Alþýðublaðið - 29.07.1969, Blaðsíða 9

Alþýðublaðið 29. júlí 1969 9
□ Það er Lord M'onítagU' af
Beauliu sem sést ihér hieilsa
toiie2ikiu;m lögregtluiþjóni um
leið og hann etour inn á giarð-
svæði hjá leinuOkta. þinghúsinn.
BíliKiimri er Daimfiar árigiarð
1899 og er lordinn að halda
það hátíð'legt að 70 iár eriui síð-
a'n faðir hans ólk 'bílnum inn
:á þett'a svæði í fyrsta sfeipti,
í þann tíð varð að saakja rnm
ieyfi lil æðstu ráðaira-:rina fyr
ir st'öðuieyfli í garðinuim, en
nú er öOdln önnur. —
Kún hnejfkslaði
□ Þeesi dánisfea 'sitúlka sem
við nrlfium _ hér í leilkifimi á
baðströrid’ íór úr ta-ðifötunum
til að gsinga úr skiugga um
hvort sl'ílkt hái'.lterni hnieyfesl-
aði einhvern. Samlkvæmit frá
sögn dlanslka biaðsi.ns Aktiuret.
vafeti þetta uppátæfei alls
enga hn.eyfes'lain ann'arra bað-
gesta. í fylgd með stúllkiunni
viar karllmiaður á aJdlamislklI'æð-
unum einum. Blaðið taldi
senri:ll’e.glt að Högregll'an hefði
tialið þie'tta brot á vleilræmi,
en fevaðst elkifci trúa því að
mofeikiur hefði áhuga á að feæra
fó'ik sem gengii uim nakið,
a. m. fe. eklki ef 'það ihagar
sér sfeilklka'nlega. —•
sannleikann og frelsun mann-
kynsins í brjóstvasanum og
hvort tveggja til sölu eins og
sælgæti, sígarettur og vindla.
,Ég staldra við, fer ekki
strax að skrifa eftir þessa trufl-
un.
Einu sinni var ég samskipa
ítölskum munki sem sagðist
þekkja sannleikann og geta
sagt ínér hvar hann væri, allur
auðvitað, á sirka hálftíma, bara
ef ég vildi hlusta. En ég vildi
ekki hlusta og þar með missti
ég af sannleikanum. Ástæðan
var sú að það var að koma síð-
degiskaffi og mér þótti nota-
legra að missa ekki af því.
Annars konar trúboðar eru
þó fyrirferðarmeiri. Jafnvel
kaþólska kirkjan er ekki leng-
ur mesta stórveldi áróðursins í
heiminum þótt fyrrum væri
hún talin ítæk, t. d. á þeim tím-
um er eilíf sáluhjálp var til sölu
fyrir skitirí. Raunar heyri ég
að enn sé sú vörutegund fáan-
leg á Spáni fyrir 25 peseta per
nef.
Nú hafa stórveldin tekið við
forustunni, þ. e. pólitíkin og
trúarstyrjaldir eru nú háðar
miili stórvelda, samtímis því
sem kirkjuþing eru háð til að
halda veiklyndum við trúna,
sbr. kommúnista-ráðstefnuna í
Moskvu, hina miklu (hér eiga
trúaðir að signa sig).
En hvað er stórveldi?
Stórveldi er þjóð eða kássa
af þjóðum (sem standa saman
eins og klettur meðan þær
hafa einhvern til að hata eða
óttast sameiginlega) sem hafa
komið sér þannig fyrir, að þær
geta drepið alla jarðarbúa, þar
á meðal eskimóa í Thule og
hottintotta í Kalahari, á par
mínútum, hæsta lagi einum
formiðdegi sem guð gefur yfir,
og eru lon og don að hóta undir
rós að gera það ef skríllinn
ekki makkar rétt. Þetta er auð-
vitað ekkert annað en skyldug
modet-nisering á helvítiskenn-
ingunni — og allt í nafni heims-
menningarinnar og til að bjarga
henni, rétt eins og maraþon-
hlaup litla mannsins sperrta
með sólhjálminn.
En nú á dögum þykir lítil
vinnuhagræðing í að trítla milli
húsa á sólaþykkum skóm með
sólhjálm og ráðherralega tösku.
Nú er það útvarpið og gervi-
tunglin sem blíva.
Það er varla hægt að skrúfa
svo frá ræfilslegu transistor-
tæki, jafnvel upp í fjöllum á
Indiandi, að ekki flæði yfir mús-
ík og fréttir og fréttaútskýring-
ar frá Voice of America og út-
varpi á ensku frá Kína. Allir
kannast við útvarp á ensku
frá Rússum, og það fer varla
hjá því að önnur tungumál eru
líka brúkuð í þessu tilefni.
Allt er þetta á yfirborðinu
afskaplega kúltiverað, sérstak-
lega frá þeim fóstbræðrum,
Rússanum og Ameríkananum,
sem elska mest hvur annan
næst sjálfum ,sér. En engum
dylst að á þeim vígstöðvum er
Flugfrímerki
in gléifið út tvö ifrímeilki til
ag minnast þessa merfeis af-
mælis. A verðsninnia fríimierk-
iniu (9.50) ler mynd af Boeing
727 isn á verð'mieiira frímierfe-
imu (12.00) er mynd alf Roil.'
Royce. Haulkur Halldúrísson
helfur itleilkm'að frímeifein. sem
eru prentiuð í Sviss. Pamtanir
til lafgreiðslu á úlbgáÆuidleigi,
sem :er 3. sepitiember, þurfa
að Qnalfa borizt fynir 18. ágúst.
□ í ár eru liðin 50 ár frá
því að fíllug 'hóifst á ísland'i og
he'íur Póst- og sítmiaimiáilaistjórn
ekki beinlínis verið að hillast
til að segja neitt ljótt um sjálf-
an sig né hæla öðrum meira en
hófi gegnir.
Meira að segja Þjóðverjar
kaupa auglýsingadagskrá hjá
útvarpinu í Ceylon.
Bretar hafa British Council
sem er menningarfyrirbæri. En
það er ekki heimsmenningin
sem verið er að hossa, heldur
menning Bretaveldis — en ég
bið engan forláts á þeirri skoð-
un minni að sú menning sem
ekki er eigandalaus, höfundar-
laus og .þar að auki laus við
áróður er annað hvort dauð og
grafin ellegar fremur ómenn-
ing en menning.
Þetta eru dæmi um trúboð
sem fram fer á alþjóða sviði.
En innan landa berjast póli-
tískir flokkar og ýmsir aðrir
respekteraðir aðilar sem allir
eru á einhvern hátt að reyna
að selja eilífa sáluhjálp eða
tímanlega velferð fyrir túkall.
Sízt má þó gleyma þeirri ó-
stjórnlegu pappírsstyrjöld sem
geysar í heiminum. Við tölum
um heitt st.ríð og kalt stríð og
guð má vita hversu margs kon-
ar stríð, en pappírsstyrjöldin
er magnaðasta stríðið.
Yfir saklaust fólk er ausið
þeim ókjörum af prentuðu máli
með áróðri fyrir einhvers kon-
ar stórgáfulegri ídeólógíu að
engu tali tekur. Þetta er sent
út um allt; blöðin heima fá
aldeiiis sinn skerf, minnir mig.
Það skal raunar viðurkennt
að fjöldi manna hefur hér af
sitt lifibrauð — mjög svo á
líkan hátt og viss manntegund
var áður iátin drepa tímann
með því að bera alltaf sama
sandinn í sömu trektina.
Guðsblessunarlega fyrir alla
aðila fer þessi litteratúr yfir-
leitt beint í ruslakörfuna.
Og það er hlálegt en satt, að
aimennt er ekki nokkurt mark
tekið á áróðri, hann er bara
til leiðinda — fólk er orðið
bólusett gegn áróðri. Ef það
finnur að einhver er að reyna
að troða einhverju ofan í það
þá fer flestum eins og mér, að
vilja ekki einu sinni borga 30
paisa fyrir heimsmenninguna.
Fréttir sem Rússar þruma út
yfir heimsbyggðina af viðskipt-
um sínum við Tékka eru ekki
teknar alvarlega. Útskýringar
Voice of America á styrjöldinni
í Vietnam þykja ekki góð lat-
ina. Frásaonir Kínverja um
sæluna í Tíbet — hver trúir
þeim?
Auðvitað gera stórveldin og
út.sendarar þeirra, svo og trú-
boðar og trúboðsstarfsmenn,
heiimikið gagn meðal vanbró-
aðra landa; það ber að viður-
k»nna. — skólar, tæknihjálo,
heilbrigðisþjónusta og svoleið-
is. en þetta góða sem þeir gera
hafa þeir að skáikaskjóli. til að
vinna mikið tjón: eitra hugi
fólks með hálfsannleika og lof-
orðaglamri og hamla á móti
eðJi'egri skoðanamvndun.
Hversu mikið gætu allir þess-
ir aðilar gert, ef þeir hættu að
agitera fyrir sjálfum sér,
viðurkenndu að þeir eru bara
litlir og fávísir menn eins og
við öll sem í rauninni kunnum
engin ráð til að stemma stigu
við böli mannkynsins — en
vildu hver um sig og allir sam-
an gera sitt bezta, án þess að
heita nokkuð eða þykjast vera
nokkuð? í
Uppreisnargirni unglinga í
heiminum sýnir mæta vei hve
allt þetta Nóa-flóð af menn-
ingar og hugsjóna sullumbulli
er innantómt og hefur lítil á-
hrif. Dætur og synir mannanna
sem allt vita og allt geta, bara
ef almenningur styrkir þá á
einhvern hátt með fylgi sínu,
gera uppreisn og heimta að fá
að vita eitthvað fyrir sig og
gera eitthvað upp á eigin spýt-
ur.
Og það veit heilög hamingj-
an að ég trúi betur hinum upp-
reisnargjarna unglingi — þótt
hann sé auðvitað fjarri því að
vera nokkur véfrétt — þessum
unglingi sem viðurkennir að
hann veit ekki hvað hann vill,
en veit vel hvað hann vill ekki
— ’neldur en heilli hjörð af
pólitíkusum trúboðum og öðr-
um áróðursmönnum, speking-
um og spámönnum sem eru að
bjarga heiminum eða menning-
unni með góðu eða illu og vita
upp á hár hvað er satt og rétt.
Seinna í gær gerðist annað
atvik: það var síðdegis.
Tveir menn, báðir Indverjar,
er,u alit í einu komnir upp að
Framhald bls. 11