Dagblaðið - 12.08.1981, Blaðsíða 3

Dagblaðið - 12.08.1981, Blaðsíða 3
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 12. ÁGUST 1981. UM REGLUGERDARTRUAR- BRÖGD OG ARDSEMIÞEIRRA —er um að ræða hugvitssemi ítekjuöflun? Magnús H. Skarphéðinsson skrifar: Aðdáunarvert er hreint hvernig sumum opinberum starfsmönnum er leikið að flækja sig i reglugerðum um hegðan þeirra við hin og þessi tilvik er upp kotna stundum. Hér um daginn ætlaði ég að fara með fjögur bréf i póst til útianda og límdi eins og vera ber frímerki á umslögin. Eins og reglugerðin sagði til um að ætti að vera á þeim. En, kæru lesendur, það var komin enn ein ný reglugerð hjá blessuðum póstinum sem ógilti sum frimerkjanna sem voru á þeim. Ekki annað en það. Stúlkan í afgreiðsl- unni sagði mér með miklum embættismannabrag að ég „þyrfti að borga meira á bréfln” því eitt merki á hverju þéirra fyrir sig væri ógilt með reglugerð nr: 983104,,??? Siðan 1. júlí 1981, en hefði verið sett i byrjun júní 1981,.og auglýst í einhverjum fjölmiðlum seinni partinn í júní, og svo frv . . . og svo frv . . . Það þekkja allir þessa sorgarsögu. Það er óþarft að rekja hana hér. Heldur brá ég nú út af vananum og bað stúlkuna hreinlega að lofa þessu merki að fljóta með þó nokkrir dagar væru komnir framyfir. Nei! ekki aldeilis. Að visu gekk hún á milli annars hvers starfsmanns á fyrstu hæð pósthússins í Reykjavík og spurði hina ólíkleg- ustu starfsmenn þar um hvað reglu- gerðin segði nú nákvæmlega um þetta. Útkoman varð sem sagt þessi. En þar sem, kæru lesendur, ég hafði keypt umrædd merki núna á þessum vetri var ég að vonum óánægður með þessi málalok. Það út af fyrir sig er stórsniðug leið hjá Póstmdstaranum í Reykjavík til að reyna að rétta lesendur á eigin smekkvísi, hvar þeif beita fyrir sig vélritun, sumir hverjir með sjálfan fjandann fyrir hugskot- urn slr.um. Er vonandi að fólk telji eigin dómgreind inarktækari en skrif- finnsku slíkra páfugla og eigi til frjórra imyndunarafl. Myndin sem birtist á forsiðu Dagblaðsins þann 7. þessa mánaðar. „Fordæming á frjálsrí list- sköpun er engin ný bóla” — mata íslenzkir blaðamenn lesendur á „eigin smekkvísi”? Tilraunahópurinn VIZ skrifar: Fordæming á frjálsri listsköpun er engin ný bóla, en eitthvað virðist blaðamönnum DB tekið að förlast.f eigin hugmyndafræði, þess efnis að tjáningafrelsi sé ein meginforsenda þess að frelsi geti viðhaldizt í sam- félaginu. Keyrir um þverbak er poppskríbent blaðsins þeysir fram á völlinn og lætur sér ekki nægja minna en for- síðu til hjákátlegra skömmunartil- burða (DB 7/8). Er skemmst frá því að segja, að undanfarin tvö ár hefur verið starf- andi tilraunahópur VIZ og hefur m.a. komið fram á alþjóðlegri leik- hátíð í Kaupmannahöfn (Festival of Fools). Að þessu sinni var hópnum boðinn sá heiður að opna hátíð þá, er haldin var í Háskólabíói, í tilefni, Brennunjálssögu, og skyldi hefjast kl. 21. Var dyrum lokið upp stundar- fjórðungi síðar og hóf þá hópurinn 'lónarspil sitt. « — Naðamanni hafa Eitthvað mun --r0n orðið órótt er hann kvartar síu„.. undan töfum, líklegast knúinn áfram af sterkri þörf eftir taktvissri tónlist í vatteruð eyrun að dilla sitjandanum við. Er ljóst að sá óvænti gestur hefur komið viðkomandi rækilega á óvart. Er miður hversu lítt upplýsandi ís- le'nzkir blaðamenn eru, en mikið í mun að slá ryki í augu fólks og mata Á 250 kr. frimerkinu með Herðubreiðarmyndinni er ofurlftil skammstöfun, þ.e. kr. Hún ein ógildir frimerkið. Á nýja 250 (kr.) frfmerkinu með myndinni af Gunnari skáldi Gunnarssyni er hvergi minnzt á kr. og er merkið gilt. DB-mynd Einar Ólason. hallann á hinu opinberlega reknu póstþjónustu að gefa út svo og svo mikið af frimerkjum með hinum og þessum reglugerðarákvæðum en ógilda þau svo einn góðan veðurdag með annarri reglugerð um afnám fri- merkja. Þaö er hreint ekki svo galið og gætu kannski aðrir opinberir for- stjórar tekið hæstvirtan póstmeistara sér til fyrirmyndar i þessu, skorti þá útsjónarsemi við að iáta lögvernd- aðan einokunarreksturinn ná endum saman. En þrr sim tg mæli samt miklum mun meira með að greindinni og almennri útsjónarsemi verði beitt í fyrrgreindum tilgangi þá vildi ég nú ekki sætta mig strax við þessi mála- lok. Ég gekk '".n á biðstofu hæstvirts Póstmeistarans í Reykjavík og bað um að fá smásamtal við reglugerða- smiðinn mikla frá Kasmír. En það var eins og ég átti von á. Hann var ekki við frekar en í fyrri skiptin sem ég hefi ætlað að fá viðtalsbil. Það er nú svona meö þessa ábyrgu og önn- um köfnu opinberu forstjóra. Það er enginn leikur að standa í því. Ég bað því um að fá að tala við einhvern „næstæðstan” hjá embættinu. Var mér þá vísað „inn ganginn og á aðrar dyr til vinstri”. Þar var mikill mektar embættismaður að nafni Árni Þór Jónsson sem sat við ábúðarmikið skrifborð. Ég gekk beint að erindinu og spurði hvort virkilega væri ekki hægt að lofa þessum fjórum merkj- um samtals að fljóta í gegnum i þetta sinn, úr því ég væri búinn að líma þau á. Nei, ekki aideilis skal ég segja ykkur. Eftir smásamræður brýndi embættismaöurinn raustina og sagði hraustlega: „Heyrðu, maður minn, ætlast þú til að við brjótum reglu- gerðina? Sjaldan hefi ég heyrt svona hroka.” Því varð greinilega ekki snúið. Að visu bauð hann mér eftir töluvert þref að ef ég fletti nú öllum bréfunum 41 sundur og rifi frímerkin af þá gæti hann líklega leyst út frí- merkin. Ekki annað. Ég átti aö fara aö rifa þau öll í sundur og skrifa á 4 ný umslög allar aldressurnar. Ég nennti bara ekki að fara fyrst að kaupa umslög og síðan aö rifa þessi upp og svo . . .og svo . . . Þegar ég fór, hafði ég á því orð við embættis- mannafulltrúann að hér væri greini- lega unnið fyrir reglugerðirnar en ekki almenning. Það út af fyrir sig væri skemmtilegt að hitta svona reglugerðartrúarbrögð þar sem guðs- trúin virðist vera á undanhaldi að mati biskupsins. En þetta er sagan, kæru lesendur. Trúarbrögð koma og fara. Sumir trúa bara á guð og þjóna almenningi. Aðrir trúa á reglugerð- irnar og þjóna þeim og sjálfum sér. En vei þeim á efsta degi. Þér farísear, fulltrúar og hræsnarar, vei ykkur öll- um. Seljum viku Innréttinga- húsif synmgar- ' ^sldbús- innréttíngar með Háteigsvegi 3 105 Reykjavík Verslun sími 27344 Skrifstofa sími 27475 40% afsiætti Spurning dagsins Finnst þér að það eigi að leyfa videó- sjónvarp? Axel Sveinsson bókari: Já. Annars hef ég búið i blokk, þar sem var videó-sjón- varp, og ég held að meirihluti ibúanna hafi verið orðinn mótfallinn þessu. Jón Hreinsson, nemi i bifvélavirkjun: Já, tvímælalaust. Stefán Sigurdórsson afgreiðslumaður: Ég hef enga sérstaka skoðun á því, 'enda hef ég engan áhuga fyrir videói. Hreinn Eyjólfsson bifvélavirki: Já, mér finnst það, að því marki að ekki séu sýndar myndir sem kvikmyndahúsin hafa greitt fyrir einkasýningarrétt á. Lindal Bjarnason bifreiðarstjóri, Pat- reksfirði: Já, mér finnst það sjálfsagt. íslenzka sjónvarpið er svo lélegt að mér finnst sjálfsagt að Ieyfa þetta. Ásta Haraldsdóttir húsmóðir: Já, mér finnst það alveg sjálfsagt aö hafa þetta alveg frjálst. Maöur á ekki að láta skipa sér eitt eða neitt.

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.