Alþýðublaðið - 22.08.1969, Blaðsíða 13

<3* 1 1 1 *
HQTTIh
RitstJérSs Örn Eiðsson
D Að Búlandi 5 í nýja Fossvogshverfinn býr 18 ára gamall nemandi í Mennta-
skólanum við Hamrahlíð, sem ekki er í frásögur fæxandi í sjálfu sér, en síðastlið
in fimm ár hefur þessi sami unglingur, Hans Isebarn að nafni, unnið íslands-
meistaratitilinn í golfi í flokki xmglinga. Nú síðast fyrir nokkrum dögum vann
hann íslandsmeistaratitilinn í golfi í fimmta sinn í þessum flokki. Hann fór
72 holurnar í 322 höggum, sem hefði nægt til að ná þriðja sæti í meistaraflckks-
keppninni. Þrátt fyrir ungan aldur hefur Hans verið í fremstu röð golfleikara
unanfarin áiv enda ber glæsilegt safn bikara, sem prýða heimili hans í Fossvog-
inum, vott um frækilega frammistöðxi hans í keppnum. í tilefni af því, að hér er
greinilega á ferðinni einn af þeim, sem langt eiga eftir að komast í golfíþrótt-
inni á komandi árum, brugðum við okkur í heimsókn til Hans Iseh>arn og röbb
uðum við hann smástund.
Hér sést Hans Isebarn með al'la verðlaunagripina, sem
hann hefur hlotið í keppnum á xmdanförnum árum.
— Hvenær byrjaðir þú að
leika golf, Hans?
— Pabbi er mikið í golfinu,
og ég fór þess vegna mjög
snemma að fikta við þetta, en
líklega hef ég byrjað að æfa
í alvöru, þegar ég var tíu ára
gamall.
— Það er líklega eins með
golfið og aðrar íþróttir, að
mikilsvert er að fá' góða
kennslu í undirstöðuatriðun-
um, ef góður árangur á að nást
seinna meir. Hverjir hafa nú
kennt þér mest?
— Ég fór í fyrstunni upp á
golfvöll með pabba, Ingólfi
ísebarn, og kenndi hann mér
sitt af hverju, sem komið hef-
ur mér að góðum notum síðan.
í>á hef ég lært mikið hjá Magn-
úsi Guðmundssyni, sem var um
tveggja ára skeið hjá Golf-
klúbbi Reykjavíkur. Nú svo
hef ég lesið mér svolítið til,“
segir Hans, og bendir á bók
uppi í bókahillu, eftir golf-
snillinginn Jack Nicklaus.
— Hvern álítur þú vera bezta
árangur þinn til þessa í golf-
inu?
— íslandsmótið í ár, þegar
ég fór 72 holur í 322 höggum,
er tvímælalaust langbezti ár-
angur, sem ég hef náð. Enda
álít ég að ég hafi aldrei verið
í eins góðri æfingu, og ég er
nú. í fyrra varð ég í öðru
sæti í Coca Cola keppninni, á
eftir Einari Guðnasyni, en þá
varð íslandsmeistarinn í ár,
Þorbjörn Kjærbo, í þriðja sæti.
Einnig hef ég náð öðru sæti í
Bridgestone-keppninni, en þá
varð Þorbjörn númer eitt.
— Ég hef veitt því athygli,
að golfleikarar hafa oftast ein-
hverja ákveðna kylfu sem nokk
urs konar aðal-kylfu. Hvaða
kylfu notar þú mest?
— Mest nota ég nú auðvitað
,pútterinn,“ en þú ert nú víst
ekki að spyrja um það. Sjö-
járnið nota ég mest í alls kon-
ar skot, jafnt í teigskot sem
skot inn á flöt, og hvort sem
skotið er langt eða stutt.
— Stefnir þú að einhverju
ákveðnu marki í íþróttinni?
— Ég stefni auðvitað að sigri
í hverri einustu keppni sem ég
tek þátt í, og reyni alltaf eins
og ég get að sigra. Þetta ár
verður mitt síðasta í unglinga-
flokki, svo að næsta ár keppi
ég í meistaraflokki. Þá mun
ég stefna að því að sigra í ís-
landsmótinu fyrst og fremst.
Árangur minn í •, nýafstöðnu
íslandsmóti hefði nægt til þess
að ná þriðja sæti í meistara-
flokkskeppninni, og ég tel mig
geta náð miklu betri árangri
hafi ég nægan tíma til að æfa.
Manstu eftir nokkru
skemmtilegu atviki, sem hent
hefur í golfkeppni?
— Einu sinni var ég þremur
höggum á undan Þorbirni
Kjærbo í Coca Cola keppninni,
þegar kom að síðustu holu. —
Högg mitt lenti utan brautar,
og tókst mér ekki að finna
hann. Ég var með bolta af gerð
inni Dart nr. tvö, og var enn
að leifa hans, þegar Þorbjörn,
sem stóð nokkuð frá mér,
finnur bolta utan brautar.
Hann kallar til mín, „Heyrðu
Hans, varstu ekki með Dart
númer þrjú?“ Hefði ég svarað
þessu játandi, hefði ég misst
tvö högg, þrátt fyrir að þessi
bolti var einmitt minn bolti,
og þá hefði Þorbjörn sennilega
náð mér í keppninni. En sem
betur fór vissi ég, hvaða bolta
ég var með, og náði því að
verða á undan Þorbirni í þetta
sinn.“
„Hvert er álit þitt á hinum
nýju reglum, sem útiloka ung-
lingana frá keppni við þá full-
orðnu?“
— Mér finnst þessar reglur
anzi furðulegar, og finnst að
það ætti að nema þær úr gildi
hið bráðasta. Til dæmis hefur
mér aldrei farið eins mikið
fram og í fyrra, en þá lék ég
einmitt talsvert við þá beztu,
sem ég álít að hafi verið mjög
lærdómslúkt fyrir mig. Ég tel
engan vafa leika á því, að fái
unglingarnir tækifæri til að
leika við þá beztu, þegar þeir
hafa getu til þess, fari ekki hjá
því að þeir nái betri árangri
seinna meir, sem bein afleið-
ing af þeirri fyrirmynd, sem
þeir fá, þar sem hinir beztu í
íþróttinni leika. Hvar eiga líka
unglingarnir að læra annars
staðar en hjá þeim, sem eldri
eru og reyndari?
— Hvað mundir þú vilja ráð
leggja unglingum, sem eru að
byrja að stunda golf?
— Ég álít, að þeir eigi fyrst
og fremst að æfa sig vel; fá
réttar hreyfingar í sveifluna,
og æfa vel höggin, sem þeir
nota síðan á sjálfum golfvell-
inum. Ég held að allt of marg-
ir brenni sig á því, að leika
bara hring eftir hring, en leggi
ekki nægilega mikla áherzlu á
undirstöðuna.“
Að þessu sögðu kvöddum við
Hans Isebarn, og teljum ekki
nokkurn vafa leika á því, að
nafn hans .eigi eftir að heyrast
oft í sambandi við keppni
þeirra beztu í golfi á komandi
árum. — gþ.
ounnsr