Alþýðublaðið - 18.09.1969, Blaðsíða 5

Alþýðu'bllaðið 18. september 1969 5
Alþýðu
blaðið
Fnimkviemdastjóri:
I'órir SæmumLssoa
Bitstjóri:
Kristján Bersi ÓUÍsson (4bJ
FrétUstjóri:
Sifnrjón Jóhsrujsson
AugiýainfMtjóri:
Sigurjón Ari Sifurjónsson
tltgefasdi:
Nýja útgdfuftlagið
Frcnsmiðja Alþýðublaðsins:
Þar hrundi gaflhlaðið
Eins og vænta mátti, þá ríkir lítil ánæigja í herbúð-
om stjórnarandstæðinga yfiir því, að ríkisstjórnin hafi
haft forgöngu um jafm istórtæka aðstoð við húsbyggj-
enduir og skýrt var frá í frétt félagsmálaráðumeytisins
í fyrradag.
; Reyna stjórnarandStöðublöðin tvö, Tíminn og Þjóð-
viljinm, hvort sem betur getur að 'gera lítið úr þessum
ráðátöfunum, en vonbrigða- og gremjutónninn yfir
því, að lausn skuli fengin á vandkvæðum húsbyggj-
emda er þó auðflundinn í skrifum beggja þessaira
blaða.
I frétt Þjóðviljans um málið er m.a. kvartað yfir
mjög „ó!ljósri“ fréttatilkynninigu félagsmáiaráðuneyt-
isins og ,segir 'blaðið síðar orðrétt, að „ . . . ráðstafan-
ir ríkisstjórmarinnar virðast aðeins fólgnar í því einu,
að láta Seðlabankann lána byggingarsjóði yfirdráttar-
lán, sem líklega verður að borga upp á næsta ári með
mjög óhagstæðum kjörum.“
Hvaðan blaðinu kemur slík vitneskja utm greiðslu-
skihnála umrædds láns, er hulin ráðgáta. Sé hugSun
Þj óðvilj amanna hins vegar orðin það þokukennd, að
þeir neyðilst til þess að umsemja fréttatiílkynniingar
vegna skilningsskorts, þá er fokið í flest skjól komm-
únista á íslandi.
Mikill mæðumaður er hann Magnús Kjartansson,
því þar hrundi gaflh'laðið.
Vindhagg
Á forsíðu ÞjóðviljanS í gær er birt áberamdi frétt,
s'em lýsir vel þeim flumbrug’angi, sem ríkir jafnan í
skrifum blaðsins, þegar það leitar allra mögulHegra
og ómögulegra tækifæra til þess að k'oma höggi á
menntamálaráðherra.
í frétt þessari er hneykslázt mjög á því, að ,nemend-
ur við Kennaraskóla íslands séu nú orðnir álíka marg- ,
ir og allir barnakennarar á ,landinu. Er farið há-
stemmdum orðum um það ófremdárástand, sem þessi
máíl séu í komin, ,,svo ekki sé taiað um næstu ár, þeg-
ar 200 til 300 kennarar verða útskrifaðir á ári,“ eins
j og segir í Þjóðviljanum.
Sé sú stefna, sem blaðið virðist 'berjast fyrir lí þess-
um efnum hugsuð til enda, þá getur varla verið um
annað að ræða en blaðið æski þess, að f jöldi kennara-
skólanemenda sé takmarkaður á einbvern hátt með
hliðsjón af því „algera öngþveiti,“ sem á einhvern
hátt hafi skapazt vegna offjölgunar kennaraefna.
Á þessu Stigi máláins er því rétt að minna þá Þjóð-
viljamemn á eigin málflutning í læknadeilldarmálinu
frá því í sumar, þegar menntamálaráðherra félllst á,
að sett yrðu einkunnamörk við innritun í læfona-
deild, þar eð deildin hélt því ákveðið fram, að fjöldi
læknianema, sem ininrituðust á ári hverju, væri marg-
fa'lt meiri en æskilegt væri.
Milli þess, að þeir Þjóðviljamenn reyna að komast
til botns í fréttatilkynningum gdta þeir svo foaidið
uppi hörkudeilum við sjáOlfa sig í samræmi við af-
stöðu blaðsins í skóiamálum frá degi til daigs. |
HEYRT OG SÉB
■
Fyrst br. Kildare
-og nú Hamlet
Hann varð frægur fyrir Dr.
Kildare sjónvarpsseríuna sem
hann lék í um fimm ára skeið.
Konur urðu yfir sig hrifnar
af þessum laglega unga lækni,
og sagt var, að blóðþrýsting-
urinn hefði hækkað til muna
hjá þeim hvert sinn sem Ric-
hard Chamberlain birtist á
skerminum. Vitanlega fékk
vesalings leikarinn heldur
engan frið fyrir fólki sem
spurði hann læknisráða hvar
sem það hitti hann. Aftur og
aftur þurfti hann að útskýra,
að hann kynni enga læknis-
fræði sjálfur, þótt hann hefði
leikið þennan prýðilega
lækni svona lengi.
„Ég hafði gaman af að leika
dr. Kildare,“ segir hann, „og
það var stórkostlegt að fá
tækifæri til að vinna með
fyrsta flokks leikstjórum og
léikurum og læra vinnubrögð
sjónvarps og kvikmynda. En
það fór að verða leiðigjarnt
með tímanum, skal ég játa.
Kildare var slíkur fyrirmynd-
armaður á allan hátt, heiðar- að biðji þig að leika Hamlet
legur, hjartagóður og siðferð- síðar meir?‘ Og ég tók boð-
isstérkur, að fimm ár af öðr- inu . . skjálfandi á beinun-
um eins mannkostum voru um.“
býsna stór skammtur í einu.“ Hann var rómantískur og
Hann fékk aðalhlutverk í fríður Hamlet, þó að túlkun
myndum eins og „Gleðisöng- hans þætti ekki mjög djúp.
ur að morgni“ og „Petulia,“ „Ég geri mér vel Ijóst, að ég
og eftir það fékk hann tilboð næ ekki nema litlu af blæ-
sem hann sundlaði við að hug- brigðum persónunnar fram.
leiða — að leika sjálfan Ham- Samt hef ég gefið mig allan
let og það í Englandi. Eng- og meira til. Og við að leika
inn bandarískur leikari hafði Hamlet hefur losnað um
túlkað Hamlet í landi Shakes- hömlur í sjálfum mér. Ég er
peares seinustu 40 árin eða orðinn frjálsari og sterkari af
síðan John B'arrymore lék að glíma við þennan risavaxna
hann þar árið 1929. harmleik.“
„Fyrst ætlaði ég að segja Og hann fylltist nýrri ást á
nei — ég þorði hreinlega Shakespeare sem honum
ekki að leggja 'út í þvílíkt hafði leiðzt meðan hann var
glapræði. Ég vissi, að ég varí skóla. Nú er hann að byrja
hvorki nógu reyndur né á nýju Shakespeare-hlut-
þroskaður til að túlka Ham-verki í kvikmyndun á „Júl-
let, þó að ég væri orðinn 34 íus Sesar“ þar sem hann
ára, 4 árum eldri en Hamlet leikur hinn unga Oktavíus
í leikritinu. En svo fór ég að Sesar er síðar varð Ágústus
hugsa; ,Hvenær heldurðu, að mikli, fyrsti keisari Róma-
þér gefist annað eins tækifæri veldis. ★
aftur? Hver ímyndarðu þér,
I
|
!
#
f