Alþýðublaðið - 04.12.1976, Blaðsíða 12

Alþýðublaðið ræðir við þrjá vitaverði:
Óskar Aðalsteinn, vitavörður á Galtavita:
„Er faríð að lengja eftir litteratumum”
„Einu fréttirnar sem ég get
fært þér héðan, eru af tiðarfar-
inu en það hefur verið heldur
risjótt undanfarið. Til dæmis
hefur verið hér slikt stórbrim
siðustu tvo mánuði, að ekki hef-
ur verið hægt að komast hingað
með vistir og aörar nauðsynjar.
Af þessum sökum liggjum við
hér uppi með ýmis plögg sem
við þyrftum að senda frá okkur,
nú og svo er mann farið að
lengja eftir litteratúrnum.”
Þetta voru orð Óskars Aðal-
steins Guðjónssonar, rithöfund-
ar og vitavarðar á Galtavita,
Óskar hefur verið vitavörður i
rúm 24 ár og er nú sem fyrr seg-
ir búsettur á Galtavita ásamt
eiginkonu sinni Valgerði Hönnu
Jóhannsdóttur.
Sagði Óskar að vitalifiö á
Galtavita væri oft á tiöum erfitt
vegna þess hve samgöngur að
og frá staðnum væru stopular,
væri nú svo komið að allt nýmeti
væri á þrotum og farið að siga á
ógæfuhliðina með aðrar vistir,
þrátt fyrir þetta eru þau hjónin
„staffirug”, eins og Óskar orð-
aði það og hafa trú á þvi að
brauð og bækur berist þeim inn-
an tiðar.
Það kom fram i viðtalinu við
Óskar, að undanfarin ár hefur
hann verið með tvær skáldsögur
i smiðum. Sagðist hann hafa
verið að gripa i þær sitt á hvað,
en teldi sig loksins vera kominn
sæmilega niður i aðra þeirra og
vonaðist til að honum auönaðist
að skrifa sig fram úr henni áður
en allt of langt um liði.
Annars væri þvi þannig fárið
með hann, að eftir þvi sem ald-
urinn færðist yfir, tæki hann
lengri tima aðsemja verk sin en
áður fyrr. Sagði Óskar aö ef til
vill væri það skýringin, að eftir
þvi sem menn eltust yrðu þeir
gagnrýnni á eigin skrif.
—GEK
Jóhann Pétursson vitavörður á Hornbjargi:
Sjónvarpsskilyrði
vægast sagt bágborin
„Hér hefur ekkert borið við
sem máli skiptir í samanburði
við alla þá atburði sem eru að
gerast úti i hinum stóra heimi.”
Svo fórust Jóhanni Péturssyni
vitaverði á Hornbjargi orö, er
blaðamaður Alþýðublaðsins
ræddi við hann i gær. Sagði Jó-
hann að þar væri vetur nýgeng-
inn i garð, með norð-vestan átt
og snjókomu, en þar hefði sum-
arveðrátfa haldizt allt fram til
20. nóvember.
Að sögn Jóhanns á svo að
heita að varðskip komi þangað
með póst einu sinni i mánuði, en
þvi miður vill oft verða mis-
brestur á þeirri áætlun. Sagði
hann að i Hornbjargsvita væri
timinn drepinn við bókalestur
auk þess sem hlustað væri á út-
varp. A sjónvarpi væri litið að
græða, þvi að það næðist mjög
illa, þyrfti oftast að geta sér til
um hvað á skjánum væri, með
hliðsjón af þeim óskýru punkt-
um og strikum sem fram kæmu.
I framhaldi af þvi var Jóhann
spurður hvernig honum litist á
litasjónvarpshugmyndir þær
sem upp hafa komið meðal þétt-
býlinga. Sagði Jóhann að það
væri að hans mati algjört höfuö-
pkilyrði að reynt yrði að bæta
móttökuskilyrði sjónvarps úti
um landsbyggðina, áður en ráð-
ist yrði i jafn mikla fjárfestingu
og litasjónvarp. 1 raun réttri
væri hér um að ræða mikið rétt-
lætismál og það væri i meira
lagi vitgrannir menn sem sæju
ekki þá augljósustaðreynd.
—GEK
Erlendur Magnússon, vitavörður Dalatanga:
MEÐ BÚREKSTUR
SAMHLIÐA VITA-
VARÐARSTARFINU
. Vitavörður á Dalatanga er
Erlendur Magnússon og hefur
hann gegnt þvi starfi nú á ni-
unda ár. Býr Erlendur þar
ásamt fjölskyldu sinni og eru
þau með litilsháttar búrekstur
samhliða störfunum við vitann.
Alþýðublaðið hafði samband
við Erlend i gær og innti hann
frétta af lífinu á Dalatanga. Að
sögn Erlendar er þaðan allt gott
að frétta, enda mannfólkið við
góða heilsu. Að visu er nokkuð
fámennt hjá þeim hjónum núna,
þar eö börnin eru i heimavistar-
skóla að Eiðum.
Sagði Erlendur að þar hefði
verið gott veöur i haust, en um
siðustu helgi versnaöi veður þar
um slóðir og er nú vegasam-
bandslaust viö vitann og bjóst
Erlendur við að svo yrði fram
eftir vetri. t fyrra tepptist
vegurinn til Mjóafjarðar I þrjá
mánuði, en lengsta timabil sem
Erlendur mundi eftir að vega-
sambandslaust heföi verið við
vitann er sjö mánuðir.
Þó svo að vegurinn teppist, er
ekki þar með sagt að um algjöra
einangrun sé að ræða hjá vita-
verðinum og hans fólki, þvi að
póstbátur frá Mjóafirði færir
þeim póst einu sinni i viku.
Aðspurður hvernig þau veröu
tómstundum sinum, svaraði Er-
lendur, að nokkur hluti þeirra
fritima færi til að sinna búinu en
siðan horfðu þau á sjónvarp og
hlustuðu á útvarp auk þess að
lesa dagblöðin.
Ekki vildi Erlendur spá
hvernig veturinn yrði þar
eystra, — enda vonlaust verk.
—GEK
Guðjón Petersen, fulltrúi Almannavarna ríkisins:
„Veikasti hlekkur almanna-
vama er löffláöfin um þær"
mannavarnanefndir ekki nógu starfssamar
æðslu- og leiðbeiningastarf nær ekkert
t nýútkomnu fréttablaöi Rauöa
Kross tslands er mikið fjallaö um
Almannavarnir rikisins. Þar
svarar Guöjón Petersen, fulltrúi
Almannavarna, spurningum um
styrk og veikleika þessarar stofn-
unar. -
Guðjón segir þar meðal annars,
aö veikasti hlekkurinn ialmanna-
vörnum sé löggjöfin. Lög um al-
mannavarnir hafi verið sett árið
1962 og endurskoðuð 1967. Þótt
þessi lög hafi verið vel gerð á sin-
um tima hafi reynsla síðustu ára
sýnt, aðþegar á almannavarnir
reyni, seu agnúar á lögunum,
„sem verka sem hemillá neyðar-
aðgerðiriýmsum tilvikum. Þetta
gerir uppbyggingu almanna-
varna mun flóknari en þörf er á”,
sagði Guðjón.
Nefndir ekki nógu
starfssamar.
Þá segir Guðjón að almanna-
varnarnefndir.séu almenntekki
nógu starfssamar og þurfi jafnan
aö ýta mikið á þær til þess að þær
starfi. Þó séu einstaka undan-
tekningar. Æskilegt sé að frum-
kvæði almannavarnanefnda i
héraði sé meira, en þar eigi stjórn
aðgerða að vera.
Þriðja atriðið, sem Guðjón
bendir á er, að fræðslu- og leið-
beiningastarf sé næstum ekkert
vegna mannfæðar. Þetta valdi
þvi, að þeir sem eigi að annast
stjórn og aögerðir I almanna-
vömum fái hvergi nærri þá
þjálfun sem nauðsynleg sé.
Hið jákvæða.
Hins vegar segir Guðjón, að
mesti styrkur almannavarna
liggi i starfs- og viðbragðsskipu-
lagi þeirra. Islenzkar almanna-
varnir séu komnar það langt i
þróun þessa skipulags, að það sé
talið mjög gott á heimsmæli-
kvarða. Otbreiösla þess um
landið gangi þó of hægt.
Þá greinir Guðjón frá þeim
árangri, sem náðst hafi I upp-
byggingu almannavarna rikisins,
en hann sé mikill styrkur.
Almannavarnaráö, starfsfólk
þess og stjórnstöö séu þjálfunar-
lega og tæknilega aö ná þvi
marki, að standa jafnfætis, og i
sumum tilvikum framar, en
þekkist annarsstaðar. Útbún-
aður st jórnstöðvarinnar sé að
verða mjög „fjölhæfur” og gefi
'mikla möguleika á skipulögðum
viðbrögðum við hvers kyns vá,
hvar sem er á landinu.
Að lokum segir Guðjón, að einn
mesti styrkur almannavarna
liggi I liknar- og björgunarfélög-
um landsins, eins og til dæmis
Rauða Krossinum, sem gengið
hafi til samstarfs við almanna-
varnir. Þetta óeigingjarna sjálf-
boðaliðastarf, sé kjarni neyðar-
varna landsins, og væru al-
mannavarnir aöeins svipur hjá
sjón ef þess nyti ekki við.
Strikuöu svæöin eruþausem Al-
mannavarnir hafa skipulagt eöa
eru aö ljúka skipulagningu á.
Hefur þá veriö lokiö viö aö
skipuleggja allt eldvirka beltið.
LAUGARDAGUR
4. DESEMBER 1976
alþýðu
blaöið
Tekið eftir: Með aðstoð
góðra manna hefur
Alþýðublaðið vakið athygli
á öryggismálum Reykja-
vikurhafnar, sem hafa ver-
ið i hinum mesta ólestri.
Einhver áhrif hefur þetta
haftþvi að i siðustu fundar-
gerð hafnarstjórnar
Reykjavikur er greint frá
þvi, að lagt hafi veriö fram
bréf frá öryggiseftirliti
rikisins, bréf hafnarstjóra
til Rannsóknarnefndar sjó-
slysa og bréf Slysavama-
félags íslands. Hafnar-
stjórnin hefur óskað eftir
þvi við eftirtalda aðila að
þeir tilnefndu fulltrúa i viö-
ræðunefnd um öryggismál
hafnarinnar: Dagsbrún,
Farmanna-og fiskimanna-
sambandið, Sjómannafélag
Reykjavikur, Slysavarna-
félagið, lögreglustjóraem-
bættið og öryggismála-
stjóri.
o
Séð: 1 blaðinu Kópavogi:
„að hópur manna hefur
tekið sig saman um að
reisa mikið hús til handa
félagsstarfsemi kringum
Hafstein miðil, og skal
húsið risa við Skemmuveg.
Bæjarráð hefur enn ekki
samþykkt frumteikningar
þar eð bilastæði eru talin of
litil fyrir svo stórt sam-
komuhús.
Heyrt: Að i aratugi hafi
það verið venja að félags-
málaráðherra hefði boð
inni fyrir fulltrúa á ASl
þingi. Ekki hefur Gunnar
Thoroddsen, núverandi
félagsmálaráðherra, séð
ástæðu til að viðhalda þess-
ari hefð, og þingfulltrúar
hafa þvi sótt molasopann I
aðra sali en ráðherrans.
o
Frétt: Að á næstunni muni
Einar Agústsson, utan-
rikisráðherra halda áleiöis
til Frakklands i opinbera
heimsókn. Með þessu er
ráðherra að endurgjalda
heimsókn utanrikisráð-
herraFrakklands sem kom
hingað fyrir nokkrum
árum.
o
Tekið eftir:Að við setningu
ASl-þings, sem öllum stóð
opið, en engum boðið sér-
staklega, nema erlendum
fulltrúum, að enginn full-
trúi rikisstjórnarinnar lét
sjá sig þar. Mætti þó ætla
að rikisstjórninni stæði
ekki alveg sama hvaö gerð-
istáþingum ASt, enda ekki
nema sjálfsögð kurteisi að
sýna sig á slikum samkom-
um.
o
SÉÐ: Að borgardómari
hefur sýknað ritstjóra
Þjóðviljans af kröfu að-
standenda Varins lands um
ómerkingu 31 ummæla