Alþýðublaðið - 10.06.1969, Page 6

o Alþýðublaðið 10. júní 1969
Svipur Reykjavíkur í augum aðkomumanna myndast m.a. af hinum fjöl mörgu húsagörðum, sem eru borgarbúum til sóma.
Slæm um
gengnl við-
sjárverðara
eyðingarafl
en náttúru-
hamfarir
eftir HafliSa Jónsson
Allir _kannast við auglýsingiuna
,,rbúð til leigu fyrir barnlaus
lh;ón‘‘, sem algeng er í okkar
'ág:.' 'j. dagblöðum, og það er
! i
viss”1^'* til að spyrja.
hvernig á því geti staðið, að
þeir húseigendur, sem vilja
leigja húgnæði, skuli kjósa barn
llausa fjölskyldu.
Sjálfsagt eru ástæðurnar fyr-
ir þessu margar og slumar af
litlu eða engu tilefni, en höfuð
ástæðan er þó éflaust sú, hvað
börn okkar em illa upp alin.
Okkur hættir til að vanda um
við þau í þeim tiigangi fyrst og
Ifremst, að þau séu nokkurn
1 ■ veginn sómasamlie'g í umgengni
(heima fyrir, en brýrium þau
ekki nægilega í háttvísi utan
iheiimila sinna.
Þannig - getur það oftlega
skeð að barn, sem að öllu jöfni;
er dýrlingi líkast í návist for
eldra sinna, verður villingur í
hópi félaga sinna utan dyra. Um
þetta eru ,fjölmörg dæmi, sem
etoki verðá vefengd . Hitt er því
miður einnig mjög algengt, að
foreidrar láta sér algjörlega á
sama standa, hvernig börn
iþeirra hegða 'sér úti á götunni,
! og ekki er fátítt að hegðunar-
vandamál barna á almanna
færi, sé afsakað með því að þau
séu börn.
Það gleýmist þvi miður of
mörgum, að bömin eru spegil
mynd þeirrar siðvöndunar,
sem þau alast upp við.
Börn nútímans alast fæst
upp við signingar og bænalestur.
eins og tíðkaðist áður fyrr. Það
er áreiðanlegt, að það hefur
margvíslega góð áhrif á upþeldi
barna að þau séu í æsiku minnt
á það með faiilegum bænavers-
um að vera góð bönn, Uppalend
’um nútímans hefur ekki verið
’lagt upp í hendur neitt, sem
kemur í stað bænarinnar, til
að brýna fyrir börnum góða
siði og tiltitsiemi i dagiegum
samskiptum við aðra og £ um-
gengni við annarra verðmæti
Við, sem höfum þann s.tarfa
með höndum, að fegra og prýða
borgina þurfu-m að horfast í
augu við það vandamál, að um-
gengni barna og unglinga og
jafnvel einnig fuliorð’nis fól’iks,
er okkur margfalt víðsjárverð-
ara eyðileggngarafl en ógn-
vekjandi stormar, langvinnar
vetrarhörk.ur og þrólátar rign
ingar.
Það mætti vissulega gera
margfa'lt meira í rækti”nar
og fsgrunarmálum borgarinnar
ef umgengni væri betri en raun
er á. S’tórum hlu’ta þess fj'ár-
magns, sem varið er til þessara
m'ála úr borgarsjóði, samei'gn-
arsjóði útsvarsgreiðenda, er
varið til að lagfæra skemmdir,
sem’ verða á gróðursvæðum
borgarinnar af manna völdum.
Þó má vel vera, að það sé að-
eins l'ítill hluti þess mikla kostn
aðar, sem borgarfólag ok'kar
þarf að 'standa straum af, vegna
þess gífurlega magns af rusli,
sem borgararnir fleygja frá sér,
oft í algjöru hugsunarleysi, þeg
ar þeir eru staddir utan heim
ila sinna, og verkamenn borg-
arnnar þurfa að sópa samani og
fjarlægja. Ótalið er það magn af
götuijóskerum, sem þarf að emd
'urnýja, þegar unglingar fara í
flokkum um iheil borgarhveríi
og gera sér að leik, að brjóta
niður ljóskerin.
Sá leikur kostar skattgreið-
end’ :r í borginni tugi þúsunda
króna árl'ega. Og þannig mætti
lengi haida áfram upptalningu
á stæmum siðum og s'korti á aga
í uppeldi.
iÞetta er vandamál, sem öilum
borgarhúum er fylilega ljóst.
Barn getur valdið tugþúsunda
tjóni með óartarskap sínum, og
F egrunarnefnd
Reykjavíkur:
Hreinlegri
og fegurri borg
er óhultur með eignir sínar,
hvorki einstaklingar, né opin-
berir sjóðir.
'Svar okkar er því miður of
oft það, að 'lofa guð fyrir, að
það sé ekki okkar harn, sem var
sökudólgurinn, án þess þó, ;að
vita með fuiílri vissu, að svo hafi
verið. Við vísum frá okkur á-
byrgðinni og geruim kröfur til
annarra foreldra eða jafnvel
BkÓLannna að koma í ökkar stað,
sem börnin eigum. Við höfum
'S'kyidUj. við toörmin okkar í
fleiru en því, að gefa þeim.
fæði og klæði. Sú bæn, sem okk
ur ber að biðja með 'börnunum
okkar, verður ekkí faiin skólum
eða fjölmiðliunartækj'um. Hyer
og einn, sem nýtur þeirrar
toamingju að aia upp iþjóðféiags
borgara, verður að vera ábyrg-
iur fyrir þ;u, að þ-'ð hrn'ingju-
hlutskipti megi itakEst slysa Ht-
ið.
i
Þessa vordaga búum við okk-
ur undir, að fagna alldarfjórð-
lungs afmæli ilýðveMisins og
þúsundir æstouföiks bíða þess,
að fá eitthvað nýtilegt starf að
vinna. Allir eru samm’ála um, að
na'uðsynlegt sé, að skapa þess-
um mikla fjölda ungra stúlkna
og drengja sumarvinnu, og
i)lestir sjá, að auðvelit er að
fibna verkefni.
Það eit't skortir, að nægilegt
fjármagn sé fyrir hendi, til að