Alþýðublaðið - 29.11.1977, Blaðsíða 14

14
Þriðjudagur 29. nóvember 1977
Ungt fólk í
Hafnarfirði
Félag ungra jafnaðarmanna i
Hafnarfirði heldur almennan
umræðufund i Alþýðuhúsinu
i kvöld kl. 21.00 um bæjarmál —
jlandsmál og stefnumótun F.U.J.
á þeim vettvangi.
Málshefjandi verður Gunnlaug-
ur Stefánsson.
Allt áhugafólk hvatt til að mæta.
Formaður.
Ákerrén-styrkurinn 1978
Dr. Bo Ækerrén, læknir í Sviþjöö og kona hans tilkynntu
Islenskum stjórnvöldum á sinum tima, að þau hefðu I
hyggju að bjóða árlcga fram nokkra fjárhæð sem feröa-
styrk handa tslendingi er óskaði að fara til náms á
Noröurlöndum. Hefur styrkurinn verið veittur sextán
sinnum, I fyrsta skipti vorið 1962.
Akerrén-ferðastyrkurinn nemur að þessu sinni 2.160
sænskum krónum. Umsóknum um styrkinn, ásamt upp-
lýsingum um náms- og starfsferil, svo og staöfestum afrit-
um prófskírteina og meðmæla, skal komið til mennta-
málaráðuneytisins, Hverfisgötu 6, Reykjavik, fyrir 1.
febrúar n.k. t umsókn skal einnig greina, hvaða nám um-
sækjandi hyggst stunda og hvar á Norðurlöndum. — Um-
sóknareyðublöö fást I ráðuneytinu.
MENNTAMALARAÐUNEYTIÐ,
23. nóvember 1977.
G«ilu|v SUfáMMB
9 tonna bátur til sölu
9tonna dekkbátur til sölu. Smíðaár 1976, með
alveg nýrri vél. Eignatalstöð. Radar og fisk-
leitartæki.
Báta og Bílasalan.
Sími: 22950 — Box 465.
Akureyri.
Hef til sölu trillur og báta af ýmsum stærðum.
Verð og skilmálar við allra hæfi. Óskum eftir
bátum og trillum á söluskrá.
Báta- og Bílasalan.
Sími 22950 — Box 465
Akureyri.
Starfsmann — fóstru
vantar á dagheimilið Egilsstöðum, frá 1.
jan. 1978.
Umsóknir sendist á skrifstofu Egilsstaða-
hrepps, fyrir 15. des. n.k.
Upplýsingar i sima (97)1166.
Dagheimilið Egilsstöðum.
Vetrarferðir
Verslunarmannafélag Reykjavíkur hefur gert
samkomulag við Samvinnuferðir hf. um eftir-
taldar ferðirtil Kanaríeyja:
11. febrúar 1978, 2ja eða 3ja vikna ferðir.
29. apríl 1978, 3ja vikna ferð.
Hópafsláttur verður fyrir félagsmenn Verslunar-
mannafélags Reykjavíkur og fjölskyldur þeirra.
Upplýsingar um þessar ferðir gefa Samvinnu-
ferðir h.f. Austurstræti 12, sími 27077.
Verslunarmannafélag Reykjavíkur.
Frumvarp 3
myndi skapast i landbúnaðar-
málum — sá vandi, að ekki yrði
með nokkru móti unnt að losna
við verulegan hluta af fram-
leiðslu búvara, einkum sauðfjár-
afurða, sem yrði að sjálfsögðu
óskaplegt áfall fyrir islenzka
bændastétt”....„Einmitt vegna
þess hversu lengi menn hafa látið
viðvaranir Alþýöuflokksins um
hvert stefndi i landbúnaðarmál-
unum með óbreyttu útflutnings-
bótakerfi sem vind um eyru þjóta
er nú komið út i þær ógöngur, sem
raun ber vitni, þar sem ekki verð-
ur snúið á rétta braut nema með
mikilli varúð og á talsverðum
tima”, segir m.a. f greinargerð
með frumvarpinu.
Breytingar í áföngum
1 greinargerðinni er itarlegur
kafli um núverandi skipulag
verðlagsmála landbúnaðarins og
einnig er i sérstökum kafla gerð
grein fyrir stefnu frumvarpsins i
þessu máli:
„Frumvarpið eins og það er úr
garði gert gerir ráð fyrir þvi, að
þær breytingar verði gerðar á 12.
grein laganna um framleiðsluráð
þeirri grein sem fjallar um verð-
ábyrgð rikissjóðs vegna útfluttra
landbúnaðarafurða (útflutnings-
bætur) — að miða ekki verð-
ábyrgðina við samanlagt heildar-
verðmæti allrar landbúnaðar-
framleiðslunnar að hlunnindum
meðtöldum heldur aðeins við
framleiðsluverðmæti þeirra aðal-
búgreina tveggja — nautgripa-
ræktar og sauðfjárræktar — sem
útflutningurinn er einskorðaður
við. Þannig er lagt til, að verð-
ábyrgð rikissjóðs nái til útflutn-
ings á afurðum hvorrar þessarar
búgreinar um sig þannig að hún
megi mest verða sem svarar 10%
af heildarverðmæti nautgripa-
afurða gagnvart útflutningi á
afurðum þeirrar búgreinar og
12% af heildarverðmæti sauðf jár-
afurða vegna útflutnings á afurð-
um þeirrar búgreinar. Þannig
yrðu útflutningsbæturnar gerðar
upp fyrir hvora búgrein um sig,
og ekki leyföur flutningur verð-
ábyrgðar milli búgreina t.d. ef
verðábyrgð yrði ekki að fullu not-
uð gagnvart útflutningi afurða
annarrar búgreinarinnar, en út-
flutningur á afurðum hinnar yrði
meiri en næmi verðábyrgð henn-
ar. Þá er eigi heldur hægt skv.
frv. að flytja verðábyrgðar-
greiðslur milli ára frekar en nú á
sér stað þannig aö verðábyrgð,
sem ekki nýtist eitt árið, fellur þá
niður.
Flm. er ljóst, að hér er um að
ræða tálsvert stórt skref i átt til
eðlilegrar skipunar á þessum
málum, sem m.a. myndi hafa
haft það i för með sér að greiðslur
vegna verðábyrgðar verðlagsárið
1976/77 myndu lækka um 1 millj-
arð króna frá þvi sem nú er ef
ekkert annað kæmi til. Ef slik
breyting yrði gerö i einu vetfangi
myndi sú ráðstöfun koma mjög
harkalega við bændur — jafnvel
lama að verulegu leyti sauðfjár-
búskapinn i landinu. Einmitt þess
vegna er lagt til i frv. að sett verði
bráðabirgðaákvæði i 1. um fram-
leiðsluráð þannig, að markmiði
12. gr. eins og hún yrði ef frv. yrði
samþykkt væri náð i áföngum
gagnvart þeirri búgrein — sauð-
fjárrækt — sem erfiðast ætti með
að una þessum breytingum. A
verðlagsárinu 1977/78 mætti
verðábyrgð rikissjóös vegna út-
fluttra sauðfjárafurða þannig
nema allt að 20% af heildarfram-
leiðsluverðmæti búgreinarinnar,
á þar næsta verðlagsári lækkaði
hámark ábyrgðarinnar niður i
18% og svo áfram koll af kolli uns
hún yrði komin niður i 12% á 4 ár-
um. Með þessu móti væri mark-
inu náð i áföngum, sem ekki yrði
eins tilfinnanleg breyting og ella.
Að sjálfsögðu eru flm. reiðubúnir
til þess að fylgja endurskoðun á
áfangaskiptingunni og hlutfalls-
tölum verðábyrgðarinnar ef sam-
staða tækist um það i þinginu,
enda skiptir slikt engum sköpum
heldur hitt, sem er aðalatriði, að
horfið verði til verðábyrgðar-
kerfis, sem hefur ekki þau óæski
legu og óeðlilegu áhrif á fram-
leiðslustefnu i landbúnaöi, eins og
það kerfi hefur haft, sem i gildi
hefur verið s.l. 18 ár.
Með sama hætti vilja flm.
benda á, að i frv. felst ekki hin
endanlega lausn þessara mála,
heldur aðeins lausn um takmark-
aðan tima til þess fallin að snúa af
rangri braut yfir til réttari áttar.
Sem framtiðarstefnu i þessum
málum má t.d. benda á verð-
ábyrgðarkerfi, sem yrði þannig
hugsað, að áætlað yrði hverjar
sveiflur i framleiðslumagni land-
búnaðarafurða telja mætti eöli-
lega með hliðsjón af árferðis-
sveiflum og þörfum innanlands-
markaðar og rikissjóður ábyrgð-
ist siðan þann mismun, sem kynni
að skapast vegna útflutnings inn-
an eðlilegra umframframleiðslu-
marka, á þvi verði, sem fengist
fyrir útflutninginn annars vegar
og innanlandsverðinu hins vegar.
Takmarkið er auðvitað það, að
iandbúnaðarframleiðslan sé
ávallt fyrst og fremst i samræmi
við innanlandsmarkaðsþarfir
bæði hvað varðar magn, gæði og
fjölbreytni og ráðstafanir hins
öpinbera til stuðnings landbúnaði
taki miöaf óskum neytenda, þörf-
um atvinnuvegarins fyrir aukna
hagræðingu, bætta hagkvæmni og
aukna framleiðni ásamt með eðli-
legum launakjörum bænda miðað
við aðrar stéttir þjóðfélagsins
fyrir þá miklu vinnu og ábyrgð,
sem á þeim hvilir, en lúti ekki nær
einhliða að þvi að auka aðeins
framleiðsluna án tillits til þarf-
anná innanlands, fjárhagsgetu
þjóðarbúsins og gjaldþols
neytenda og afkomumöguleika
bænda.
25 ára 9
hafa á tónlist en vantar menntun
ogaðstöðu. í þvi sambandi mætti
nefna popp og jass. Ég held að
nauðsynlegt sé að ganga út frá
þjóðfðlagsveruleikanum eins og
hann er og virkja áhuga nemenda
á öllum tegundum tónlistar.
Að siðustu mætti nefna
fullorðinsfræðslu. Hugsanlegt
væri t.d. að hafa námskeið fyrir
foreldra sem eiga böm f skól-
anum og gefa þeim innsýn i skóla
starfið fyrir utan það að fræða þá
um tónlist almennt með verk-
kynningum, fyrirlestrum og
umræöum. Einnig mætti virkja
tónlistaráhuga fullorðinna með
ýmiss konar tónlistarflutn. t.d.
kórsöng. Foreldrar fá svolitla
innsýn i skólastarfið vegna þess
að við bjóöum þeim að koma i
tima til að hlusta á kennsluna og
ræða við kennarana. Hefur þetta
reynst mjög jákvætt.
Semsagt, verkefnin eru óþrjót-
andi, spurningin er um það hvað
er mögulegt og raunhæft við
núverandi aðstæður.
Viö trúum því hér, að tónlistar-
nám sé ómissandi þáttur i
almennri menntun hvers einstak-
lings, hvort sem hann er
sérstökum tónlistargáfum búinn
eða ekki. Þeirri spurningu er enn
ósvarað, hvað tónlistargáfa yfir-
leitter. Það sem er mest um vert,
er að örva tónlistaráhuga
nemenda, efla tónskyn þeirra,
gefa þeim tækifæri til að tjó sig
sem flytjendur tónlistar og til að
skapa tónlist. Með öllu þessu er
verið að vinna að sama megin-
markmiði: að gefa nemendum
innsýn i heim tóniistarinnar,
þroska fagurskyn þeirra og gera
þá betur i stakk búna til að velja
og hafna samkvæmt eigin gildis-
mati.
Geir Hallgr. 2
það að öryggis okkar sé gætt og
sjálfstæði okkar tryggt.”
BÓ: „Þú ert sem sagt með
Morgunblaðinu og á móti kjós-
endum þínum.”
GH. „Ég er með Morgunblað-
inu og á móti Aronskunni og ég
er sannfærður um það að kjós-
endur Sjálfstæðisflokksins eru
með mér þegar þeir fá spurn-
inguna rétt fram setta og heyra
rök með og á móti.”
Bó: „Nú, það er kannski
hér...”GH gripur fram i: „Ann-
ars skal ég segja þér i þessu
sambandi að ég vil itreka það,
að forvigismenn, þeir verða að
mynda sér sjálfir skoðanir. þeir
verða að hafa sannfæringu
sjálfir og það er þeirra að sann-
færa kjósendur. Ef kjósendur,
fallast ekki á skoðanir forvigis-
mannanna, þá eiga kjdsendurn-
ir ekki að kjósa þá. Og þeir
menn sem ætlast til þess aö ég
berjist fyrir greiðslum af hálfu
Atlantshafsbandalagsins eða
Bandarikjamanna fyrir það
öryggis- og gæzlustarf sem hér
á tsland er innt af hendi, þeir
eiga ekki að kjósa mig”.
Bó: „Þú ert sem sagt að
beina þvi til þessara rúmiega
7000 manna að kjósa einhvern
annan flokk, heldur en Sjálf-
stæðisflokkinn?”
GH: „Ég held þvi fram að
þetta sé ekki rétt skoðun, .. ekki
rétt ályktun sem þú dregur af
þessu prófkjöri. En ef það er
rétt ályktun, þá er ég að beina
þvi til allra kjósenda Sjálf-
stæðismanna, að strika mig út
af listanum i Reykjavik i kom-
andi kosningum. Ef þeir ætlast
til þessa af mér.”
—GEK
Frá Vm. 5
unar þessa árs leiddi til sömu
niðurstöðu.
Þar er ekki gert ráð fyrir
greiðslu upp i viöskiptaskuldir á
þessu ári.
Þegar við gætum þess, að i
árslok 1976 var lausafjárstaöan
orðin öfug um 43,9 milljónir og
þurfti þá að batna um 93
milljónir, til þess að vera hlut-
fallslega svipuð og 1972, er
spurning, hvort stætt er á öðru
en að verja einhverju fé á þessu
árí til lækkunar á lausaskuld-
um. Frekari niðurskurður
framkvæmdaá þessuárier ekki
mögulegur, þvi yrði aö afla fjár
til þess meö viðbótarlántöku.
Skilmálar slíks láns þyrftu að
vera áþekkir þvi, sem úttektar-
nefnd gerði tillögu um.”
„Hverjar voru tillögur út-
tektarnefndar hér um?”
„Fastlán, sem greiddist á ár-
unum eftir 1981 og upphæð þess
þyrfti að vera 45 milljónir” lauk
Georg Tryggvason, bæjarlög-
maðurog fjármálafulltrúi, máli
sinu.
HORNIÐ
Skrifið eða
hringid í
síma 81866
Lokað
i dag frá kl. 1-4, vegna jarðarfarar Ingi-
bjargar Gissurardóttur frá Gljúfurholti.
Gluggasmiðjan
Siðumúla 20.
Ritari óskast
til starfa. Umsóknir sendist ráðuneytinu.
Viðskiptaráðuneytið
25. nóvember 1977.