Alþýðublaðið - 22.08.1969, Blaðsíða 9

steindautt fyrirbæri, — þetta
er viðurkennd staðreynd. Að
minnsta kosti er það viður-
kennt, að eitthvað sé bogið við
leikhúsmál hérna, eins og þau
eru í dag.
— Hvern telur þú gæðastand
ard íslenzkra leikara?
— Ég held, að við eigum
ekki verri leikara en aðrar
þjóðir.
— Miðað við fólksfjölda?
— Nei, ekki miðað við fólks-
fjölda.
— Er erfitt fyrir ungan leik-
ara að hefja starf í leikhúsum
hér?
— Ég tel mig hafa verið ián-
saman, en það er til dæmis eitt,
sem tröllríður leikhúsunum hér.
fólk, sem er eldra í starfinu níð-
ist oft á þeim, sem eru að byrja
og eru ennþá meinlausir. Þess er
krafizt, að ungu leikararnir sýni
því takmarkalausa virðingu —
og þykir óskapleg goðgá, ef
þeim eldri og reyndari er sýnt
eitthvað, sem mætti nefna til-
> litsleysi. : . . . . .
‘V Ég er bara þannig gerður, að
Fraröh. á bls. 11
|
i
I
I
I
I
i
I
1
[
1
I
I
I
Alþýðublaðið 22. ágús't 1969 9
Sameinuðu
þjóðunum
□ Það er oft sagt, >að Sameinuðu bjóðirnar geti ekki
crðið annað en það, sem aðildarþjóðirnar vilji. Það
eru þau lönd, sem hafa minnsta trú á samtökunum,
ráði ferðinni. Þar ræður mestu vilji aðildarríkjanna,
og það er enginn vafi á því, að sum aðildarríkin hafa
af pólitískum ástæðum viljað takmarka athafnagetu
Sameinuðu þjóðanna. En samtökin eru einnig háð
öðrum takmörkunum en þessum.
Er deilur rísa lieyrist o£t sagt að
Sameinuðu þjóðirnar sé-u lamaðar
eða vanmegnugar. Af þessu draga
sumir þá ályiktun að samtökin hafi
ekki lengur neitt- hlutvierk, hafi þau
þó á annað borð einlhvern tíma átt
tilverurétt. Hér á það tv'ímæla'laust
við að samtökin geta dkfki orðið
annað en það sem aðldarríkin
viija póiitískt að þau verði. En þrátt
fyrir milliríkjadeiiur og aivarleg
vandamál hafá möig verifcefni sam-
takanna gengið eftir áætlun. Sam-
ejriuðu þjóðirnar halda uppi starf-
serni á fiestum sviðum samiféiags-
ins, starfsemi sem kannski er veitt
i'nl cftirtílkt en er dkki þar fyrir
þýðinig’arminni. Þessi starfsœmi sem
spannar vfir fjölskylduáastlanir og
hiþróað tæknktarf, nær yfir mat-
vafaöflun og nýtingu hafsbotnsins,
hnfur aukizt hægt og hægt með
hverju árinu, alveg óháð því hverri
ig til hofur Ce.kizt nreð stjórnmála-
erjurnar. En þessi hluti starfsins er
einniig háður takmörkunum, tak-
mörkum'm sem stafa af jafn' hvers
dagriegum ástæðum eins og fjár-
skorti.
Að’idarríki Sameinuðu þjóðanna
standa straum af rekstri samtak-
anna eftir ákveðnum gjaidstiga.
Regilan er sú að löndin eiga að
horga eftir getu þ. e. a. s. í hhit-
faiili við þjóðarMkjurnar. Þettu þýð
ir í framkvæmd að það eru stór-
veldin, auðugu ríkin, sem aMa tíð
hafa borið bróðurpartinn af kostn-
aði við rekstur samtakanna.
Samkvæmt gifdandi gjaidstiga
greiða Bandaríkin til að mynda
31,57% af útgjöldum Sameinuðu
þjóðanna. Sovétríkin eiga að borga
14,(51%, Bretfand 6,62% og Frakk
land 6%. Til samáwburðar má
ntfna að hiutur Noregs er 0,43%.
StórvddÍT) fjögur borga þánnig sarn
tals 58,80% eða liðiega hdming af
fastaútgjöldum Samein'uðu þjóð-
anna. Er» þetta þýðir ekki að þess-
um ríkjum sé sky.it að borga þenn-
an mikla hluta af öllum útgjöld-
um samtalkanna. Framkivæmda-
stjórinn hefur farið fram á að slfkt
rerði gert að reglu. En aðffldarrík-
in hafa frá byrjun lagrá það meg-
inkapp að setja samtökinium

Mynd þessi er tekin meðan á sovézkri Ootaheimsókn stóð á Havana á Kúbu, en
í blaðinu á morgun birtist grein, sem í jallar um flotaaukningu Spvétríkjanna
almennt. .7 => •
stranga fjárhagsáætlun og sérstak-
iega stórveldin hafa lagt sig fram
við að halda útgjöldunum niðri,
dft á Ikostnað bráðnauðiynlegra
vedkefna. En hingað tffl hsfur alls-
hsrjarþinginu.ætíð tekizt að ná sa.ri
kcmufaigi um' fjármálin og þann
stakk sam sfcera ætti starfsemi sam
rakanna þar nreð.
I ap.ríll í vor, er samtöikin stóðu
ráðþrota frammi fyrir vandomálu-.n
eins og liarmidfcn'um í Nígeríu,
deiljun'ni fvrir Mið jarð ’dhaúfxiism
og í'tyrjöldinni í Vlíiacrnm, báru
vasturvsldin fram tillögu sem mið-
ar að því að draga úr starfsemi
samtakanna á fjöhnörgm sviðum.
Baridarífcin, Bretland og Frakfcland
stóðu saman að tillögu um að sect
yrði ákveðið hámark á fjárhags-
áædlunina 1970; hún sfcyldi ekki
fara fram úr 160 milljónum banda
ríikjadala. Þotta er að vísu nofckur
.hækfcun frá fjárhagsáæitlluninni
1969, en sé hæfckun á baupgjaldi
og vöruverði tekin með í reikn-
inginn þýðir þetta stöðnun í starf-
semi samtakanna, verði þessi tilllaga
samþykkt á næsta allslherjairiþin.gi.
Það bætir ekki .fyrir að Sovétríkin
hafa uppgöcvað að haigsmunir
þeirra fari samian við hag.smuni
vesturveldanna í þessu máli og þau
haifa tilkynnt U Tlhrint að þaiu styðji
tiMöguna,
Nú eru margir þeirrar skoðunar
að Sameinuðu þjóðirnar séu ailtof
dýr stofnun og þar sé tafcmörlkuðu
fjármagni sóað á ótilihlýðillegan hátt.
Bent Röiséland, formaður utanrík-
ismálamefndar n.orska stórþingsins,
Irefur látið slíkt álit í ljós, án þes's
Framhald á bls. 11.
P ''kiavík — VOK
□150—200 unglingar á aldrirauni
14—16 ára sáu sér í gær út tilefni
til óláta, á ársafmæli innrásarinnar
í Téklkósilóvakíu, og söfnuðust sant
an fyrir frarnan sendiráð Sovétriki-
anna i Garðastræti og höcðu í
fraimmi hávaða. Lögneglan kom á
vett\’ang og lokaði Garðastrætinu
við Túngötu og gekk það árakstra-
laust. Um kl. 1 ha.fði samikundan
leystzt upp. Ndfckrir uriglingar voru
tekrair úr umferð; væntanlega þeir
er fram ú.r hafa skarað á skemmt-
unirani. —
Bréfasklpti éskasl
□ Ungur Þjóðverji, Crisoph Zitteu
að nafni, óskar eftir að komaKt í
bréfasa.mband við íslenzka stúlku
eða pilt. Gristoph er garðyrkju-
rriáður að atvin-nu og hefur áhuga
á frím'erikjasöfnuni og söfnun ljós-
mynda af leikurOm og fræigum
söragwurum. Hann skrifar bæði á
Pnsku og þýzku.
Heimillísfangið er:
Crisoph Ziftau
DDR-88 Zittau
Kiik/Úfer 18. II
DDR, ' "i i