Dagblaðið - 03.04.1979, Page 3
DAGBLADID. ÞRIÐJUDAGUR 3. APRÍL 1979.
3
Kommúnistum ekki treystandi
- ráðast harkalega að verkafólki
Sveinn Valgeirsson verkamaður á
Seyðisfirði skrifar:
Við sem nefndir erum verkamenn
erum fyrir löngu sannfærðir um það
að afkoma okkar fer ekki eingöngu
eftir krónufjölda heldur einnig því
hvað við fáum fyrir krónuna. Það
skiptir meginmáli. Þetta virðast
kommúnistar sem nú nefna sig
alþýðubandalagsmenn ekki sjá.
Vitanlega sjá þeir það þó, en ætla
okkur verkamönnum að trúa hinu að
það sé krónufjöldinn einn sem
mestu máli skipti. Þeir eru alltaf að
segja okkur að það sé verið að taka af
okkur svo og svo mörg prósentustig,
og þess vegna geti þeir ekki fallizt á
frumvarp Ólafs Jóhannessonar sem
vissulega tókst á við verðbólguvand-
ann að vissu marki. Þetta þola
alþýðubandalagsmenn ekki, og þvi
verða nú krónurnar okkar ennþá
minna virði þegar við fáum þær í
okkar hendur sem greidd laun.
Verðbólgan og
skattarnir
Verðbólgan vex. Ef svo fer sem nú
stefnir þá eru mér hvað efst í huga
skattamálin, þar sem ráðizt er harka-
lega á það verkafólk sem leggur virki-
lega hart að sér til þess að ná góðum
tekjum, t.d. ungt fólk sem er að afla
sér tekna til þess að koma þaki yfir
höfuð sér. Hætt er við þvi að við-
launafólk förum að missa alla sjálfs-
bjargarviðleitni ef þessi ríkisstjórn
heldur áfram þessari skattpíningar-
stefnu sinni. Ekki efast ég um að flest
verkafólk er farið að sjá óheilindi
alþýðubandalagsforkólfanna í
þessum efnum. Þarna eru einungis á
ferðinni atkvæðaveiðar og það á
kostnað okkar verkamannanna og
raunar allrar þjóðarinnar. Það fá
menn að reyna með enn vaxandi
verðbólgu, óbærilegum sköttum og
atvinnuleysi ef ekki verður á móti
spyrnt. Það getum við með því eina
móti að Ijá þessum sjálfskipuðu
,,vinum alþýðunnar” ekki fylgi
okkar við komandi kosningar,
hvenær sem þær verða.
Svikin
kosningaloforð
Kommúnistum verður aldrei hægt
að treysta. Ekkert frekar fyrir það
þótt þeir skreyti sig með nafninu
alþýðubandalagsmenn og þykist
vera hinir einu og sönnu vinir verka-
lýðsins. Allt þeirra tal um félagslegar
umbætur er ekkert annað en undan-
sláttur og skrum eftir svikin á stóru
kosningaloforðunum á sl. vori
„samningana i gildi”.
Nú vill svo hlálega til að þessir
sömu menn standa nú i baráttu fyrir
því að samningarnir verði alls ekki
settir í gildi. Hver getur treyst svona
mönnum?
Að lokum vil ég skora á kjósendur
að sjá til þess að kommúnistar verði
minnsta stjórnarafl hér á landi eftir
næstu kosningar.
Hngorinn
ber þig hálfa leið
...IB'lániÖ
hinn helminginn
Við höfum opnað leiðir til að láta óskir rætast. Samið er um
nokkrar mánaðarlegar innborganir. Síðan lánar bankinn jafn
mikið á móti. Að IB-láni liggja margar leiðir - mislangar en
allargreiðfærár.
Dæml um noldmavalkDStl af mörgum sem bjóöast.
SPARNAÐAR- DÆMIUM SPARNAÐUR IÐNAÐARBANKINN RÁÐSTÖFUNAR- MÁNAÐARLEG ENDURGR.
TÍMABIL INNBORGUN i LOK TÍMABILS LÁNAR PÉR FÉ MEÐ VÖXTUM ENDURGREIÐSLA TÍMABIL
20.000 60.000 60.000 120.800 20.829
^ / 40.000 120.000 120.000 241.600 41.657
mán. 75.000 225.000 225.000 453.375 78.107 IllcLil.
30.000 540.000 540.000 1.150.345 36.202 18
JLO , 50.000 900.000 900.000 1.918.741 60.336
man. 75.000 1.350.000 1.350.000 2.875.875 90.504 IIlcLLl.
BazikiJ)eirm sem hyggja aö framtíöinni
Iðnaðarbankinn
AóalbahM og útíbú.
Ert þú fylgjandi dvöl
bandaríska herliðs-
ins hér á landi?
(Spurt f Mwmtaskólanum (
■ «-i-w*
nflRvWKN
Hiir Benedlktssoa: Ég er eiginlega á
móti því. Hann hefur ekkert að gera
hér. Ef einhver hefði áhuga á að koma
þá mundi herinn örugglega ekki hræða
hann burt.
Július AðafcHeinsMn: Já, ég er það. Eg
tel að á meðan ekki er hér innlendur her
þá sé betra að hafa hér bandarískan her
eneinhvern annan.
Kristinn Ólafsson: Nei, ég vil ekki hafa
her á fslandi og ég tel að íslenzka þjóð-
in sé ekki frjáls á meðan við höfum
her.
Mjöll Helgadóttir: Nei. Maöur efast
um tilgang hans.
Árnl Þór Slgurðsson: Nei. Það er langt
þvi frá. Að minu viti erum við með
þessu að selja landið þó ekki sé tekiö
gjald fyrir það.
Heiga Jóhannesdóttir: Nei, alls ekki.
Kannski er það kostnaðurinn sem
mælir helzt gegn því. fslendingar ættu
að verja sig sjálfir.