Alþýðublaðið - 11.06.1976, Síða 6

6 Liitahátíð í Reykjavík A. til 16. júni 1976
alþýóu-
Föstudagur 11. júní 1976. blaöiö
Popptónleikar á
Popptónleikarnir i
Háskólabiói sl. þriðju-
dagskvöld tókust með
afbrigðum vel, þegar á
heildina er litið. Að
visu var þar ýmislegt
stórlega klúðrað og
hrátt. Samt sem áður
fóru allir þaðan fullir af
,,inspirasjón” og
atburðir kvöldsins
gáfu flestum skemmti-
legt umhugsunarefni
fram á næsta dag og
jafnvel lengur.
Tónleikarnir voru
mjög vel sóttir og
munu rúmlega þúsund
manns hafa komizt inn
fyrir dyr en margir
aðrir urðu frá að
hverfa.
hljómburbartæki og auk þess
allskonar uppstillingar. Allt
þetta var sveipað hvitum dúk-
um, sem i likhúsi væri. Þá lá
maöur þar i rúmi og virtist
dauður eöa sofandi.
Hljómsveitin „Spilverk þjóð-
anna” sat á bak við heljarmikið
tjald, en þó mátti sjá listamenn-
ina i gegnum þunntefnið. Síðan
hófst athöfnin. Einhverjir munu
sennilega hafa velt þvi fyrir sér
hvað ætti að kalla fyrirbrigðið,
e.t.v. poppóperettu.
Eggert Þorleifsson, mjög
efnilegur listamaður úr Þokka-
bót, og Sigurður Sigurjónsson,
nýútskrifaöur úr Leiklistar-
skólanum, fóru meö hlutverkin
á sviðinu en Spilverksmenn, þau
Valgeir Guðjónsson, Egill
Ölafsson, Sigurður Bjóla og
Diddú sátu bak við tjaldið og
léku þar sinn hluta.
Leikurinn snýst um manninn,
sem er fastur i kerfinu. Afstaða
hans til lifsins mótast af eigin
afstöðuleysi. Til þess að geta lif-
að þarf hann að vinna, þvi fyrir
vinnuna kaupir hann mat.
Peningarnir verða siðan eftir-
sóttmarkmið, sem siðan verður
honum sjálfum til tortimingar.
Leikendurnir eru báðir að
túlka einu og sömu persónuna,
sem kalla má innri og ytri
mann. Þáttur Spilverksins var
vel unnin og samspilið allt nokk-
uð gott. Þó verður varla hjá þvi
komizt að benda á nokkra
hrásmiði i öllu verkinu. Hug-
myndirnar eru afbragð, leikur-
inn og músikin góð en tæknilegri
uppsetningu og fágun leiksins er
nokkuð ábótavant. Þó verður
margt fyrirgefið fólki, sem
hefur jafnmikinn frumleik til að
bera og þeir, sem þarna áttu
hlut að máli.
Intermezzo kvöldsins var tvi-
þættur, þar sem voru snilling-
arnir Gylfi Ægisson og Megas,
eins ólikir og þeir þeir nú eru.
En hvor um gig skilaði sinum
hluta með ágætum.
Megas hefur tileinkað sér
nokkuð sérstakan stíl, sem þó er
fjarri þvi að vera frumlegur
þegar út fyrir landsteinana er
komið. Hinsvegar er Megas
alveg i sérflokki listamanna hér
á landi. Þegar honum tekst bezt
til er hann á heimsmælikvarða.
Flutningur hans á „Fram og
aftur um blindgötuna”, ef titill-
inn er rétt eftir hafður, var stór-
kostlegur, enda létu áhorfendur
hrifningu sina óspart i ljós.
Um Gylfa er óþarft að fjöl-
yrða. „Minning um mann” næg-
ir til að gera hann vinsælan þótt
ekki kæmi annað til. Gylfi
stendur fyrir sinu og á til með að
koma mönnum á óvart þegar
sizt skyldi.
Hljómsveitin Paradis hefur á
að skipa úrvalsliði i hverju
rúmi. Pétur Kristjánsson,
söngvari, Björgvin Gislason á
Það fyrsta sem fyrir augun
bar var sviðiö. Þar gat aö lita
hljóöfærin, hátalara og önnur
Frá popptónleikunum i Háskólabiói
Spilverk þjóðanna
Listahátíð
gitar og Gunnar Hermannsson á
basáa voru mest áberandi á
framsviðinu eins og við mátti
búast. Þeir Asgeir Óskarsson á
trommur, Pétur Hjaltested á
hljómborð og Nikulás Róberts-
soná pianó skiluðu einnig sinum
hluta með miklum sóma.
En þó var einn stór ljóður á
þessu öllu saman hjá hljóm-
sveitinni. Hljómburðurinn var
vægast sagt hryllilegur og þeir
sem sátu á fremstu bekkjunum
með óskerta heyrn fengu heldur
betur að kenna á þvi. Þarna
brugðust tæknimennirnir illa og
gagnaði þvi skammt góð
frammistaða hljómsveitarinnar
að öðru leyti.
Ýmsir poppunnendur vilja
ógjarnan viðurkenna að músik
sé of há, en á þessum hljómleik-
um þurfti engar vitnaleiðslur
þar að lútandi, þvi þegar lagið
var búið sátu menn og klöppuðu
með þjáningarsvip á andlitinu
og verkjaði i hlustirnar.
t viðtali sem blaðam. átti við
Pétur Kristjánsson kom fram
að einhver mistök hefðu átt sér
stað við stillingu hljómburðar-
ins. i næsta mánuði kemur út
plata með öllum þeim lögum
sem flutt voru á tónleikunum i
Háskólabiói. Sagði Pétur að i
ráði væri að halda aðra hljóm-
leika um það leyti sem platan
kæmi út og mundu þeir þá
vanda enn meira til allra hluta.
—BJ
fslenzk grafík að
Kjarvalsstöðum
Nú stendur yfir á
Kjarvalsstöðum yfir-
litssýning á islenzkri
grafik. Er þessi sýning
sú fyrsta sinnar teg-
undar hérlendis og sýn-
ir hún þróun grafiklist-
arinnar frá öndverðu
og fram til þessa tima.
Þeir, sem eiga flest
verk á sýningunni eru
Bragi Ásgeirsson, Bar-
bara Árnason og Jón
Engilberts. Eru þessir
listamenn taldir hafa
sérstöðu i islenzkri list,
vegna þess hve mikill
hluti verka þeirra var
unninn i grafik.
Þá hefur verið efnt til mynda-
happdrættis, i tengslum við
sýninguna, og mun allur ágóöi
af þvi renna til tækjakaupa og
uppsetninga verkstæöis fyrir
félagið Islenzk graflk.
Ýiirlitssýningin að Kjarvals-
stöðum verður opin alla daga
nema mánudaga og lýkur henni
þann 20. júni n.k.
—JSS
: