Alþýðublaðið - 31.10.1975, Page 10

í HREINSKILNI SAGT
Tveir kostir
Umræður um efnahagsmálin hafa
verið þrálátar á þessu herrans ári og
raunar lengur. Engan skyldi furða á þvi.
Hér ræðir um efni, sem snertir hvern
einasta þjóðfélagsþegn, eldri og yngri,
hvar sem er á landinu. Athyglisvert er,
að stjórnarflokkarnir og málgögn þeirra
hafa lagtá það verulega áherzlu, að ein-
falda málið meira en góðu hófi gegnir.
Um sinn virðist ekki hafa komizt annað
að i málflutningnum en þetta: Ef ekki
verður allt látið vaða á súðum, horfum
viö fram á atvinnuleysi með öllu böli,
sem þvi er samfara! Þetta minnir auð-
vitað mest á sagnir um Grýlu gömlu,
sem börn voru alin á i gamla daga. „Ef
þú gerir ekki þetta eða hitt,” sem
fullorðna fólkinu þóknaðist á börnin að
Ieggja,” kemur Grýla gamla og étur
þig”. Arangurinn af ofannefndum
kostum, sem þjóðinni hafa verið gerðir
og stjórnvöid hafa hagnýtt sem stefnu-
mið, hefur verið að koma i ljós dagsdag-
lega nú um sinn. Vissulega er engum,
sem þess minnist, neitt ánægjulegt að
horfa aftur til ársins 1968. Atvinnuleysi
er ekkert gamanspil, hvorki fyrir þjóð-
ina sem heild, né heldur fyrir einstak-
linga, sem hafa ekki nema handbjörg
sina til að lifa af. Fráleitt er að hajdaþvi
fram, að nokkur stjórn, sem þaö nafn
gefandi, geri leik að þvi, að stefna
landsmönnum út i þrengingar og ófæru,
vegna eðlislægrar eða áunninnar ill-
mennsku. En fleira kemur til. Skorti
stjórnvöld yfirsýn yfir nauðsyn verk-
efni, eða ef gleymt er frumskyldunni,
sem þau hafa tekizt á hendur — að
stjórna, er ekki á góðu von. bjóð, sem
býr við jafn sveiflukennda atvinnuvegi
og er jafn háð verðlagi útflutningsvara
sinna og íslendingar, þarf á engu
fremur að halda en styrkri stjórn. Hér
skilur á milli feigs og ófeigs.
Vissulega getur það hent, að of fast sé
tekið i taumana af og til, og það getur
haft sinar neikfæðu afleiðingar. En það
erekki nein bót, að sleppa taumhaldinu.
Aldrei hefur það verið hyggilegt, að láta
sleggjuna ráða þvi, hvar haus hennar
fellur. Það er siður en svo, að íslend-
ingar hafi ekki mátt muna tvenna
timana i lifskjörum. En það er engan
veginn sama, hvernig úr vandanum er
unnið. Vitað er og viöurkennt nú, að eins
og málin þróuðust eftir 1968, voru
aðgerðir stjórnvalda óþarflega harka-
legar. En það er lika vitað, aö þær
skammtima aðgerðir báru þó þann
árangur, að tveim árum siðar hafði
þjóðin rétt úr kútnum og stóð vel að vigi
efnahagslega séð. Hún átti gilda gjald-
eyrissjóði og raunar gilda sjóði, sem
safnað hafði veriö í, til að mæta hugsan-
legum horbeljum. Lánstraust hennar
Á slóðum
Hrafna-Flóka
var með ágætum og svigrúm til fram-
kvæmda nægilegt. Ef þetta er borið
saman við ástandið nú, þegar sannar-
lega hefur að okkur kreppt, er aðstaðan
ákaflega ólik. Gjaldeyrissjóður okkar er
þorrinn og miklu meira en það. Við
lifum á lánum erlendra um innflutning
og matarskuldin okkar er nú um 400
milljónir. Allir aðrir sjóöir eru þurr-,j
ausnir, svo að viö höfum ekkert svigrúm
til að veita nýju blóði i atvinnuvegi, sem
hafi oröið fyrir óvæntum skakkaföllum,^
nema að klipa af framfærslueyri fólks-
ins, sem ekki er of gildur. Við erum
sokkin i skuldafen, sem krefur brátt
fimmtu hverja krónu i vexti og afborg-
anir. Lánstraustið út á við er glatað.
Hvernig má slíkt gerast á jafn
skömmum tima?
Auðvitað kemur stjórnmálamönnum
illa saman um svör við þessari eðlilegu
spurningu. En ætli svarið sé ekki nær-
tækara en vmsir vilia vera Iáta? Ætli
Jónas Haralz hafi verið langt frá þvi að
hitta naglann á höfuðið i sjónvarpsþætt-
inum á þriðjudagskvöldið var? Ekki var
Eftir Odd A. Sigurjónsson
annað að heyra en það væri skoðun
hans, að ef menn við stjórnvölinn leyfa
sér þann luxus, aö hætta aö hugsa.hljóti
fyrr en siðar að reka i strand. Lakast af
öllu er þó, þegar áhöfnin glatar fullkom-
lega trausti á stjórnendum. Þetta er
einmitt það, sem hefur gerzt hér. Fólkið
hefúr, að visu séð ýmisskonar tilburði til
stjórnvalda, sem hafa átt, að þeirra
sögn, að lækna meinin. En það hefur
jafnframt séö, aö allt þetta voru skottu-
lækningar, sem gripið var til án mark-
vfsi. Deyfilyf, sem sjúklingi eru gefin.
lækna sjaldan alvarlegan sjúkdóm. Þau
geta linað kvalir, en brjóta oftast niður
lifsafliö, fremur en að byggja það upp.
Engum dylst, að ráðleysi stjórnvalda
• er höfuðorsök þeirrar upplausnar, sem
nú rikir i landinu. Sú tveggja kosta völ,
sem þau hafa gefið, atvinnuleysi eða
óreiða, er ekki lengur fyrir hendi. Þetta
er að leiða til þess, að hvorttveggja
dynur yfir með fullum þunga, að
óbreyttu. Óreiðan er þegar staðreynd.
Þjóðin verður nú að horfast i augu við,
að beita öllu sinu þreki, til þess að firra
frekari óhöppum, eftirað hafa verið sett
á Guð og gaddinn, sem óstjórnin hefur
framkallað, að dæmi fyrsta horkóngsins
á Islandi, Hrafna-Flóka.
■ ■ mm m
Leiðrétting.
1 grein Odds A. Sigurjónssonar i blaöinu
i gær féll niður setning og önnur ruglað-
ist. Þetta breytirallri merkingu. Réttar
eru setningarnar þannig:
Við getum fallizt á, að þeir, sem heilir
eru heilsu og hafa atvinnu ættu að geta
hert sultaról, þegar nauðsyn þjóðarinn-
ar krefst. En við getum ekkifallizt á, að
það eigi að vera bjarghringur að niðast
á lifsafkomu aldraðra, sjúkra og ör-
yrkja.
fílK
Sukkið ekki
hennar lif
Mikið hefur verið skrafaö
og skeggrætt um samband
þeirra Britt Ekland, fyrrver-
andi Sellers frú Peters, og
poppsöngvarans fræga, Rod
Stewart. Og þau skötuhjúin
sjálf, Rod og Britt, létu ekki
sitt eftir liggja, héldu þvi
jafnvel fram að þetta væri
hin eina og sanna ást.
Skæðar tungur létu meira
að segja i það skina, að Rod
væri farinn að fara regluiega
I bað, (hann kvað hafa gert
litið af þvi áður), bara til
þess eins að þóknast Britt.
Nú er annaö uppá teningn-
um. Þau hafa ákveðið að
skilja —um tima að minnsta
kosti. Britt yar spurð um
ástæðuna og hún svaraði:
Þetta lif sem Rod lifir, eilifur
flöktandi frá einum konserí
inum til annars, sukk og
svall, mikil taugaspenna, er
ekki það lif sem mig hefur
dreymt um að lifa. Þvi
höfum við ákveðið að skilja
um tima og sjá til.
Að bregðast
rétt við...
69 ára gamall Japani,
Hikosaburo Kawamoto,
hefur á ný öðlast sjálfs-
traustið, en sjálfstraust
hefur hann ekki haft siðan
hann, aðeins tvitugur að
aldri, missti allt hárið og
gekk með skalla upp frá þvi.
Ástæðan er sú, að kappinn
tók nýlega þátt i keppni, er
haldin vær i Japan, og stóð
um það, hver hefði fallegasta
skallann. Eftir harða keppni
milli 16 manna, varð
Hikosaburo sigurvegarinn.
Dómarar keppninnar úr-
skurðuðu, að skalli
Hikosaburo væri sá alfalleg-
asti, vegna þess mikla eigin-
leika sem skallinn hefði til að
endurkasta ljósi, sem stafaði
aftur vegna þess hve skallinn
gljáði fádæma vel.
Maður getur vel imyndað
sér, að keppendur hafi haft
nóg að gera við að pússa
skallana siðustu vikurnar
fyrir keppnina.
Sonur varð það
Við sögðum frá þvi hér i
þessum dálki fyrir nokkru,
að Demis Roussos, griskætt-
aði söngvarinn frægi, hefði
lagzt á bæn, til að tryggja sér
son, en kona hans átti von á
sér næstu vikurnar.
Nú herma fréttir að bænir
kappans hafi heldur betur
verið heyrðar, þvi þeim
hjónum fæddist nefnilega
sonur, eftir allt saman.
Demis áformar að
uppfæra heljarmikinn
konsert i Róm, til þess að
halda uppá þennan gleðiat-
burð fjölskyldunnar. Að
sjálfsögðu kemur frúin þar
fram með soninn nýfædda,
aðdáendum söngvarans til
sýnis.
Raggi rólegi
FJalla-Fúsi
Bíoin
HASKÓLABÍÓ
Simi 22140
Caroline
Lamb
Listavel leikin mynd um ástir
Byrons lávaröar og skálds og
eiginkonu eins þekktasta
stjórnmálamanns Breta á 19.
öld. Leikstjóri: Itobert Bolt.
Tónlist eftir Kichard Rodney
Bennett, leikin af Filharmón-
iusveit Lundúna undir stjórn
Marcus Dods.
ISLENZKUR TEXTI.
Frábærir leikarar koma fram
i myndinni m.a. Sarah Miles,
Jon Finch, Richard Chamber-
lain, John Mills, Laurence
Oliver o.m.fl.
Sýnd kl. 5 og 9.
Þetta er mynd fyrir alla,ekki
sist konur.
vyja aó
Slm.i
ii 1154$
Lokaorustan
um apaplánetuna
Spennandi ný bandarísk lit-
mynd. Myndin er framhald
myndarinnar Uppreisnin á
Apaplánetunni og er sú
fimmta og siöasta i rööinpi af
hinum vinsælu myndum um
Apaplánetuna.
Roddy McDowall, Claude
Akins, Natalie Trundy.
Bönnuö innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ÓNABÍÓ
Simi 21182
TOMMY
Ný, brezk kvikmynd, gerö af
leikstjóranum Ken Russell
eftir rokkóperunni Toinmy
sem samin er af Peter Towns-
hend og The Who.
Kvikmynd þessi var frumýnd i
Londón i lok marz s.l. og hefur
siöan veriö sýnd þar viö gifur-
lega aösókn. Þessi kvikmynd
hefur allstaöar hlotiö frábær-
ar viötökur og góöa gagnrýni,
þar sem hún hefur veriö sýnd.
Myndin er sýnd i stereo og
meö segultón.
Framleiöendur: Robert Stig-
wood og Ken Russell.
Leikendur: Oliver Reed, Ann
Margret, Roger Daltrey, El-
ton John, Eric Clapton, Paul
Nicholas, Jack Nicholson,
Keit Moon, Tina Turner og
The Who.
Sýnd kl. 5, 7.10 og 9.15.
ISLENZKUR TEXTI.
Bönnuö börnum yngri en 12
ára.
Hækkaö verö.
Auglýsið í Alþýðublaiinu f
HAFNARBlÚ
Meistaraverk Chaplins:
SVIÐSLJÓS
Oiariaf»
Hrifandi og skemmtileg, eitt
af mestu snilldarverkum
meistara Chaplins og af flest-
um talin einhver hans bezta
kvikmynd.
Höfundur, leikstjóri, aöal-
leikari: CharliChaplin,ásamt
Clarie Bloom, Syndey
Chaplin.
ISLENSKUR TEXTI
Hækkaö verö.
Sýnd kl, 3, 5.30, 8.30 og 11.
Ath. breyttan sýningartima.
laugarasb/ó
Simi 32075
7 morö
7M0RD
I K0BENHAVN
Anthony Steffen^
Sylvia Kochina
ShirleyCorriganjjrr^ yjj
FARVER
TEchhiscopI
Ný spennandi sakamálamynd
i litum og Cinemascope meö
islenskum texta.
Sýnd kl. 7 og 11.
Bönnuö börnum innan 16 ára.
ZACHARIAH
1 QpP GP
Ný Rock Western kvikmynd,
sú fyrsta sinnar tegundar hér-
lendis. 1 myndinni koma fram
nokkrar þekktustu sem uppi
eru i dag m .a. Country Joe and
TheFichog The James Gang
og fl.
Aöalhlutverk: John
Rubinstein, Don Johnson,
Elvin Jones, Dough Kershaw.
Bönnuö börnum innan 12 ára.
Sýnd ki. 5 og 9.
STJöRHUBÍÓ
Simi 18936
Hættustörf
lögreglunnar
The New Centurions
ISLENXKUR TEXTI
Raunsæ æsispennandi og vel
leikin amerisk úrvals-
kvikmynd i litum og Cinema
Scope um lif og störf lögreglu-
manna í stórborginni Los
Angeles.
Meö Tlrvalsleikurunum Stacy
Keach, George C. Scott.
Bönnuö innan 14 ára.
Endursýnd kl. 6, 8 og 10.
Verndum líf -
verndum vot-
lendi -
LANDVERND
o
hefur opið pláss fyrir
lalþýðul
iiJhuJuj hvern sem er
Hringið í HORNM sími 81866
- eða sendið greinar á ritstjórn
Alþýðublaðsins, Síðumúla 11, Reykjavík
Alþýöublaðið
Föstudagur 31. október 1975