Alþýðublaðið - 16.09.1976, Blaðsíða 5

SSSS" Fimmtudagur
16. september 1976.
VETTVANGUR 5
„Óforsvaranlegt
að reyna ekki
frjálsa verðmyndun''
Aðalfundur Bilgreinasam-
bandsins 1976 var haldinn að Hó-
tel Höfn, Hornafirði, um $iðustu
helgi.
Mörg mál voru tekin fyrir, m.a.
kom fram óánægja vegna þjón-
ustu Flugfélags tsiands við flutn-
ing varahluta út á land. Væri
þetta til mikils baga, bæði fyrir
verkstæðin og bileigendur sjálfa.
Þá sagði Birgir Guðnason frá
ýmsum nýjungum á sviði bila-
málunar, s.s. svokölluðu föstu
verði og ákvæðisvinnu á málning-
arverkstæðum. Þá urðu miklar
umræður um framtfðarskipulag
bifreiðarskoðunar á tslandi.
Ingimar Hansson verkfræöing-
ur kynnti niðurstöður könnunar á
bilaverkstæðum á Vesturlandi,
Vestfjörðum og Austfjörðum, en
hennar er getið á öðrum stað i
blaðinu.
Guðmundur Hilmarsson form.
Félags bifvélavirkja ræddi um
aukin samskipti Bilgreinasam-
bandsins og Félags bifvélavirkja
og Jónas Þór Steinarsson, skrif-
stofustj. Bilgreinasam. flutti er-
indi um hagræðingu i eyðublaða-
tækni bifreiðaverkstæða og hug-
myndir um föst verð og ákvæðis-
vinnu. Kynnti hann tillögur að
nýju reikningsformi fyrir verk-
stæöin. Þá gerði hann grein fyrir
fyrirkomulagi á viðgerðum og
vinnutöxtum i Danmörku. Urðu
miklar umræður á fundinum um
þessi mál.
Bíllinn mikið skattaður
t ályktunum frá þessum aðal-
fundi Bilgreinasambandsms, seg-
ir skattheimta rikisins af bilum
hér á landi i formi tolla, innflutn-
ingsgjalds, gúmmigjalds, benzin-
gjalds ogsöluskatts sé nú með þvi
hæsta sem gerist i Evrópu og
megi segja að bifreiðaeigendum
sé refsað fyrir bileign sina með
gjöldum þessum. Er skorað á
fjármálaráðherra að létta þessar
álögur m.a. með afnámi innflutn-
ingsgjaldsins.
Þá segir i ályktuninni:
„Aðalfundur Bilgreinasam-
bandsins bendir á, að óforsvaran-
legt er að reyna ekki frjálsa verð-
lagsmyndun, en ástæða er til að
ætla, að slikt kerfi yröi til hags-
bóta fyrir neytendur, svo sem
reynslan sýnir i þeim löndum þar
sem verðmyndun er frjáls. Auk
þesssem núverandi verðlagskerfi
stendur i vegi fyrir eðlilegri þró-
un atvinnulifsins hér á landi til
aukinnar framleiöni og hag-
kvæmni. Aðalfundurinn skorar
þvi á rikisstjórnina að hraða
lagasetningu, sem hafi frjálsa
verðmyndun að markmiði og
draga úr hinni öru veröbólgu hér
á landi, sem allir landsmenn eru
orðnir langþreyttir á”.
I stjórn næsta starfsár BD-
greinasambandsins voru kjörnir:
Geir Þorsteinsson, Ingimundur
Sigfússon, Þórir Jónsson, Matthi-
as Guðnason, Ketill Jónasson og
Sigurður Jóhannesson. Fram-
kvæmdastjóri er Július S. Ölafs-
son.
Sogi frá könnun á aðsiöÓu bifreiðaverksiæða
__________■______________■______
fyrir hendi og fólk læri þannig
að bjarga sér sjálft. Þetta
valdi þvi að þjónustan sé
stundum frekar álitin greiða-
semi en atvinnuvegur.
Brotalöm á þjónustu
við landsbyggðina
Könnunin tekur sérstaklega
fyrir þjónustu umboða og með
varahluti og fleira. Kemur
þar fram, að um helmingur
umboðanna sinni varla meiri
en frumþjónustu, og er þá
undanskilin sérstök skoðun á
ábyrgðartimabili bifreiðar/-
vinnuvélar.
Bila-og vinnuvélaeigendur útí
á landsbyggðinni þurfa ekki
að láta segja sér frá þeim
erfiðleikum sem eru samfara
þvi að fá ómerkilegustu hluti
frá Reykjavik, þegar þörf
gerist, hvað þá kostnaðinn
sem sliku fylgir. Þessi
sendingarkostnaður veldur
þvi, að varahlutir eru ca.
10-15% dýrari þar en i
Reykjavik. Sending á smá-
vægilegum hlutkostar jafnvel
allt að 2 þús. kr., að ekki sé
talað um timann sem það
kann að fá hlutinn sendan.
Jöfnun aðstöðumunar
I lok skýrslunnar um
könnunina er fjallaö um
mögulega jöfnun þessa
aðstöðumunarsem að framan
er lýst. Segir, að eigi bifvéla-
viðgerðamenn að verða hlut-
fallslega jafnmargir á lands-
svæðunum og i Reykjavik, þá
þurfi fjölgunin að nema ca. 20
manns á ári. Fjármagnsþörf
til bygginga og tækjabúnaðar
vegna þessarar fjölgunar er
ekki fjarri að áætla 80-100
milljónir króna á ári, segir i
könnuninni. Þá segir að
nemum i þessari iðn verði að
fjölga verulega, og finna
verði leiðir til að gera bil-
greinaiðnaðinn girnilegan
starfsvettvang. Verði þetta
helst gert með þvi að bæta
menntun bifvélavirkja,
aðbúnað og umgengni á
vinnustað og tækjabúnað,
sem létti störfin.
Segir, að meistarakerfiö sem
nú er við lýði i iðnnámi anni
ekki slíkri fjölgun bilvirkja-
nema og sé þvi nauösynlegt
að koma á fót nýju mennta-
Ófremdarástand í bifvéla-
iðnaði á landsbyggðinni
Á aðalfundi Bil-
greinasambandsins,
sem haldinn var um
síðustu helgi, kynnti
Ingimar Hansson verk-
fræðingur niðurstöður
könnunar á bilaverk-
stæðum á Vesturlandi,
Vestfjörðum og Aust-
fjörðum, sem hann
hefur unnið að fyrir
Bilgreinasambandið og
Framkvæmdastofnun
rikisins. Þessi könnun
leiðir m.a. i ljós, að
verulegur aðstöðu-
munur, er hvað varðar
viðgerðaþjónustu bif-
reiða, á milli ibúa
Suðvesturlandsins
annars vegar og ibúa
fyrrgreindra svæða
hins vegar.
Þegar samanburður er gerður
á landsvæðunum þremur og
Suðurlandi verður eftirfarandi
ljóst:
1. Þörf er á 60-70% fjölgun bif-
vélaviðgerðamanna á lands-
svæðunum, eða um 80 manns,
til þess að fjöldinn veröi svip-
aður og á Suðurlandi.
2. Ungir bifvélaviðgeröarmenn
fara i stórum stil i önnur
störf, og gildir þetta bæði um
landssvæðin og Suðurlandið.
Leiddi könnunin i ljós, að
a.m.k. þriðjungur þeirra sem
tekið hafa sveinspróf i bif-
vélavirkjun á siðastliðnum 4
árum, eru komnir i önnur
störf eða eru fluttir af lands-
svæðunum. Kom fram, að bif-
vélavirkjar eru mjög eftir-
sóttir i störf s.s. stjórnun
þungavinnuvéla, vélstjóm á
sjó og landi o.s.frv. Einnig
kom fram, að aðbúnaður á
þeim landssvæðum sem könn-
unin náði til, er talsvert verri
en i Reykjavik.
3. Rekslur flestra bifvélaverk-
stæða á landssvæðunum er
mjög ótraustur. Verkstæðin á
landssvæöunum eru yfirleitt
litil, um 94% þeirra meðfærri
en 6 bifvélaviðgerðamenn og
fjármagn skortir til reksturs
þeirra. Einnig kemur fram.
að viðhorf fólks til viðgeröa-
þjónustu sé á nokkuð annan
veg þar en i höfuðstaðnum.
Þjónustan sé yfirleitt ekki