Alþýðublaðið - 13.05.1976, Blaðsíða 9

biaðið1' Fimmtudagur 13. maí 1976.
VETTVANGUR 9
söfnuði á íslandi 3. grein
jaröarinnar (Jóh. 14,1—3) til aö
binda endi á skeiö syndar og sorg-
ar (Matt. 24,44).
Heilbrigt iiferni
Hverjar eru siögæöiskenningar
Aöventista og hver er afstaöa
þeirra til náungans:
„Hvaö snertir afstööu til sam-
ferðamannanna komum viö aö
spurningu Kains: „A ég aö gæta
bróöur mins”? Kristnir menn
hljóta að bera hag annarra
manna fyrir brjósti, vera fúsir til
hjálpar þegar voða ber að hönd-
um. Aöventistar hafa öfluga llkn-
ar- og hjálparstarfsemi um vfða
veröld og leitast viö aö vera viö-
búnir þegar náttúruhamfarir
geysa og skaöar verða. Mikill
hluti af tima og kröftum aöventu-
safnaðarins fer i aö stuöla að þvi
aö lina þjáningar og bæta skaöa
annarra manna, einkum i þróun-
arlöndunum. 1
Aðventsöfnuöurinn hefur jafn-
an haft mikinn áhuga á heilsu og
heilbrigði. Viö gerum okkur ljóst
aö „likaminn er musteri Heilags
anda” (1. Kor. 6,19) og viö verö-
um þvi að gæta vandlega heilsu
okkar. Bindindi á vin og tóbak er
skilyrði til inngöngu i söfnuðinn.
Aöventistar leggja rika áherzlu
á aö vera góöir borgarar i þvi
samfélagi sem þeir búa i. Trúin á
Krist gerir mann að betri borg-
ara, betri þjóðfélagsþegn. Ekki
hafa borgaraleg yfirvöld þó leyfi
til að setja samvizkufrelsi skorð-
ur. Vilji Guös er æðsta vald i lifi
hvers manns og ber þvi „fremur
að hlýða Guði en mönnum”.”
Guðsþjónustur eru
einfaldar i sniði
Um safnaðarguösþjónustur
sagði Sigurður á þessa leið:
„Safnaöarguðsþjónustur ein-
kennastaf einfaldleik. Presturinn
klæðist ekki sérstökum skrúða,
kirkjurnar eru einfaldar i snið-
um, reynt er aö koma i veg fyrir
allt prjál, tildur og iburö. Aöalat-
riöið er predikun orösins. Lögð er
áherzla á þátttöku safnaöarins
sjálfs i guðsþjónustunni með þvi
aö hann tekur þátt i söngnum og i
hvHdardagsskólanum, þar sem
fer fram bibliufræðsla, er lögð rik
áherzla á þátttöku safnaðarins i
umræðum um bibliuleg efni.”
auðmýkingar-
Athöfn
innar
Um skirnina og kvöldmáltiðina
sagði Siguröur Bjarnason:
„Söfnuöurinn litur á kvöldmál-
tiöina sem minningarathöfn, þar
sem er minnst fórnar Krists á
táknrænan hátt. A undan kvöld-
máltiöinni sjálfri fer fram undir-
búningsathöfnin, fótaþvotturinn
(Jóh. 13,14).Sumir nefna hana at-
höfn auömýkingarinnar og er slik
athöfn viöeigandi undanfari
þeirrar athafnar sem á að minna
hinn trúaöa mann á fórn Krists
fyrir falliö mannkyn.
Skirnin er niöurdýfingarskirn
samkvæmt bibliulegri fyrirmynd
(Matt. 3,13—17). Undanfari er
fræösla og siöan persónuleg
Fataúthlutun systrafélagsins Alfa í Reykjavík.
NU VINNA MENN
EKKI LENGUR A
HVÍLDARDEGINUM
ákvörðun viökomandi manns og
þvi fer skirnin ekki fram fyrr en
maðurinn er kominn til vits og
ára.”
Endurvakningar-
stefna
Að lokum báðum viö Sigurð
Bjarnason að greina okkur nokk-
uð frá uppruna Sjöunda-dags Að-
ventista bæði sem heimshreyf-
ingar og einnig aö þvi er varðaði
starfiö hér á landi:
„Söfnuður Sjöunda dags að-
ventista kom fram á sjónarsviöiö

Aðventukirkjan f Reykjavfk.
um miðja siöustu öld. Nafnið
minnir á tvær kenningar safnað-
arins, helgihald sjöunda dagsins
og endurkomu Jesú Krists til
þessarar jarðar.
A þeim tima uröu margir
þeirra sem könnuðu spádóma
Ritningarinnar, bæði i Bandarikj-
unum og öðrum löndum heims,
sannfærðir um að endurkoma
Krists væri nærri og leiddi þessi
niðurstaða til mikillar trúarvakn-
ingar i Bretlandi, á meginlandi
Evrópu og i Bandarikjunum. Til
að sýna áhrifamátt þessarar
vakningar má benda á að
skömmu fyrir 1840 er talið að um
700 prestar i ensku kirkjunni hafi
tekið þátt i vakningunni.
Svipuð hreyfing hófst upp i
Bandarikjunum og Kanada og i
henni tóku þátt kristnir menn
allra safnaða. A meðal fyrirliða i
hreyfingunni vestra voru William
Miller, leikmaður i söfnuði bapt-
ista frá Low Hampton, N.Y. og
Joshua Hines, prestur frá Boston.
Or þeim hópi manna sem tók
þátt i þessari hreyfingu i Banda--
rikjunum hófst upp litill hópur
1844 i Washington N.H. sem byrj-
aði að halda helgan sjöunda dag-
inn. Arið 1863 hafði söfnuðurinn
vaxið svo að heimssamband að-
ventista var stofnað.
Söfnuðurinn starfar nú i nær
öllum löndum heims við boðun
fagnaðarerindisins, liknarstarf,
lækna og hjúkrunarstarf, skóla-
starf og útgáfustarf. Söfnuðurinn
telur nú um 3 milljónir manna.
Flestar kenningar aðventsafnað-
arins hefur kristin kirkja boðað á
umliðnum öldum. Aðventistar
boða þvi ekki nýjan sannleika
heldur er um að ræöa endurvakn-
ingu þess sem kristnin boðaði en
hefur fallið i gleymsku. Kristur
og postularnir héldu t.d. sjöunda
daginn — laugardaginn — heilag-
an og sama gerði kristin kirkja
fram eftir öldum. Jafnvel á mið-
öldum, einu dimmasta skeiði
kristninnar voru dreiföir hópar
trúaöra sem héldu hvildardag
Bibliunnar. A okkar timum hefur
orðið mikil vakning varðandi
hvildardaginn og nú er hann hal'd-
inn heilagur af meir en 3 milljón-
ym manna um viða veröld.”
Timaritið Frækornið
Starf aðventista er taliðhefjast
á lslandi 1897 þegar sænskur
maður, Davið östlund, er sendur
til starfa á Islandi. Hannbeitti sér
fyrir blaða- og bókaútgáfu.
Fyrstu bækurnar voru Endur-
koma Krists eftir James White og
Vegurinn til Krists eftir E.G.
Whitebáöar gefnar út 1898. Davið
östlund var prentari að iðn og
setti á stofn eigin prentsmiöju og
byrjaði árið 1900 að gefa út tima-
ritið Frækom sem um tima hafði
mesta útbreiðslu allra blaða i
landinu.
Fyrsti söfnuðurinn var stofnað-
ur 19. mai i Reykjavik og fyrsta
samkomuhúsið (þar sem nú er
guðspekifélagshúsiö) reist i
Reykjavik 1905.
Sumarið 1911 tók O.J. Olsen frá
Noregi við forstöðu safnaðarins
af östlund. Starfaði hanh hér nær
ósiitið til 1947. A þvi timabili óx
söfnuðurinn mikið og voru söfn-
uðir stofnaðir i Hafnarfirði, Vest-
mannaeyjúm, Keflavik, Arnes-
sýslu, Akureyri, Siglufiröi,
Skagaströnd, Bolungavik og Fá-
skrúösfirði.
Og sæðið grær og vex
Söfnuðurinn starfrækti barna-
skóla I Reykjavik og Vestmanna-
eyjum og árið 1950 byrjaði söfn-
uðurinn starfrækslu gagnfræða-
skóla, Hliðardalsskóla i ölfusi.
Fyrsti skólastjóri var Július
Guðmundsson, sem einnig var
forstöðumaður safnaðarins frá
1950—1968.
Fyrsta systrafélag safnaðarins
var stofnað á Islandi 1924 og hafa
þau unnið merkilegt Uknar- og
hjálparstarf. 1 gosinu á Heimaey
1973 úthlutuðu þau 30.000 flikum
til Vestmannaeyinga, sem urðu
að flýja flestir eins og þeir stóðu
vegna jarðeldanna. Systrafélagið
Alfa hefur reglulegar fataúthlut-
anir i Reykjavik.
A seinni árum hóf söfnuðurinn
starfsemi til að hjálpa fólki að
hætta reykingum. Jón H. Jónsson
hefur veitt þessu starfi forstöðu
og hafa þessi námskeið verið
haldin viöa um land og hafa þau
boriö góðan árangur.” —BJ