Alþýðublaðið - 27.02.1970, Blaðsíða 15

TÓNLEIKAR
Framhald bls. 14
hennar í fiðluteik þar. Haustið
1966 hóf liún nám hjá André
Gertler fiðluken'nara við Con-
servatorie Royal de Musique í
Brusgel og h'laut hún styrk frá
'belgíska ríkinu til þessa náms.
Sumarið 1969 lauk hún prófi
Iþaðan og hlaut Premier pixe
’aVes grande disttinction (96 stig
af 100).
Rut hefur imarigoft komið
tfram á tónleikum skóla þeirra,
sem hún sbundaði nám við,
bæði i Reykiavík, Malmö og
Bnusisel. Hún lék einleik með
Ungdomsorketstnen í Lundi 1966
en eins og Ifyrr segir verða tón-
ileikarnir á láL’gardag, fyrstu
sjálfstæðu tónteikar hennar.
Undirileik annast Gísli MagnÚ3-
son.
í vetur hefur Rut spilað í
S i nfón íuhlj ómsveitinn i og ver-
ið fiðlukennari við Tónjistar-
skóilia Kópavogs.
Rut IngóHfsdóttir er gift Birni
Bjarnasyni, laganema. —
VERKFÖLL
Frrmhald úr opnu.
anna) geta fengið framgengt í
sameiningu, en áður hafði staðið
yfir barátta í þrjá mánuði, þar
sem verkföll og verkbönn skipt-
ust á og báðir aðilar urðu fyr-
ir miklu fjárhagslegu tjóni.
Þessir samningar verða fyrir-
mynd annarra stétta.
Þýðingarmestu ákvæðin eru
um vinnutímann, sem á að stytt
Heilsuvernd
Síðasta námskeið vetr-
arinis í
tauga og vöðvaslökun,
öndunar- og léttum
þ j álfunaræfingum,
fyrir koniur og karla
hefst imámudag 2. marz.
Sími 12240.
"V ignir Andrésson.
VIPPU - BÍISKÚRSHURBIN
Lagerstærðir miðað við múrop:
Hseð: 210 sm x breidd: 240 sm
210 - x - 270 sm
Aárar slæfSir. smiáaðar eftir beiðni.
gluggas miðjan
Síðumúla 12 - Sími 38220
ast úr 48, 46 eða 44 tímum á tilviljunarkennd landbúnaðar-
viku í 42 tíma, síðan 41 tíiyia störf, aðallega á 'Suður-Ítalíu og
og loks 40 stunda vinnuviku fyr Sikiley, þar sem enn viðgengst
ir alla, og það á að haifa gerzt uppbqðskexfið garrila, , sem er
fyrir 1. janúar 1972. Þá tryggja fólgið í því að atvinnurekend-
samningarnir verkamönnum ur velja menn úr á aðaltorgi
einnig laun ef þeir slasast eða bæjarins þá daga sem eitthvað
veikjast af völdum starfsins. er að gera.
Samningarnir tryggja einnig líf ítalir segja að nýju lögin um
eyri og fundafrelsi á vinnustaðn vinnurétt, sem samþykkt voru
um. Um það efni hefur áður f-vrir jól, hafi opnað verksmiðj-
verið deilt. Eftirleiðis hafa urnar. En hvað með landbúnað-
starfsmenn við fyrirtæki, þar arverkamennina? Það er ein-
sem fleiri en 15 vinna, rétt til kennandi að þeir eru ekki nefnd
þess að halda fundi að vild á ir á nafn og í opinberum áætl-
vinnustaðnum eftir vinnutíma. anagerðum er byggt á tölum frá
Auk þess hafa þeir rétt til að Efnahagsbandalaginu sem segja
halda fundi í vinnutímanum, a® landbúnaðarværkamönnum
ef á dagskrá eru skipulagsmál, verði að fækka úr 4 milljónum
landi til að meta hve marga ni®u? í 1,2 milljón. Nú fækkar
sem varða alla starfsmennina. Þeim um 200 þúsund á ári.
Slíkir fundir mega þó ekki taka Lögin nýju eru hins vegar at-
nema 10 tíma á ári. í stórum hygltsverð. Þau eru samin af
fyrirtækjum hafa verkalýðsfé- fyrrverandi verkalýðsmálaráð-
lögin rétt til að halda fundi í 'herra- jafuaðarmanninum Bro-
eigin húsakynnum, og fuUtrúar dolini’ en það var efii™aður
heildarsamtakanna hafa rétt til'' ’ lians- D°naf-Ca«in, leiðtogi
að sitja fundina. Um þetta síð- vinstri armsins 1 kristlleSa demó
asta hafa einnig átt sér stað krafafi°kknum, sem lagði frum-
miklar deilur. vai'þið fram. Með lögunum er
Kjörnir fulltrúar starfsmann- iuiit félagafrelsi tryggt og þau
anna á þing heildarsamtakanna hanna allt óeðlilegt „eftirlit ‘,
hafa rétt til að njóta leyfis ó. en með því er átt við sjónvarps-
fullu kaupi, þó ekki fram yfir kerfi f verksmiðjunum. í 1. gr.
8 tíma á mánuði. Við stærri fyr- laganna segir: Sérhver verka-
irtæki fær einn fulltrúi leyfi maður kefur reff fii Þess> án til-
fyrir hverja 300 starfsmenn iits 111 sfj°rnmáiaskoðunar, stétt
Foringjar verkalýðsfélaganna arfélags eða trúar’ að lata skoð’
hafa einnig rétt til leyfis án anir ,sínar \ liós á vinnustað“.
launa í allt að 6 mánuði, en ungl ^leii ihluti þings lét þó bæta aft-
ingar sem stunda nám í kvöld- an við hetfa orðunum: „enda
skóla eða á annan hátt með virði þeir sfj°rnarskrána og gild
vinnu hafa rétt til að fá leyfi andi lög“’ En það eru einmitt
á fullum launum meðan próf sum kinna „gildandi laga“
standa yfir. s6m verkalýðsstéttin vill láta
Áður voru gerðir staðbundnir afnema. Þar á meðal eru lög-
samningar við félög innan málm 1 egiui°e frá valdatíma fasist-
iðnaðarsambandsins. Olivetti anna-
ieið þar á vaðið og bætti að- Skyndiverkföll eru algeng í
búnað starfsfólksins. Fiat fylgdi italíu Yfirleitt standa verkföll
á eftir og tókst lengi vel að þar ekkj nema einn eða tvo
p0,1^1^ 1 ,Ve® fyrir að verkalýðs- daga, lengri vinnustöðvun hafa .
e ögin í verksmiðjunum ánetj- félagsmennirnir ekki efni á.
u' ust einhverju heildarsamband Skyndiverkföllin skella á fyrir-
mu'' ® þa er ekki ianSf síðan varalaust, oft að undangengn-
iielli í ílanó gerði tilraun um miklum áróðri og oft þvert
til að semja við starfsmenn fyr- gegn samþykktum verkalýðsfé-
irtækisins an milligöngu verka iaganna á staðnum. Oft líta
lýðssambandanna þriggja (sem verkamennirnir á kjörna full-
koma alltaf fiam sem ein heild trúa sína sömu tortryggnisaug-
í þessum málum). um þelr llla a þingmennina..
I byggingaiðnaðinum vinna Þessi- tortrygg'ni ér orðin mjög
samböndin þrjú einnig saman. -rótgróin og er eitthvert mesta'
Þau hafa sameiginlega trúnað- vandamál verkalýðshreyfingar-
armenn á öllum vinnustöðum, innar. ftalskir verkamenn eru
sameiginlegar skrifstofur og ekki latir að sækja fundi, þeir
stefna að fullri sameiningu. En taka alltaf þátt í öllum kosn-
samtökin í byggingariðnaðinum ingum, og sífelld fjölgun á sér
eru enn í mótun, og það sama stað í öllum verkalýðssambönd-
ó við um samtök flutnignaverká um. En það skortir oft innri að-
manna, en því lengra sem kem stöðu, samheldni milli forystu
ur niður launastigann, því veik- og óbreyttra liðsmanna.
ari eru samtökin. Verst settir (Arbeidefbladet
eru landbúnaðarverkamennirn- -..Carsten Middelthon).
ir.
Þau héruð eru að vísu til i --------------------------------—
Piemonte þar sem æfðir menn Q A I/
geta fengið 600 krónur á dag D/\|\
fyrir 44 tíma vinnuviku. Þetta
lítur vel út á pappírnum, en í bramiiald af bls. 16.
raun og veru voru það aðeins valla er að komast á það stig,
200 þúsund landbúnaðarverka- að man'neskjan þolir vart við,
menn sem höfðu vinnu meira en viðnámsþrótturinjn fjarar út og
286 daga árið 1969. Meðaltalið 'aíleiðingarnar verða tauga-
í landinu öllu eru 103 vinnu- veiklun og geðheilsunni er
dagar hjá landbúnaðarverka- stefnt í voða.
mönnum. Aðra hluta ársins eru - Sorphaugar stórborganna
þeir atvinnulausir. Talið er að ent mangir hverjir orðnár að
um 1,6 milljón manna vinni hiramháu íjöllum, Prá árimi
Föstuda'gur 27. fe'brúar 1970 15
Óhugnanlegur vitnisburður um skæruhernað Araba.
Mannshendi, sem fannst í rústum svissnesku far-
þegaþotunnar.
1950 hefur ' ibúum Bahdai'íkj-
anna fjölgað um 50%, en sorp-
ið hefur aukizt um 60 % og
gert er ráð fyrir að það aukist
enn um 50% á næste áratug.
Hver þegn í Bandaríikjunum
kastar daglega 2,5 kg. af sorpi,
en það merkir, að á hverju ári
er kastað 3.5 miilljónum tonn'a
í öllum Bandaríkj unum. Á sorp-
haugum landsins má m.a. finna
IiOiO milljónir gamalla hj ól-
bairða, 7 milljónir b'iffreiða,
élíka mörg sjónvarpstæ'ki, 50
milljarðia niðursuðudósa, 30
milljarða flaska óg 4' millijóniir
af ýmiss konar plasthlutum.
Einungis litlum hlute þessa
magns er brennt ag mestur
hlutinn skemmir stór land-
svæði. Bæir og borgir rúma
ekki allt þetta magn og er
þvi ekið út fyrir borgimar.
Fylkisstjórnin í fjalláhéraði
í KiaMfórníu hefur fengið góða'
hugmynd varðandi sorplosun.
Hefur hún boðizt til að taka
að sér allan sorpflutning frá
borginni Sam FranciSco. Hug-
myndin er sú, ,a@ á hverri nóttu'
,a'ki flutningalest með 30 vögn-
um, sorpi borgarinniar á burt til1
sérstaikrar sorpstöðvar um 75
km fyrir norðan borginö, þar
sem sorpinu er síðan koinlið fyr-
ir í stórum kössum úr „glass-
fiber“. Síðan- er kössunum ekið
út á eyðimörk og hvolft í djúp-
lar gryfjur, sem síðan er jafnaS
yfir á ný.
Allt slíkt einkafraimtiak getur
vissulega hjálpað til og ef tl'
vill orðið til þess að minnka
örlíti'ð mengun andrúmsloftsins,
bjiarga fögrum stöðum, eða
haldið rottuplágunni í skefjum,
en hún tröllríður nú mörgum
boirgum vegna sorpvandamáls-
ins. En ef verulegur árangur
á að nást, verður öll þjóðiln
að leggjast á eitt undir forystu
stjórnvaMamna. Nixon- forseti i I
hefur sagt, að hann muni' béita
sér fyrir því að laiusn verði jj
fundin á vandamáliinu.
„Nú eða iaidrei“, sagði hann
á nýársdag, er hann undirrií-
iaði lög, sem kveða á um að
forsetinn hafi fullt Vald til að
grípa til ráðstaifain'a til að fólk
og náttúra.n sjálf geti Mfað í
landinu. Þetta er vissulega vií-
urlega mælt 'af Nixon, én slíkt
framtak krefst skiipulaigningar.
Mengunin er vandamM sém
snertir a'll'a Band'aríkj'arrtenn ög
á eftir að koma mjög mi'kið við
sögu í valdabaráttunni í B'andai
ríkjunum á komandi árum.
Hingað til hefur ‘riki'sp.tjórn-
in þar í landi ekíki' verið sérlega
iðjusöm í baráttunni við menig-
'Unina. Á fjái'lögum ársitas' fór
hún fram á 214 milljánir dolT- .
iara til hreiinsun'ar lækia, áa og
'stöðuvatna. Þjóðþinigið hækk-
aði fjárveitimgu þessa í 800
milliónir. en alls ekki er tryggt,
iað fj'árhæð þessii verði notuð
ti'l þess sem ráð er fyrir gert.
Er þess beðið með noWkuri-í
eftirvænt-'ngu hvað Nixon tek-
ur sér fyrir hendur í þessum
efnum.
. Ferðin til tun.gMns var raun-
verul'ega auðveld í framkvæmd,
þrátt fyrir ýmsar hilmdnanii',
því þar burfti að yfSlrvinná
ýrrtis nátturuöfl. Vandamál'in!
á jörðinni eru l'angtiun flókn'-
ari, því þau hefur mannéskjan1
sjálf skapað með því alð fitla
við jafnvægið í sjálifri náttúr-
unni.
(Arbeiderbhided,
Jörgen Anker Nielsen).
‘ . .