Dagblaðið - 12.08.1981, Blaðsíða 8

Dagblaðið - 12.08.1981, Blaðsíða 8
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 12. ÁGUST 1981. s Erlent Erlent Erlent Erlent I /~ Beiiínarmúiinn á tuttugu ára af mæli: \ SJOTIU MANNS HAFA LATK) IÍFID A LEH) YFIR MÚMNN r — Ibúar A-Berlínar þekkja vöruverð í verzlunum hinum megin múrsins þó þeir geti aldrei verzlað þar v í dögun sunnudaginn 13. ágúst 1961 hófu hermenn og einkennis- kiæddir verkamenn að reisa gadda- vírsgirðingu í gegnum miöja Berlín. Þar með komst kalda stríðið á nýtt stig. Berlinarmúrinn var fæddur. Núna, á tuttugu ára afmæli múrs- ins, er hann enn tákn um skiptingu Evrópu í austur og vestur — áþreif- anlegt dæmi um járntjaldið svo- nefnda og andrúmsloft kalda stríðins sem virðist nú vera að leysa af hólmi slökunarstefnu síðasta áratugar. Fólk hefur smám saman vanizt múrnum. Ný kynslóð er vaxin úr grasi sem ekki þekkir Berlín án múrs- ins og andstaöan gegn honum hefur þar af leiðandi minnkað. Erfiðast á fólk austan múrsins með að sætta sig við að geta ekki keypt ýmis matvæli og munaðarvörur sem það sér auglýst á hverju kvöldi í sjón- varpinu. Konur í Austur-Berlín þekkja afgreiðslutima og vöruverð i verzlunum sem þær hafa enga mögu- leika áað verzla i. í austurhluta Berlínar verður af- mælið haldið hátíðlegt af opinberum yfirvöldum. Veggspjöld þar hafa að geyma mynd af Brandenburgarhlið- inu, sem eitt sinn var tákn þýzka Berlinarmúrinn er helzta aðdráttarafl ferðamanna sem koma til Vestur- Berlínar. heimsveldisins. Á myndinni eru einnig nútíma austur-þýzkir her- menn. Á myndinni stendur: „13. ágúst 1961 vegnaöryggis okkar”. Á þeim tíma sem liðinn er síðan múrinn var reistur hefur hann smám saman orðið helzta aðdráttarafl ferðamanna sem koma til Vestur- Berlínar. Margs konar minjagripir eru seldir er á einn eða annan hátt snerta Berlínarmúrinn. Múrinn sjálfur er minni en flestir ferðamenn búast við. Hann er hvergi hærri en rúmir þrír metrar en þessi hvítsteypti múr sem íbúar Vestur- Berlínar sjá er aðeins síðasta hindr- unin á vegi þeirra sem vilja reyna að flýja frá Austur-Berlín. Raunar eru veggirnir tveir. Landa- mærasvæðið á milli þeirra er allt að 200 metrar á breidd. Á þessu svæði eru skurðir, margs konar hindranir aðrar svo og varðturnar. Þarna eru líka fjölmargir varðhundar. Áður var löng ól bundin við háls þeirra en því hefur nú verið hætt og þeir látnir vera lausir. Ástæðan er sú að nokkrir þeirra er voru á flótta yfir múrinn notuðu ólarnar til að kyrkja hundana og þagga þannig niður í þeim. Múrinn er 166 kílómetra langur hringur sem er kringum Vestur-Berlín eins og í bylgjum. Landamærin sem múrinn markar fylgja gamalli hverfisskiptingu sem ákvörðuð var af prússnesku skrifstofubákni frekar en af verkfræðilegu hugviti. Af þvi hefur leitt margs konar óhagræði. Eftir 13. ágúst 1961 kom til dæmis í ljós að ibúar Steinstuecken, lítils hverfis í suðvesturhluta borgarinnar sem átti opinberlega að tilheyra Vestur-Berlín, voru einangraðir og þurftu að fara í gegnum landamæra- skoðun til þess að verzla. Með samningaviðræðum tókst þó fljótlega að koma því til leiðar að mjór vegur og járnbrautargöng voru opnuð inn í hverfið en múrinn er þétt beggja vegna vegarins. Skammt frá er svipað hverfi sem tilheyrir Austur-Berlín en liggur inn fyrir hin eðlilegu mörk Vestur- Berlínar og múrinn umhverfis er eins og gullfiskaskál að sjá. Furðulegast af öllu saman er sá hluti múrsins þar sem dyr eru og dyrabjöllur á múrnum sjálfum. Tvær litlar íandræmur á vesturbakka Havel-árinnar hafa að geyma 33 litla húsgarða og sumarhús, sem eru í eigu fjölskyldna í Vestur-Berlín. Þessi hús eru hluti af Vestur-Berlín en aðskilin frá vesturhlutanum með þrjátíu metr- um af Austur-Þýzkalandi. Eigendur þessara bústaða verða að 17. ágúst 1961, aðeins fjórum dögum eftir að A-Þjóðverjar höfðu reist Berlinarmúrinn var Peter Fechter skotinn til bana eftir að hafa verið kominn yfir múrinn. Það var a-þýzkur varðmaður sem skaut hann á flóttanum. Myndin var tekin við minn- ingarathöfn á þeim stað þar sem Peter Fechter lézt. hringja á dyrabjöllu á Berlínarmúrn- Hér hefur múrinn verið lagður þvert yfir leið sporvagna. um og ganga síðan í fylgd varðmanna þangað eftir að dyrnar hafa verið opnaðar fyrir þeim. Þeim er hvorki leyfilegt að veiða eða synda 1 ánni Ströng vegabréfsskoðun er i landamærunum. vegna þess að hún er hluti af Austur- Þýzkalandi sem og fiskarnir. En hártoganirnar um skiptingu Berlínar eru ekki aðeins landfræði- legar. Bandamenn — Frakkland, Bretland og Bandarikin — viður- kenna ekki Austur-Berlin sem höfuð- borg Austur-Þýzkalands. Fyrir þeim er hún sovézkt svæði hertekinnar Berlínar. Þegar opinberir embættismenn bandamanna halda yfir til Austur- Berlínar í bifreið lita þeir á austur- þýzku landamæraverðina sem sovézka staðgengla og neita að láta þá snerta skjö! sín en sýna þau í gegn- um uppskrúfaöar rúður bifreiðarinn- ar. Þó svo að austur-þýzka stjórnin verji vegginn sem varnargarð sósíal- ismans gegn kapítalismanum er henni ljós sá áróðursmáttur sem felst í veggnum fyrir vesturveldin. Á síðasta ári var múrinn endur- byggður í nýrri gerð við Bernauer- götu en þar höfðu húshliðar myndað vegginn í nítján ár. Margir ljós- myndarar höfðu tekið áhrifamiklar myndir af gluggum lokuðum með vír eða rimlum þar sem stundum mátti sjá gardínur fyrir innan. Vitað er um meira en sjötíu Austur-Þjóðverja sem hafa látið lífið við að reyna að flýja yfir múrinn. Múrinn hefur komið i veg fyrir að A-Þjóðverjar hafi misst úr landi fólk sem þeir geta illa verið án sökum menntunar þess og á þann hátt hefur hann kannski dregið úr þjóðfélags- legum skaða A-Þýzkalands. Á vesturhlið múrsins hafa verið krotuð ýmiss konar háðsyrði um múrinn, svo sem: „Made in USSR” (búinn til í Sovétríkjunum), „Slökktu, herra Honecker (a-þýzki flokksleiðtoginn), þú ferð síðastur.” Það er svo kannski dálítið skopleg tilviljun að vinsælasta lagið í Austur- Berlín í sumar er lag rokkhljóm- sveitarinnar Pink Floyd, lag sem flytur vinstrisinnaðan boðskap og nefnist: „Þegar allt kemur til alls ert þú aðeins einn múrsteinninn í viðbót í veggnum.”

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.