Frjáls verslun - 01.08.1940, Qupperneq 21

Ekki er enn kominn tími til þess að gera upp reikn-
ingana eftir sumarið, en eftir öllu að dæma virðist hag-
urinn út á við vera stórkostlega mikið batnandi og vinn-
an í landinu er mikil. í þessu hefti er grein, sem hvet-
ur til þess að nota nokkuð af þeim gjaldeyri, sem nú
fæst, til þess að safna vetrarforða af nauðsynjavörum
og upphefja skömmtun þessara vara, svo hver geti
birgt sig upp sem það vill og getur. Menn ættu að lesa
þessa grein með athygli, því hún sýnir glögglega að
haftafarganið er nú komið langt út í öfgar og veldur
stórtjóni, ef svo verður framhaldið sem á undan er
gengið.
#
í þessu hefti skrifar próf. Guðbrandur Jónsson um
Þorlák Ó. Johnson kaupmann. Eins og áður hefir verið
drepið á í greinum varðandi verzlun okkar fyrir alda-
mótin var Þorlákur einhver gagnmenntaðasti og hug-
kvæmasti kaupsýslumaður sinnar tíðar og má að ýmsu
leyti teljast frumkvöðull hinna nýrri verzlunarhátta,
sem þá fluttust hingað til lands með íslenzkum frama-
mönnum, er haft höfðu tækifæri til að kynnast erlend-
um viðskiptum. Einn kom með þessa nýjung og annar
með hina og þeir, sem fyrir voru, lærðu þær síðan. Er
öll þessi þi'óun hin merkilegasta og sýnii' það hve ís-
lenzkir kaupsýslumenn voru fljótir að hagnýta sér er-
lenda reynslu, þegar verzlunin loks fékk skilyrði til þess
að ná fjölbreytni og komst á hendur innlendra manna.
Grundvallarskilyrðið fyrir því að verzlun íslendinga
óx og færði björg í bú og varð á skömmum tíma alinn-
lend var, að viðskiptin voru frjáls.
*
Verzlunarmenn í Reykjavik héldu ekki að þessu
sinni hátíðlegan hinn almenna frídag sinn, vegna þess
að ekki þótti rétt að safna miklum mannfjölda saman
á þeim hættutímum, sem nú standa yfir. I stað þess
fóru verzlunarmenn í smáhópum út úr bænum eða voru
heima innan um víggirðingarnar í bænum. Þrátt fyrir
ill veðurskilyrði mun fleira fólk hafa leitað burt úr
Reykjavík í sumar en dæmi eru til áður, og eru það
einkum konur og börn, er farið hafa til langdvalar í
sveitina. Hefir valdið þar miklu um hræðslan við loft-
árásir, sem einkum um skeið var mikil meðal almenn-
ings. Var það ekki óeðlilegt, því Reykjavík er nú víg-
girtur bær og það svo að engu er likara en að umsát
sé þegar hafin.
*
Verið er nú að leggja siðustu hönd á að ganga frá
hinum nýju húsakynnum V. R. í Vonarstræti 4 og vei'ð-
ui' væntanlega skýrt nánar frá því í næsta hefti.
Ut af öllu, sem viðkemur útsendingu blaðsins, bei'
FRJÁLS VERZLUN
„FRJÁLS VERZLU N“
Útgefandi: Verzlunarmannafélag Reykjavíkur. —
Formaður: Friðþjófur 0. Johnson.
Ritstjóri: Einar Ásmundsson. Ritnefnd: Adolf
Björnsson, Björn Ólafsson, Pétur Ólafsson, Pétur O.
Johnson, Vilhjálmur Þ. Gíslason. — Skrifstofa:
Vonarstræti 4, 2. hæð. — Áskriftargjald: 5 krónur
á ári, 12 hefti. — Lausasala: 0,50 aura heftið. —
Prentsmiðja: ísafoldarprentsmiðja h.f.
að snúa sér til skrifstofunnar í Vonarstræti 4, sími
5293. Gerið aðvart þar, ef þér ekki fáið ritið með skilum.
*
I ýmsum blöðum bæjarins hafa undanfarið verið
nokkrar umræður um hag Reykjavíkur og ráð til að
bæta hann. Virðist svo sem gert sé ráð fyrir að hægt
sé að koma Reykjavík á réttan kjöl án þess að breytt
sé um stefnu í búskaparlagi hina opinbera yfirleitt. En
þetta er misskilningui'. Reykjavík er stór þáttur þjóðar-
heildarinnar og fjölda margar aðgerðir þings og stjórn-
ar, sem stefna til eyðslu og útgjalda eða leggja höft
á framtak manna, miðast fyrst og fremst við Reykja-
vík, en gegn þessu getur bæjarstjórnin ekki staðið. Það
er því vonlaust að hugsa sér að koma nýskipun á mál-
efni Reykjavíkur nema það haldist í hendur, að hið
opinbera slaki til á kröfum sínum og höftum og geri
ráðstafanir til eflingar atvinnuveganna í öllum byggð-
um landsins.
Þetta er mynd af hinu góða skipi „Frekjan“, sem nú
er komin í Slippinn til viðgerðar eftir sitt langa volk.
Ferð Gisla Jónssonar og félaga hans hefir verið mjög
umtöluð og mikið um hana skrifað og að maklegleikum.
Þetta var einskonar nýtízku víkingaferð og ekki óhættu-
legri en í fyrri daga, því þá voru þó ekki tundurduflin.
21