Alþýðublaðið - 26.04.1972, Blaðsíða 2

LANDSÞING BAHA’ÍA
verður haldið i Glæsibæ, efri sal dagana
28. - 30. april. Laugardags og sunnudags-
kvöldin verða opin almenningi eftir kl. 8
e.h.
Margt verður til fróðleiks og
skemmtunar.
Landkennslunefnd
Baha’ia á íslandi
Laus staða
Kennarastaða i verklegum greinum við
Fiskvinnsluskólann er laus til umsóknar.
Aðalkennslugreinar eru: meðferð á nýj-
um fiski, isun, flatning, söltun, flökun,
frysting og herzla.
Auk þess þarf kennarinn að skipuleggja og
fylgjast með starfsþjálfun nemenda, svo
og að kenna á námskeiðum i ýmsum
greinum fiskiðnaðarins.
Umsóknir, þar sem greint er frá menntun
og fyrri störfum, skulu sendar mennta-
málaráðuneytinu fyrir 6. mai nk.
Menntamálaráðuneytið,
21. april 1972.
VERKAMENN
óskum að ráða nokkra verkamenn til
starfa við áburðarafgreiðslu i Gufunesi. —
Friar ferðir og fæði á staðnum.
Upplýsingar gefur Bogi Eggertsson, verk-
stjóri, milli kl. 9-17 næstu daga i sima
32000.
ÁBURÐARVERKSMIÐJA RÍKISINS
Tilboð óskast i smiði 25 ljósamastra fyrir
Vita- og hafnarmálastjórnina.
Útboðsgögn afhendast á skrifstofu vorri
gegn kr. 1.000.00 skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð 15. mai 1972.
(ffsÉRFRÆÐINGAR
Borgarspitalinn óskar eftir ráðgefandi sérfræðingum til
starfa sem hér segir:
i augnlækningum, starfstimi i 2-3 eyktir á viku,
i taugalækningum, starfstimi I 4 eyktir á viku.
Laun samkvæmd kjarasamningi Læknafélags Reykja-
vikur og Reykjavíkurborgar.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um nám og fyrri störf
sendist Heilbrigðismálaráði Reykjavikurborgar, Heilsu-
verndarstöðinni fyrir 20. mai nk.
Reykjavik, 25. 4.1972.
Heilbrigðismálaráð Reykjavikurborgar.
KJARVAL
KVADDUR
Jóhannes Kjarval kom oft á
heimili foreldra minna á upp
vaxtarárum minum. Mér ei
hann þess vegna i barnsminni
Auðvitað gerði ég mér enga
grein fyrir þvi, að þarna væri
mikill listamaður á ferð. Ég
vissi að visu, að hann hafði
málað myndir, sem héngu á
veggjum istofunum, en það var
ekki þess vegna, að athygli min
beindist sérstaklega að honum.
fcg þóttist taka eftir þvi,að það
var eins og tvær persónur
byggju i þessum sérkennilega
manni. Þegar hann og faöir
minn sátu einir saman, var
talað hljóðlega og rólega. Svo
var drukkið kaffi með hvers-
dagslegum hætti. Kvöldið leið,
og ekkert sérstakt gerðist. En
væru fleiri gestkomandi, hvort
sem um var að ræða fólk, sem
báðir virtust þekkja vel, eöa
aöra, þá var Kjarval allur ann-
ar maður. Þá var oft haft hátt,
sagöir skringilegir hlutir,
gengið hratt um gólf og veifað
handleggjum. Kaffið var drukk-
ið með allt öðrum hætti og ýmis-
legu látbragði, sem hlaut að
vekja athygli og undrun barns
og siöar unglings. Þaö var
aöeins einn gestur, sem mér
virtist ekki ailtaf hafa þessi
áhrif. Það var séra Friðrik
Friðriksson. Þó kom það stund-
um fyrir, að Kjarval sagöi og
gerði kynduga hluti i viðurvist
hans. Mér er það ef til vill
minnisstæðara en annað vegna
þess, aö ég var að jafnaöi a.m.k.
einhvers staðar á .næstu grös-
um, þegar séra Friðrik var i
heimsókn.
Þeir eru eflaust margir, sem
aldrei sáu aðra hlið á Jóhannesi
Kjalval en þá, sem ég kynntist i
bernsku, þegar hann var i hópi
manna, og var sérkennileg, svo
óvenjuleg, að menn hlutu að
spyrja sjálfa sig, hvort hann
væri að skopast að umhverfi
sinu eða væri ekki algjörlega
sjálfrátt. En þeir eru lika
margir, sem kynntust Kjarval,
eins og hann var hiö innra með
sjálfum sér, eins og hann var,
þcgar honum, af ásettu ráði eða
ósjálfrátt, fannst hann enga
skikkju þurfa að bera, engri
brynju að klæðast. Sá Kjarval
var einstaklega viðkvæmur
maður, en svo hjartahlýr og
góöviljaöur, að til einsdæma
matti teija. 1 sannieíka sagt var
hugur hans til þeirra manna,
sem hann á annaö borð lét sig
einhverju skipta, með þeim
hætti, að til sannrar jgöfug-
mennsku verður að telja. Og
aldrei vissi ég hann leggja illt til
nokkurs manns. Hann er einn
þeirra er ég hef kynnzt, sem ég
veit það um með mestum sanni,
að hann hafi viljað öllum vel.
Fyndist honum hallað á ein-
hvern, teldi hann einhverjum
liða illa, þá vildi hann hjálpa, á
sinn hátt, hvort sém i hlut átti
höfðingi eöa smælingi, sannar-
lega ekki siður, ef sá átti litiö
undir sér, sem honum fannst
hann geta greitt fyrir.
Kjarvai er áreiöanlega einn
margslungnasti persónuleiki,
sem lifaö hefur á íslandi á þess-
ari öld. Eflaust hefur enginn
þekkt hann til hlítar. Og sjálf-
um var honum Ijósast allra
manna, að hann var ekki allur,
þar sem hann var séður. Hann
vildi einmitt ekki láta innri
mann sinn blasa við hverjum
sem væri. Karen Blixen sagði
einu sinni um kenningar Sig-
munds Freuds, að henni væri til
efs, að það væri mannkyni til
góðs, að kafað sé jafndjúpt i
sálarlifið og hann hefði reynt að
gera til þess að varpa þar ljósi á
alla hluti. Fagurt blóm þyrfti aö
eiga sér djúpar rætur, i myrkri
og yl. Ef hróflað væri við þeim,
fölnaði blómið og dæi.
Ég held, aö Kjarval hafi viljað
fá að hafa rætur sins lifsblóms i
friði. Honum hafi liðið bezt,
þegar hann var einn, með sjálf-
um sér eða vini sinum. Og hann
kunni þá list, sem nútima-
manninum gengur æ verr að
meta, eftir þvi sem velferð hans
eflist, að geta verið einn. En
mikill listamaður verður enginn
án þess að geta notið einveru.
Það gat Kjarval.
Liklega er Jóhannes Kjarval
islenzkastur allra mynaiistár-
manna, sem islendingar hafa
eignazt. Hann var menntaður
málari á alþjóðavisu. Hann
hefði eflaust getað orðið frægur
i Danmörku eða Finnlandi. En
hann kaus að verða islenzkur
málari, skapaði sinn eigin stil,
sá island og sýndi það i nýju
ljósi. Gjafir þær, sem hann
hefur gefið islendingum, fá þeir
aldrei fullþakkað. En meðan lif-
að er i þessu landi, mun hans
verða minnzt sem eins göf-
ugasta listamanns, sem íslenzk
þjóð hefur alið.
Gylfi Þ. Gislason.
ORLOF 1972
Undirrituð samtök vilja hér með vekja athygli á þvi, að sam-,
kvæmt lögum nr. 87/1971 um orlof, er lágmarksorlof fyrir þá, sem
unnið hafa fullt orlofsár 22 virkir dagar árið 1972. Það skal tekið
fram að laugardagar eru virkir dagar i þessu sambandi.
Alþýðusamband íslands
Vinnuveitendasamband íslands
Vinnumálasamband samvinnufélaganna
o
Miðvikudagur 26. apríl 1972