Frjáls verslun - 01.10.1950, Qupperneq 18

skipti hann aldrei um vinnustað. Hafði liann á hendi
verzlunarstjórn þessa fyrirtækis á fjórða tug ára. en
56 urðu starfsár hans við verzlunina.
Helgi tók afar mikinn þátt í ýmsum félagsmálum
höfuðstaðarins. Hann var t. d. lengi í stjórn Styrktar-
og sjúkrasjóðs verzlunarmanna og formaður sjóðsins
síðustu 11 árin. Þá var hann og mikill forvígismaður
Góðtemplarareglunnar hérlendis og skipaði hann oft
á tíðum ábyrgðarmikil embætti innan Reglunnar, og
yrði hér of langt að skýra frá merkilegum ferli hans á
því sviði. Einnig var hann lengi atkvæðasamur meðlim-
ur Oddfellowreglunnar. Þá er og þess að geta, að Helgi
var á yngri árum og fram eftir aldri mikils metinn
leikari, og minnast margir hans sem slíks með þakk-
læti.
Sr. Kristinn Stefánsson stórtemplari ritar í minn-
ingargrein um Helga á þessa leið: „Helgi Helgason
verður ógleymanlegur öllum þeim, er honum kynnt-
ust og störfuðu með honum, sakir mikilla mannkosta
hans, ljúfmennsku og félagslyndis. Á störf hans hygg
ég að ekki hafi fallið blettur eða hrukka, en svo var
og maSurinn sjálfur gerður, að hann mátti ekki vamm
sitt vita. Skapgerð hans var óvenjulega heilsteypt og
traust. Hann var „æðrulaus og jafnhugaður“, prúður
og virðulegur í framgöngu og umgengni drengilegur
í öllum samskiptum. Hann var ágætur fulltrúi liins
gamla tíma, búinn hinum fornu dyggðum í ríkum
mæli, en hann var jafnframt alltaf „ungur“ í anda
og gæddur lifandi skilningi á framvindu nútímans,
og hvar sem gott mál eða góður málstaður sótti fram,
þar vildi hann vera og koma til hjálpar. Helgi var
maður vel menntur, frjálslyndur og víðsýnn, en þó
fastur fyrir og ákveðinn, þegar því var að skipta. Gat
hann verið fylginn sér, ef um mál var að tefla, er
lionum voru hugstæð. En það hvgg ég mála sannast, að
dómar hans um menn og málefni hafi ætíð grundvall-
ast á réttlætistilfinnjngu og heillvndi. Ég vissi hann
aldrei skinta skapi. Hann beitti iafnan rólegri íhugun
en dæmdi aldrei. Helgi var ágætur félagsbróðir, létt-
ur í lund, iafnan með græzkulaust gaman á vör. traust-
ur og reglusamur í smáu og stóru......... Helgi átti
mörg og göfug hugðarefni. sem hann fékk tækifæri til
að vinna fyrir langa ævi. Hann naut mikillar vi^ðingar
allra þeirra mörgu, er kvnntust honum, og því meiri,
því betur sem þeir þekktu hann. Og hann var alla
ævi heilsuhraustur maður. —- Helgi var riddari af
Fálkaorðunni og heiðursfélagi Stórstúku íslands og
Umdæmisstúku Suðurlands.“
Slíkur mannkostamaður var Helgi Helgason, og er
hans gott að minnast.
Þorlákshöfn. Foreldrar
Hann var kvæntur Kristínu Sigurðardóttur fanga-
varðar í Reykjavík, en hún er látin fyrir 19 árum.
Þau hjónin eignuðust fjögur börn, þrjár dætur og einn
ron. Jón Helgason kaupm. í Fatahúðinni í Reykjavík.
H elgi Jónsson fyrrv.
kaupfélagsstjóri, Stokks-
eyri. andaðist hér i Reykja-
vík 24. marz, rúmlega 81
árs gamall, fæddur á Felli
í Biskupstungum 16. des-
ember 1868.
Foreldrar hans voru Jón
Magnússon, Jónssonar al-
þm„ Bráðræði og kona
lians, Halla Árnadóttir frá
Stóra-Armóti, Magnússon-
ar, Beinteinssonar ríka í
hans fluttu að Narfakoti í
Njarðvíkum er hann var á barnsaldri og síðan að Bráð-
ræði við Reykjavík, og var Helgi kenndur við Bráð-
ræði.
Hann hóf ungur nám við Latínuskólann en lét af
námi og varð starfsmaður við verzlun móðurhróður
síns, Jóns Árnasonar, Þorlákshöfn, síðan Edinborgar-
verzlun á Stokkseyri og Lefoliis-verzlun á Evrarbakka,
og síðar sölustjóri og kaupfélagsstjóri við Kaupfél.
Ingólfur, Stokkseyri, 1906—24, og átti síðan heimili
í Reykjavík til dauðadags. Vann þar við skrifstofu-
störf eflir því sem starfskraftar leyfðu.
Helgi var fríður maður og hátt]>rúður, lijnir í við-
skiptum og sást aldrei skipta skapi, skemmtilegur í við-
ræðum og léttur í lund og mjög vinsæll maður og vin-
margur, og er óhætt að fullyrða, að hann átti engan
óvildarmann. Um hann látinn skrifaði þjóðkunnur
merkismaður, að hann hefði verið laus við öfund,
ágirnd og illvilia og varkár í dómum um aðra menn.
Þetta er rétt. Þótt hann væri ekki fjáður maður, var
honum til ánægju velgengni annarra manna. Hel<íi
var fluggáfaður maður, hann var ritfær vel og skáld-
mæltur einnig, en hafði ekki hátt um slíka hluti. Þó
voru nokkur kvæði lians kunn.
Hann var kvæntur Guðrúnu Torfadótlur, systur
Magnúsar Torfasonar sýslumanns, gáfaðri konu og
glæsilegri, svo að hún vakti eftirtekt sem fyrirmvndar
húsfrevja. Hún andaðist 3. maí s.l. eftir langvarandi
vanheilsu. Þau áttu tvo sonu, Jón S. stórkaupmann og
Hálfdán verzlunarmann, sem báðir eru búsettir í
Reykjavík. Þ. J.
154
FRJÁLSVERZLUN