Dagblaðið - 29.11.1980, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 29. NÓVEMBER 1980.
2
/*
—þeir taka litla áhættu
□ Verzlið í jólamatinn tímanlega.
□ Opið alla daga til kl. 22, laugardaga
og sunnudaga líka.
□ Þið pantið. — Við sendum heim, eða
komið og sannfærizt.
Við bjóðum ykkur velkomin.
Stokkseyri
Sími 3206
Einhvers konar riðuveiki hefur
stungið sér niður hjá bændum í fé
þeirra, mætti kalla þessa veiki
„nýtísku mæðuveiki” og er hvorugt
gott.
Mæðuveiki, garnaveiki og nú
riðuveiki hafa hrjáð búpening bænda
um langt árabil, en sumu af þessum
ófögnuði höfum við sigrast á.
í einni fregninni um daginn, ég
held frá einhverjum bæ á N-Austur-
landi, var þess getið að lóga ætti
grunsamlegum kindum og „fengju
bændur fullar bætur fyrir”.
Þetta er nú allt gott og blessað, en
alls konar riðuveiki stingur sér nú
meðal íbúa landsins, riðuveiki út af
óhóflegri skattabyrði og alls kyns
áiögum, og engar bætur fást fyrir.
Halda menn kannski að þetta
ástand í efnahagsmálunum geti ekki
orsakað einhverja „riðuveiki” i
fólki.
Allir, menn og konur, er,u að
sligast undan þessum álögum sem
ríkisstjórnin hefur kallað yfir okkur
Allir sómakærir menn og konur vilja
gjarna greiða sína skatta og skyldur,
en finnst þeir greiða of mikið, og illa
farið með fjármunina. Allt þetta fólk
fær nokkurs konar riðuveiki þegar
álögurnar eru birtar, og veit ekki sitt
rjúkandi ráð.
Riðuveiki í rollum bænda verður
til þess að ríkissjóður verður af
stórum fjárfúlgum og allt þetta verða
skattborgararnir að borga. Bændur
virðast aftur á móti hafa sitt á
þurru og bera litla áhættu, og eru
stikk-frí.
Skyldi ekki margur húsbóndinn
geta sýnt fram á nokkurs konar
RIÐUVEIKl í bókhaldinu hjá sér
þegar upp er staðið og skattskýrslan
útbúin, ég held að það sé enginn
vandi.
Sjáið þið ekki góðir menn í ríkis-
stjórn, að í okkar landi er verið að
mismuna mönnum. Bændur hafa
fengið óátalið að stækka bústofn
sinn undanfarin ár og komið svo til
hins opinbera og sagt „þetta borgaði
sig ekki hjá mér þetta árið”, nú
þurfið þið að hjáipa mér, o.s.frv.,
og það er gert. Enginn vandi er að
sýna með heilbrigðum tölum, að bú-
skapur þessa eða hins hefur ekki
borið sig. Eingöngu gengdarlaus
vinna hefur fleytt mörgu heimili
áfram, það sýna hin mörgu hús sem
reist hafa verið af dugnaði og þrot-
lausri vinnu undanfarin ár.
Því mega ekki bændur fara á haus-
inn eihs og aðrir? Aldrei hef ég þó séð
bújörð auglýsta i Lögbirtingablaðinu
vegna skuida.
Búfjársjúkdómarnir hafa leikið
okkur grátt, það skai ekki dregið í
Helgi Yngvason hringdi:
Ég hef verið búsettur í Bandaríkj-
unum í nokkur ár og því mikið not-
fært mér þjónustu Pósts og síma á
milli íslands og Bandaríkjanna.
Mér finnst einkennilegt að það
skuli kosta 350 kr. að senda venjulegt
bréf héðan til Bandaríkjanna. Frá
Bandaríkjunum til íslands kostar 31
cent, sem er um 180 kr„ undir sams
konar bréf. Hvers vegna þurfum við
íslendingar að borga tvöfalt meira
fyrir að senda bréf þangað en þeir
hingað?
Þetta sama á við um símtöl.
Mínútan til Bandaríkjanna kostar 6$
en ef þú hringir frá Bandaríkjurium
hingað kostar mínútan 4$.
DB leitaði tU Rafns Júlíussonar póst-
málafulltrúa.
Rafn sagði skýringuna vera þá að í
eðli sinu væru póstburðargjöld jafn-
aðargjöld, vegið meðaltal af póst-
magni og vegalengd. Væri það gert til
að einfalda hlutina og reynt að hafa
gjaldflokka sem fæsta. Hér á landi
væru aðeins þrír gjaldfiokkar, sá
fyrsti væri fyrir ísland og Norður-
löndin, annar fyrir önnur lönd í
Evrópu og sá þriöji fyrir öll önnur
lönd. Væri því sama gjald til
Ástraliu, Japan og Bandarikjanna.
Rafn upplýsti að í Bandaríkjunum
gilti svipað fyrirkomulag, fyrsti
gjaldflokkurinn væri fyrir Kanada og
Mexíkó, annar fyrir Mið-Ameríku og
sá þriðji fyrir afganginn af heimin-
um.
Jón Skúlason póst- og símamála-
stjóri varð fyrir svörum um síma-
gjöldin.
Jón sagði mismuninn á þeim stafa
LEITA AÐ Æn-
INGJUM Á ÍSLANDI
Dawn Romero skrifar:
Við höfum áhuga á að komast í
samband við afkomendur hjónanna
Guðrúnar Bjarnadóttur og Gunnars
Sigurðssonar.
Guðrún fæddist 15. apríl 1818 á
Seli f Grímsnesi. Hún lézt í Reykjavík
8. ágúst 1898. Gunnar var frá Kiða-
felli i Kjós en hann lézt 17. maí 1866.
Þau voru gefin saman 22. maí 1844
og áttu 15 böm.
Við erum afkomendur dóttur
þeirra, Guðrúnar Gunnarsdóttur sem
giftist Sigurði Runólfssyni. Þau
fluttu til Ameríku 1886.
Vinsamlegast skrifið til:
Dawn Romero
6605 — 151 Avenue N.E.,
Redmond, Washington 98052.
Fyrir bréf frá Bandarikjunum til
íslands þarf að greiða 180 kr. en 350
kr. kostar að senda sama bréfið frá
íslandi til Bandarikjanna.
af þvi að Bandaríkjamenn greiddu
þau niður. Hvers vegna þeir gerðu
það vissi hann ekki.
Bændur hafa sjálftr kallað yfir sig sauðfjársjúkdóma og verða þvi sjálftr að súpa
seyðið af sinum eigin vitleysum.
Stokkseyringar
Árnesingar
□ Vandlátir verzla hjá okkur.
□ Vorum að taka upp mikið úrval leik-
fanga og annarrar gjafavöru á góðu
verði.
□ Tilboð okkar í nóvember er
20% afsláttur af öllum
kjötvörum í kæliborði.
□ Nýjar kjötvörur daglega.
efa, en þessir sjúkdómar bárust til
landsins af því að bændur ætluðu að
verða skjótríkir, rækta t.d. karakúl-
lömb. Þeir ætluðu sér ekki að verða
ríkir á hefðbundnum búskap, því
það var fyrir suma ekki hugsanlegt.
Fjárkláðinn var líka innfluttur. Það
átti aö blanda fé okkar skozku fé,
sem hafði slæmar afleiðingar.
Bændur hafa að mínum dómi
sjálfir kailaö yfir sig þennan ófögnuð
og þeir verða sjálfir að súpa seyðið af
sínum eigin vitleysum.
Nú vantar ekkert nema gin- og
klaufaveiki til landsins, en hún berst
hingað einhvern tíma, og þá geta
bændur farið að „biðja guð að
hjálpa sér”.
Bændur verða sjálfir að vera á
verði um það að einhver nýr ófögn-
uður berist ekki til landsins og að
nýr mæðuveiki- og garnaveikifar-
aldur berist ekki hingað vegna
ásækni um skjótan gróða.
Bændur eru alls góðs maklegir, og
landbúnað á að reka á íslandi fyrir
okkur sjálfa, en ekki til útflutnings,
þvi ísland er ekki landbúnaðarland í
þeim skilningi.
Mér datt þetta (svona) í hug.
SIGGI flug 7877—8083
Lögbrjótar
Frakklands
velkomnir?
Vinnandi menn á Selfossi skrifa:
Við viljum biðja fyrir kveðjur til
ASÍ-þings. Við viljum benda fulltrú-
um á þinginu á, að þeim væri nær að
hugsa um hag vinnandi fólks á
íslandi heldur en að vera að hlaða
undir rassgatið á fólki eins og Gerva-
soni. Eða ætla ASÍ-menn að taka við
öllum þeim Frökkum sem ekki geta
unað við lög lands síns?
Hér er þessi frægi hundur sem naut umönnunar lækna Borgarspitalans.
DB-mynd: Gunnar Örn.
Hundurinná
betra skilið
- bezti vinur mannsins og tryggðatröll
0835—9660 hringdi:
Ég var sjálfur á slysavarðstofunni
þegar komið var með hundinn um
daginn. Birti DB eins og kunnugt er
forsíðufrétt um þetta hundsmái. Mig
langar að koma nokkrum orðum á
framfæri af þessu tilefni.
KRISTJAN MAR
UNNARSSON

Ég sé ekki að það standi nokkurs
staðar að slysadeild Borgarspítalans
eigi eingöngu að þjóna slysum
manna. Það er hrikalegt tilfinninga-
leysi að halda því fram að ekki megi
taka inn fótbrotinn hund. Hundurinn
á betra skilið af okkur mönnunum.
Hann er búinn að vera bezti vinur
okkar og tryggðatröll í árhundruð.
Sennilega er engin vera i heiminum
sem hefur jafnoft fyrirgefið mannin-
um og hundurinn.
Ég tek undir orð eins lesanda
blaðsins um að læknirinn eigi heiður
skilinn fyrir að lina þjáningar hunds-
Dýrara fyrir okkur
en Bandaríkjamenn
—að senda bréf á milli landanna
MEGA BÆNDUR EKKI
FARA A HAUSINN?