Alþýðublaðið - 10.03.1970, Side 14

Alþýðublaðið - 10.03.1970, Side 14
14 Þriðjudagur 10. marz 1970 vm n tmmtmmmmmmw—iw——kwwammmatmm^ Margaret B. Housfon: Læsta herbergiö Kveðjur. E.s. — Eg saum- aði jakkann sjálf. Á arinh'ellunni stóðu rósir í vasa. Eg hafði fundið ilm þeirra gegn um svefninn þá um imorguninn. — Þær eru frá Dar.e, mælti frú Carring- ton. — Skoðaðu nú jólagjaf- irnar þínar, vina mín. Það er jóladagur í dag. Viku síðar var ég orðin svo hress, að ég þarfnaðist ekki hjúkrunar. Svo var Brenda Hka mér tii hjálpar og alltaf voru einihverjar safn- aðarkonur að heimsækja mig og líta 'eftir líðan minni. Eg mundi ekki neitt eftir sjlikrahúsvist minni, mundi heidur ekki þegar ég var flutt Jheim. Mundi ekkert annað en þjáningai’ og óráðskvöl og''þó óljóst. Og mór varð ljósíHáð ekki mlundi mér hollt að vera . að reyna að rifja það upp. Ðag ínokkurn spúrði frú Carrington hvort ég hefði gert ■ nokkrar áætllanir varðandi framtíðina. Móðir mín hafði látið mér eftir nokkurn arf, — hlutabréf í sögunarmyilu. Að vísu ekki mikið, en auk Iþesis féll líftryggingarfé föð- . u.r míns í minn hilut. Mér datt helzt í hug að ferð ast. Halda til Caracas og heim . sækja Pony eins og ég hafði heitið henni fyrir löngu. Frú Carrington varð hljóð við, þeg . ar ég minntist á það. Síðan , sagði hún að senniiega rnundi Pony nú vera stödd í París,- len kvaðst þó alls ekki vita nleitt u'm Iþað. Svo virtist sem einhver snurða hefði hlaupið , á hjónaband hennar eftir að . miaður hennar gerðist sekur um bruggun sterks öls, og nú væri hún sífeiílt á ferð og fluigi. Héldist hvergi til l'engd- nr. Þar m,eð var það útilokað. Næst þegar frú Carringíon orðlfærði þetta við mig lcvaðst ég mundu reyna að fá kennsra stöðu við St. Hilda, — skóiann þar sem ég hafði sjálf stund- að nám. Eða kannski ég slægi til og giftist Andrew Simms, aðstoðarpresti, sem nú hafði nokkrum sinnuim minnzt á slíkt við mig. Hann hafði reynzt mér einkar hugulsarmur og nær Íiætinn, þótt ekki vekti hann ipp hjá mér neinar kynferð- isiegar girndir. Og auk þess höfðu það eiginlega verið 'hinztu orð móðlur minnar: — Þú getlur ekki te'kið neina við- urhliutaimikla lákvörðun fyrr ian þú hefur jatfnað þig, sagði frú Carrington. — Nú skaltu ihugsa þetta, en láta þar við sitja í bráðina. En þvínæst sagði hún mér frá Yonder Key. Að rriér mundi standa til boða að fara þangað, ef ég vildi fara og veita frænku minni aðistoð, ef húin ó'skaði þess, en liún átti lerfitt heimili vegna ryksins ífrá götunni/, krimglum húsið setm ekiki var maibikuð. — Þau hafa einmitt farið iþiesis á leit við mig að ég svip aðist uim eftir kvenmianni, sem vi.Idi taka það að sér. Starfið er hið auðVieildasta og launin góð. Og auk þess miundi þetta verða tilbreyting fyrir þig, sagði hún. Yo'nder Key. Hún kvað það, að hafást þar við, viera líkast því að vera lokaður í skel m'eð hafið alls staðar umhverf is sig. Bláir kórailar og ljósbrúnt þang. Og öldurnar brotnuðu við ströndina í ölluim regnbog ans litum. Hún hafði ekki kom ið þangað síðustu tuttugu ár- in enda þótt hún hefði búið alla æsku ,sem ung kona í Point Musqa, þetta hafði ég ekki vitað áður, hafði ekici 'haft hugmynd um að hún hefði nc'kkru sinni búið ann- arstaðar en hér. Hún hafði aldrei fyrr minnst á þessa ættingja sína, og það leit út fyrir að hún minntist á þá að- eins í því skyni að koma sér tiil aðstoðar. — Síðan Zoe varð veik, mæiti hún enn, — hafa Þau frændi minn, faðir hennar og hin dóttir hans, Jóhanna, al- gerlcga lokað sig úti frá heim inum. Þetta breytir fólki þeg- ar til lengdar lætur. Eg er ekki viss um að ég hefði neitt gaman af að heimsækja þau nú. Hins vegar var Zoe'sjálf, síðast þegar ég sá hana, alis ekki illa beygð. Þú mundir allls ekki sjá það á henni að ’hún væri veik. Eg mundi sjálf gjarnan ha'fa viljað vera hjá hénni. eða hafa hana hjá mér, :ef ég hefði ekki vitað alian aðdragandann að veikindum hennar, —sem olli um leíð öil um aðstandendum þyngstu ó- gæfu .... Frú Oarrington þagnaði skyndiilega, og það var seirn blæja féilili fyrir andlit henni. — Eg mundi ekki ráðleggia iþér að ráðgera Iþar lengri dvöi í en till ársins sagði hún, eða jáfnvel sksmmri ef þér fólli þar ekki vel. En þetta er sá rólegasti staður sem hugsast getur og svo hafið. Eg segi það satt að ég öfunda þig. Við voruim góðir félagar sem h'örn, Zoe og ég. Dálítið vilt- ar geri ég ráð fyrir. \ En he'ldurðu að þú mundir hafi miícii kynni af Jóhönnu. Eg hef frétt að hún sé orðin hieilsiuivei'l og hafist mest við í Iherbergj'iam sínum. Þú hefðii því mest saman við Zoe að sælda og gætir notið hafs og isólar að vild. Daginn eftir barst mér bréf frá Daine, þar sem hann bauð imér í brúðkaup ,sitt þann 7. janúar. Þá gæti ég verið kom- in víffis vegar fjarri. Árla á nýársmorgun var bar ið að dyrum. Brenda var ekki kcimin. Eg opnaði, það var Dane sem stóð úti fyrir. Hann I var klæddur dökkum yfir- frakka og með þykka'vettlinga á höndunum en berböfðaður. Nokkra stund stóð ég orðvana og starði á hann. — Má ég pkki koma inn? spurði hann. — Jú, auðvitað, Dane, Eg er víst eittihvað utan við mig, varð mér að orði. En þegar inn var komið sagði hann. — Það er þungt loft inni. Koiiridu irieð mér í stutta slíeðalfierð. Kiæddu þig í yfir- ihöfn og vertu fljót. Hann hjálpaði mér í yfir höfnina, ég setti upp bykka vettiinga, fór í fóðruð stígvél. Síðan stungum við lyklinum undir dyramottuna. Þetta var igamialdags Sleði og hestarnir með gaimaldags aktygi með bjöilium, Sem kiyngdu dátt, iþegar við ókuim hvítbjarta mölina. Mig sveið.í andhtið; af kuidanum pg það var srm : annarl'egúr straumur faeri U:n mig. aila. tvií ÚTBOÐ Tilboð óskast í raflagnir í hús Sjálfsbjargar við Hátún 12, í Reyikjavík. Útboðsgögn eru afhent á Teiknistofunni sf., Ármúla 6, miðvikudaginin 11. marz, gegn 3000 króna skil'atryg'gingu. Tilb'oð verða opnuð á sama stað, þriðjudag- inn 17. .marz, kl. 11. f.h. AUGLÝSING Ráðúneytið viekur hér með athyígli á auglýs- ingu þess frá 4. m'arz s.l., sieim birtist í dag- bllöðu'nuim; 5. þ.m., þar sem afíurkölluð var frá og með miðvikudeginum 11. þ.m. viður- ken ling jþess á Vátryggingafélaginu hf. til að hafa ir^ð höndum löghoðnar ábyrgðar- tryggingar okutækja. Frá samia tíma falla úr. giidi allar lögboðnar 'ábyrgðartrygigingar ökutækja hjá félaginu, og ber því eigendum ö'kutækja, sem slíka tryggingu hafa keypt hjá Vátryggingafélag- inu hf„ að kaupa nú þegar nýja tryggingu vegna þesis tíma, siem eftir verð'ur af trygg- inigjártímlabilinu til 1. maí n.k. DÓMS- OG KIRK.TUMÁLARÁÐUNEYTIÐ Nú er rétti tíminn til að kHæða gömlu hus- gögnin. Hef úrval af góðum áklæðum m. a. pluss slétt og munstrað. Kögur og leggingar. BÓLSTRUN ÁSGRÍMS Bergstaðastræti 2 — Sími 16807.

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.