Alþýðublaðið - 11.10.1969, Side 2
2 Alþýðubl'aðið 11. oktober 1969
|b Árið, Í963 tefldi Friðrik
Ölafsson 4 skáka einvígi við
Inga R. Jóhannsson. Því einvígi
lauk á sama hátt og einvígi
Friðriks og Guðmundar Sigur-
jónssonar, með 2 Vz — 1 Vz en
þá sem nú vann Friðrik tvær
seinustu skákirnar.
Bæði Ingi og Guðmundur
hafa staðið sig mun betur gegn
Friðriki en aðrir íslenzkir skák
meistarai- og veldur þar áreið
anlega miklu almennur skák-
styrkleiki þeirra. En þar eð
Friðriki, gengur ver gegn Inga
og Guðmundi en erlendum
mönnum í sama styrkleikafl.
er þetta ekki fullnægjandi skýr
ing. r
Yfirburðir Friðriks liggja
fyrst og fremst í óvenju djúp-
um skilningi á eðli skákarinnar
en helzti veikleiki hans er fólg
inn í reglubundinni sóun um-
hugsunartímans. Lendir Frið-
rik því oft í ógnvekjandi tíma-
hraki. Þrír kostir Inga R. sem
skákmanns hafa þegar þeir
koma allir saman reynzt Frið-
ríki erfiðir viðfangs, mikil þekk
ing í skákbyrjunum, frábær
þrautseigja í lakari stöðum á-
samt óvenjulegum hæfileika til
að halda opnum leiðum til
gagnaðgerða og síðast en ekki
píst ' hraðskákmeihtarastyrk-
leiki á heimsmælikvarða, sem
kemur sér vel í tímahraki.
Guðmundur Sigurjónsson
virðist nú að verulegu leyti
vera þessum sömu kostum bú-
inn. Hann hefur þó tæplega.
eins mikla þrautséigju til að
bera og Ingi. Ekld er hann
heldur nærri eins góður hrað-
skákmaður og Ingi var þegar
hann var upp á sitt bezta. Aft-
ur á móti er Guðmundur mun
hættulegri sóknarskákmaður
en Ingi hefur nokkru sinni ver-
ið. Guðmundur og Ingi eiga
það sameiginlegt að veita öfl-
ugt viðnám í upphafi tafls,
þannig að Friðrik eyðir yfir-
leitt mjög miklum umhugsunar
tíma til að ná undirtökunum
í miðtaflinu en þarf svo iðulega
í tímahraki að varast hættuleg
ar undiröldur með sífelldum
hótunum um gagnaðgerðir.
Einvígi þeirra Friðriks og
Guðmundar var óvenjulega
skemmtilegt og spennandi.
Skákirnar voru fjörugar og
tímahrakið æsandi en áhorf-
endur sem gátu gengið að
hvorutveggja vísu voru furðu
fáir.
í fyrstu skákinni hafði Frið-
rik hvítt en tefldi ónákvæmt
gegn frönsku vörninni, tapaði
frumkvæðinu en tefldi vel úr
því og hélt sínum hlut án þess
að komast nokkru sinni í
hættu.
Guðmundur blés strax til
sóknar gegn Sikileyjarvörninni
í annarri skákinni og fórnaði
snemma peði. Hélt hann síðan
uppi látlausum sóknaraðgerð-
um og fórnaði skiptamun til
viðbótar. Friðrik tefldi vörn-
ina vel og átti að minnsta
kosti tvívegis kost á jafntefli,
en ætlaði að vinna taflið og
valdi rangt framhald í tíma
hrakinu og tapaði.
í þriðju skákinni náði Frið-
rik fljótt undirtökunum og hélt
þeim úx skákina en Guðmund-
ur varðist vel og hélt opnum
leiðum til gagnaðgerða í tíma
hrakinu þar til hann lék af sér
peði í 39. leik og tapaði.
í fjórðu skákinni tefldi Guð-
mundur ótrúlega veikt gegn
Sikileyjarvörn Friðriks og
hafði greinilega lakara tafl eft-
ir 10 leiki. Guðroundur varðist
vel en Friðrik hafði- yfirhönd
ina i miðtaflinu og á tímanum.
Lítilsháttar ónákvæmni af
hendi Friðriks gaf Guðmundi
tækifæri, til gagnaðgerða. Frið
rik komst nú í tímahrak að
vanda, þótt tími Guðmundar
væri enn naumari. í tímahrak-
inu lék Friðrik af sér manni
og átti þá gjörtapað tafl á borð
inu en fallöxi á klukku Guð-
mundar var á heljarþröminni
Guðmundur tefldi nú meira af
flýti en fyrirhyggju og varð
honum það meðal annars á að
snerta kóng sinn áður en Frið
rik hafði sleppt drottningu er
hann hugðist leika til g4 en lék
síðan til e2. Nú gat Guðmund
ur ekki leikið biskup á g2 því
hann hafði snert kónginn og
varð að leika honum. Féll nú
biskupinn á e3 óbættur og Frið
rik var aftur með betra tafl,
bætti hann enn stöðuna í tíma
hrakinu og vann skákina og
einvígið.
Af svo stuttu einvígi sem
þessu er varhugavert að draga
mjög víðtækar ályktanir. Þó er
ljóst að Guðmundur er í fraifl
för og ef til vill orðinn ámóta,
sterkur skákmaður og Ingi R.
var þegar hann var hvað sterk:
astur, en ekki jafn sterkur og
Friðrik var á hans aldri. Frið-
rik er án efa í mun lakari þjálf
un en hann var í á sínum beztu
árum. Þetta kemur ekki fram
í skilningi hans og yfirsýn, því
fáir skákmenn munu hafa
dýpri skilning á skák en hann.
Aftur á móti er hann ekki
eins öruggur í. tímahraki og
hann var fyprir 10—ll5 árum,
Það verður spennandi að
fylgjast með Friðriki og Guð-
mundi á svæðismótunum sem
nú eru að hefjast. Tekst Frið-
riki að finna sinn gamla kraft
og komast áfram í millisvæða
mótið? Til þess þarf hann að
hljóta eitt af þremur efstu sæt-
unum.
Það væri mikil bjartsýni að
ætla að Guðmundur komist í
millisvæðamótið en hann ætti
að hafa góða möguleika á að
vinna sér alþjóðlegan meist-
aratitil. j
INGVAR
ASMUNDSSON
I
hendingum
Sagt hefur verið, að hvar
eem tveir íslendingar hittast
þar sé talað um veðrið. Það
er víst sannleikskorn í þessu.
En því má bæta við, að íslend-
ingar hafa líka kveðið manna
mest um veðrið. Meira að segja
listaskáldið góða, Jónas Hall-
grímsson, hefur látið fjúka í
hendingum um veðrið, rétt eins
og aðrir. Hérna koma nokkrar
veðurvísur eftir hann:
| Hóla bítur hörkubál,
í hrafnar éta gorið,
! tittlingarnir týna sál.
Tarna er ljóta vorið!
: ★
|
Út um móinn er nú hér
engin gróin hola.
' Fífiltóin fölnuð er —
1 farðu í sjóinn, gola!
★
i i
; 1
Sunnanvindur sólu frá
' sveipar linda skýja.
' Fannatinda, björgin blá,
! björk og rinda ljómar á.
★
1 I
) Nú er sumar í Köldukinn, —
! kveð ég á millum vita.
Fyrr má nu vera, faðir minn,
! en flugurnar springi af hita!
★
<i .
Yeðrið er hvorki vont né gott,
\ varla kalt og ekki heitt.
Það er hvorki þurrt né vott,
það er svo sem ekki neitt.
★
Ég sé ekki betur en eftirfar-
andi vísa Guðmundar Frið-
jónssonar sómi sér vel í veður-
vísnaflokknum, enda mun Guð-
mundur hafa verið veðurglögg-
ur maður, þurfti enda á því að
halda, því að skjótt skipast oft
veður í lofti þar norður frá sem
skáldið bjó:
í
Dregur úr víði drungaský,
dröfn á fjöru yrðir;
verzlun hríðar eru í
ærnar vörubirgðir.
★
\
Aftur á móti veit ég ekki hver
er svona leiður á landsynningn-
um, en ég hef meining um, að
hann sé dauður og grafinn fyr-
ir langalöngu:
Landsynningur leiður er,
lýir fingur mína,
barnaglingur ekkert er,
í honum syngur heyrist mér.
En svo að við snúum okkur
.frá misjöfnu veðurfári og aS
öðrum hlutum; eftirfarandi
staka virðist lúta að forgengi-
leik æsku og fegurðar og mis-
heppnaðri viðleitni til að hamla
gegn ellimörkunum.
fe í'
Fallvölt reynist fegurðin,
fölnar æskuroði.
Mér lízt ekki á málverkin,
mörg þó séu í boði.
★
Tómas Guðmundsson skáld
mætti Halldóri Kiljan Laxness
á götu í Reykjavík. Það var að
vetrarlagi og hvasst og mis-
vindasamt í bænum, svo sem
oft vill verða. Litlu síðar rakst
hann á Vilhjálm Þ. Gíslason,
sem kallaður var Vilhjálmur
„pax“ - sem mun þýða friður -
í skóla. Þá kvað Tómas:
)
Víst er byljótt. Hér er hann
Halldór Kiljan Laxness;
sízt skal dylja mætan mann
meistara Vilhjálm pax þess.
★
Þessi vísa var ort á dögum
Súðarinnar, eins og sjá má af
samlíkingunni:
Öðlast Stína hylli og hrós,
hrífur marga silkiskrúðinn.
Hún er fremur dyggðug drós,
en dýr í rekstri, eins og Súðin.
★
Eftirfarandi vísa er eignuð
Júlíusi Sigurðssyni og tilefn-
ið húsbruni á Akureyri.
Áfram líður ævibraut
eftir vegum duldum.
Drottinn leggur líkn með
þraut
og líka eld með skuldum.
★
Prestarnir túlka fagnaðarer-
indið hver með sínu móti. Séra
Tryggvi Kvaran kvað um mann
á leið á stefnumót:
Stóran mann ég stika sá
stundargleði að njóta.
I.öngum hefur lifsins þrá
langt á milli fóta.
★
Ætli við klykkjum ekki út
með duggunarlítilli ástavísu að
þessu sinni; höfundur hennar
heitir Stefán Stefánsson:
Blíðuatlot þrái ég þín,
þau eru lífsins yndi.
Um þig snýst ég, elskan mín,
eins og rella í vindi.
Skip ferst við Hvarf
Kaupmannahöfn. ntb.
27900 lesta flutningaskip
frá Danmörku fórst skammt
suður af Hvarfi á Grænlandi
í fyrradag eftir árekstur við
borgarísjaka. Þrjátíu manna á-
höfn var á skipinu og var öll-
um bjargað um borð í annað
skip. Skipverjar og farþegar
skipsins komust í gúmmíbát
áður en skipið sökk. j
Gagnrýna samn- 1
inginn j
Genf. (ntb. reuter). *
Fulltrúi Kanada og Ítalíu á
afvopnunarráðstefnunni f
Genf gagnrýndu í fyrrad sam-
komulag Sovétmanna og
Bandaríkjamanna um bann
yið Ikjarnorkuúopnatilraunum!;
á hafsbotni, en ríkin lögðu
fram samningsdrög á þriðju-
dag. Fulltrúarnir segja galla
á samningunum og líti þeir
hann tortryggnisaugum, þar
sem ekki væri gert ráð fyrir
því, að algert eftirlit væri haflí
með því að hafsbotninn yrði
ekki notaður til kjarnorkutil-
rauna.
Gestur
Guðfinnsson