Alþýðublaðið - 08.07.1976, Qupperneq 11

DJEGRADVÖL
11
Nýlegar tölur frá
Danmörku sýna að þar
i landi eiga sér stað um
það bil 100.000 slys á
börnum ár hvert. Af
þessum 100 þúsund
slysum verða um það
bil 40.000 i heima-
húsum.
Hjá borgar-
spitalanum i Reykjavik
fengum við þær upp-
lýsingar að i f yrra hefði
verið komið með 2076
drengi og 1476 stúlkur
undir 4 ára aldri á
slysadeild spitalans.
Ennfremur hefði verið
komið með 1972 drengi
og 1145 stúlkur á
aldrinum 5-9 ára á
slysadeildina þetta
sama ár. Mest virtist
bera á þvi að börn slös-
uðust á heimilum, i
skóla og umferðinni.
Þaö er ekki þar meö sagt aö
allur þessi fjöldi bama hafi
veriö mjög alvarlega slasaöur,
þvi oft koma foreldrar og for-
ráöamenn barna meö þau á
slysadeild, þó svo aö litiö sé
annaö aö gera en aö setja
plástur á nefiö. En þaö veröur
samt aldrei nógsamlega brýnt
fyrir mönnum aö gæta fyllstu
varúöar þar sem börn eru
nærri, þvi þaö er aldrei aö vita
hvaö komiö getur fyrir.
Viö ættum ef til vill aö taka
frændur okkar Dani okkur til
fyrirmyndar i þessum efnum.
Fyrir skömmu voru hafin
námskeiö i Kaupmannahöfn,
þar sem einkum er leitazt viöa
aö veita fólki upplýsingar um
hættur þær sem biöa smábarna i
heimahúsun. Námskeiö þessi
eruþóeinkum ætluö unglingum,
sem oft sjá um aö gæta barna
fyrir nágranna og vini og eru
námskeiðin ókeypis. A nám-
skeiöunum fá þátttakendurnir
einnig leiöbeiningar um leik-
föng fyrir börn og læra um
barnasjúkdóma. Hverjum þátt-
takanda er veitt stórt spjald eöa
tafla, þar sem merktir eru allir
þeir hlutú; sem valdiö geta
slysum i heimahúsum.
Hvers þarf helzt
að gæta?
Til þess aö vera fullkomlega
öruggur um barniö I heima-
húsum þarf margs aö gæta. Ein
helzta orsök slysanna er sú, aö
börnin detta of oftþað illilega aö
þau beinbrotna eöa fá heila-
hristing. Þess vegna er til
dæmis nauðsynlegt aö byrgja
fyrir tröppuganga meö þvi aö
setja þar hliö, eins og algengt er
oröiö, og koma þvl þannig fyrir
aö erfitt sé fy rir barniö aö klifra
upp á borö og bekki.
Rafmagnsinnstungur geta
veriö mjög hættulegar, einkum
ef stungið er fingri eöa band-
prjón inn i þær og piastpokar,
sem eru nægilega stórir til aö
komast yfir barnshöfuö, ættu
heldur aldrei að liggja á glám-
1)0 kk
Nú hafa litil börn alltaf
gaman af aö herma eftir full-
oröna fólkinu og ættu þeir for-
eldrar sem reykja helzt aldrei
aö skilja vindlinga eftir þar sem
börnin geta náð til þeirra. Ef
litið barn nær i vindling getur
það haft alvarlega eitrun i för
meö sér.
Allir hljóta aö vita hversu
nauösynlegt þaö er aðgeyma lyf
þar sem börn ná ekki til, en á
þessu viröist oft veröa nokkur
misbrestur. Sömu sögu er aö
segja um ýmis eitruö efni, svo
sem sótthreinsunarefni, stein-
oliu, bensin og annaö. Börn
halda nefnilega oft aö þaö sem
er i flöskum sé alltaf eitthvaö
gott, en þaö reynist þeim oft
lifshættulegt.
Svona mætti halda áfram aö
telja og nefna þá til dæmis sjóö-
andi potta á eldavél. Gæta
verður þess aö sköft og annað
slfkt standi hvergi út af eldavél-
inni, þvi þab er svo auðvelt fyrir
forvitiö smáfólk aö teygja sig
upp i þetta — en hvaö gerist
svo? Barnið fær sjóðheita
gusuna yfir sig og getur skaö-
brunniö.
Nei, Danirnir hafa eflaust
gert margt vitlausara um dag-
ana en að haldaslik námskeiö
sem áöur er getið og sýnir þetta
framtak þeirra greinilega
þörfina á þvi, aö fara að öllu
meö gát þegar börn eru annars
vegar. AV.
var ung, og maður, sem vildi
kynnast mér betur, setti rauð
blóm á þröskuldinn minn...Það
voru nú að visu geraniur þá... og
mér datt i hug...hvort það sama
hefði gerst núna...
Síðustu orðin komu með and-
köfum og Ann hafði næstum
svelgst á teinu. — Haldið þér, aö
Brand ofursti hafi sett blómin
þarna? sagði hún og langaði mest
til aö skellihlæja. Brand ofursti!
Gamli hermaöurinn! Hún gat
ekki eitt andartak imyndað sér,
að hann væri svo rómantískur. En
frk. Blackley var greinilega al-
vara.
— Hann heföi gefið yöur blómin
sjálfur, ef hann heföi viljað gera
það, sagði Ann. — Ég get ekki
inmyndað mér hann haga sér
svona.
Frk. Blackley andvarpaði. —
Já, vina vin, en feimnir menn
taka upp á furðulegustu...
— En þið eruð ekki einu sinni
vinir, sagði Ann.
Frk. Blackley roðnaði aftur. —
Nei, ekki enn.. en stundum... ég
myndi ekki sgja það við aðra en
yður, þvi að ég veit, að þér hlaup-
ið ekki með sögur. É g hittí hann á
götunni i gær, og mér fannst ein-
hvern veginn, aö hann langaði til
að tala við mig. En þó að mig
langaði til þess, var ég svo feim-
in, að ég flýtti mér fram hjá hon-
um. Ég vonaði, að ég heföi ekki
verið ókurteis, en þegar ég sá
þessi fallegu blóm, skildi ég, að
honum hafði ekki fundist það. Ég
setti þau I fallegasta vasann minn
og stillti þeim upp i gluggakist-
una, til þess að hann sæi, að ég
kann aö meta gjöf hans, ef hann
skyldi ganga fram hjá eins og
< hann gerir svo oft.
Ann áleit, að hann myndi nú
hugsa allt annað, en það, að hún
kynni að metagjafirhans, ef hann
gengi fram hjá. Aumingja frk.
Blackley, hún var komin út á
þunnan is. Brand ofursti myndi
sleppa sér... En verra varð það.
Frk. Blackley dró stól sinn nær
Ann og hvislaði: — Ég veit, að
þetta fer ekki lengra, og það er
svo gott að geta létt á hjarta sinu.
Þegar ég setti vasann i gluggann
varð ég auðvitað að færa postu-
linsstyttuna mina frá Dresden...
munið þér ekki eftir henni?
—Jú, jú, sagði Ann.
— Já, ég veit, að Brand ofursti
safnar postulini, þvi að þér sögð-
uð mér að hann ætti ámóta styttu
og ég. Og ekki gat ég þakkað hon-
um sjálfum fyrir blómin... hann
hefði gefiö mér þau sjálfur, ef
hann hefði viljað það... og svo
datt mér i hug að gefa honum litlu
styttuna i safnið hans til að sýna
honum, hvað mér þætti vænt um
blómin.
— Og gerðuð þér það? spurði
Ann vantrúuð.
Frk. Blackley laut höfði og hló,
feimnislega, en þó jafnframt
sigrihrósandi, að þvi er Ann
fannst.
— Auðvitað gerði ég það! Ég
gaf honum hana eins og hann gaf
mér blómin. Ég setti hana fyrir
utan dyrnar, sagði hún og spennti
greipar.
— Ég beiö, þangað til að það
var orðið dimmt. Ég vissi, að
ráðskonan hans var ekki heima,
og ofurstinn fer alltaf á prests-
setrið á miðvikudagskvöldum...
Ann spurði hana ekki, hvernig
hún vissi þetta allt. —■ Og ég vaföi
hana inn i silkipappir og fór heim
til hans. Ég hef aldrei verið jafn-
FRÉTTA-
GETRAUN
Enn á ný viljum við
taka það fram, að þó að
fréttagetraunin hafi
ekki birzt á þriðjudag-
inn var, mun hún halda
áfram að birtast. Þess
vegna viljum við biðja
þá fjölmörgu, sem hafa
sent okkur bréf með
undirskriftalistum þess
efnis, að getraunin
haldi áfram, að vera
alveg rólega. Getraun-
in birtist ekki á þriðju-
daginn af tæknilegum
ástæðum eingöngu.
fiátan
ÚERIH
1. Hver er maðurinn?
2. Hver var sigurvegarinn i
kúluvarpi kvenna i
Kalo tt-ke ppninni?
3. Hvað heitir formaöur verka-
lýösfélagsins i Keflavik?
4. Hvaö höföu margir séð Hund-
ertwasser-sýninguna i gær?
5. Hver er liklegastur til að
hljóta útnefningu demókrata-
flokksins bandarlska sem for-
setaefni flokksins?
6. Hvaö heitir forseti ASt?
7. Hvert verður farið I sumar-
ferö Alþýðuflokksfélaganna i
Reykjavik og Reykjaneskjör-
dæmi I ár?
8. Hvað heitir forsætisráöherra
Noregs?
9.1 hvaða sæti voru tslendingar
i Karlottkeppninni eftir fyrri
keppnisdaginn?
10. Hvað eru margar konur i em
bætti oddvita á þessu kjörtlma-
bili?
^--------------------------------)

sx/r HfíR Duua mLfí Tim SKEL
V
duRr
WEt> TÖIU
f F/SR fí/Vfí
» -i-fí 1 Hv’/lt t>U& tfúUR
m vmx T4uu
FRftm fíR
FfíuP RuGG
l
OLVfí Vfífí fUOT Tv/ HLJ.
( 1 - J Soorv
/ny/vr BJ-UN T>/R
t
og svo
var það
þessi
■■■
um...um konuna sem sagði
viö vinkonu sina: ,,En hvaö
þetta eru faliegir augn-
skuggar sem þú ert meö. Er
þetta Max Factor?”. ,,Nei,
huröin á Hótel Borg”.
Skak
36. DMITRIEV—-
GLATMAN
SSSR 1972
E
KOMBÍNERIÐ
Lausn annars staðar
á siðunni.
Brridge
Glatað tækifæri
Oft töpum við spilum á þvi að
trúa ekki samherja nægilega vel
en tökum meira mark á andstæð-
ingum. Athugum spilið i dag.
A 9-8-7
■ 6
♦ K-G-10-5-4-2
* K-10-3
4 6-5-2 4 10-4
■ Á-K-8-7-3 ■ D-G-9-2
4 A-9-8-6 ♦ D-7
* 7 * A-8-6-5-2
4 A-K-D-G-3
■ 10-5-4
♦ 3
* D-G-9-4
Sagnirnar gengu:
Norður Austur Suður Vestur
2 tiglar Pass 2 spaðar pass
3 spaðar Pass 4 spaðarpaSs
Pass Pass
Gegn réttri vörn er þessi sögn
óvinnandi, en hér báru varnar-
spilarar ekki gæfu til að treysta
hvor öðrum og sögnin vannst.
Vestur spilaði út laufsjöi og kóng-
ur kom úr borði. Austur tók á ás-
inn og sagnhafi fleygði niunni i.
Austur ályktaði nú, að Vestur
hefði spilað út frá sjö-fjarka og
spilaði næstút spaðafjarka i þeim
tilgangi að stytta blind i tromp-
inu. Sagnhafi tók á ás og spilaði út
tigulþristi. Vestur hugsaði sig um
nógu lengi til að auðsætt var að
hann átti ásinn, en lét svo lágt i.
Enn þá var enginn verulegur
skaði skeður. Tekið var á kóng i
blindi og hjartaeinspilinu spilað.
Aftur missti Austur af strætis-
vagninum. í stað þess að leggja
drottningu eða gosa á, hirða slag-
inn og spila út laufi, sem Vestur
gat trompað og hlyti þá að slá út
trompi til baka. var sögnin gjör-
töpuð. Þetta var slysaleg vörn.
þvi að jafnvel eftir annan slag
voru tvær leiðir til að hnekkja
sögninni og þar var hjartadrottn-
ing Austurs lykilspilið i báðum
tilfellum. Leggiö spiTín upp og
skoðið.
— os.
SKÁKLAUSN
36. DMITRIHV—GLATMAN
l- dc6! [I. ga6? ,&b5 2. gd6
®e7-T] gg5! [1... J|.e5? 2. <g>d5
ð.al 3. gal gl-g- 4. ggl ggi
5. c7-1 ] 2. ggbl [2. ggcl!?;
2. -ga6? J.c5 3. <§>d3 jlgl 4. c7
á.b6!T] <S'e6 3. gcl ge5? [3...
<S>f6!] 4. <S>c4! SLcl 5. ge5 _&e5'
[5. . . <g>e5 6. ®>c5 ] 6. gdl
1 : 0 [Judovic]
Svör
-iddajqeQng j piAppo ‘ji
-UopsupfQno JnQjjjujy ‘uja oi
•ijæs efQiJij j ’6
•aijpjON jbappo 8
•U19fJ3H
Bfýu Q9UI BfjfaBUUBUIJSaA UX 'i
•uossu9r ujofg -g
•J31JB0 iTuiUIjr 'S
•SUUBUI 000'ZI uifi -j.
•uosEUQno Jbuwjs jjbh '£
•jigppsjjpSui unjQno Z
'uossjnjpg uBfjsijyi -j