Helgarpósturinn - 25.01.1996, Blaðsíða 2

2
RMIVmJDAGUR 25. JANÚAR1996
maa
Leikíélag Menntaskólans við
Hamrahlíð frumsýnir á laugar-
dag leikritið Dýrabœ, sem flestir
menntskælingar þekkja eftir
skyldulesningu á menntaskólaár-
unum undir enska heitinu Animal
Farm eftir hinn breska George Or-
well. Leikritið er sem kunnugt er
allegóría eða launsögn, þar sem
dýr eru í hlutverki þjóðfélagshópa
á tímum rússnesku byltingarinnar.
í uppfærslu MH, í leikstjórn Andr-
ésar Sigurvinssonar, eru dýrin
hins vegar koinin í mannsmynd.
Þannig eru hestarnir orðnir að
stáliðnaðarmönnum, svínin að
karlmönnum í jakkafötum, hæn-
urnar að þjónustustúlkum, kind-
urnar að sveitafólkinu og hundar
Napóleóns að löggum og her-
mönnum. Þýðandi verksins er
Melkorka Tekla Ólafsdóttir en
kærasti hennar, Kristján Þórður
Hrafnsson, sá um að |)ýða söng-
texta og bundið mál. Alls taka 45
þátt í uppfærslunni auk fimm
manna hljóinsveitar, þar af tölu-
vert af fagfólki eíns og Lára Stef-
ánsdóttir sem sér um dans, Stígur
Stcinþórsson sem hannar búninga
og leikmynd, Sigurður Karlsson
sem lýsir og Gústav Sigurðsson
tónlistcu-stjóri. Þetta er frumsýn-
ing verksins á Íslandi og eftir því
sem HP kemst næst hefur það að-
eins verið flutt í breska Þjóðleik-
húsinu...
Fyrir skömmu greindi HP frá eig-
endabreytingum á tískuversi-
unínni Flaueli. Ákveðið var í mesta
bróðerni að þau Sigrún Guðný
Markúsdóttir og Gísli Gíslason
keyptu reksturinn af Báru Hólm-
geírsdóttur og Alfreð Krist inssyni
og fengju þess í stað til liðs við sig
þau Árna Þór Sævarsson og eig-
endur verslunarinnar Stóra bróð-
ur, sem flutti sig um set I kjallara
Flauels. Brestur er nú kominn i
kaupsamninginn við fyrri eigendur
sem og samstarfið við Stóra bróð-
ur, með þeim afleiðingum að Bára
og Alfreð ásamt þriðja aðila hafa
aftur tekið við rekstrinum og Síg-
rún og Gísli eru á leiðinni út. Jafn-
Iramt |)ví sem Stóri bróðir hefur,
eftir skamma viðveru, aftur fært
sig um set og er nú genginn til
samstarfs við Extra- búðina...
Stjórnendur Sjúkrahússins á
Húsavik dóu ekki ráðalausir
þegar kom að útvegun eftirsóknar-
verðs starfskrafts íyrir þetta smá-
vaxna sjúkrahús á landsbyggðinni.
Fyrir skemmstu auglýstu þeir
þannig eftir röntgentækni í blaði
allra landsmanna og tóku eftirfar-
andi sérstaklega fram — væntan-
lega til að gera starfið meira að-
laðandi: „Húsavík býður upp á
fjölda möguleika í félagslífi og ekki
þarf að fjölyrða um náttúrufegurð
og veðursæld. Á sjúkrahúsinu er
starfandi samkór sjúkrahússins,
þannig að æskilegt er að viðkom-
andi geti sungið sópran eða alt
(söngkunnátta er þó ekki skil-
yrði),“ Framkvæmdastjóri sjúkra-
hússins er Akureyrlngurinn Frið-
finnur Hermannsson og kunnugir
segja hann eiga hugmyndina að
auglýsingunni, enda mun maður-
inn spéfugl hinn mesti (og að sjálf-
sögðu ein aðaldriffjöður Leikfélags
Húsavíkur)...
Meðlimir Hrekkjalómafélagsins
í Vestmannaeyjum láta ekk-
ert tækifæri framhjá sér fara til að
lífga upp á hvunndaginn. Á dögun-
um átti hrekkjalómurinn Ásmund-
ur Friðriksson fertugsafmæli og
að sjálfsögðu voru félagar hans í
viðbragðsstöðu í tilefni dagsins.
Þeir ákváðu að færa Ásmundi veg-
lega en jafnframt gagnlegá áfmæl-
isgjöf. Um var að ræða fullvaxna
gyltu og áttu lómarnir fullt í fangi
með að hemja svínið fyrir utan
heimili afmælisbarnsins, sem mun
hafa glaðst mjög yfir gjöfinni.
Raunar hermdu fyrstu fréttir að
félagarnir hefðu komið með svínið
inn í stofu til Ásmundar og þar
hefði það tryllst og brotið allt og
bramlað. Sú saga var hins vegar
mjög orðum aukln. Þess má geta
að þegar Ásmundur varð þrítugur
fékk hann grís að gjöf frá Hrekkja-
lómum og nú eru menn farnir að
velta fyrir sér hvað hann fær á
fimmtugsafmælinu þegar þar að
kemur...
Samkvæmt heimildum Helgarpóstsins létu Spaugstofumenn undan þrýstingi frá Stefáni Baldurssyni
Þjóðleikhússtjóra um að sýna ekki atriði þar sem þeir gera grín að Þjóðleikhúsinu, Stefáni og Jóni Viðari
Jónssyni leikhúsgagnrýnanda. Innan Sjónvarpsins hafa Spaugstofumenn
verið gagnrýndir fýrir að láta stjórnast af persónulegum hagsmunum.
Ritskoðaði
Þj óðleikhússtj ór i
Spaugstofuna?
Stefán Baldursson
Þjóðleikhússtjóri:
Fór hann þess á leit
við Spaugstofuna
að hún sýndi ekki
grínatriði um sig?
Pyrir skömmu sendi Stefán
Baldursson Þjóðleikhús-
stjóri erindi til Sigurðar Val-
geirssonar, ritstjóra sjón-
varpsþáttarins Dagsljóss. Þar
kemur fram að Þjóðleikhúsið
æskir ekki umfjöllunar leikhús-
gagnrýnanda þáttarins, Jóns
Viðars Jónssonar, um verk
Þjóðleikhússins. Meðlimir
Spaugstofurmar, sem flestir
vinna hjá Þjóðleikhúsinu, sáu
eins og þeirra er von og vísa
húmorinn í þessu. Af þessu til-
efni tóku þeir upp grínatriði
nokkurt sem þeir hugðust
sýna í þætti sínum í Sjónuarp-
inu.
Samkvæmt öruggum heim-
ildum Helgarpóstsins gengur
senan út á það að forláta toll-
hliði var komið upp fyrir utan
Þjóðleikhúsið, sem allir gestir
voru látnir ganga gegnum ef
þeir vildu komast inn. Ábúðar-
miklir tollverðir stóðu síðan
hvor sínum megin við hliðið og
skimuðu eftir gagnrýnandan-
um óvinsæla um leið og þeir
spurðu alla í tollröðinni hvort
þeir væru ekki ákaflega já-
kvæðir í garð Þjóðleikhússins.
Ef svarið Var jákvætt fengu
menn inngönguleyfi, annars
var þeim úthýst. Svo gerist
það að gagnrýnandinn Jón Við-
ar kemst gegnum hliðið, fram-
hjá vökulum augum tollvarð-
anna. Ekki vill betur til en svo,
að vaktmenn inni í húsinu
koma auga á kauða og upp-
hefst þá eltingaleikur mikill um
sali Þjóðleikhússins. Leikurinn
endar svo á þann hátt að gagn-
rýnandinn er gripinn og hon-
um hent öfugum út úr húsinu.
Samkvæmt heimildum Helg-
arpóstsins mun Stefáni Bald-
urssyni Þjóðleikhússtjóra ekki
hafa þótt þetta ýkja sniðugt
eða þjóna hagsmunum leik-
hússins á erfiðum tímum og
beindi hann því þeim tilmæl-
um til Spaugstofumanna að
þeir sýndu ekki umrætt atriði í
Sjónvarpinu.
Athygli hefur vakið að atrið-
ið var svo ekki sýnt í þættinum
sem það var tekið upp fyrir.
í samtölum við Helgar-
póstinn aftóku Spaugstofu-
menn að Stefán hefði haft áhrif
á ákvörðun þeirra um að sýna
ekki atriðið, enda kæmi honum
ekkert við hverju þeir gerðu
grín að. Spaugstofumenn
sögðu þó að sennilega hefði
þeim sjálfum fundist brandar-
inn fyndnari en Þjóðleikhús-
stjóranum.
Mál þetta mun, samkvæmt
heimildamönnum blaðsins,
einnig hafa valdið
þó nokkrum deilum
innan Sjónvarpsins
—. jafnv.el innan
raða Dagsljóssliðs-
ins — þar sem
Spaugstofumenn
eru ásakaðir um að
hafa látið undan
þrýstingi Þjóðleik-
hússtjóra vegna
persónulegra hags-
muna, en þeir vinna
jú flestir undir Stef-
áni í Þjóðleikhúsinu.
Þess má geta að Snorri Freyr
Hilmarsson, yfirleikmynda-
teiknari Sjónvarpsins, er sagð-
ur hafa gefið út þá yfirlýsingu
að Spaugstofumenn fengju
ekki neitt lánað af því sem leik-
myndadeildin ætti eða hefði
gert fyrr en þeir sýndu umrætt
atriði. -ebe
Spaugstofu-
menn: Harð-
neita því að
Þjóðleikhús-
stjóri hafi
eitthvað um efni þáttar síns
að segja, en sýndu þó ekki
umrætt grínatriði. Plássleysi
sögðuþeirað væri ástæðan.
Ofuríhaldssöm úthlutun á kostnað
ungra kvikmyndagerðarmanna?
Samkvæmt heimildum Helg-
arpóstsins boðaði Úthlut-
unarnefnd Kvikmyndasjóðs ís-
lands sex aðila í viðtal um síð-
ustu helgi vegna hugsanlegra
styrkveitinga til verkefna
þeirra. Hefðin segir að að
minnsta kosti þrír eða fjórir af
þeim fái styrk og aðrir senni-
lega vilyrði um styrk að ári.
Nefndin mun hafa boðað í við-
tal þau Hrafn Gunnlaugsson,
Kristínu Jóhannesdóttur, Ág-
úst Guðmundsson, Einar
Heimisson, Óskar Jónasson
og fulltrúa Lárusar Ýmis Ósk-
arssonar. Þegar Helgarpóstur-
inn bar þetta undir Markús
Örn Antonsson vildi hann
hvorki játa því né neita að
þessi hópur hefði verið boð-
aður í viðtal og vísaði til þess
að um trúnaðarmál væri að
ræða og að nefndin hefði ekki
enn lokið störfum. Því væri
ekki tímabært að ræða styrk-
veitingar að svo stöddu. Út-
hlutunarfundurinn sjálfur
verður svo 1. eða 2. febrúar í
Rúgbrauðsgerðinni, þar sem
tilkynnt verður um styrkveit-
ingarnar.
I nýrri úthlutunarnefnd sem
skipuð er af menntamálaráð-
herra sitja þau Laufey Guð-
jónsdóttir, Sigríður Dúna
Kristmundsdóttir og Markús
Öm Antonsson.
Ungir kvikmyndagerðar-
menn eru æfir vegna þessarar
úthlutunar og segja hana þá
íhaldssömustu frá upphafi,
þar sem fastakúnnar Kvik-
myndasjóðs séu einir um hit-
una þetta árið. Mikils tauga-
titrings er farið að gæta í hópi
ungra kvikmyndagerðar-
manna, en í veikri von um að
fá óvænta upphringingu frá
Kvikmyndasjóði þorði þó eng-
inn þeirra að lýsa reiði sinni
undir nafni vegna ótta við að
úthlutunarnefndin útilokaði
þar með umsóknir þeirra, sem
þeir hefðu eitt mánuðum í að
semja. Ungir kvikmyndagerð-
armenn eru þó að verða úrk-
ula vonar og telja ofangreind-
an lista nær endanlegan. Lík-
legt verður að teljast að sú
verði raunin, því í fyrra voru
sex aðilar kallaðir til viðtals til
úthlutunarnefndar og svo val-
ið úr þeim hópi.
Það sem gerir ungum og
óreyndum kvikmyndagerðar-
mönnum annars hvað erfiðast
fyrir með að stunda list sína er
að styrkur sjóðsins nemur að
hámarki 30% af kostnaði
myndanna og getur það
reynst þrautin þyngri fyrir
byrjendur í faginu að finna
meðframleiðendur. Óánægju
hefur einnig gætt meðal kvik-
myndagerðarmanna með að
þeir, sem voru hvað næst því
að fá úthlutun í fyrra en fengu
ekki, hafa heldur ekki verið
boðaðir í viðtal. Ennfremur
hefur borið á efasemdum um
úthlutunárnefndarfyrirkomu-
lagið, þar sem nefndin ber
enga ábyrgð á úthlutuninni.
Heimildamenn HP segja að í
raun sé verið að halda uppi
þrautreyndum kvikmyndaleik-
stjórum á styrkjum frá ríkinu.
Sú spurning hefur því vaknað
hjá ungu kvikmyndagerðar-
fólki hvort ekki væri heilla-
vænlegra að sýna smáframtíð-
arsýn og láta að minnsta kosti
einn eða tvo, sem enn hafa
ekki náð að gera mynd sökum
fjárskorts, hafa smápening og
breikka þannig hópinn. Þar
sem unga fólkið virðist ekki
eiga mikla möguleika á styrkj-
um má velta upp þeirri spurn-
ingu hvort hægt væri að færa
hluta af fé Kvikmyndasjóðs yf-
ir í einskonar tilraunasjóð, þar
sem aðeins væri veitt fé til
þe'irra sem ekki hafa fengið
styrk áður. Til að mynda má
finna slíkan fyrstu-myndar-
sjóð í Köln. Sú tillaga hefur
jafnvel komið fram að úthlut-
unarnefndin færi yfir nafnlaus
handrit sem kvikmyndagerð-
armenn sendu inn og svo yrðu
valin bestu handritin að mati
nefndarinnar.
-EBE
Jakob Frimann Magnússon er kominn í hlutverk „óopinbers" menningarfulltrúa Islands í London
og skipuleggur tónleika landa sinna. Diddú brilleraði þannig um helgina í St. Martin’s in the Field:
ur og heldur til dæmis tón-
leika með systrunum Signýju
og Þóru Fríðu Sæmundsdætr-
um í næsta mánuði á sama
stað. Þar verður flutt sam-
bland af verkum íslenskra og
erlendra höfunda. -shh
Menningarfulltrúanum
halda engin bönd
Það virðast engin bönd
halda Jakobi Frímanni
Magnússyni, fyrrverandi
menningarfulltrúa íslands í
London, þegar skipulagning
menningaratburða á erlendri
grundu er annars vegar. Eftir
stutt hlé frá sviðsljósinu er
hann nefnilega kominn í hlut-
verk nokkurs konar „óopin-
bers“ menningarfulltrúa okkar
í borginni og er á eigin spýtur
tekinn að skipuleggja menn-
ingarsamkomur af miklu
kappi. Samkváemt heimildum
Helgarpóstsins var það
fyrir þrábeiðni nokkurra
landa sinna sem Jakob Frí-
mann gaf eftir og tók á
nýjan leik að rækta sín
sambönd „í bransanum“.
Síðastliðinn sunnudag stóð
hann þannig fyrir tónleikum
Sigrúnar Hjálmtýsdóttur í
tónleikahöllinni St. Martin’s in
the Field við Trafalgar-torg í
London. Diddú laðaði að sér
fjölda tónleikagesta — jafnt af
íslensku sem bresku bergi
brotna — og var gerður góður
rómur að söng hennar við
undirleik Önnu Guðnýjar
Guðmundsdóttur. Diddú held-
ur aðra tónleika á staðnum á
morgun, föstudaginn 26. janú-
ar.
Á miðjum tónleikum tók
Diddú sig til og tileinkaði
tveimur afmælisbörnum í
salnum næstu tvö lög, en þar
Sigrún Hjálmtýsdóttir — Diddú:
Brilleraði í London á tónleikum
sem Jakob Frímann stóð fyrir.
voru þá komnir þeir Krístinn
Daníelsson, ljósameistari
Þjóðleikhússins, sem átti sjö-
tugsafmæli þennan dag, og Jó-
el Jóelsson, garðyrkjubóndi í
Reykjahlíð og tengdafaðir Did-
dúar, sem varð 75 ára. í för
Jakob Frímann Magnússon:
Menningarfulltrúinn óstöðvandi
er aftur kominn á fulla ferð.
með Jóel var að sjálfsögðu eig-
inkonan, Salome Þorkelsdótt-
ir, fyrrverandi forseti Alþingis.
Samkvæmt heimildum Helg-
arpóstsins hefur Jakob Frí-
mann sem sagt látið til leiðast
að skipuleggja fleiri uppákom-