Frjáls verslun - 01.06.1965, Side 20

Láttu ekki svona heillin. Kallaðu mig elskuna þína eins og í
kokkteilboðinu, sem íyrirtækið hélt í gærkvöldi!
★
Gamalli ekkju var boðið viský í fyrsta sinn á æv-
inni.
— Þetta er einkennilegt, sagði hún eftir fyrsta
sopann. — Þetta er bara alveg eins á bragðið og
meðalið, sem maðurinn minn tók á hverju kvöldi
í þrjátíu ár!
★
Virðuleg eldri kona var þátttakandi í hópferð til
Miðjarðarhafsins, og sá þá fíkjutré í fyrsta sinn á
ævinni.
— Eruð þér nú vissir um að þetta sé fíkjutré,
spurði hún fararstjórann vantrúuð.
— Já, það er víst. Hvers vegna efizt þér um það?
— Ó, sagði konan, lítið eitt vandræðaleg. — Ég
hafði bara gert mér í hugarlund að blöðin væru dá-
Iítið stærri!
Svo voru það færeysku skútukarlarnir, sem komu
heim til Þórshafnar úr Englandssiglingu með skút-
una leka, og höfðu hreppt aftaka veður.
— Tja, sagði einn þeirra, er hann var spurðuv
um ferðina. — Ég hefi aldrei lent í öðru eins. Við
pumpuðum Atlantshafið fjórum sinnum í gegnum
skútuna.
★
Er flugstjórinn hafði sett hina stóru farþegaflug-
vél í rétta stefnu, setti liann „sjálfvirka flugmann-
inn“ í samband, hallaði sér aftur í stólnum og sagði:
— Nú væri gott að hafa kaffibolla á borðinu og
fallega stúlku á hnjánum.
Til allrar óhamingju hafði flugstjórinn gleymt
að slökkva á hátalarakerfi flugvélarinnar, þannig
að orð hans heyrðust greinilega aftur í farþegaklef-
ann. Ein flugfreyjan brá við hart og hljóp frammí
til að slökkva á kerfinu, en staðnæmdist er einn
farþeganna kallaði:
— Andartak, fröken. Þér gleymduð kaffinu!
★
Það var í brezkum herramannaklúbb. Tveir með-
limir sátu og tefldu skák, er skyndilega varð mikið
uppþot í klúbbnum: Á daginn kom að annar þeirra
hafði verið dauður í tvo daga!
★
Svefnpokinn er sem slikur ágætur, en þessir rennilásar ykkar . .
20
FRJÁLS VERZLUN