Alþýðublaðið

Dagsetning
  • fyrri mánuðurjanúar 1973næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    31123456
    78910111213
    14151617181920
    21222324252627
    28293031123
    45678910

Alþýðublaðið - 20.01.1973, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 20.01.1973, Blaðsíða 5
Alþýöublaðsútgáfan h.f. Ritstjóri Sig- hvatur Björgvinsson (áb). Fréttastjóri Bjarni Sigtryggsson. Aðsetur ritstjóm- ar Hverfisgötu 8-10. — Sími 86666. Blaðaprent h.f. ROGSHERFERMN GEGN UTANRÍKISÞIÚNUSTUNNI 1 Timanum og Þjóðviljanum hefur verið ráð- ist með mjög ósmekklegum hætti að einum af fulltrúum Islands erlendis, Guðmundi í. Guð- mundssyni, sendiherra. Að þessu sinni var til- efnið byggt á algerum ósannindum, sem Hannes Pálsson, fulltrúi Framsóknarflokksins i sendi- nefnd íslands á siðasta Allsherjarþingi Samein- uðu þjóðanna, lét sér um munn fara i viðtali við Timann.Skrökvaði Hannes þvi þar upp, að Guð- mundur í. Guðmundsson hefði neitað að verða við tilmælum um að aðstoða við framgang ein- hvers mesta hagsmunamáls Islands. Þessa ó- merkilegu kjaftasögu tekur svo Þjóðviljinn upp og notar hana til heiftúðlegra árása á sendiherr- ann, að sjálfsögðu án þess að kanna málið neitt nánar. Maður sá i islenzku sendinefndinni á Alls- herjarþinginu sem tal átti við Guðmund í. Guð- mundsson, sendiherra, út af þessum málum var Haraldur Kröyer, fastafulltrúi íslands hjá S.Þ. en hvorki Hannes Pálsson né þeir Þjóðvilja- menn áttu nokkru sinni orðaskipti við Guðmund t. Guðmundsson um málið. Þess vegna hafði Al- þýðublaðið i fyrradag tal af Haraldi Kröyer i Stokkhólmi og bar frásagnir Timans og Þjóð- viljans undir hann. Svör Haraldar eru birt i Al- þýðublaðinu i gær. Þar harmar hann árásirnar á Guðmund í. Guðmundsson, lýsir þvi yfir, að þær hafi ekki við nokkur rök að styðjast, þvi Guðmundur hafi aldrei neitað að gegna störfum, sem hann hafi verið beðinn um, i sambandi við þetta mál. Orð Haralds Kröyers eru þvi afdrátt- arlaus staðfesting á þvi, að árásir Timans og Þjóðviljans á mætan sendimann íslands erlend- is eru með öllu tilhæfulausar, þær byggjast á ó- sönnum söguburði, sem jaðra beinlinis við róg- burð og ættu blöðin að sjá sóma sinn i að biðjast afsökunar. Þau verða að gera sér grein fyrir þvi, að hér er um að ræða einn af helztu trúnaðarmönnum íslands i samskiptum við aðr- ar þjóðir og svona rógburður um slikan mann, þótt hann kunni einu sinni að hafa verið pólitisk- ur andstæðingur Framsóknarmanna og komma, er ekki til neins annars fallinn en að grafa undan áliti islenzku utanrikisþjónustunn- ar og starf smanna hennar hjá erlendum þjóðum og verður þvi fyrst og siðast Islandi og islenzk- um málstað til tjóns. Eins og nú standa sakir þurfum við á öllu öðru frekar að halda en þvi, að reyna að grafa undan trausti sendimanna okk- ar á erlendum vettvangi með rógburði og nið- skrifum, en það virðast a.m.k. sumir menn i stjórnarliðinu eiga ákaflega erfitt með að skilja ef marka má þær „leyniskýrslur” sem þeir hafa tekið saman um embættismenn íslands erlendis og þá opinberu og hálfopinberu niðurrifsstarf- semi, sem þeir hafa iðkað bæði þar og annars staðar gegn ýmsum mætustu sendimönnum ís- lands og er þá Iangt i frá átt við framkomuna gagnvart Guðmundi í. Guðmundssyni einum. Ýmsir aðrir sendimenn, þar á meðal sumir mætustu og reyndustu sendifulltrúar okkar, hafa verið rakkaðir niður af ákveðnum liðs- mönnum stjórnarinnar og er það á vitorði fjöl- margra íslendinga, þótt leynt eigi að fara. Væri þessum sömu niðurrifsmönnum sæmra að halda sig heima eða að greiða sjálfir þær herferðir sem þeir fara gegn sendimönnum Islenzku utan- rikisþjónustunnar, en láta ekki kosta sig til slikra verka af almannafé. V ET-NAM STR DIU: Ýmislegt virðist nú benda til þess, að friðarsamningar i Viet-Nam kunni að vera skammt undan. Talið er nú næsta öruggt, að hörð andstaða Saigon-stjórnarinnar við samnings- uppkastinu frá i nóvember hafi orðið til þess, að Bandarikjamenn hættu við samningagerðina og hófu hinar harkalegu loftárásir sinar á norður- hlutann. Hneysklun og harkaleg mót- mæli almennings og rikisstjórna i bandalagsrikjum Bandarikjanna sem i öðrum löndum hafa hins vegar án efa haft mikil áhrif á Bandarikja- stjórn og er talið, að af þeim sökum m.a. muni Bandarikjmenn nú reyna allt hvað þeir geta til þess að ná samningum, — hvort heldur Saigon vill eða vill ekki. Eftir þvi, sem næst verður komizt af fréttum erlendra stórblaða og fréttastofnana er viðhorfið til friðar- samninganna hjá Washington og Saigon stjórninni nú sem hér segir: SEÐ FRÁ SAIGON: THIEU HfFUR TUTTUGU VIÐBARUR Forseti Suður-Vietnams, Thieu, hefur bent á ýmis smærri vanda- mál i samræðum sinum við sendi- mann Bandarikjastjórnar, Alexander Haig, hershöfðingja, um hugsanlegt samkomulag i Vietnam-málinu, hermdu traust- ar heimildir I Saigon nú i vikunni. Vandamálin munu aðallega vera hernaðarleg og i sambandi við vopnahlé ,,á staðnum” og endurskipulagningu sveita kommúnista i þeim hlutum Suð- ur-Vietnam, sem eru á valdi þeirra. SÉD FRÁ AMERÍKU: TVÆR Nixon forseti og nánustu sam- starfsmenn hans hvildu sig á Florida á meðan Haig ræddi við WASHINGTON POST: HRINGAVITLEYSA AÐ SEGJA Ó- VINIR UM SVÍA Stirð sambúð Bandarikjanna og Sviþjóðar vegna gagnrýni hinna siöarnefndu á stefnu Bandarikja- manna i Vietnam hefur vakið mikla athygli viða um heim. 1 Bandarikjunum eru margir — þ.á.m. auðsýnilega sjálfur Nixon — sem telja, að afstaða Svia i málinu byggist fyrst og fremst á „Kanahatri”. Ekki eru þó allir sama sinnis. Bandariska stór- blaðið „The Washington Post” tók málið nýlega til meðferðar i forystugrein sinni. Þar sagði blaöiö, að sú djúpa, stjórnmálalega gjá, sem nú væri staðfest á milli USA og Sviþjóðar væri mikið áhyggjuefni. Ekki hvað sizt þegar mið væri tekið af fyrirætlunum Nixons um forystu- hlutverk Bandarikjanna að strið- inu loknu. Vitnar blaðið siðan i orð háttsetts, bandarisks emb- ættismanns, sem sagði: „Við get- um alveg eins horfzt i augu við það — viö erum hér að fjalla um þjóð, sem ekki er okkur vinveitt”. Þetta er, segir blaðið, vitaskuld einbert kjaftæði. Að háttsettir „diplomatar” skuli trúa þessu sýnir aðeins hve ákaflega stjórn Nixons hefur fjarlægst aðra hluta heimsins. Sviþjóð er allt annað en „ekki vinveitt”. Hún er, eins og eðlilegt má telja, vinaland Bandarikjanna, enda hafa þjóö- irnar mjög margt sameiginlegt og eiga sér ýms hin sömu áhuga- og hagsmunamál. En Sviþjóð 'ej- auðsjáanlega einnig land, þar. sem leiðtogarnir og fólkið hefur greinilega lýst sig annarrar skoð unar á ákveðnum atriðum en Bandárikjamenn. En ágreining milli vina á að leysa með þvi að knýta fastar vináttuböndin, með þvi að reyna að skýra sjónarmið- Framhald á bls. 4 Forsetinn hefur beðið Haig hershöfðingja um nánari upplýs- ingar um a.m.k. tuttugu atriði segja heimildirnar. Þetta gerir hann m.a. vegna þess, að senn hvað liður verður haldinn fundur i öryggisráði Suð- ur-Vietnam, sem krafðist þess á sinum tima að fá nánari útskýr- ingar á þessum atriöum áður en það gæti, fyrir sitt leyti, sam- þykkt uppkast friðarsamning- anna, sem Hanoi og Washington hafa orðið ásátt um. NIXON Saigonstjórnina og aðstoðarmenn forsetans voru varkárari i orðum við fréttamenn, en nokkru sinni fyrr. Samt sem áöur var það upp- lýst, að nýtt uppkast að vopna- hléssamningi fæli i sér tvö ný atriöi, sem skoða bæri sem til- slökun af hálfu Hanoi-stjórnar og ættu að hafa jákvæð áhrif á af- stöðu Saigon til friðarsamninga. Fyrsta „tilslökunin” varðar það landssvæði, sem á að gera vopnlaust. Vopnahlésuppkastið undirstrikar að visu ákvæði Genfarsáttmálans um sameinað Vietnam, en þar er einnig viður- kennt, að vopnlausa svæðið sé hernaðarleg og stjórnmálaleg skil milli norður og suður Viet- nam. Siðari „tilslökunin” varðar eftirlitsveitirnar með vopna- Þess vegna er friöarviöræðun- um langt frá þvi að vera lokið, herma heimildirnar, en þau atriði, sem eftir standa og Saigon- stjórnin hefur krafizt nánari skýr inga á frá Haig hershöfðingja eru þó ekki álitin það mikilvæg, að einhver ágreiningur um þau geti eyðilagt samninga. Haig hershöfðingi mun skýra Nixon forseta frá viðræðum sin- um við Thieu áður en framhalds- viðræður hefjast i Paris á milli Kissingers og Le Duc Tho. FÉKK hlénu. I október vildu Norður- Vietnamar ekkert segja ákveðiö um samsetningu þessara sveita. I nóvember gerðu þeir að tillögu sinni, samkvæmt upplýsingum Kissingers, að eftirlitssveitirnar yrðu skipaðar 250 manns. Amerikumenn og bandamenn þeirra vildu miklu athafnasamari sveitir, sem skipaðar yrðu þús- undum manna. Samkvæmt hinu nýja vopnahlésuppkasti eiga Canada, Ungverjaland, Indónesia og Pólland aö láta I té 2000 til 3000 manna sveitir, sem geri alþjóð- legri eftirlitsnefnd viðvart um þau brot, sem gerð kunna að vera á vopnahléssáttmálanum. Sér- fræðingar telja þó, að eftirlits- sveitir af þessum styrkleika geti alls ekki komið i veg fyrir brot á vopnahléssáttmálanum. FLOKKSSTARFIÐ KONUR HAFNARFIRÐI Kvenfélag Alþýðuflokksins i Hafnarfirði heldur fund n.k. miðvikudag, 24. janúar, kl. 8,30 e.h. i Alþýðuhúsinu i Hafnarfirði. Fundarefni: 1. Kjartan Jóhannsson ræðir bæjarmálin. 2. Rósa Jónasdóttir, snyrtisérfræðingur, annast snyrtisýningu og fræðslu. 3. Upplestur, myndasýning og kaffidrykkja. Stjórnin F.U.J. í HAFNARFIRÐI Félagsfundur verður haldinn i Alþýðuhúsinu við Strandgötu n.k. mánudag klukkan 9.00. Fundarefni: 1. Kosning i fulltrúaráð Alþýðu- flokksfélaganna. 2. önnur mál. STJÓRNIN. TILSLAKANIR Laugardagur 20. janúar 1973 o

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað: 16. Tölublað (20.01.1973)
https://timarit.is/issue/234732

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

16. Tölublað (20.01.1973)

Aðgerðir: