Alþýðublaðið - 11.04.1975, Blaðsíða 1

STÖÐUTAFLA SKÁKMÓTSINS [ LAS PALMAS -—► BAKSÍÐA
i FOSTUDAGUR
I 11. april 1975 - 83.tbl.56. árg.
GLEÐIFRÉTTIR?
Vladimir Ashkenazy, lék i
gærkvöldi með Sinfóniuhljóm-
sveit islands á tónleikum
hcnnar i Háskólabiói. Eins og
kunnugt er hefur Ashkenazy
um árabil gert árangurslaus-
ar tilraunir til að fá leyfi
sovéskra yfirvalda til að hitta
föður sinn, sem búsettur er i
Sovétrikjunum. Skyldi utan-
rikisráðherra færa honum
gleðifréttir eftir allar viðræð-
urnar við leiðtogana i Moskvu
undanfarna daga?
Sjá leiðara
„Sú ráðstöfun Nigeriumanna
aö fella niður innflutningsleyfi á
skreið, ætti að auðvelda okkur
allan innflutning þangað.
Skreiðarsölur til Nigeriu hafa
verið háðar innflutningsleyfum
frá þvi i borgarastyrjöldinni og
innflutningsbann hefur verið á
köflum. Þóhefur okkur tekist að
selja þangað skreið, en það hef-
ur verið erfiðleikum bundið og
kostað mikla fyrirhöfn, en þessi
ákvörðun hefur i för með sér ný
viðhorf”, sagði Stefán Gunn-
laugsson, deildarstjóri i við-
skiptaráðuneytinu i simtali við
Alþýðublaðið i gær.
Gowon Nigeriuforseti lýsti
því yfir i sjónvarpsræðu, að frá
siðustu mánaðamótum væri
frjáls innflutningur á skreið til
landsins.
Skreiðarframleiðsla hefur
dregist mikið saman hér á landi
undanfarin átta ár, eða siðan
borgarastyrjöldin stóð i
Nigeriu. Aðalviðskiptaland okk-
ar með skreið hefur verið Italia.
Þar er skreiðarverð gott, en
þeir gera miklar gæðakröfur.
Verð á
Nigeriuskreið hefur ekki verið
nema rúmur helmingur af verði
Italiuskreiðarinnar, en hefur þó
farið eitthvað hækkandi.
Samhliða niðurfellingu inn-
flutningsleyfanna er lagður á
innflutningsskattur á skreið til
Nigeriu. Nemur hann rúmum
sex krónum islenskum á kiló.
Nú eru til hér á landi um 500
tonn af skreið. Helmingur henn-
ar ætti að geta selst til Italiu.
,,Það er gert ráð fyr-
ir nýjum viðræðum við
Sovétmenn seint i júni
og verður rætt um nýj-
an fimm ára viðskipta-
samning við þá. Það
fer eftir niðurstöðum
þeirra viðræðna,
hvernig oliukaupum
okkar verður hagað í
framtiðinni”, sagði
Þórhallur Ásgeirsson,
ráðuneytisstjóri við-
skiptaráðuneytisins i
simtali við Alþýðublað-
ið i gær. Þórhallur var
formaður samninga-
nefndar þeirrar, sem
Alþýðublaðið greindi
frá i fyrradag, að náð
hefði breytingum á
verðlagsgrundvelli oli-
unnar, sem keypt er til
landsins frá Sovétrikj-
unum.
Viðræður þessar fóru fram á
grundvelli þess ákvæðis i við-
skiptasamningi rikjanna frá i
fyrra, að yrði breyting á mark-
aðsverði oliu á þessu ári, þá á-
skildu Islendingar sér rétt til
AFSKRIFA
ULlU-
LÆKKUN
viðræðna um endurskoðun.
Niðurstöður viðræðnanna
urðu eins og blaðið hefur greint
frá þær, að verðlagningin er
miðuð við verð oliu bæði i Cura-
cao i Karabiska hafinu og
Rotterdam, en ekki Curacao
eingöngu. Miðað við núverandi
markaðsverð á þessum stöðum
er liklegt að þessi samningur
spari tslendingum hátt á annað
hundrað milljónir króna til ára-
móta. Lætur nærri, að það séu
2—3% af heildarverði oliukaup-
anna.
Þó er ekki að vænta, að oliu-
verðlækki i bráð. Til eru birgðir
keyptar á gamla verðinu og
farmar á leiðinni. Auk þess er
oliusjóður „öfugur” vegna
„lágrar” verðlagningar innan-
lands og einhvern tima tekur að
vinna það upp.
TOGARAVERKFALLIÐ:
ÁGREININGUR
UM FLEST-
ÖLL ATRIÐIN
„Við erum að ganga frá at-
kvæðagögnunum til sjómannafé-
laganna núna, og þetta verður ein
allsherjar atkvæðagreiðsla,
þannig að annað hvort verður
samkomulagið samþykkt eða
fellt, — það verður ekki um það að
ræða, að einstaka félög felli það
fyrir sitt leyti”, sagði Jón Sig-
urðsson forseti Sjómannasam-
bands Islands i samtali við Al-
þýðublaðið i gær.
„Við teljum þennan háttinn
eðíilegri en láta greiða atkvæði i
hverju félagi fyrir sig”, sagði
hann ennfremur, „en þó er þetta
ekki allsherjarregla hjá okkur.
Þessi háttur var t.d. ekki á hafður
I fyrra.
„Um togarasamningana er það
að segja, að útgerðarmenn hafa
enn sáralitið komið til móts við
óskir okkar, og þegar siðasta
fundi lauk, kl. eitt i fyrrinótt, var
engin hreyfing. Málin standa þvi
enn þannig, að ágreiningur er um
flest eða öll atriði”, sagi Jón Sig-
urðsson.
Að sögn Jóns voru togarasjó-
menn komnir talsvert afturúr
SEGIR JÓN
SIGURÐSSON
bátasjómönnum áður en skrifað
var undir bráðabirgðasamkomu-
lag fyrir hönd þeirra siðarnefndu,
enda sömdu togarasjómenn sið-
ast árið 1973, en bátasjómenn 1.
april i fyrra. Þá sömdu bátasjó-
menn um 21,6% hækkun kaup-
tryggingar á meðan togarasjó-
menn fengu enga hækkun.
Næsti fundur i togaradeilunni
er boðaður klukkan hálf tvö i dag.
Vegna verkfallsins hafa fjórir
togarar stöðvast i Reykjavik,
einn á Akureyri og einn i Hafnar-
firði.
OTTI UM FJÁRFLÓTTA ÚR LflNDI
ALLAR EIGNA-
YFIRFÆRSLUR
STOÐVAÐAR
VERÐA SKULDIR NÚ
VÍSITðL UBUNDNAR?
„Það þarf að sniða vísitölukerf-
ið þannig, að ekki þurfi að taka
það úr sambandi i hvert sinn, er
áfölldynja yfir. Það væri ekki sist
launþegum til hagsbóta, ef unnt
reyndist að koma slikum breyt-
ingum fram”, sagði Geir Hall-
grimsson, forsætisráðherra, i
ræðu á aðalfundi Vinnuveitenda-
sambands tslands i gær.
1 ræðunni sagði forsætisráð-
herra, að framundan væru við-
ræður aðila vinnumarkaðarins,
launþega og vinnuveitenda, um
nýja skipan visitölumálanna, en
báðir þessir aðilar hafi lýst vilja
sinum til að breyta þvi kerfi, sem
hér hefur verið við lýði hingað
til”.
Þótt umræður um visitölukerfið
hafi að undanförnu eðlilega snúist
mest um visitölubindingu launa,
hefur jafnframt á sviði lánamála
gætt vaxandi áhuga á visitölu-
bindingu, og hefur rikisstjórnin
haft hug á að kanna þau mál nán-
ar. Hér væri fyrst og fremst um
það að ræða, að til greina kæmi
með visitölubindingu lánsfjár að
leysa þau vandamál, sem i vax-
andi mæli gætir, að sjá fjárfest-
ingarlánasjóðakerfinu fyrir nægi-
legu fjármagni á hverjum tima
og tryggja verðgildi fjármagns
lifeyrissjóðanna.
I Lifeyrissjóðnum sjálfum hefur
nú orðið æ ljósari nauðsyn þess,
að þeim séu opnar leiðir til að
tryggja fjármagn sitt á arðbæran
hátt i samkeppni við forgangs-
kröfur meðlima sinna um óverð-
tryggð lán til ibúðabygginga, þar
sem brátt rekur að þvi, að hinir
eldri af lifeyrissjóðunum þurfi að
inna af hendi verulegar lifeyris-
greiðslur til félagsmanna sinna.
Hér við bætist svo sú staðreynd,
að opinberir starfsmenn njóta lif-
eyris, sem bundinn er launum
fyrir siðasta starf lifeyrisþega
eins og þau eru á hverjum tima,
en á hinn bóginn eru lífeyris-
greiðslur flestra annarra sjóða ó-
I verðtryggðar með öllu. Af þessu
leiðir mikinn kjaramun á milli
þeirra, er lifeyris njóta úr ver-
tryggðum sjóðum og hinna, sem
fá lifeyri úr óverðtryggðum sjóð-
um. Til lengdar fær þessi mis-
munun og kjaramunur ekki stað-
ist”, sagði forsætisráðherra.
En i þessum kafla ræðu sinnar
sagði forsætisráðherra ennfrem-
ur: „Það er þvi sennilegt, að visi-
tölubinding fjárskuldbindinga i
einu eða öðru formi verði aukin á
næstu árum, sérstaklega þar sem
aðgengilegra virðist að tryggja
raunverulegan afrakstur fjár-
magns sjóðanna með þessum
hætti en með sveigjanlegri vaxta-
stefnu”. —
Ein af fyrstu ráðstöfunum
þeim, sem yfirvöld gripu til, þeg-
ar ákveðið var að draga úr gjald-
eyriseyðslu i vetur var að stöðva
algerlega allar eignayfirfærlsur,
þannig að þeir, sem flytjast úr
landi, fá ekki yfirfært nema
venjulegan ferðamannagjald-
eyri. Þetta þýðir, að nú siðustu
tvotil þrjá mánuði hafa þeir, sem
flust hafa búferlum til annarra
landa, ekki getað tekið með sér
neitt af eignum sinum.
Reglur þær sem almennt gilda
um eignayfirfærslur, eru mjög
strangar, en þær voru á sinum
tima settar til að koma i veg fyrir
fjárflótta úr landi. Megininntak
þeirra er, að hver sá sem flytur
búferlum til annarra landa, getur
fengið yfirfærðar um 80-100 þús-
und krónur á fyrsta ári, en i
mesta lagi 100 þúsund krónur á
ári eftir það. Samkvæmt þessu
tæki það mann, sem á einbýlishús
hér og seldi það fyrir 13 milljónir
króna, sem er algengt verð i dag,
130 ár að ná eignum sinum til sin.
Gildir þetta fyrir alla þá, sem bú-
settir eru hérlendis og lúta is-
lenskri lögsögu, hvort sem þeir
eru islenskir rikisborgarar eða
ekki. Frá þessum reglum, sem
gilt hafa og koma væntanlega til
með að gilda aftur, þegar gjald-
eyrisstaða okkar batnar á ný,
hefur stundum veriö vikið litil-
lega, en ekki svo nokkru nemi.