Alþýðublaðið - 20.05.1970, Blaðsíða 14

14 Miðvikudagur 20. maí 1970
Rósamund Marshall:
FLÓTTA
botni á kistu notokurri, aeim
Guiliano ihafði gefið imér. —
Elklki eir.u sinni Nello vissi
hvar hún var. Eg tók har.a
t'ldrei fram nema vera þess'
fi'il’r/íss, að enginn sæi til
mín, læsti ailtaf að mér áð-
ur cg gekk vandiega frá glugg
tm og hurðuim.
Þiefta kivcid þráði ég að lesa
í bókinni, framár en nokkru
sinni áður. Eg opnaði hana
var'leiga. Eg greip niður á Jer'e
mjasi spámanni. Nú, nú. Þetta
minnti furðulega á ræðu Gia
couio munks. Þarna var efni
ræðu hans. Hann hafði þá stol
ið því frá Jeremíasi spámanni.
Þarna stóð:
Þvi imiunu ljón skógarins
rifa ykkur á hol.
U.lfar og hýenur munu
gleypa jarðr.estkar leifar ykk-
ar; hiléibarðar cg eiturslöngur
munu halda vörð um bústað
ykkar, bíðandi færis á að fjár
lægja yk'kur af yfirtnrði jarð-
arinnar.
Eg lagði frá mér hókina,
skcitfingu Iiostin. Það var auð
vfelt. En a'ldrei myndi ég geta
'hrundið tir ihuga <mér áhrifum
af orðum munk.sins. Þið ligg-
ið í lastabælu.m. Þið níðist á
ekkj'um cg m u na ða rl eysi ngj -
uim. Feður, bræður og systur
ykkar eru ekki óhultir
Eg toieið þess með öþreyju
að Beloaro kæmi heim. Eg
sagði við hann: Beicaro. Eg
vil fara héðan. Við skulum
haida þangað siem er líf og
fjör. Það er svo leiðinlegt í
Bclogna.
Svona .iá. Vill mín kæra Bi-
anoa fara að lifa á ný? Hann
gældi við hárið mitt. Ung,
falleg, og til /þess sköpuð,
Bianca, að freista karknann-
anna, !það ertu. Svo sannar-
lega væri það synd að þú þyrft
ir að lifa einilífi ... Eg hef
prins í huga. Hann er voldug
Ur og ríkur. svo voldugur og
svo rífeur, að hann verður að
töljast þér samboðinn, og er
þá mikið sagt.
Nei, mótmælti ég áköf. Eg
vi'l engan prins. Mig langar
'einungis ti/1 þess að hlæja og
vlera kát.
Belcaro brosti. Eg á meðal
við þunglyndi.
Engin m'OðuI, Belcaro. Eg er
búinn að fá nóg af þeim. Eg
vil 'enga karlrrtenn.
Engin -mieðul. enga karl-
menn? Jæja, þá það. Eg skal
lofa því.
Það voru gefnar fyrirskipan
ir um að búast til brottfarar..
Fornieri var í sjöunda himni.
Hann khinni bezt við sig í Róm
og Florence. Hann .kallaði Bol
ogna „borg liinna sköllóttu
skrifara/1
Nello átti roðalega Ijóta
grímu. Mesta yndi ihans var
að siE'tja hana á sig, re'ka höf-
uðið út lum vagngluggana og
ihræffa sákla.usa vegfarendur.
Lestin lagði af stað suður
á bcginn. Það var hlýtt maí-
veffiur. Kcmið var í Kastala
hins 'heilaga Péturs postula og
í horginni Xmcila. 'Það var í
'þann mund, sem við vorum að
leggja upp frá Imola, að fyrst
kcm til vandræða.
Það var um 'hánótt. Lestin
var í kyrr'V' skógarrjóðri rétt
fyrir utan borgina. Nótcin var
kyrr og óg lá vakandi í rúmi
mínu. Skyndilega heyrði ég
þunigt fótatak gangandi manna
margra isaman, slenniilega hor
manna. Fólkið í hinum vögn-
lunum vaknaði iíka. Eg heyrði
Beilearo kalla: Vaknið. Gripið
vopn ykkar. Nello æpti: Bianea
Bianca, og hann harði svo ofsa
lega að dyrum lijá mór, að
María sá sig tilneydda til að
hleypa honum inn.
Það eru ræningjar, heilt her
fyiki glæpamanna. Þeir heimta
að Beilcaro láti af hendi allt
fémætt. Taktu skartgripina
þína, Bianea, og við skulum
tflýja.
Eg dró gluggatjaldið til h'lið
ar. Það fyrsta. sem ég sá, var
gríðarstór maður á svört'Vlm
hesti. Blóðrauðir lokkar féllu
niður undan hlálminum og um
háls hans og herðar. Hann hélt
á sverði og sikildi annarri
ihendi, með hinni þerraði hann
svita áf enninu. Eg sm'eygði
mér í kápu og fór út í vagn-
dyrmar. Herra, kallaði ég. Því
rænið þér okkur, fátæka lista
menn?
Hann reið upp að vagndyr-
uni'im, kallaði á kyndilbera og
lét hann halda logandi ljósi
svo þétt upp að andliti mínu,
að mig sveið i 'kinnarnar. Svo
.iá! Fátæka listamannaflæk-
inga, segirðu heillin: Þinn
fagri mi.lnnur gæti hæglega
logið. Svo þið eruð ekki á leið
til páfans mleð fjársjóði hins
auðuga Ferrara í fórum ykk-
ar?
Vissulega ekki.
Hann sté af baki. Konur eru
verstu lygalaupar undir sól-
unni. Hann ýtti mér inn í
vagnimn, kcm sjálfur á eftir.
Hann stalck sverðinu undir
rúmið mitt, reif upp skápa,
kcffort og kistur, en fann ekk
ert. Hann yppti öxlvim. Má-
ske segirðu isatt, h'eillin. —
Kannske eru þetta bara fátæk
lingar, flækingar. Harm tók
appel-ínu úr skál á náttborð-
imu, sikar hana með sverðinu
í tvennt og saug saf-ann. Fór
sér að engu óffslega, skimaði
istöðugt í allar áttir. Umferða
leikarar, ha-ha! Þú gætir eins
vel verið hefðarmær, ljúfan.
Hvað heitirðu?
Eg sneri mér undan.
Svona, ekkert feimin. Hann
grefp í öxl mér. Talaðu! skip-
aði hann.
Eg heiti Bianca. Skyldi hann
kannast við .nafnið, Hvað heit-
ir þú? Úlfur kannske?
Hann hló. iÞeir kalia mig
Rauð. Hann þurrkaði sér á
hömdiuni'.im á 'silkiábreiðunmi á
rúminu. Þú ert líklega ágætur
leikari. þótt þú stundir það
ekki. Segirðu annars satt,
kindin? Gull páfans er ekki
falið hér í lestinni?
Eg tók undir hárið mitt og
lyfti því. Þetta er allt og sumt
sem ég á af gulli, herra minn.
Ha-ha! Vel svarað, Bianca.
Það er gull svo sannarlega
sem ég er lifandi maður. —
Dragðu Iþá af mér stígvélin,
in, ijúfan. Ég ætla að hvíla
mig dálítið 'áður en ég lield
áfrarn leitinni að gulli páf-
ans.
Herra. Eg hef að'ein s eitt
rúm, og sjálf þarfnast ég hvíld
ar.
María vesalingurinn hafði
staðið þegjandi úti í horni
meðan þeissu fór fram. —
Klæddb mig úr kerling, skip-
aði hann.
María þorði ekki annað en
gera einis og henni var sagt.
Undir brynjunni hafði hann
þykkan kulft einan fata. Sjálf
ur Hercúles mætti hafa öf-
tmdað hann af vextinium. Hví
Ílíkur skrokkur!
Svona nú. kona góð. Nú
im'áttu fara. Láttu þann rauða
og þá gullnu blanda litum
saman.
Eg var alein með þessum
manni. Hvað skyldi koma
næst? Mér til mikillar urdr-
unar dró hann sængina npp
að 'höku. Sofðu vel. ljúfan.
þarna í istólnum. Á morgun
Geta og vilja...
Framhald af bls. 1.
bug, þar sem félögin het'ðu
slæma reynslu af því að standa
í stöðugum samningum eins og
1963, en jþá samdi verkalýðs-
hreyfingin þrisvaæ si'nnum á
ieinu ári um kjör sín og nam
kauphækkunin alls á árinu
33%.
Síðdegis í gær. höfðu fimm
verkalýffsfélög boðað vinnu-
sböðvu'n 27. maí hafi samningar
ekki tekizt þá. Flest verkalýðs-
félög landsins hatfa nú lausa
samninga og er talið .líklegt, að
mörg þeirra boði verkfall næstu1
daga. Verkalýðsfélögin, sem nú
hafa boðað vinnustöðvun n.k.
miðvikudag, eru: Dagihrún í
Reykjavík, Eining á Akureyri,
Hlíf í Hafnarfirði, Vaka, á Siglu
firði og Bilstjórafélag Akureyr
ar.
Verkakvennafélagið Fram-
sckn í Reykjavík samþykkti í
gærkvöld á fundi að lýsa yfir
vinnuistöðvun á hendur öllum
viðse'mjendum félagsinis 28. maí,
Ihafi samningar elkki tekizt.
Þá er þoss að geta, að Verka
mannafélagið Dagshrún í Reykja
vík liefur nú boðað etftirvinnui-
'hann. sem þegar er komið til
framkvæmd'a. Er félagamönnum
Dagsbrúnar bannað að vinna eft
ir kl. 20.00 á kvöldin og verð -
ur svo samkvæmt tilkynningu
félaigsims, unz annað hefur ver
ið ákveðið.
Lange...
Framhald af bls. 1.
ilagsins og 1956 var ’hann ásamt
Lester Pearson frá Kanada og
dr. Martino 'frá ítaiiu kjörinn í
nefnd — vitringarnir þrír —
til að meta samvinnu aðildar-
ríkjanna á öðrum sviðum en
því hernaðarlega og gera tillög
ur uim það cfni.
Halvard Lange var afkasta-
mikil! rithöfundur. MeÖai merk
ustu verka hans er saga norska
verka'm'annafloklksins og bókin
Nazisminn og Noregur, sem út
kcm 1934, en þar varar Lange
sterklega við þeirri hættu, sem
hann éleit stafa af nazisma
Hitlers. Á síðkstu áruim vann
'hann að mi'klu ritveirki um sam
vinnm þjóða við Norður-Atlants
haf, en va.nntst ekki aldur til að
Ijúka því verki.
Með Halvard Lange er geng-
inn einn merkasti stjórnmála
maður eftirstríffisiáranna í
Evrópu, maður sam hefur haft
mikil áhrif á samitíð sína. Al-
Iþýðubtaðið vill votta minningu
hans virðingu sína.
VIPPU - BÍLSKÚRSHURÐIN
Lagerstærðlr miðað við múrop:
Hæð: 210 sm x breidd: 240 sm
210 - x - 270 sm
Aðrar stærðir.smiðaðar eftir beiðni.
GLUGGASMIÐJAN
Síðumúla 12 - Sími 38220
f
Þukkum innileiga auð^ýnda samúð og vináttu
við amdlát og jarðarför -mannsins míns, föð-
ur okkar, tengdaföðuT, afa, langafa og
tengdasonar,
ÓLAFS RAGNARS SVEINSSONAR
Flötuim 14, Ve!stmannaeyjum,
er lézt á sjúkrahúsi Vestmiannaeyja 2. maí
1970.
Ragnheiður Kristjánsdóttir,
Helffa Ólafsdóttir. Eg-gcrt Ólafsson,
Margrct Ólafsdóttir, Steindór Hjörleifsson,
Ólafur Eggertsson, Málfríður Gunnarsdóttir,
Kristján Eggertsson, Ragnlieiður Steindórsdóttir,
Eggert Helgi Ólafsson, Kristján Gunnarsson,
f
Innifegar þakkir fyrir auðsýnd'a samúð og
vin'arhug við andlát og útför hróður okkar,
BJÖRGVINS JÓNSSONAR
frá Ásmúl'a, Goðheimum 7.
Systkinin