Helgarpósturinn - 25.05.1995, Blaðsíða 10

Helgarpósturinn - 25.05.1995, Blaðsíða 10
10 TIIviIvIToDaGoR 25 „Ég fer ekki á djammið án þess að eiga E," segir átján ára mennta- skólastúlka í hettupeysu, strigaskóm og pokabuxum. „Svo erbúið að gefa svo staðlaða mynd af þess- um neytend- um, að þeir hlusti á dans- tóniist, svitni og drekki vatn en það er ekkert eina fólkið sem tekur þetta inn. Það eru allir að prófa þetta, allt frá nördum og pönkurunum uppí Keisara- liðið." „Ég fer ekki á djammið án þess að eiga E,“ segir átján ára menntaskólastúlka í hettupeysu, strigaskóm og pokabuxum og hringir í vini sína, dílerana, til að redda stöffi fyrir kvöldið. „Það kaupa allir E á föstudög- um til að eiga yfir helgina. Þá keyra dílerarnir á milli fasta- kúnnanna, kalla þá útí bíl og selja þeim þar. Um helgar flakka þeir svo á milli staðanna með töflurnar og selja þar. Þeir mæta yfirleitt ekki fyrr en um tvöleytið og fara svo í partý á eftir. Það er ekkert mál að nálgast þetta, þeir eru allir með bíb-tæki og GSM og ef einn á ekkert þá á einhver ann- ar. Þeir eru samt eitthvað að minnka að nota GSM-símana af hræðslu við hleranir en það er auðvelt að hringja bara í bíb- tækin,“ segir djammari af X-kyn- slóðinni, sem ekki vill koma fram undir nafni frekar en aðrir þeir sem PÓSTURINN talaði við varðandi neyslu og sölu alsælu. EKKERT HREIIVIT E A ISLAIUDI OG HEFUR ALDREI VERIÐ Eiturlyfið alsæla hefur borið nokkuð á góma í fjölmiðlum und- anfarna daga þar sem neysla efn- isins þykir í nokkrum blóma í undirheimum borgarinnar. Landlæknir og lögreglan í Reykjavík hafa beint spjótum sínum að dansfíklum bæjarins, sem trúað er að séu helstu neyt- endur efnisins, með það á oddin- um að uppfræða fíklana um skaðsemi og aukaverkanir pill- unnar góðu. Neytendur efnisins standa hins.vegar í þeirri trú að þarna sé á ferðinni blásakláust og hættulaust efni sem veiti þeim vandfundna hamingju og sælu. Vandinn er sá að erfitt er að segja hvaða efni eru í töflun- um nema þá að gleypa þær og láta reyna á áhrifin. Innvígðir segja að lítið eða ekkert sé um hreint E á íslenskum markaði, að töflurnar séu blandaðar efnum eins og kóki, spítti og heróíni áð- ur en þær koma til landsins. „MDMA, sem er hreint E, er mjög þægilegt þunglyndislyf, of- salega saklaust og ekki ávana- bindandi. Það verður enginn dópisti á að taka það en gallinn er sá að sölumennirnir úti eru að prufa sig áfram með hvernig hægt sé að blanda hinu og þessu við alsæluna og það er það sem er svo hættulegt. Krakkarnir eru að fara yfir um á sýrunni sem er í þessum töflum en ekki hreinni alsælu. Töflur eins og „hvítu dúfurnar", sem voru í gangi fyrir stuttu eru bara blanda af kóki, sýru og heróíni. Ef þú ert í lélegu andlegu jafn- vægi er sýran mjög slæm og sér- staklega þegar þú heldur að þú sért að taka eitthvert saklaust hamingjulyf. Það höndlar það enginn,“ segir ungur háskóla- nemi. „Okkur finnst þessi umræða um efnið mjög óréttlát," bætir hún við og talar fyrir hönd þeirra sem neyta efnisins að staðaldri. „Það er búið að hræða fólk svo mikið. Landlæknir og löggan segja að þú verðir þunglyndur af þessu en það er bara ekkert rétt. Þú verður ekkert þunglynd- ari að koma niður af þessari vímu en annarri. Þetta er bara eins og að drekka, taka spítt eða eitthvað, það kemur alltaf upp einhver tómleiki þegar þú kem- ur niður úr vímunni. Svo er búið að gefa svo staðlaða mynd af þessum neytendum, að þeir hlusti á danstónlist, svitni og drekki vatn en það er ekkert eina fólkið sem tekur þetta inn. Það eru allir að prófa þetta, allt frá nördum og pönkurunum uppí Keisaraliðið," segir hún, ósátt við þá röngu mynd sem dregin hefur verið upp af þröng- um hópi manna. DÍLERAR ERU IVIEYTEIUDUR OG niEYTEIUDUR DILERAR pósturinn leitaði á náðir nokk- urra dílera í bænum og spurði þá meðal annars um neytenda- hópinn, hver hann væri. „Það er alls konar fólk sem ég sel og alltaf einhverjir að bætast við. Ég hef mína föstu kúnna sem ég dreifi til og svo fer ég bara á staðina," segir hann og bætir við að hann bjóði uppá ýmislegt fleira, eins og kók, spítt og hass. „Ég hef aldrei farið út sjálfur að ná í efni, það eru sérstök burðardýr í því. Maður tekur ekki svoleiðis sénsa. Það þýðir ekkert fyrir djammara eins og mig að fara, þeir yrðu strax bö- staðir. Ég veit til dæmis ekkert hver þetta var með þessar þrjú- hundruð þarna um daginn. Það eru nokkrir stórir í bænum sem halda utan um þetta og sjá um að senda fólk út að versla. Svo fæ ég þetta í hendurnar og starfa sjálfstætt eftir það. Það eru engar birgðastöðvar eða svoleiðis," segir hann en neitar að tala nánar um þá „stóru“. „Þetta eru bara bisnissmenn," svarar hann í flýti enda bíb-tæk- ið búið að kalla í sífellu og vinn- an bíður. „Ég verð að fara að vinna, það er föstudagur og nóg að gera,“ segir hann, tæplega tvítugur og atvinnulaus á opinberum plögg- um. „Ég er enginn díler," sagði ann- ar Rósenberg-djammari. „Það eina sem ég geri er að kaupa efni og selja það aðeins dýrara inni á stöðunum og þá helst í Rósen- berg, sem er eins og félagsmið- stöðin okkar. Ég veit ekki hvern á að kalla dílerinn í þessu, þetta gengur bara á milli manna. Þú getur þess vegna kallað alla díl- era. Ég er með sérstakar græjur, sem gera mér kleift að leysa efn- ið upp, þynna það eins mikið og má og steypa svo nýjar og minni töflur. Þannig drýgi ég tekjurnar, því ég sel þær náttúrlega á sama verði. Ég verð þó að gæta þess að áhrifin séu nóg því annars missi ég bara kúnna. Dreifingar- fyrirkomulagið er mjög öflugt, það eru allir að selja og kaupa þótt það séu auðvitað ákveðnir aðilar sem sjá um að koma þessu til landsins," sagði hann og við- urkenndi að neytendur og selj- endur væru sama fólkið. „Ég tek þetta í mesta lagi einu sinni í mánuði, stundum þrisvar, fjórum sinnum. Þetta er svo dýrt. Taflan kostar þrjú til fjögur þúsund eftir því hvert framboðið er. Þetta er í sjálfu sér ódýrara en að drekka á barnum en málið er áð maður drekkur yfirleitt með þessu.“ „LOVE AIUD HAPPIIUESS" 9. ARATUGARINS Það myndi þó breyta litlu þótt bjórinn væri ódýrari enda áfeng- isvímunni og alsæluvímunni ekki saman að líkja. Þeim fannst það fyndið og lummó stelpunum í Rósenberg, sem blaðamaður PÓSTSINS náði tali af, að alsæla hefði verið notuð við meðferð á hjónavandamálum, alkóhólisma og þunglyndi á sjöunda áratugn- um. „Við erum ekkert að flýja raun- veruleikann heldur að gera hann bjartari og skemmtilegri. Maður verður allur svo alsæll eftir að hafa tekið þetta, fullur af „love and happiness" þótt maður geti orðið rosalega þunglyndur þeg- ar maður kemur niður. Það geng- ur fljótt yfir. Stundum verður maður rosalega hræddur á E-i, manni finnst maður sjá í gegnum alla og verður lítill í sér og við- kvæmur. Maður sér ofurskýrt og heyrir margar raddir í einu og úr mikilli fjarlægð, eitthvað sem þú myndir aldrei heyra edrú. Svo er eins og umhverfið þrengist, veggirnir hrynji á mann, stund- um er það svo sterkt að maður getur ekkert dansað. Annars fer það eftir því hvernig þú ert ak- kúrat þegar þú ferð upp í E-fíling- inn hvernig víman verður. Ef þú byrjar vímuna kjaftandi þá ertu kjaftandi allt kvöldið og getur ekki hætt en ef þú byrjar dans- andi þá dansarðu og svitnar eins og brjálæðingur þangað til þú kemur niður. Svo verður maður svo sætur af þessu,“ segja þær sælar og ánægðar með allt það sem ein tafla getur gert.

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/286

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.