslenzkra sjómanna? Ég veit að þeir harma það ekki þó engin slik finnist og hafi aldrei gert. Fyrst ég er farinn aö tala um fiski- menn vil ég nefna Harald Ágústsson skipstjóra sem hefur staðið framarlega á ýmsum sviðum fiskveiða. Haraldur var frumkvöðull við notkun kraft- blakkar sem allir nota núna og gefst vel. Fiskidælu tók hann fyrstur i notk- un og olli hún byltingu viö loðnulönd- un. Hann mun einnig hafa átt frum- kvæði að þvi að byggt var yfir nóta- skip og hefur síðan verið byggt yfir nær allan skipaflota landsmanna. Hefur forráðamönnum þjóðarinnar nokkuð þóknast að reikna út arðsemi þessarar tæknibyltingar við fiskveiðar hér á landi? Ekki hefur þess heyrzt getið. Þrátt fyrir að íslenzk menning og velmegun hefur að stærstum hluta byggzt upp af fiskveiðum er vart haft fyrir þvi að þakka fiskimönnum okkar störf þeirra. „Er þessum heiðursmerkjum ætlaó ao klæða barm helztu snobbara og fyrir- manna þessa lands, þeirra manna sem teljast nógu finir til þess að bera þessi djásn siðar meir i veizlum þess opin- bera?” spyr bréfritari. HVIÞEGIR

x

Dagblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.