Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.07.1943, Qupperneq 39

Frjáls verslun - 01.07.1943, Qupperneq 39
rabba saman, elska kærusturnar sínar og drekka sig hálfa — stundum fulla. Þjóðlegasta íþróttin þeirra er bjargsigið, sem færustu bjargmennirnir sýna á hverri einustu þjóð- hátíð. Það er líka íþrótt, sem segir sex, en getur komið aðkomnum áhorfanda til að loka augunum og sundla af fífldirfsku þessara manna. Það út af fyrir sig, að mennirnir ganga óbundnir og svo að segja með hendurnar í vösunum upp þver- hníptan bjargvegginn, kemur manni til að góna af undrun og gapa af skelfingu. Og litlu seinna koma þessir sömu menn svífandi í loftinu niður bjargið — að vísu í böndum — en þó getur manni ekki annað en blöskrað sú ofurdirfska og sú undra- leikni að þora þarna niður og komast þangað heill og óbrotinn. Það er óneitanlega eitthvað stórbrotið við það, að sjá þá spyrna sér frá berginu með svo fjaðurmagnaðri og stæltri mýkt, að undrun sætir, sjá þá kastast með flughraða að því aftur, og þegar maður býst við þeim öllum brákuðum og brotnum — jafnvel í einni klessu — spyrna þeir sér frá berginu á nýjan leik, léttari og stæltari en nokkru sinni. Við síra Jes göngum yfir í Kaplagjótu og þaðan áfram suður að Mormónapolli. Þessi blessaður pollur, sem á sínum tíma var mikill ágætispollur, er í brimsorfnum hraunklöppum, þangað sem Ægir konungur hefur skolað heilum björgum í útsynn- ingsbrimgangi.Pytturinn sjálfur er hálfur annar til tveggja metra djúpur og fullur af sjó. I honum voru menn og konur, börn og gamalmenni skírð til mormónatrúar eftir síðustu öld. Þessi mormónatrúarsótt var ekki betri en hver annar faraldur og ákaflega sóttnæm. Smitaði hún á báða bóga og heltók menn unnvörpum, sóknar- prestinum og öðru strang-lúthersku fólki til sárrar hugraunar, angurs og armæðu. Kom svo langt, að sóknarpresturinn, síra Brynjólfur á Ofanleiti kærði útbreiðslustarfsemi mormóna og spunnust út af þessu heit og langvarandi málaferli. Annars er mormónatrú ein þau ágætustu trúar- brögð, sem eg hefi heyrt getið. Maður mátti eiga tíu, tuttugu eða jafnvel fleiri eiginkonur. Hvílík gæfa! Og eg skil Vestmanneyingana (þ. e. karl- fólkið) svo innilega, að þeir skyldu ólmir vilja taka mormónatrú. Það hefði eg líka gert. Það var að vísu einn galli á þessu öllu, og hann var sá, að manni var stungið á bólakaf niður í þennan bévítis Mormónapoll og haldið þar niðri í ísköldu vatninu, þangað til sá, er skírður var, kom auga á heilagan anda. Fólki gekk yfirleitt mis- jafnlega að koma auga á það fyrirbrigði, en þegar sú, að einhver hrafninn brunbaði eða mávurinn gargaði — það gat verið hljóð frá æðra heimi — blessun heilags anda yfir hinn nýskírða, sem nú mannskepnurnar voru að dauða komnar af kulda, bentu þær heldur á fýl eða ritu, heldur en að láta öndina hrökklast svona að ófyrirsynju úr kroppn- um. Væri fólkið hinsvegar mjög nærsýnt og sá ekki neinn fugl, versnaði sagan. Þá var helzta vonin Einn bezti og fœrasti sigmaður Vestmannaeyinga, Svavar Þórarinsson, sígur í Fiskhellum. skreið hugrakkur upp úr pyttskrattanum og sann- færður um að hann hefði öðlast eilíft líf. Annars eru mormónsku skírnarpyttirnir tveir til í Vestmannaeyjum. Er annar þeirra við Ræningja- tanga, hann heitir Mormónalón og það var aðal- skírnarstaðurinn. Ekki er mér kunnugt um hvort Vestmannaey- ingar eru gripnir af nokkuru trúarbragðabrjálæði nú á dögum, svo sem títt er í kauptúnum og kaup- stöðum, þar sem allskonar trúarbragðaflokkar þjóta upp eins og gorkúlur á haug. En mér þykir það næsta óeðlilegt hafi þeir farið algerlega varhluta af því fyrirbrigði. Af því að eg minntist hér á trú og trúarbrögð, get eg ekki stillt mig um að minnast eins kenni- manns Vestmannaeyinga, sem var þar klerkur rétt fyrir aldamótin 1800. Hann hét Högni Stefánsson og mér finnst í ýmsu, að hann hafi verið nokkurs- konar arftaki Jóns biskups Vídalín, enda þótt síra Högni hafi aldrei biskup orðið. Báðir áttu þeir sammerkt í því að þruma reiði sína og vandlætingu úr prédikunarstól og ekki sveifst Högni þess, frem- ur en Jón, að hýða sóknarbörn sín með reiðilestri FRJÁLS VERZLUN 39

x

Frjáls verslun

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.