Alþýðublaðið - 03.05.1973, Síða 2

Alþýðublaðið - 03.05.1973, Síða 2
WATERGATE Hvað veit Nixon? Nýlega var haft eftir Nixon forseta, að hann „hefði ekkert að fela”. Og repúblikanskur öldungadeildar- þingmaður, Lowell Weicker að nafni, meðlimur sér- stakrar rannsóknarnefndar i Watergate-málinu, hef- ur nélega sagt á blaðamannafundi: „Eg mun halda fast við þá staöreynd, að forseti Bandarikjanna er ekki flæktur i þetta mál”. En hann sagði hreinskilnis- legt, að hann vissi samkvæmt eigin athugun, að sá, sem skipulagði og stjórnaði njósna-aðgerímnum, væri enn i starfsliði Hvitahússins. Þá var hann spurð- ur hvort hann teldi sig vita hver sá væri og hann svar- aði þvi til, að hann héldi það, en „fleiri eru blandaðir i málið”. Nú hafa tveir þeirra manna, sem þegar hafa veriö dæmdir i Watergate-málinu, sýnilega ákveðið, að segja allt sem þeir vita um samsærið og þvi virð- ast vera góðar horfur á þvi, að hneykslismálin verði loks gerð heyrinkunn i smáatriðum, annaðhvort fyrir rétti eða fyrir hinni sérstöku rannsóknanefnd Old- ungadeildarinnar, sem demókratinn Sam Ervin stjórnar. Howard nokkur Hunt, fyrrverandi starfsmaður CIA-leyniþjónustunnar og Hvita hússins, er játaði sig sekan i Watergate-réttarhöldunum i janúar-mánuði siðastliðnum, hefur fengið undanþágu frá frekari réttarhöldum, en bar þó vitni i réttarhöldum i máli þessu, er fram fóru i marz-mánuði siðastliðnum. Og James McCord, fyrrverandi öryggisvörður flokks- stjórnar republikana og meðlimur endurkjörsnefnd- ar Nixons, bar vitni i leynilegri yfirheyrslu Ervin- nefndarinnar rétt nýlega. Nokkuð af þessum vitnis- burði hefur lekið út, þar á meðal á McCord að hafa sagt, að Watergate-njósnirnar hafi verið samþykktar persónulega af John Mitchell, fyrrum dómsmálaráð- herra i rikisstjórn Nixons. Lét Mitchell af embætti dómsmálaráðherra til þess að taka viö yfirstjórn kosningabaráttu Nixons, en sagði af sér þeirri for- mennsku hálfum mánuði eftir að Watergate-hneyksl- ið komst upp i júni á sfðasta ári. McCord sagði einnig að meðal þeirra, sem hefðu fyrirfram vitað um njósnirnar hefði verið John Dean, lögfræðilegur ráðunautur forsetans. Dean þessi annaðist rannsókn málsins siðastliðið sumar fyrir forsetaembættið og á grundvelli niðurstöðu hennar lýsti forsetinn þvi yfir, að „enginn sem nú er starfandi” i Hvita húsinu væri flæktur i Watergate-málið. Blöð halda þvi einnig fram, að McCord hafi skýrt rannsóknanefnd öldunga- deildarinnar frá þvi, að H.R. Haldeman, sem var einn fremsti og æðsti ráðgjafi forsetans, en hefur nú sagt af sér, hafi veriö fullkunnugt um ráðagerðirnar um stjórnmálanjósnirnar. Nú hefur Nixon rekið Dean. Oldungadeildarþingmenn repúblikana i öldunga- deildinni hafa ekki aðeins áhyggjur af þvi, að flokk- urinn og forsetinn verði fyrir mjög alvarlegum álits- hnekki og tjóni vegna njósna þessara, heldur lika vegna þess almenningsálits, sem myndast kann, á þann veg, að pólitisku valdi hafi verið beitt til að reyna að bæla niður hneykslið. Hvita húsið hefur leit- að skjóls bak við þéttan vegg afneitana um að neinir aðrir en hinir 7 ákærðu hafi verið við Watergate-mál- ið riðnir. Hvita húsið hefur haldið þvi fram, að sak- leysi starfsliðs forsetans hafi verið staðfest bæði af FBI-leyniþjónustunni og af hinni sérstöku rannsókn, er John Dean annaðist. Samt hefur vitnisburður Patrick Gray, sem var settur forstjóri FBI-leyniþjón- ustunnar, en nú hefur vikiö fyrir þingnefnd leitt til þess,aðefastermjög um gildi FBI-rannsóknarinnar. Gray þessi viðurkenndi einnig, að John Dean hefði „liklega” logið að leynilögreglumönnum, sem unnu að rannsókn á Watergate-málinu. Forsetinn svaraði með þvi að itreka traust sitt á Dean og neita honum um leyfi til þess að koma á fund nefnda, er vinna að rannsóknum á máli þessu. Hann hefur einnig notað sérstök réttindi sin til þess að banna öllum núverandi og fyrrverandi starfsmönnum sinum i Hvita húsinu að mæta til yfirheyrslu út af máli þessu, en slik fram- koma forseta á sér engin fordæmi. Svo er að sjá, sem starfslið Hvita hússins njóti litill- ar samúðar frá fulltrúardeildarþingmönnum repúblikanaflokksins sem áður en þetta hneyksli kom fyrir, voru hinir reiöustu i þeirra garð fyrir dramb- semi þeirra, auk þess sem þeir eru smeykir um, að Watergate-hneykslið og önnur fleiri slfk muni skaða mjög frambjóðanda republikanaflokksins i kosning- unum á næsta ári. HINUM HANDTEKNU VAR LOFAÐ PENINGUM OG AÐ NIXON MYNDI NÁÐA ÞÁ Þeir fimm, sem handteknir hafa ver- ið vegna Watergate- hneykslismálsins áttu að fá greiddar fjárhæðir fyrir að játa en þegja sem fastast um aðra aðila, og auk þess átti að lofa þeim að Nixon forseti myndi sjálfur láta náða þá eftir að þeir hafa hlotið dóm. Þetta fullyrðir banda- riska stórblaöiö The New York Times i gær, og að rannsóknarnefnd hafi komizt á snoðir um að ráðgjafar Nixons, Bob Haldeman og John Ehrlichman, sem nú hafa hætt störfurn, hafi ásamt John Mitchell, fyrrverandi dómsmála- ráðherra og formanni endurkjörsnefndar Nix- ons, undirbúið og borið á- byrgð á viötækari áætlun um að hylja yfir aðdrag- andann að innbrotinu i Watergate-bygginguna og afmá öíl sönnunar- gögn. Greiöslur til fimm- menninganna og loforð um náðun voru liður i þessari áætlun, aö sögn blaðsins. Samkvæmt þeim upp- lýsingum, sem New York Times hefur eftir rann- sóknarmanni, án þess að hann sé nafngreindur, var Gordon Liddy, einn þeirra, sem nú eru i haldi, gerður syndaselurinn, vegna hæfileika hans „til að þegja” — og þótti þvi ákjósanlegastur til að taka á sig alla ábyrgð á njósnatækjunum og upp- setningu þeirra, en Liddy var dæmdur i janúar s.l. i sex ára fangelsi. Hann hlaut einnig átta mánaða dóm til viöbótar þar sem hann neitaði algerlega a skýra dómurunum frá þvi sem hann vissi um samsærið. Bæði Haldeman og Ehrlichman hafa neitað að hafa gert „nokkuð rangt” — og Mitchell vis- aði fullyrðingum blaðsins á bug sem „algeru slúðri”. Blaðið segir að það sé algerlega óvist hvort Nixon hafi sjálfur haft nokkra hugmynd um, að þessir þrir hafi borið á- byrgð á ráðagerðinni. — Hann trúir þvi fylli- lega að þeir séu saklaus- ir, segir rannsóknarmað- urinn. New York Times segir að þessir þrir og fjöldi annara úr endurkjörs- nefndinni ásamt starfsliði Hvita hússins verði á- kærðir þegar aðalrann- sóknarnefndin hefur lokið störfum sinum. John Dean, fyrrum lögfræði- legur ráðgjafi Nixons, sá er Nixon rak vegna þessa máls, hefur óskað þess að hann verði ekki ákærður, þar sem hann muni af fúsum vilja gefa upplýs- ingar. Samkvæmt heim- ildum blaösins er það Dean, sem blandað hefur Mitchell, Ehrlichman og Haldeman i málið. Meðal þeirra vitna, sem á að gefa Watergate rannsóknarnefndinni skýrslu um vitneskju sina til þessa máls er hin mál- glaða eiginkona Michells, fyrrum dómsmálaráð- herra, Martha Mitchell. Hún hefur áður svarið að hún muni aldrei láta það viðgangast að „John minn verði hengdur”. Þannig byrjaði þetta allt saman Klukkan tvö eftir miö- nætti hinn 17. júni siðastlið- inn — 5 mánuðum fyrir bandarisku forsetakson- ingarnar — voru fimm inn- brotsþjófar gripnir i Wat- ergate-skrifstofubygging- unni i Washington, aðal- stöðvum Landsstjórnar Demókrataflokksins, hlaðnir myndavélum, elek- tróniskum tækjum og 6500 dollurum i nýjum seðlum. Tveir þessara manna voru kúbanskir andstæðingar Castros og hinn þriðji var málaliði, sem tók þátt i hinni misheppnuðu Svina- flóa-innrás i Kúbu áriö 1961. Þeir tveir, sem, þá voru eftir, voru mikilvæg- ari: Bernard Barker er hafði verið tengill milli CIA-leyniþjónustunnar og and-Castró-hópa á Flórida og James W. McCord, sem var yfir-öryggisvörður endurkjörsnefndar forset- ans. John Mitchell, þáver- andi kosningástjóri Nixons og fyrrverandi dómsmál- aráðherra hans, er ráðið hafði McCord til starfa, hafði engin umsvif heldur rak hann samstundis úr þjónustu endurkjörsnefnd- arinnar. En i mánaðarlokin lét Mitchell sjálfur af störf- um i nefndinni eftir að hin málglaða eiginkona hans, Martha, hafði hótað að láta uppi „hvilik andstyggð fyr- irfinnst i stjórnmálunum.” Um þetta leyti var bandariska leyniþjónustan FBI tekin að rannsaka málið og önnur nöfn komu upp á yfirborðið. Eitt þeirra var nafn Howard Hunt, CIA-leynilögreglu- manns, er ráðinn hafði ver- ið sem ráögjafi i Hvitahús- ið af sérstökum aðstoðar- manni forsetans, Charles Colson. Annar var Gordon Liddy, fjárhagslegur ráð- gjafi i endurkjörsnefnd- inni. Litlu siðar var Liddy rekinn úr nefndinni fyrir að neita samvinnu við FBI. Hinn 15. september voru Hunt, Liddy og innbrots- þjófarnir 5 ákærðir fyrir margar sakir, allt frá sam- særi um að hlera i húsa- kynnum demókrata til þjófnaðar og simahlerana. Demókratar gerðu allt, sem i þeirra valdi stóö, til þess að gera sem mest úr þessum ásökunum, en allt kom fyrir ekki, og Nixon var endurkjörinn i nóvem- ber með miklum meiri- hluta. Réttarhöldin -hófust ekki fyrr en eftir kosning- ar. Og jafnvel þá þótti dómaranum, John Sirica, erfitt að fá sannleikann i ljós. Hann sló réttarhöld- unum á frestþegar McCord sagði honum, að „pólitisk- um þrýstingi hafi verið beitt gagnvart hinum sak- felldu um að játa sekt sina og vera þögulir,” og siöan mun hann hafa sagt honum ýmislegt meir i einrúmi dómherbergjanna. o Fimmtudagur 3. mai 1973

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.