Alþýðublaðið - 03.04.1975, Blaðsíða 4

Líðandi ár
Aldrei fór það svo, að við karl-
menn yrðum ekki rækilega á
það minntir, að nú er kvennaár.
Og þess var raunar ekki langt
að biða. Auðvitað munu ýmsir
hafa átt þess von, að nú á jþessu
ári mundi blessað kvenfólkið
safnast i eina órjúfandi heild i
þeim tilgangi að tugta okkur
rækilega til. Sannarlega er ekki
þvi að kenna, að þær gangi ekki
fram gegnt grænu ljósi i þessum
efnum, og þó.
Eflaust hafa ýmsir okkar bor-
ið talsverðan ugg i brjósti við
þessa framtiðarsýn i upphafi
ársins. Það er nefnilega allt
annað en álitlegt, að eigi að
heyja baráttu við betri hluta
mannkynsins. Ekki bætir það úr
skák, að við erum bornir þeim
sökum, að hafa um árþúsundir
kúgað, niðurlægt og bælt undir
okkur þessar blessaðar verur.
Ætla mátti, að til einskis kæmi
að setja upp einhvern sauðar-
svip og klóra sér i höfðinu. Við
getum vist ekki með góðri sam-
vizku laumast frá þeirri ábyrgð,
að hafa átt nokkurn þátt i þeirra
tilurð. Það er vist lika til litils að
taka undir með Bjarna Guðna-
syni, meðan hann var og hét,
,,Ja, það er nú það, og svo er nú
það.”
En það hefur nú vissulega far-
ið svo á landi hér, eins og stund-
um áður, að „þegar neyðin er
stærst, er hjálpin næst”. Nú
hafa komið upp nokkuð alvar-
legar deilur innan þessa friða
„andstæðingahóps” okkar, sem
birtast i gömlu spurningunni:
„Skal, eða skal ekki?”
Ekki vil ég fullyrða, hvort við
eigum einhverja sök á kveikj-
unni i þessum deilum. Það væri
þá ekki „fyrsta bragð Satans”
og máske okkur likt, að hafa til
þeirra stofnað. En um árangur-
inn þarf ekki að deila, eftir þvi
sem nú litur helzt út. I stað þess
að þurfa að horfast beint i augu
við stálsett og einhuga lið her-
væddra skjaldmeyja, hefur á-
greiningur þeirra sjálfra svarf-
að okkur út fyrir sviðsljósið. Við
erum nú orðnir, i hæsta lagi,
eins og nokkurs konar léttvopn-
að riddaralið úti i dimmunni, og
þó nálægir, eins og vera ber. Og
nú er bezt að draga það ekki
lengur að minnast á þennan
bjarghring, sem til okkar hefur
verið kastað úr óvæntri átt —
frumvarpið um fóstureyðingar
— sem hefur nú tvistrað
kvennaliðinu jafn eftirminni-
lega og raun er á.
Ekki ætla ég að setjast þar i
dómarasæti. Sannarlega er ég
ekki neinn Salómon! En eigi að
siður mætti þó, ef til vill, benda
á örfáar staðreyndir. Sennilega
er hér rætt um eitthvert djúp-
stæðasta tilfinningamál i lifi
hverrar persónu, og ef við sam-
þykkjum að svo sé, þá hangir
aftan i þeirri samþykkt smá-
spurning. Hvenær hefur jafnvel
hin ágætasta rökvisi, dugað ein-
um eða öðrum i tilfinningamál-
um? í annan stað er liklega bezt
að gera sér grein fyrir, að það er
svo margt sinnið sem skinnið.
Þess vegna er engin fær leið til
þess, að alhæfa álit einnar
fremur en annarrar.
1 þriðja lagi mætti,ef til vill,
benda á, að fóstur er ekki ein-
göngu orsök, þótt svo sé látið i
veðri vaka i deilunum milli
kvennanna. Það er einnig af-
leiðing náinna samskipta kynj-
anna. Og gerist þau með eðli-
legum hætti, verður varla horft
fram hjá frivilja kvenna. „Tók-
um saman Jón og ég / Jafnt var
gaman beggja”, er haft eftir
einni raunsærri konu.
t fjórða lagi. Konum verður
vist ekki fullþakkað það frá okk-
ar hálfu, að i umræðum öllum
hafa þær grunnfest þá skoðun
sina, að fóstur verði og hljóti að
verða til i framtiðinni, hvað sem
öðru liður, svo sem verið hefur.
Um þetta er ég sammála. En
ekki get ég imyndað mér, i allri
einfeldni, að þeim þætti meira
aðlaðandi að hér væri um aö
ræða einhvern þátt i einskonar
skemmtiiðnaði. Hversu marg-
ar, sem kynnu að fullyrða slikt i
min eyru, mundi ég ekki trúa.
Og þá er aftur komið á upphafs-
stað — að tilfinningamálum.
Ekki ætla ég að rökræða þau.
Aðeins mætti árétta þann
grun og vissu, sem örugglega
bærist i brjóstum fjölda kvenna,
að allt örðuvisi horfir um eyð-
ingu fósturs, hvort sem skammt
er á veg komið eða ekki, en dag-
lega hreinsun húsa og hýbýla.
Þar getur rökvisin átt sinn fulla
rétt með ryksugu og afþurrkun-
arklút, i fyrra tilfellinu ekki.
Enn mætti spyrja. Er vist, að
þroski verðandi mæðra, sem
jafnvel eru ekki vaxnar upp úr
fermingarkjól sumar hverjar sé
slikur, að þær séu bærar um áð
stiga jafn örlagarikt skref og
fóstureyðing er? Er ekki verið
að freista þess að reka Satan á
flótta með hjálp Belzebubs?
Mnílir mín í 1 mí Inrí”
„muuir llllll 1 1 lYI, 1 HVI
HVERT STEFNIR?
Alþýðuflokksfélögin á Akureyri efna til stjórnmálafundar nk. iaugardag kl. 2 e.h. i fundarsaln-
um að Strandgötu 9.
Frummælendur verða:
Sighvatur Björgvinsson, alþingismaður
Garðar Sveinn Arnason, formaður SUJ
Bárður Halldórsson, menntaskóiakennari
Að framsöguræðum loknum hefjast almennar umræður og fyrirspurnir.
Mætum vel og timanlega.
Alþýðuflokksfélögin á Akureyri.
1
1
<2
^þaóMMi
Jm um miima!
Utavers lága verö á öllum vörum
ERTU AÐ BYGGJA? VILTU BREYTA?
ÞARFTU AÐ B/ETA?
LITAVER
Allt til að fegra heimilið, teppi, gólfdúkar,
veggfóður og málning.
Lítið við í Litaveri, það hefur ávallt borgað sig.
GRENSÁSVEGI 18 - 22 - 24
MÁLNING, VEGGFÓÐUR, DÚKAR SÍMI 30280, 32262 — TEPPI 30480.
f IÍTB0D
Tilboð óskast f eftirfarandi verk fyrir Hitaveitu Reykja-
víkur:
1. Lögn Reykjaæðar II, 4. áfanga (endurnýjun á hita-
veitulögn yfir Elliðaár).
Opnunardagur tilboða: 18. april nk„ kl. 11.00 f.h.
2. Lögn dreifikerfis hitaveitu I Kópavogi 11. áfanga (norð-
an Borgarholtsbrautar milli Hafnarfjarðarvegar og
Urðarbrautar).
Opnunardagur tilboða: 22. aprll nk„ kl. 14.00 e.h.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu vorri, Frlkirkjuvegi
3. gegn 10.000,- króna skilatryggingu.
INNKAUPASTOFNUN REYKIAVÍKURBORGAR
Frílcirkjuvegi 3 — Simi 2S800
( Alþýðublaðið á hvert heimili )
Trésmiðafélag Reykjavíkur
Félagsfundur
verður haldinn að Hótel Loftleiðum, föstu-
daginn 4. þ.m. kl. 20.30.
Fundarefni: Samningarnir.
Stjórnin.
w*
Félag
jérniðnaðarmanna
Félagsfundur
verður haldinn laugardaginn 5. april 1975
kl. 13.30 e.h. i Domus Medica v/Egilsgötu.
Dagskrá:
1. Félagsmál
2. Samningarnir
3. önnur mál.
Mætið vel og stundvislega.
Stjórn Félags járniðnaðarmanna
o
Fimmtudagur 3. apríl 1975