Helgarpósturinn - 16.01.1997, Síða 9

FIMMTUDAGUR16. JANÚAR1997
m
9
Karlar sem
kynverur
Margt hefur breyst í samskiptum kynjanna undanfarna áratugi og eitt
af því er aö karlmenn hafa orðið sýnilegri sem kynverur og kyntákn.
Skemmst er að minnast fegurðarsamkeppni karla og sýningar erlendra
karlkynsnektardansara sem hérlendar konur sýndu mikinn áhuga.
Svanbjörg H. Einarsdóttir kynnti sér málið á óvísindalegan hátt.
Vitaskuld hafa konur alltaf
haft áhuga á karlmönnum
og girnst þá en það er svo ann-
að mál hvort ömmur okkar hafa
mikið spjallað sín á milli um
upphandíeggsvöðva, kúlurassa
og stærð getnaðarlima. Tíðar-
andinn var annar og kynferðis-
mál þóttu ekki viðeigandi um-
ræðuefni. Vafalítið hafa konur
allra tíma pískrað sín á milli um
karlmenn en kannski hafa að-
stæður og í leiðinni afstaða
kvenna breyst. í Grettissögu
þykir það þó frásagnarvert hve
Íítt niðurvaxinn Grettir var.
Grettir lá sofandi, örþreyttur og
fáklæddur eftir frækið Drang-
eyjarsund. Vinnukona á bæn-
um undrar sig mjög á stærð —
eða öllu heldur smæð — hins
eineyga félaga Grettis. Við-
staddir reyndu að þagga niður
þetta óviðurkvæmilega hjal
stúlkunnar en hún lét sér ekki
segjast heldur kíkti aftur og
skríkti hátt. Grettir vaknaði og
varð ævareiður, kippti stúlk-
unni upp í til sín og helst er á
frásögninni að skilja að hann
hafi nauðgað henni. Hvort
stærð þessa stolts karlmanna
skiptir miklu máli fyrir konur
eða ekki virðist það tengt tíma
og kannski rúmi. í nýlegri
bandarískri könnun kemur
þetta glögglega fram. Fyrir tutt-
ugu árum veltu einungis tvö
prósent kvenna fyrir sér stærð
getnaðarlimsins en árið 1995
töldu 65% kvenna stærðina
skipta máli. Hvað þessi niður-
staða segir okkur er svo annað
mál. Ef til vill hafa konurnar fyr-
ir tuttugu árum hreinlega ekki
áttað sig á því að stærðin skipti
máli eða þær þorðu ekki að við-
urkenna þetta — hvorki fyrir
öðrum né sjálfum sér. Kannski
hefur umræðan breyst. Ef litið
er í kynlífshandbækur frá þess-
um tíma er lögð mikil áhersla á
að stærð skipti engu máli. Það
skyldi þó aldrei vera að fram-
leiðendur karlmannsnærbuxna
með púða framan á hafi komið
á kreik umræðu um að stærð
skipti máli!
Hvað vilja konur?
Hvað sem því líður þá er ljóst
að útlit karlmanna virðist vega
þyngra en áður, kannski af því
konur geta leyft sér að vera kre-
snari en áður því þær eru ekki
eins fjárhagslega háðar því að
ganga í hjónaband. En afstaða
kvenna til karlmanna sem kyn-
tákna er þó ekki jafn nátengd
útliti og afstaða karlmanna til
kvenkyntákna. Þeir tala fjálg-
lega um stór brjóst, þrýstinn
rass og kyssilegar varir. Vissu-
lega eru þeir margir leikararnir
sem höfða beint til kvenna á
þennan sama hátt, þ.e. fallegur
karlmannlegur skrokkur, t.d
Antonio Banderas, sem flestar
konur nota orðið „sexí“ til að
lýsa. Af íslenskum karlmönnum
nefna flestar konur leikarann
Ingvar E. Sigurðsson. Hann
þykir hafa mikla útgeislun og
ægifagran og stæltan líkama
þótt hann þyki ekki beint fríður.
Leikararnir Baltasar Kormákur
og Þröstur Leó Gunnarsson
eru einnig nefndir til sögunnar.
Margar konur segjast einnig
horfa og dást að ýmsum
íþróttamönnum.
Stór hluti kvenna minnist á
menn eins og Jack Nicholson,
sem er lágvaxinn með dálitla
ýstru og hreint ekki fríður. Svip-
aða sögu er að segja um leikar-
ann Harvey Keitel. Þeir hafa
Flestar konur nota orðið sexí yfir
Banderas.
eitthvert kynferðislegt aðdrátt-
arafl sem ekki er hægt að rekja
til útlits. Aftur á móti er karl-
mönnum vorkunn ef þeir ætla
að reyna að þóknast útlitskröf-
Fæstum konum
finnst ofur-
vöðvakappar
„liggilegir".
Þær vilja enn
síður þennan
mann upp í
rúni til sín.
inn hans þótti smár.
um kvenna, því þær geta verið
dyntóttar. Karlmenn eru heldur
ekki eins vanir því og konur að
gefa skilaboð með klæðnaði
sínum. Karlmenn sem klæðast
gráum jakkafötum alla daga
þykja afar óspennandi og menn
sem hirða lítið um útlit sitt
þykja líka ómögulegir. Konur
vilja stælta, íþróttamannslega
menn en ekki vöðvabúnt og
þær vilja yfirleitt ekki karlmenn
sem hugsa of mikið um útlitið.
Það er þó vafalítið bundið við
þjóðerni, því ítalskar konur
hljóta að velja sér svona menn
þar sem hinn dæmigerði ítali
hugsar mjög mikið um útlitið.
Þeir væru líklega löngu búnir
að gefast upp á hárblæstri og
fatastússi ef það bæri engan
árangur.
Harvey Kertel er kannski ekki smá-
fríður en hann hefur þetta „eitt-
hvað“ sem laðar konur að.
Ekki sólgnar í Idám
Þegar hópur fríðra sveina
mætti til landsins fyrir nokkru
fóru heilu saumaklúbbarnir að
horfa á íturvaxna piltana
svipta sig klæðum og var mikið
klappað, veinað og hlegið.
Flestar konur sem farið hafa á
slíka sýningu segjast vera
þeirrar skoðunar að þetta hafi
fyrst og fremst verið fyndið
skemmtiatriði og öðrum
fannst þetta óskaplega hallær-
islegt. Að minnsta kosti sækja
fáar konur slíka sýningu oftar
en einu sinni eða tvisvar á æv-
inni. Annað sem aðgreinir kon-
ur frá körlum er að þær virðast
ekki jafn sólgnar í klámblöð og
þeir. Konur eru flestar sam-
mála um að þær fái ekki það
sama út úr því að sjá mynd af
karlmanni fróa sér eða af
tveimur mönnum að láta vel
hvor að öðrum líkt og karl-
menn virðast fá út úr myndum
af konum við svipað atferli.
Einnig eru ákaflega fáar konur
sem kaupa sér kynferðislega
þjónustu karlmanna. Vissulega
þekkist að eldri sterkefnaðar
konur fái unga sveina, gígólóa,
sér til fylgilags og borgi þeim
fyrir. En oftast er inni í kaupun-
um að þeir séu konunum til
skemmtunar að fleira leyti en í
rúminu.
Notfæra sér kvennamenn
Hitt er svo annað mál að
konur eru þónokkuð kræfar í
að gefa mönnum undir fótinn
Jack Nicholson er lítill með ýstru
en hefur ómótstæðilegt glimt í
augunum.
og raunar hafa íslenskar konur
öðlast nokkra frægð fyrir að
hafa frumkvæði í slíkum mál-
um. Konur fara á veiðar rétt
eins og karlmenn og það er
ekki óþekkt að konur notfæri
sér pilta sem þykja lausir í rás-
inni. Þeir svífa kannski sjálfir
um með þá ranghugmynd að
þeir séu miklir kvennamenn og
eru hreyknir af, enda alþekkt
að karlar hafa leyfi til að vera
lausir í rásinni án þess að bíða
álitshnekki. En raunin er hrein-
lega sú að konurnar eru að
notfæra sér mótstöðuleysi
þessara manna sér tii gagns og
gamans og ólíklegt að þær vilji
hafa eitthvað frekar saman við
þá að sælda. En það sem lík-
Íega skiptir meira máli fyrir
karlmenn þegar kemur að því
að ná athygli kvenna er ekki út-
litið heldur það hvort þeir eigi
eða hafi átt glæsilegar konur.
Appelsínuhúð
á karlmönnum?!
Hvort tímaritið Playboy og
fegurðarsamkeppni karla er
skref í jafnréttisátt er síðan
annað og flóknara mál.
Kannski finnst mörgum karl-
mönnum gaman að fá tækifæri
til að taka meiri þátt í tískunni
og vangaveltum um útlit og ef
til vill er það út af fyrir sig
skref í jafnréttisátt, að minnsta
kosti fyrir þá. Svo er að sjá
hvort snyrtivöruframleiðend-
ur og markaðurinn fara ekki
fljótlega að finna upp galla á
líkömum þeirra, samanber ný-
uppgötvaða appelsínuhúð á
konum. Því appelsínuhúðin,
sem vitaskuld hefur alltaf fylgt
konum, var ekki vandamál fyrr
en fyrir u.þ.b. 15 til 20 árum.
Þá uppgötvuðu snyrtivöru-
framleiðendur að þeir gætu
búið til vandamál og grætt á
því. Slíkt hið sama gæti vissu-
Íega gerst með karlmenn, en
hvort þeir verða jafn ofurseld-
ir þessum tísku- og snyrtiheimi
og konurnar á eftir að koma í
ljós. Að öllum líkindum er það
markaðurinn og lögmál hans
sem hefur átt hvað stærstan
þátt í að breyta hugmyndum
okkar um karlmenn sem kyn-
verur eða öllu heldur gera þá
sýnilegri sem slíka. Vísir menn
hafa uppgötvað að það er
hægt að græða á karllíkaman-
um alveg eins og á kvenlíkam-
anum. Hvort þessi uppgötvun
er góð eða slæm og hvort
þetta er jafnrétti í hnotskurn
eða ekki skiptir kannski engu
máli þegar allt kemur til alls.
Bréf til Hallgríms Helgasonar ritöfundar
Sprungna plastblaðran?
Ungum er það allra best — á
köflum — að leggja niður
penna og taka sér spegil í hönd.
Fátæklegur orðvaðall og innan-
tómur — að öðru leyti en því að
hann er troðfullur af ófríðri
heimsku og eins fjarlægur ný-
sköpun og djöfullinn guði — er
orðinn að hreinum og klárum
nútímahausverk.
Fuck you!
Að flenna sig um fjölmiðlana
og baða sig í ódýrri stundar-
frægð ókeypis fyndni og naív
sjálfsupphafningu — það pirrar
mig ekki að öðru leyti en því að
þessháttar hegðan er bein og
innistæðulaus ávísun á eigið
hrun — og mér þykir alltaf sárt
að horfa uppá fólk brotna —
hvað þá mölvast. Þótt það sé
andskotans aumingjar.
Tuddaleg árás þín á nafna
minn Þorgeirson sem sagði að-
eins of satt olli mér djúpri
hryggð og klissjudraslið sem
þú ruslar yfir þennan hrein-
lynda mann — sem er sirka
þúsund sinnum hugrakkari en
þú — skaltu fá margfalt til baka.
Grímsi minn. Þú sem aulast
næstumþví hálfa heilsíðugrein
yfir einni stcifsetningarvillu Þor-
geirs — sem þú kallar — og
veist allt betur en nokkur mað-
ur — nokkur nútímamaður —
kannt ekki betur að skrifa en
svo að aulajúið gýs uppúr miðri
grein sem æpandi afhjúpun.
Það er mjög auðvelt að vera
klár og enn auðveldara að djöfl-
ast í mönnum fyrir að vera á
öðrum aldri en maður sjálfur
og hafa aðra sýn. Það er líka
mjög auðvelt að skreyta bull
sitt frönsku: Longtemps je me
suis couché de bonne heure.
Eða viltu heyra annan: Les coc-
hons aiment la merde. Og ein-
hver alódýrasta drullukaka
sem slett er í andlit hugsandi
manna og staðfastra er leppur-
inn kverúlant.
Ef þú hefur ekki frétt betur
þá skal ég upplýsa þig um að
kvikmyndin Maður og verk-
smiðja er fyrsta íslenska alvöru
kvikmyndin. Svo koma metnað-
arjepparnir vaðandi yfir og
skreyta sig yndislegum sjálfs-
elskutitlum: frumherjar, lóurn-
ar sem færðu okkur kvik-
myndavorið. Gömul saga.
En svona er nútíminn. Fari
hann margbölvaður ofaní eigin
egósýki og þá fáum við hin
kannski loksins pláss til að
skapa alvöru framtíð.
Svo gætum við hist yfir
súkkulaðibolla og þá gæti ég
sagt þér hvað bækurnar hans
Þorgeirs heita. Og ég gæti líka
„Tuddaleg árás þín á nafna
minn Þorgeirson sem sagði
aðeins of satt olli mér djúpri
hryggð og klissjudraslið sem
þú ruslar yfir þennan hrein-
lynda mann — sem er sirka
þúsund sinnum hugrakkari
en þú — skaltu fá margfalt
til baka.“
•
sagt þér að þinn hataði kverúl-
ant er einhver mesti velgjörð-
armaður þinn. Árum saman
átti hann þrek kjark og bláfá-
tækt sem endaði í eftirminni-
legum sigri: mannréttindi hafa
þokast áfram í lögregluríkinu
okkar.
Kannski hefurðu tekið eftir
því að í þessari orðsendingu er
engin komma. Það er gert að
ráði manns sem þú kallar í
grein þinni páfann í blekskylm-
ingum á síðum blaðanna — en
ég kalla í grein minni vin minn.
Sá er vinur er til vamms segir
— en ekki eru allir viðhlæjend-
ur vinir. Sumir eru bara með
plasthjarta frosin augu og síl-
íkonrass eða montrass.
Svo skaltu bara hvíla þig
lengi í heita pottinum.
Þorgeir Rúnar Kjartanson