Alþýðublaðið - 29.11.1969, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið 29. nóvember 1969 7
Gísli iénsson um fyrirkomulag raforku-
ntála:
Aðild sveitar-
félaga aukist
en minnki ekki
□ Reykjavík — IIEH.
Gísli Jónsson, framkvæmdá
stjóri Sambands íslenzkra raf
veitna, flutti erindi sem hann
kalla'ði Hugleiðingar um
framtíðarskipulag raforku-
mála á ráðstefnu Sambands
íslenzkra sveitarfélaga um
raforkumál fyrr í þessum
mánuði.
f ermdi sánu fjallaði Gísli
rr, a. uim> aðild rJkis og sveitar
fé'laga í orlkufyriritæfcjum og
sagði: „Með þeirri þróun, sem
orðið heifur í 'eignaraðild í
Lanidisvirkjun og Lax'árvirkj-
urn hefur ríkisva'ldið komið í
æ rílkara mæli inin í þessi fyr
irtæki og em þau nú sameign
arfélcg ríkis og sveitarfélaga.
Landsvirkjun, sem í raun'nni
er samía fyrirtækið og Sogs-
virkjun var, en í útvíkk-
aðri mynd, og svo Laxárvirkj
un, voru í upphafi hrein sveit
arfélagsfyrirtæiki.
EIGNARAÐILD RÍKIS
EKKI NAUÐSYN
Það kann að vlera eðliieg
þróun, að rílk'ð eigi aðild að
orkuifyrirtækjum, þegar þau
eru farin að sjá heilum lands
hlutum fyrir raforku til al-
mennra nota og ef til vill
stóriðju. Með því móti getur
ríkisvaidið haflt ítölk í þróun
upplbyggingar orkuvera og
fiutningskerfa iandlsins. Hins
vegar verður varla séð; að
eignaraðild r'ikisins sé brýn
nauðsyn.
Sveitarstjórnaraðilar í
Landsvirfcjun og Laxárvirkj-
un eru aðeins eitfc bæjarfélag
á hvorum stað, þ.e. Reyikja-
vík og Akoreyri. Eðlilegra
væri, að öll þau sveitarfé-
lög, sem nota raforlku frá á-
kveðniu orkufyrirtælki, ættu
rétt á því áð gerast eignarað-
ilar í því. Ef svo væri. mundi
uauðsyn á þálttítöku ríkisins
minnika, þar sem állir við-
skiptavinir muindu þá eiga
fcosifc á að gælta hagsmuna
sinna.
AÐILD SVEITAR-
FÉLAGA AUKIZT
Á þessu stigi málsins tefc
ég ekfci afstöðu til þess, að
hve mifcllu leyti rífcisvaldið
eigi að hafa bein afslkipti af
Frh. 12. síðu.
Þess mynd er tekin, þegar tunglfarið Appoilo 12 var að lenda eftir mjög vel heppnaða tunglferð.
BRIDGE
Urnsión: Hallur Símonarson
vík fyrir nokkrum árum og í
einum leiknum sérstaklega var
allt í háa lofti. Ég man eftir, að
Slavenburg var þá kominn eitt
sinn í tvo spaða doblaða og re~
doblaða, sem hefðu kostað hann
Og hér er blekkispil, sem
heppnaðist fullkomlega hjá
Bob Slavenburg.
Spilið kom fyrir á fyrsta al-
þjóðamótinu, sem Slavenburg
spilaði á — eða 1948 — og
ir við borð Slavenburgs 4ustur
—Vestur mundu komasti í ai-
slemmu, sem er upplögð í þrem
ur iitum. En við skulum úú sjá
hvað skeði við borðið hjá Bob
Slavenburg.
1000 að minsta kosti — en þeg menn þekktu þá lítið til spila- Áustur Suður Vestur Norð-ir
Það hefur stundum verið síðum blaðsins. En nóg um það. ar kom að síðasta manni að mennsku hans. 1 H 1 S dobl pass
minnzt á það við mig hvers — — — segja í spilinu leizt honum ekki S 8654 pass 2 L dobl 2i S
vegna fréttir frá mótum hinna Á stórmótum í bridge er.lítið meira en svo á blikuna og sagði H 9753 pass pass dobl p|iss
ýmsu bridgefélaga væru ekki í um það, nú orðið, að menn séu tvö grönd. Slavenburg slapp T 864 pass pass.
þessum þætti. Því er til að með blekkisagnir — þær hafa þar fyrir horn. Frægt var spil L K6 Þetta voru nú sagnirnir, en
svara, að þessi þáttur er ekki
hugsaður sem frétteþáttur, og
ef slíkt væri tekið upp er hætt
við, að það rúm, sem mér er
skammtað hér í blaðinu mur.di
að miklu leyti fara undir frétt-
irnar. Hins vegar stendur blað-
ið opið öllum þeim, sem vilja
koma fréttum af starfsemi Eé-
laga sinna á framfæri og er þá
ekkert annað að gera en að
hringja á ritstjórnarskrifstofur
þesé, eða senda fréttirmar í
pósti eða koma með þær á
skrifstofurnar í Alþýðuhúsinu,
og verða þæf þá birtar á frétt'á
að miklu leytið horfið úr tízku,
og þau kerfi, sem beinlínis voru
byggð upp með blekkisagnir í
huga hafa reynzt léttvæg og
horfið af sjónarsviðinu. En þó
verður maður oftast að vera á
varðbergi gagnvart þeim —
þetta er hættulegt vopn, sem
oft snýst þó í höndunum á
þeim, sem því beitir. Þekktasti
spilari nú, sem á til alls konar
brellur, er Hollendingurinn Bob
Slavenburg, en hann er frábáar
spilari og kraftur hans og
dirfska smitar út frá sér. Slav-
enburg. spilaði hér í Reykja-
á Evrópumeistaramótinu í Bed
en-Baden 1963 í leik íslands og
Finnlands. Þeir Símon Símon-
arson og Þorgeir Sigurðsson
léku þá illa á finnsku spilar-
ana við annað borðið — fengu
að spila eitt grand og fengu
einn slag — en á hinu borðinu
sögðu Ásmundur Pálsson og
Hj'alti E1ía®wn sex grönd, sem
þ-^r unnu svn í=land vann mik
ið á spiiinu. Það þárf vayla að
taka þáÖ fram, að þeir, sem
áttu slemmuna í spilinu, vom
auðvitað á hættu, en hinir ut-
an.
S AKD7 S G109
H KG H ÁD1086
T KG2 T- ÁD1075
L 10984 L ekkert
S 32
H 42
T 93
L ÁDG7532
Slavenburg var með spil Suð
urs ,það er að legja langlitinn
í laufinu. Spilið hafði þegar
vérið spíláð við hitt boi-ðið, !þaí
sem Hollendingarnir, sem sátui
Austur—Véstur. höfðu sagt og.
unnið sex spaða. Þeir voru nær
vissir um, að frönsku spilararn-
þið eigið kannski erfiðara með
að trúa því að Slavenburg fékk
átta slagi í spilinu — vatín tvo
spaða doblaða — þegarl mót-
herjarnir gátu fengið alla 13!
En það skeði og við skulum
sjá á hvern hátt.
Vestur áleit réttilega, að haim
og félagi hans væru með meg-
inhlutann af háspilunum, Vest-
ur er jú með grandopnum og
'Áústur hafði opnað, óg þá er
■ hið sjálfsagða að spila trompi.
Vestur byrjaði því að taka á
ás, kóng og drottningu í spað»
- Frh á bls. 11.