Alþýðublaðið - 10.06.1969, Blaðsíða 7

Fegrunarvikan er hafin, og ekki er
aS efa, aS Reykvíkingar muni
leggja sitt af mörkum til aS hreinsa
horgina fyrir 17. júní. En ekki er nóg
aS hafa rétta hugarfarlö ein'a viku
á árinu — þaS er nauSsyn aS gera
allan sóSaskap útlægan úr borginni
áriS um kring. Hér fara á eftir kafl-
ar úr greinum eftir HafliSa iónsson,
garSyrkjufræSing, og Gest Ólafsson,
erkitekt. ViS viljum benda sérstak-
lega á athyglísverS sjónarmiS Haf-
liSa Jónssonar, er hann ræSir um
afleiSingar siæmrar umgengni.
greiða kostoað, sem ðhjáífcvæmi
iega yrði slikri unglmgavinnu
Bamfara. Við kaupum skemmti-
staði fyrir þétta æ-skufólk, svo
þaö geti haft aifiþreyingu í tóm-
stundum. Kostom íþróttamann
'virki, svo það geti etflt líkams-
ttireysti. Byggjum árlega marga
nýja skóla tii þeas, að það geti
notið menntunar. Komum upp
leikvöiUum, svo umfierð götunn-
ar verði þeim ekki að fjörtjóin.
AMt er gert, sem taiið er nauð
Synlegt, til þess að börnum okk-
ar megi vegna vel í okkar ágæta
(þjóðfólagi, en þegar finna þarf
þeim nýtileg störtf að vinna á
bjargræðistíma íslenzks atvinnu
lífs, þá eru fjárhirzlur tómar,
jneðal annars vegna þess hve
anikiu fé úr hinum almennu
sjóðum okkar, er varið .til þess
eins, að bæta þann skaða, sem
þessi 'börn okkar hafa vaidíð
þjóðtfólagi sínu.
Er ekki ástæða til að staldra
Við og endursfeoða afstöðu okfe
ar i uppeldi bamanna. Benda
þeim á þá staðreynd, að valdi
þau tjóni, geti það köstað suni
arvinnu, þungbæra skatt-
greiðslu, versnandi efnahag
þjóðarinnar, færri tómstunda-
iheimili og tvísýna mögutteika
um frfcmhaldsnienntuo.
Væri ekki ástæða til, að hug-
tteiða uppeldisaðtferðij. þær, sem
afar okkar og ömmur beittu, og
diugðu ti'l þess að gera þann
draum að veruleika, að lýð-
veldi var stofnað á íslandi fyrir
25 árum.
jí ;..i
Alþýðublaðið 10. júní 1969 7
í sumar eru væntanlegir fleiri erlendir ferSamenn en nokkru sinni fyrr.
þ«ga sína, stendur þessi haugur utangarðs.
Samvinna
( ■ - ■ ■
nauðsynleg
it árið
Ekki langt frá þeim staö, sem bátar skemmtiferSaskipanna lenda meS far-
eftir Gest Óiafsson
SÉRHVF.R borg eðn bær ber
merki um skoðauir, fegurðarsikyn
og Kf þeirra manna, sem hana reistu
og gegnir þar sama máli um Akur-
eyrí, New Yor.k eða Bfldudai. Þær
byggingar, mánnvirki eða íikrúð-
garðar þessara staða, sem augað
iítur, eru slaðfesting á KfnaðarJiáw;-
um þess fófks sem þarna bjó, og
Som býr á þessum stöðum jafnvfei
enn þann dag' í dag.
Sama miáli gegnir um Reykjavík.
Voxtur borgari'nnar hefur á undan-
förnom áriun verið mjög ör og
er því dkiki niema eð'lilegt að yfir-
bragð boBgarionar beri svip af þess-
um öra vexti og menntngu þeifrar
kynslóðar, sem þar stóð að Fram-
kvæmdum. Þvt ber ók'ki að leyna
að hér er un> geysitnikið framthik
nð ræðá, og jáfnvel þótt það væri
mifelt í steinsteypu einni saman er
líkllegt að komandi kynslóðum veit-
ist. erfit't að koma jafn tniklu í verk,
liiutfalislega, á jaifti skömmum tfma.
Borgarmenning íslendinga á sér
Skamma sögu, og þótt uppbygging
hafi verið ör er dbki úr vegi að
stöku sinnum sé stnidrað við og iitið
'iim öxl. Eitt höfuðskriyrði fyrir því,
að raunlhæf framför gðti átt sér stað
í þessOm efnum, er að bæði fram-
'kvæmda'aðilar og aiiir þeir, sem
hnfa áhrif á útlit borga og bæja,
tneð umgengni, hreinsun eða öðrum
■hætti, vinni saman. Ekki einungis í
eina yfku á hverju ári — héldur
ailt árið.
l’að er aðaiatriði fyrir hverja fjöl-
skyldu að eiga kost á ódýru og hent-
ugu húsnæði, en auk þess er þnð
kostur ef þetta húsnæði getur jafn
framt verið fagurt og i snotru ítfn-
Jvverfi. Þennan einfaida sannieika
verður hver borgárs'tjórti að hafa í
ttiuga, ef vel á að faraýog ltaga op-
inberum framkvæmd'um sam'kyæmt
því'.
Svipuðu máli gegnir einnig t. d.
«m verzlarúr og iðnfyrirtæki. Það
er aðalatriði' að viðkomandi fyrir
tatíki skili hagnaði og það er varla
rau'n'hæft að fara þess á leit við
fyrirtæki, sem rambar á gjaidþroti
eðá fólk, sem þarf að vinna myrfcr-
anna, á milii fyrir næstu afborgun
á húsnæði, að það leggi auk þess í
•tugþúsunda .kostnað við frágang á
'lóðum. Saipt sem áður verður að
ætlast tii þess, að nokikur snyrti-
merinska og framkvæmda'irteniiirig
sé ætíð ríkjandi bæði í aChöfnum
og umgengnisvenjum.
í sjáifu sér er það líka virðingar-
vert, að vern'da einstök gömul hús,
Sem á einn eða annan hátt eru tengd
menningarsögu þjóðarinnar, en ef
'litið er á borgafsvæðið í heild. þá
er það allt uniiivenfi borgarinihár,
sem skiptir máli. Það er því efcki
síður æskiiegt að vernda fagra, sér-
kennilega og menka staði í borgnr-
'ílandinu og það umihverfi, sem göm-
«1 og fögur hús mynda { sam'ein-
ingu.
Það er fljótgerlt, með tækni nú-
'tiímans, að spilla merkurn og fögr-
'Um stöðum eða rífa gömul liús. Ef
við finnum okki lciðir til að korl-
leggja og festa í ákvæði verndun á
'bæði merknm stöðum og bygging-
tmt og jafnframt ieiðir til að fjar-
magna þann kostifað, sem þetta hef-
ttr í för með sér má búast við að
margt fari- forgörðum, jafn'vel þóít
íslánd sé stóft og k'ndsmenn fáir.
Listavenk baifa í sjálfu sér lítið
gildi, nema á þau Sé hotíft eða
'þeirra notið. Væri því æsikiiegt að
staðsetning listaverka og gerð (eða
stæ'rðárhlu'tföil) ýmissa frámkvæmda
væri miðuð við hvernig horft verð-
ttr á viðkomandi listaverik eða frana-
kvæmd og þau sta'rðarihiutiföll, stem <
.vjii'i '-óví't ,ií' t • j , •... .«
eru rtkjandi í viSkomandi lands-
'lagi og hetldarumii'Vertfi..
Það sem skiptir liöfuðmáK er, aS
sériiver framkvæmd, hvort sem húa
'sríertir verndttn fagurra staða eða
byggingu nýrra mannvirikja sé eins
rækiiega undirbúin af hæfustu
kurtnáttutnönnum og kostur er á,
ef tíkkur á að takast að slkapa eða
varðveita gott og fagurt umhverfi
bæði í borgum og bæjutn og á Is-
landi í heild.
Tetkningar
Ragnar
Lár
£ :ÖÍM