Helgarpósturinn - 26.10.1995, Blaðsíða 15

Helgarpósturinn - 26.10.1995, Blaðsíða 15
FIMMTUDAGUR 26. OKTÓBER1995 15 \ Ingunn Gylfadóttir ogTómas Hermannsson ákváðu í stundarbrjálæði að gefa út plötu eða detta dauð niður ella eftir að hafa óvænt komið tveimur lögum inní undankeppni Eurovision árið 1992. Gripurinn kom útí gær og þar eru „Piltur & stúlka“ í slagtogi við listamenn á borð við Kristján Edelstein, Sjón, Pálma Gunnarsson, Jóhann Ásmundsson, Þorvald Þorsteinsson og Magnús Eiríksson. spila á mörg hljóðfærin. Krist- ján á líka alfarið heiðurinn af því að hafa fengið nokkra klassatónlistarmenn til að spila inná plötuna: Jóhann Ás- mundsson, Jón Rafnsson, Pálma Gunnarsson, Sigfús Örn Óttarsson, Karl Petersen, Magnús Eiriksson og Trausta Haraldsson." Hvorki tískutónlist né stuðlög Tómas: „Við tókum snemma þá afstöðu að seint myndu út- gefendur hringja í okkur þann- ig að við þyrftum sjálf að gefa plötuna út. Þetta er hvorki tískutónlist né stuðlög, heldur eitthvað sem okkur langaði að gera og því ekkert tiilit tekið til poppmarkaðarins á þann hátt sem útgefendur vilja helst. Ég efast reyndar ekkert um það að fólki á eftir að falla platan í geð. Ó geð, einsog Sverrir Stormsker myndi orða það. Þannig að við kýldum á þetta. Ég vil helst ekki svara því hvaða tónlistarstefnu við fylgj- um. Þetta er svona rólegheita- tónlist. Lítið um átök nema í fágaðri kantinum: vonandi flokkast þetta sem þægilegt gæðapopp." Ingunn: „Afhverju tökum við þá áhættu að gefa út? Ég veit nú ekki hvað fékk mig útí þetta ævintýri. Það var ábyggi- lega Tómas sem einhvernveg- inn tróð uppá mig þessu heimskulega Chuck Norris- mottói: A man’s gotta do what a man’s gotta do. Einsog ég segi söguna þá sannfærði hann mig um að þetta væri hið eina rétta í stöðunni; ef við gerðum þetta ekki núna yrðum við svekkt, sár og skilin um fer- tugt. Auðvitað gaf ég eftir af kvenlegu innsæi — hann fékk til dæmis líka að kaupa sér gæjabíl um daginn. Þetta eru fyrirbyggjandi ráðstafanir — í dýrari kantinum þó fyrir minn skuldumvafna smekk.” Að sleppa naumlega við skuldafangelsi Tómas: „Við þurfum ekki að selja nema fyrsta upplagið — eitthvað um þúsund plötur og aðeins til viðbótar — og þá er þetta komið. Ég meina, þá ætt- um við altént naumlega að sleppa við skuldafangelsið og hið vandaða vikurit Lögbirt- ingablaðið. Við eigum þó seint eftir að komast á einhverja metsölulista og verðum dálítið að treysta á guð og lukkuna. Það lið má ekki bregðast okkur nú.“ Ingunn: „Það sem kom mér mest á óvart er að þetta skyldi verða að veruleika. Þegar upp er staðið virðist allt hafa hlað- ið margfalt utaná sig og allar áætlanir hvellsprungu marg- sinnis. Við fundum þó allavega tíma til að búa til barn, kaupa okkur kjailaraíbúð og bíl. Sum- ir lifa alla ævina á enda áðuren þeir komast svona langt. Ef við sleppum öllum fíflalátum þá er þetta persónuleg tónlist sem við höfum iagt allan hug okkar og hjarta í. Eða einsog Bubbi segir alltaf: Brynja, ég elska þig. — Fer þetta ekki að verða nógu væmið? Ég er að gefast upp.“ Adeins eitt lag — hálfri mínútu síðar Tómas: „Ég vil koma því á framfæri að lokum að ég fékk aðeins að syngja eitt helv... lag á plötunni — það síðasta — og einhverra hluta vegna var mér þaraðauki bolað útí horn og lagið haft hálfri mín- útu á eftir öllum hinum. Svona aiveg undir lokin. Ingunn segir að það sé til að vernda við- kvæmar sálir og gefa þeim tækifæri til að slökkva á geisla- spilaranum, en ég verð illa svekktur ef þetta verður ekki vinsælasta lagið.” -shh Ingunn Gylfadóttir og Tómas Hermannsson: Einhver maður hringir frá sjónvarpinu og seg- ir að við eigum tvö af tíu lögum í undan- keppninni. Fyrsta hugsunin van Sjör — vertu úti! Eitrað fyrir þióðskáldið Akureyringurinn Tómas Hermannsson og Seyð- firðingurinn Ingunn Gylfadóttir urðu ástfangin að vorlagi 1992. Núna þremur ár- um síðar virðast þau við fyrstu sýn kyrfilega sokkin í vísitölu- mynstrið: nýbúin að kaupa sér íbúð við Langholtsveg og bíl hjá Heklu og strita fyrir afborg- unum hjá leikskóla og trygg- ingafyrirtæki frá morgni til miðnættis. Ofaná alltsaman lít- ur fyrsta barn þeirra dagsins ljós eftir hálfan mánuð. Sam- kvæmt bókinni? Nei, ekki alveg — enn er von — því í gær kom út geislaplatan endist uarla... sem dúettinn „Piltur & stúlka" er skrifaður fyrir. Piltur & stúlka eru Tómas og Ingunn og HP bauð sér í kaffi til þeirra. Glamrað og gaulað á rúmstokKnum Tómas: „Þetta byrjaði þann- ig, að eftir að við hófum skipu- lagt samrekkelsi fórum við að glamra og gaula fyrir háttinn og fljótlega að reyna að berja saman lög. Árni bróðir kallar þetta tilbrigði við forleik... Þetta gekk svona upp og ofan því ég rétt get bjargað mér á gömlu partígítargripunum og þráttfyrir að Ingunn taki mér langtum fram í vitneskju um bransann — því hún söng inná barnaplötu í den — er hún mér ekki fremri í hljóðfæra- deildinni. Við þykjumst þó geta klambrað saman ágætum lögum á góðum degi ef þannig liggur á okkur og flutt síðan með aðstoð góðra manna. Höf- um reyndar verið heppin með góða hjálparkokka og þeir hafa fleytt okkur býsna langt.“ Ingunn: „Það var um haust- ið 1992 sem við ákváðum síð- an að senda tvö lög inní und- ankeppni Eurovision. Við vor- um þar að keppa við nokkra tugi eða hundruð laga og gerð- um okkur því ekki miklar vonir um árangur. Við vorum bæði skrifuð fyrir lögunum, en text- ana sömdu Oddur Bjami Þor- kelsson, skólafélagi Tómasar og bóndasonur úr Aðaldaln- um, og húsvíski sjúkrahús- stjórinn Friðfinnur, sem er elsti bróðir Tómasar." Óvæntur árangur í Eurovision Tómas: „Eftir að hafa sent lögin inn í keppnina hugsuðum við eiginlega ekki meira um málið. Ég fór að dunda mér við að klára stúdentsprófið og Ing- unn dreif sig í dönskunám við Háskóla íslands. Einn miðviku- daginn í nóvember var ég hins- vegar að leggja mig — eftir að hafa verið andvaka síðan um morguninn. Síminn hringir og maður er kynnir sig sem Sig- mund Öm hjá Ríkissjónvarp- inu segir mér að við skötuhjú- in eigum tvö af tíu lögum í und- ankeppninni. Fyrsta hugsunin var: Sjör — vertu úti!“ Ingunn: „Tómas hélt vita- skuld að einhver félaga sinna væri að gera grín að sér og svaraði því með svefndrukkn- um þjósti: Allt í lagi vinurinn. Hringdu bara í Ingunni og segðu henni þetta. Ég er nefni- lega að fá mér síðdegisblund- inn. Bless. Sigmundi Erni fannst þetta óskiljanlega dræm viðbrögð við stórtíðind- unum, en hringdi þó í mig og staðfesti þetta með lögin. Ann- að þeirra náði svo 3. sæti og hitt 8. sæti.“ Hver hefur heyrt um skúffupoppara? Tómas: „Þessi tvö lög voru þau einu sem við höfðum búið til. En uppúr Eurovision fórum við að semja af aðeins meiri al- vöru og safna textum við lögin. Einhverntíma þar í kjölfarið datt það ofaní okkur, að eng- inn tilgangur væri í að semja lög og fá texta við þau ef við ætluðum ekki að gefa út eða flytja opinberlega. Hver hefur heyrt um skúffupoppara? Ég veit að þú ætlar næst að spyrja hvort við getum ekki samið texta og svarið er nei fyrir mitt leyti. Ég er enn á þessu kúk- og pissstigi og finnst allt fyndið sem Sverrir Storm- sker sendir frá sér.“ Ingunn: „Ég samdi nú reyndar einn texta á plöt- una og hann er býsna Iangt frá þessu þroskastigi Tómasar. Fyrsta nýja textann feng- um við annars frá Sverri Páli Er- lendssyni mennta- skólakennara, en Oddur Bjarni á einnig fimm texta á plötunni. Við höf- um þann háttinn á að senda honum reglulega lög sem hann semur jafn- harðan texta við: þægilegt fyrirkomu- lag fyrir okkur, en Oddur Bjarni er sjálfsagt að brotna undan áreitinu.” Gefðu mér hvítar nœtur, hvítari en dúfubrjóst, nœtur sem snúa aftur, koma og hlýja mér. Gefðu mér svartar nœtur, svartari en fjörugrjðt, nœtur sem snúa aftur, koma og jarða mig. Sjón á endist varla... Það dimmir aldrei alveg innst í hugarfylgsnunum þar logar einhver sefjandi sinueldur. Gangráðurinn gefur göngutakt íhúminu um bannsvæði og botnlausar himnakeldur. Nú er lag að vekja varginum blóð, vörðuð bíður kvöldsins ófarna slóð, út um gluggann næturhrafninn fimlega fló, ég finn að ég er EdgarAltan Poe. Þorvaldur Þorsteinsson á endist varla... Kínverskt eðlubrennivín fyrir Sjón Tómas: „Og Sjón á síðan heiðurinn af tveimur textum. Það kom þannig til að við vorum að horfa á Dagsljós þarsem ýmsir spek- ingar voru að benda á eftiriæt- isvínin sín. Eftir að nokkrir þeirra töldu upp heimsins þekktustu rauðvín og létu rigna uppí nefið á sér af snobbi kom Sjón á skjáinn og sagði uppáhaldsvínið sitt vera kínverskt eðlubrennivín. Það er frábrugðið íslensku brenni- víni að því leyti að tvær eðlur sofa svefninum langa á botnin- um. Hann sagðist afturámóti ekki hafa fengið þetta vín í tíu ár. Það vildi svo skemmtilega til að ég og Ingunn höfðum far- ið til Spánar fyrr um sumarið og heimsótt þar kínverskt veit- ingahús. Þar áskotnaðist okk- ur vínflaska af þessu tagi sem ég flutti til landsins með ær- inni fyrirhöfn og leynd af Feitlagin kona í flýti málar fjarrœnt brosið stafar kvikum eldi. Þorpið þorsta slekkur, skálar það er nautaat í dag. Skuggi sér í auga tyllir, svört er húðin og afsvita glansar. Hávaðinn og hitinn tryllir, það hleypur, öskrar, titrar, dansar um. Oddur Bjarni Þorketsson á endist varla... hræðslu við GATT-samninginn og íslensk tollalög. Ég er eigin- lega ennþá að bíða eftir að Tollgæslan eða Rithöfunda- sambandið banki uppá: Fyrir- gefðu, ert þú Tómas Her- mannsson? Glenntu þá út fæt- urna, snúðu þér uppað veggn- um, hallaðu þér fram og taktu þessu einsog maður. Það verð- ur þér dýrkeypt spaug að hafa reynt að eitra fyrir eitt af okkar fremstu þjóðskáldum." Ingunn: „Já. Ehemm. Við vorum sko eiginlega búin að smakka vínið útá Spáni og fast- setja að nota þessa flösku frek- ar sem stofustáss en drykk þarsem bragðið var ferlegt. Síðan fékk Tómas þessa ágæt- is hugmynd að vínið væri bet- ur komið í maga stórskáldsins úr- því að honum lík- aði svona prýðis- vel við þennan görótta drykk. Og kannski — bara kannski — væri hægt að plata út- úr Sjón einn eða tvo texta í stað- inn.“ Þorvaldur kenndi að K' irðin væri nöttótt Tómas: „Ingunn hringdi allavega í Sjón og útskýrði málið. Hann tók furðuvel í mála- leitanina: kom í heimsókn, hlust- aði á nokkur lög, fékk flöskuna góðu og úr urðu tveir textar. Vænt- anlega var maður- inn á annarri eðlu. Hefur annars nokkur séð hann Sjón uppá síðkast- ið? Ætli hann sé ekki við sæmilega heilsu? Þor- valdur Þorsteinsson, fjöllista- maður og snillingur, á svo fjóra texta á plötunni. Textarn- ir komu þannig til að ég hitti Þorvald á vikublaðinu Eintaki þarsem ég vann á sínum tíma og það rifjaðist upp fyrir mér, að hann hafði kennt mér í Barnaskólanum á Akureyri að jörðin væri hnöttótt. Ég minnti Þorvald á þetta og plataði hann síðan til að semja texta.“ Ingunn: „Já, það var þetta með Tómas og skólagöngu hans. Talandi um plötuna þá eigum við Kristjáni Edelstein, tónlistarfrömuði á Akureyri, mest að þakka í sambandi við útkomu hennar. Hann útsetur lögin á plötunni ásamt því að

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/286

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.