Alþýðublaðið - 30.12.1970, Qupperneq 15

Alþýðublaðið - 30.12.1970, Qupperneq 15
 "■’?! - "L ' VJPXJX’^— v tök, þegar st-ór hluti Alþýðu- flokksins sameina'ðist kommún- istuim í Sameiningarflokki al- þýðu, Sósíalistaflokknum, 1938 og: þegar n: j^krir forystumenn úr Alþýðuflokíknum mynduðu Alþýðubandiaagið með Sósíal- istaflokknum 1956. Þessir at- burðir ollu því, að ýmsir jafn- aðai-menn voru komnir í flokk, sem kmmúnistar þó réðu. Þetta sá Héðinn Valdimarsson aðeins skömmu eftir að bann hafði beitt sér fyrir sameiningunni. Þetla hafa Hannibal Valdimars- son, Björn Jónsson og Karl Guðjónsson séð nú. Jafnaðar- menn og kommúnistar eiga ekki 'heima saman í flokki. Þeir að- hyltast ekki aðeins ólíkar stjórnmálaskoðanir, heldur einnig ólíka lífssboðun. Þeir 10 þingmenn, sem fyrir einu ári mynduðu Alþýðubandalagið, eru nú þrískiptir: Sjö eru enn í Alþýðubandafiaginu, tveir eru í nýjum flo.kki og einn er utan flokka. Þingflokkur Alþýðu- flokksins taldi þess vegna eðli legt, að hann hefði forystu um ■að knnna möguleika á því, að íslenzkir jafnaðarmenn samein uðúst í einum flokki og hafði umboð síðasta flokksþings Al- þýðuflokksins til þessara könn- unarviðræðna. Þessar viðræður standa yfir, og, er of snemrnt að s.pá uim, 'hvernig þeím muni Ijúka. Þeg- ar. þinglflokfeur Allþýðuflokfesins eíndi til beirra, var liann ekki þeirrar skoðunar, að ■slík sam,. oining ísilienzikna jafnaðarmanna í einum flokki, sem hann vill stejfna að, væri fraimkvæmanleg á fáuim mániuiðum. Sam-eining flokka og stjónnmáLiahópa er v;3 kvæmt og vandasamt verkefni. 'Þegar Íih.aíldaflokkurinn og Frjáls iyndi flokfeulrinn sameinuðust 1928. tóksf bað vel, enda heí'ur Sjálfítæðilsfllo'kkuri'nn sfðán stað ið traustum fótum í fcilenzkiim Istjórnmálum. En við myndun Sósíalistaflbkksins og Alþýðu- Ibandalagsins voru gerð veiga- iniikil mistök, sem í bæði skipt- in "lleiddu tiil þess, að hin ný.iu isamtök sundnuðjulst, Sósíalista- 'fljqk'kurimn fljótlega. en Alþýðu- bandálagið eftir meira en 10 ára stairtf. Þetta er nieffint seim dæmi þess, að þeir, sem ganga saman í flokk, þuirfa að baifa gengið örugglega úr skugga um, að þeir ieigi heim.a s-aman í fllbkki, og ihafa komið sér samian um stefnu Og forustu alf fullum heilind'Jm. Alliþýðuifloikk'urinn taldi, að rétt væri að hefja könnunanviðræð- ur uim þetta etfni nú þegar, ja-fn vel þótt kosningar væhu skanmit undan, — og isumþarf meira að 'segja vegna þeiss,. — þar eð þær gætu auðve'.dað þiesi'f;(rh að ilum viðræður þser íriiMii flokka, sem jafn-an fara fram eftir kosn ingar á gi-|undvelllli þ-ei-rra stjórn málastöðú, serh' sígl-t hefur ' f' kjölfar kosninganna. Fram til þessa hafa viðræðurn-ai' verið gaghOlegar. Alþýðulflokfeurínn vill af einl-æi.sini vinna að því, að fyrr en síðar náist það majbý sem allir ísíl-enzkir jafih-aðar- menn hljóta að keppa að, en -það er að þeir, -sem aðihýilast jafnaðarstefnu, skipi einh vold. ugan flokk, sem hafi új'slita- áhrif á íslenzk þjóðmál,’ VII. íslenzk stjó-rnmál sn-úast ekki aðeins um það, hvaða stefnu skuli fyigja í i'nnanlan'dsmálll-ím, -heldúr einnig hitt, hver uta-nrík isstefn-an skuli vera. Á styrj- aldarántmum -hurfu íslendingar frá hlufl-eysisstefnu, og mun yf- irgnæf-andi mieirihl'uti þ.jóð-arinn -ar nú vera á þeirri skoðiun, að það hafi vœrið rétt og nauðsyn- . legt. Síðan Atlantshafs-bandalag- ið var stofnað, heflirr utanrík- isstelfn-a íslands hyggzt á aðild að því band-afegi og varnarsam- starfi við Bandaríkin. Mjö-g mi-k ill meiiriStluti þjóðarinnar er án nokku-rs vafa þeirra-r skoðunaí, að vegn-a legu fendsins og mik- i-lvægis þ-ess frá hef'naðarsjón. arimiði eéu hér nokkrar land- vannii- rLau-ðsyhliegar og jafn- fra-mt, að ve-gna fáim-ennis þjóð- arinnar g-eti hún sjálf efeki ann- -azt þessar varnir. Þá sé eðlileg- ast, að um þær sé santið við Atlantshafsbandalagið og Banda ríki-n. Að óbreyttu ástandi heims m-ái’a komi önnur -skipan þessara miála eklti til grei-na. Hi-ns v-eg- a-r munu væntahfega aMir ís- lendingar óska þess, a-ð heims. f-riður geti orðið svo trau-stur, að öryggi landa eins og íslands geti vei'ið try-g-gt án landvarna og jafnvel, -að hernaðair'ba'nda- lö-g vierði óþörf. En þangað til þeir tírria-r ko-mia, mlitn M-enzk -uta-nríkiisisfefn-a áreið anlega iverða sú, sem hún er nú í grund vallaratriðum. E-ngm sú ríkis- stjórn er hugsanleg að naestu kosningiuim 1-okn-um, sem gera -mu-ndi gi'-uindvallla'rhreytíngar - á þesisari u-tanríkisslafnu. ísHendmgar mntnu’ toalda á- f-ra-m .að ástunda séfisitalka sam- vinnla við hin Norð-urlöndin. Þeir tellja það árieiiða-nltega toafa ver- ið rétt -af forsetatojó-nunum -að far-a í fyrstu opinbera heimsókn síinia út fyrir landsteina til Dan- merflcur. Vinátta íslendinga og Dana stend-ur -nú traustari 'fét- um en nofekru sinni fyrr. itteð ábvörðun sinni um að aflherida ísl-endin.gum toandritin hafa Dan ir synt ísltendingum veglyridi, sem er einsdæmi og göfug íyr- ihi® hennar er að koma í veg fyr ir, að ísland '■-einangri-st frá lEvirópiu, en haWa áfram að Vera Evrópuiþj óð, eihs og hún toeflur verið. VIII. Við áram-ót er gagnlegt að toorfa til liði-ns árís-, og reyna að læra af'reynsllu -þess. :Enn nauð Is-yrilegrá er þó hitt að horfa fraim á við, rej'n-a að gcra sér -Ijós þaiu vandamá-1, sem við verð iuir að etja, og mynda sér skoðun -á'því, hvemig við þeim eigi að -bregðast. Enginn vstfi er á, að me-ginviðfangsefnið, sem -bíður íslendinga á næstu árum, er fólgið því að tryggj-a áframtoald þieirra framf-ara, s-am orðið liafa -á -liðnium áratu'g. Við h-öfuim náð mifelum áran-gri. En hvernig eig um við að trygigja, að næsti ára tu-gur verði skeið jafnmikilla og 'helzt meiiri framf-ara? Hi-ngað til haf-a vehnegun og framifarir á íslandi fyrst og flremist átt rót s-ína að refcja til cmikiliar og sívaxandi framleiðni í sjávarútvegi. E-nginn vafi er á Iþví, að enn má auika afköst í sj ávarútvegi og að hamin held-ur áfram að viera aðalatvi-nnuvegmr ísil'einidinga. En hitt er jafnrétt, að þjóðin -getur ekki búizt við -því, að framleiðniaukning hans -geti áf-ram prðið jafnör og toún helf-ur verið þannig að búa-st mogi við, að til 'hans vei’ði toægt -að -sækjia ailla þá lífskjarabót, sem við toljótum -að feeippa -að á næstu 'áruim. Við verðutm að leita flanga á nýj-um mi'ðum ’Við verðiur að koma á fót nýjufn atvi-nTvuigrein-Ujm, bæði tii útfiutn in-gs og til f ramleiðsiu fyrir inn- anlan-dsmarikað'. Beimast virðist lig-gja við, að ný framleiðsla verði fyrst og flremist á sviði iðnaðar, -auk þess sem efla má og auka marga þá iðnaðarfram leið-slu, sem nú er stunduð í land inu. Allt be-ndir til þesis, að ís- fendingar hljóti á næstu árum að vorða ið-naðarþjóð í vavandi -mæli. Hér er mikil orlca fólgin í faffllvötnum og jarðtoita. Og ' vinnuafl er hór vel menniað. 'Hvort tveggja er góð umdirstaða arðbærs iðnaðar. En núvíma iðnaði- fyígja ýmis vandamiál. Víð-a rlm lönd lief-ur isvo mikil mengun fylgt vaxandi '•■ iðnaði, að til vandiræða horfir. Þjóð, ei-ns og tsd'endlingar, sem stefmr að því að verð-a iðnað-ar. Iþjóð í vaxandi mæli, verðm- í tþna að gera sér grein fyrir slík irin vandamálum og -grípa í tíma' irmynd öðrum þjóðum u-m þþð/ til róttra ráðötafana. t stað þess; hVemig 1-eysa má vdðkvferj^: hqfljp tiariáttu við nvengun, deilumál og vaxa af fóm. IS>r- • þege-r hún er orðin vandamál, setahjónin urðu 1-andi síntfgo-g ættum við'að koma fyrir fram í þjóð fil mikils sóma í jígrtrj að.hér verði nökkuvn m'erkurför sinni og treystu ‘t&þi u-m jp^n-giúu-an'íindamál að vináttu þjóðanna. •»júéða../ ’ '' . • Stefnia sú, sem íslendingár ú'.; ý;iEri mengim er ckki' eina vanda fylgj-a í utainiríkisviðskipta^þál-. 'rijái'ið, sem reynsla annáura.sýn- u-m mafkast ekki sízt áf'.Wi i'r, að fýlgir í kiölfar iðnvæffiing að þeir vilja varðveita á|»a- .^r.'Alls konar umhverfisvanda- gömiul tengsl við EvrópiU; 'Sfefk niál ' sk’ápast. Þarfir iffnaðar spil-la oft náttúuuverðmætum, eyða feg|r(i-ð. Iiér er um vanda- söm og viðkvæm m'ál að ræða, -sem taka Ve-rður á og finna ®au-sn -á, áður en í óefni er kom- ið. Reynsla ýmissa annar-ra þjóða, sem beðið hafa of 1-engi með að sin-n-a þessum vanda, er toér víti til varnaðar. Að sjáifsögð.u m'á ót'ti við mlengun eða ást á n-áttúrufegu-rð lekki ve-rða til þeas að iðnþróun -sé stöðvuð eða hún tafin með óeðli'legum hætti, end-a er -á -því ■enginn vafi, að sé huigað -að þess 'uim va-ndarháluim í tíma og mieð réttlam hætti, er unnt að ná -báð-um mafk-miðunum: Að ti’y-gg'ja heilbrigðan vöxt iðnað- ar og varðveita fe-gurð og torein 'leika umihverfi-sins. En þetta ger ist ekki ‘af sjálfu sér. Þ-að ger- ist því a®íein-s, að menn átti sig nógu snémm-a á viðfan-gsefninu og 1-eiti lausnar á því af fyllstu alivöru. Hætt er við, að ör iðnþróun toafi í för mieff sér of -eirihlið'a álh-erzllu á v-ellmici£|..(a og veria-l-d- a-rgæði. Sú þjóð, isem vill efla iðnað sinn og keppir að -ört vax endi þjóðartelcjum, þarf sannar. le-ga einnig að minnast þes-s, að m-aðurinn lifir iekki af br-auði einu saman. Þeim rnu-n örari, sem framsóknin er á -efna'h-ags- Isviðinu, þeim miun nauðsynlegra ©r, a® f-egurð mannliífsins sé auk in, að þekking sé e-fld og allt það, sem gerir m-anninn þrosk- aðri og toamingjusamari. Ann- ars gæti mafflurinn orði-ð api af auhJm sí-num. IX. Næstu alíþingistoosningar geta orðið -örlagaríkar fyrir Alþýðu- tfl-okki-nmi og íslenzku þjóðina. Ým-sar brey tingar toafa cirðið frá síðuistu Alþingiskos-niingium. — -Sjá'lll&tæði'aflOkkurinn missti á -árin-u leiðtoga sinn, Bj-arna Benediiktsson sem var einn m'erkasti stjónmnálaleiðtogi sinnar samtíðar. Engin ástæða 'er samt til að ætla, að stefna Sjálfstæðisflokksins muni taka nokkurri breytingu. Alþýðu- bandalagið hefur klofnað í fernt, síðan kosið vair síðast til Alþingis. Ekki ei' þó við því að búast, að það hafi lamazt stórlega af þeim sökum og mun eflaust verða áfram sterkt afl í íslenzkum þjóðmál- um. Um fyl-gi hins nýja fl-okks, Samtaka frjáfcilyndra og vinstri -inanna ríkir óvissa. Ein vel get- ur þó svo flarið, að staða á tafL borði fsl'snzkra stjórnimiála verði önnpr að loknum þeísarim kosn- ingum en toún var að loknum síðuistu kosningum. Allþýðuflokkurinn treystir því að Lslenzkh' kjósend-ur muni m-eta Það við hann, að hann hef ur stuðlað að því á undanförn- 'um áratug, að í landinu hefur verið traiust stjómairfar, að hann hefur b-eitt sér fyrir eiflingu sjáv anitve-gs o-g iðnaðar og stutt að viðskiptatfrelsi, að hann hefur u-nnið -að framfÖTUm í mennta- m'áluim c-g félagsmél-um, að toann -hefui'- kappko~tað að tryggja við skiptatoagsmuin-i landsins gagn- varf öðru-m þjóðjum, haft for- göngu lúm uihdirbúning affg-ei'ðh í landli-elgismálinu og unnið að sem beztri sambúð við alfei' aðr ar þjóðir. Alþýðufil'okkua'inn hef ur meff stefnu sinni og störfum umnið að toættuim hag laiunþe.ga, og hainn h-efiu-r jafnframt víHjað vinn-a að því, að lítf landsmanna verði farsælla og fegurna og ajulðugra að þeim gæðum, se-m möliu-r og ryð fá ekki grandað. Ef þjóðin hvetur ffokkinn til þess að Iial'da áifram á þessari þraut m-eð því -að sýna honum .n'ægiltegt tnaust, mun hann toik- 'llajuist og ótrauðu-r ta'kast áfram á hendur ábyrgð af stjómar- störfium. Hljóti hann ekki nægi. fe-gt traust eða teiji sig ekki fá aðstöðu til þðss að veita áihiuga- m!álu-m sí-n-um næ-gi-legt brautav- gengi, mun hann jafnhiklaust og jafnótrauður gan-ga til stjórn arandstöc i. Alþýðiuflokkurinn heif-ur í stjórnarstörfum sírium kappkc itað að reynast. ábyrgur og meta árangur athafna sinna m-eir en stunda-rhagsmuni á stjórnmiállasviðinu. Verði Al. þýðuflokkurinn í -stjórnarand- stöðu á næsta kjörtímiatoili, mun liann í samræmi við -átoyrga af- stöðu sína sem stjóamanfloklkur ekki iáta baráttu sína mótast af lýðskr.umi né starf sitt stjórn a'st af löngun í i'lflia fengna lýð- toylli. H-ann imun fylgja góðum má-lium, þótt toorin séu fram af andstæðin'gum-. En hann mun b-erjast væ-gðarfiaust gegn því, sem toann tel-ur rangt og horfa ifiil óheilila fyrir iland og lýð. Fyrir nokkrum mánuðum hélt A-lþýð'uflokikurinn 33. flobksþing sitt. Þim-gi-ð m-ótaðist af einstalki'i saimtoeldni þingf-ulltrúa. Sú sam Ihelídni endi;irspeigiiað-i áreiðan- lega þá einin-gu; seim nú mótarj- starf Aliþýðulflioklksins um land allt. Ég lýk þessuim orðum mínum með því að þ-alkba Alþýðufiokks- fó-lki öllu áigætt samista-rf á ár- inu, seím senn er iiðið. Ég óska Öllurn Alþýðuiflokíksmönnum 'gæfu og gengis -á -áifinjiT, siem er að garaga í garð. O-g áftl-ra síðast óska ég öl'l'um íslendingtulm þess, að árið 1971 meigi verða þeim gott ár og farsælt, gjöfult til líandls og sjávar, blessað ár í einu og öilu. GylfJ Þ. Gáslason. •> Skákbækur Klassískar skákbækur og skák- blöð, sumar horfnar með ðllu af almennum markaði, til sölu. Upplýsingar f síma 42934 kl. 3—5 e. h. SVEINN KRISTINSSON skipautgcrð rikisins M.s. HEKLA 1 fer austur -um -land í hringferð 8. janúar. Vöruimóttaka mán-udag, þrið-judag og miðvik-udag 4.—6. janúar til Aiustfjarðatoafna, Þórs- haffnar, RaJctfarhafna-r, Kúsavíkiur, Ak-urieyrar, og Siglufj-arðar. 1970 MIÐVIKUDAGlfR 30. DESEMBER 15

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.