Alþýðublaðið - 02.08.1974, Síða 2

Stjórn-
mái
t VERÐBÓLGUELDINUM
í kosningabaráttunni i vor
kom Jón Armann Héöinsson,
al.m., með athyglisverðar
upplýsingar um áhrif
verðbólgunnar á aðstöðu
sparifjáreigenda i landinu.
Jón Armann benti á, að
sparifé landsmanna myndi
nema u.þ.b. 27 milljörðum
króna og af þvi fengju spari-
fjáreigendur að sjálfsögðu
sina vexti. Þeir nægja hins
vegar hvergi til þess að halda
óbreyttum kaupmætti spari-
fjárins i þeirri verðbólgu, sem
verið hefur. A s.l. ári — árinu
1973 — var verðbólgan yfir
30% og það samsvaraði þvi, að
af þessum 27 milljörðum kr.
hefðu yfir 3 milljarðar brunnið
til ösku á verðbólgubálinu —
þrátt fyrir vaxtagreiöslurnar.
Það ár rýrnaði sem sé kaup-
máttur sparifjárins um röska
3 milljarða króna.
Og hverjir eru það, sem eiga
sparifé á tslandi? Það er fyrst
og fremst unga fólkið, sem er
að spara fyrir heimilisstofnun,
og þeir miðaldra og eldri, sem
lagt hafa i sjóð til elliáranna.
Það er sparifé þessa fólks,
sem verðbólgan hefur verið að
brenna.
VIÐNAMS ER ÞÖRF
Enginn maður getur grætt á
verðbólgu. Þeir, sem græða á
verðbólgutimum, taka sinn
gróða á þvi, að aðrir tapa.
Verðbólgan sjálf hefur engum
neitt að gefa.
Fjölmargir Islendingar —
einkum og sér i lagi millikyn-
slóðin i landinu — byggir
afkomu sina að verulegu leyti
á þvi, að verðbólgan geri
iskuldir þess að engu. Einkum
og sér i lagi á þetta við þá
kynslóð, sem stendur i hús-
byggingum.
En um leið og verðbólgan
gerir skuldir þess smáar
hlýtur hún að smækka eignir
einhverra annarra á móti. Og
þar ræðst hún fyrst og fremst
að sparifjáreigendunum —
unga fólkinu og þeim eldri.
Auk þjóðfélagsheildarinnar
sjálfrar, sem lán veitir úr -
opinberum sjóðum, er það
þessu fólki, sem blæðir á verð-
Ibólgutimum.
Jón Jónsson fer i banka og
slær sér þar lán til bifreiða-
kaupa eða húsbyggingar.
Hann reisir sér e.t.v. hurðarás
um öxl i von um, að timinn og
verðbólgan vinni með honum i
aö éta niður skuldina. En Jón
Jónsson slær sér ekki peninga
frá einhverri ópersónulegri
bankastofnun — heldur
peninga, sem annar einstak-
lingur hefur falið bankanum
til varðveislu. Og um leið og
Jón Jónsson fagnar yfir þvi,
að verðbólgan nagar niður
skuldir hans, þá horfir annar
maður, sem i raun hefur veitt
honum fyrirgreiðsluna, upp á
það með hryggð, að sparifjár-
innstæða hans rýrnar að sama
skapi.
Framhald á bls. 4
Hafnarfjarðar Apótek
Opið öll kvöld til kl. 7
Laugardaga til kl. 2
Helgidaga kl. 2 til 4.
300 manns á þrem dögum þ
ára ferðalag Ingólfs Arnarso
♦
’*\
..Hugmyndin með þessu hlaupi er að tengja nánar Ingólfshöfða og
landnámsbæinn Reykjavik, en talið er að Ingólfur hafi farið leið
þessa á þrem árum, sem íþróttafólkið ætlar nú að hlaupa á þrem
dögum”, sagði Gisli Halldórsson formaður þjóðhátiðarnefndar, I
gær.
Vissulega voru þessi tengsl náin i gær, þvi auk borgarstjóra og
fleiri fyrirmanna Rcykjavíkur á Ingólfshöfða, stóð strætisvagn frá
SVR nálægt flugvellinum á Fagurhólsmýri og litlum pallbíl frá á-
haldahúsi borgarinnar sást einnig bregða fyrir.
Urðu margir undrandi að sjá strætisvagninn og gátu sumir sér til
að hægri hringleið væri farin að ganga svo langt, en reyndar mun
þessi leið hafa verið skýrð Arnarhóll-Ingólfshöföi-Arnarhóll og
vcrður þjónustuvagn fyrir hlauparana.
Liklega vcrður tiðni þessarar leiðar 100 ár. Það var Ari Magnús-
son, Ungmennafélaginu Úlfljóti, sem tendraði eldinn á Ingólfshöfða
i gær, og hljóp fyrsta spölinn með hann og skilaði honum til næsta
hlaupara.
Annars mun iþróttafólk úr a.m.k. 16 iþróttafélögum taka þátt i að
ferja eldinn til Reykjavíkur, en með honum á að kveikja langeld við
styttu Ingólfs á Arnarhóli á morgun.
Minnisvaröinn ætti að vera ,skotheldur’
,,Þjóðhátiðarnef nd á-
kvað í vor að reisa þenn-
an minnisvarða á Ing-
ólfshöfða, í samráði við
ríkisstjórn og borgar-
stjórn Reykjavikur, og
herra Kristján Eldjárn
forseti ákvað áletrunina,
svo verkið á að vera
„skothelt" hvernig sem á
þaðer litið", sagði Indriði
G. Þorsteinsson, „þjóð-
hátíðarskörungur" í gær,
i 13 þúsund feta hæð á leið
Magnús Magnússon og Sigurður
Sverrir Pálsson komu fyrir
hönd bresku stöðvarinnar BBC
og voru á vestur-þýskum bll.
Tókst ekki betur til en svo að
hann festist á sandinum á með-
an þyrla landhelgisgæslunnar
ferjaði aöra loftleiðina og
reyndist gæsian enn einu sinni
haldbetri en stórveldin.
frá Ingólfshöfða til
Reykjavíkur.
1 gærmorgun fór þjóðhátiðar-
nefnd Reykjavikur o.fl. ásamt
fréttamönnum austur að Ing-
ólfshöfða, þar sem afhjúpaður
var minnisvarði um landgöngu
Ingólfs Arnarsonar á Ingólfs-
höfða.
,,Þetta er stærsta stuðla-
bergssúla sem við vitum til að
reist hafi verið hér á landi, 3,5
metrar á hæð, enda gekk ekki á-
takalaust að koma henni fyrir á
höfðanum”, sagði Siguröur
Helgason i Steiniðju.S. Helga-
sonar, en hann sá um að velja og
vinna steininn og fór margar
ferðir austur að Hrepphólum i
Hrunamannahreppi til að velja
nægilega fallegan stein.
Á steininum stendur: Ingólfur
tók þar land er nú heitir Ingólfs-
höfði. Það er vitnun úr Land-
námubók. Neðar á steininum
stendur: 11 alda minning 1974.
Ekki gekk átakalaust að
koma steininum á sinn stað,
sem fyrr segir. Fyrst var reynt
með kranabil, en þar sem það
gafst ekki, hljóp Vegagerðin
undir bagga og var steinninn
bundinn framan á tönn stórrar
jarðýtu, sem öslaði með hann
upp á höfðann.
Það var Sigurður Björnsson
bóndi að Kviskerjum, sem
fyrstur orðaði þessa hugmynd
við þjóðhátiðarnefnd, og naut
hann hugmyndar sinnar i gær,
er hann afhjúpaði varðann.
Birgir Isleifur Gunnarsson, borgarstjóri stigur út úr þyrlu Land-
helgisgæslunnar niöur á Ingólfshöfða, 1100 árum eftir aö Ingólfur
steig á þann höfða úr skipi sinu.
BLÓMAHÚSIÐ
simi 83070
Skipholti 37
Opió til kl. 21.30.
Einnig laugardaga
og sunnudaga.
ÞAÐ B0RGAR SIG
AÐ VERZLA i KR0N

1 í i i>únA GlflEflBflE 'ími 84900

Q
Föstudagur 2. ágúst 1974.