Alþýðublaðið - 03.02.1978, Blaðsíða 6
6'
Föstudagur 3. febrúar 1978
—ANNAI
— stutt rabb við Howie
Varnarlidsins og ofui
rölti um búðir hersin
tslensk ullarvara er nokkuð mikiö seld í verzlunum hersins. Þarna
þarf aö fara fram þar eins og annars staöar.
er veriö aö telja, þvi vörutalning
,,Það er rétt, að i
verzlunum okkar hér
hjá Varnarliðinu er
margt ódýrara en gerist
og gengur á íslandi al-
mennt. Það er einnig
rétt, að við kaupum
kindakjötið, það er is-
lenzkt kindakjöt, sama
verði og verzlanir i
Keflavik fá það á, eða
mun ódýrara en islenzk-
ir neytendur eiga kost á.
Hins vegar verður að
lita ofurlitið á forsendur
þess að þessu er háttað á
þennan veg, áður en
slembidómar eru felldir.
Það getur verið svo vill-
andi að skoða aðeins
hluta sannleikans, sagði
Howie Matson, blaða-
fulltrúi Varnarliðsins á
Keflavikurflugvelli, i
Þaö ægir öllu saman. Húsnæöiö er fremur iftiö og þvi er deildaskipting nánast þannig aö hver deild
hefur eitt borö eöa svo. Búsáhöld, veggmyndir og fleira(allt I „skipulegum graut”, ef svo má segja.
viðtali við Alþýðublaðið
i gær.
Undanfarið hafa all-
miklar umræður skap-
ast um stöðu og dvöl
Varnarliðs hér á landi
og þá meðal annars það
atriði, að Varnarliðs-
menn skuli ekki greiða
tolla eða önnur opinber
gjöld af neyzluvörum
sinum. Alþýðublaðið
leitaði upplýsinga um
nokkur atriði, þessu
tengd, hjá Matson og
fara svör hans hér á eft-
ir.
MIÐAÐ VIÐ
BANDARÍKIN
„Fyrst ber að gæta
þess, sagði Matson, að
verðlag i verzlunum
Navy Exchange hér,
eins og alls staðar ann-
ars staðar i heiminum,
þar sem verzlanir eru
reknar i tengslum við
herstöðvar, ræðst af
verðlagi í Bandarikjun-
um sjálfum.
Við skulum gera okk-
ur grein fyrir þvi, að
laun hermanns i banda-
riska hernum eru miðuð
við meðal afkomu i
Bandarikjunum og eru
hin sömu, hvar sem
hann er staðsettur i ver-
öldinni. Okkur reiknast
svo til að laun séu að
meðaltali rúmlega tiu
þúsund dollarar á ári,
eða rétt liðlega tvær
milljónir islenzkra
króna. Af þessu greiðir
launþeginn um hálfa
milljón i skatta, eða hátt
á þriðja þúsund dollara,
þvi herþjónusta gerir
menn ekki undanþegna
sköttum, hvorki rikis-
sköttum né fylkisskött-
um. Viðkomandi hefur
þvi ef til vill eina og
hálfa milljón islenzkra
króna til að sjá sér og
fjölskyldu sinni farborða
og hann á þess enga
möguleika að drýgja
tekjur sínar, þvi þótt það
sé auðvelt fyrir her-
mann að fá að vinna
aukavinnu, fær hann
enga sérstaka greiðslu
fyrir hana. Hann bara
fær að vinna hana.
Þar sem launin breyt-
ast ekkert eftir þvi hvar
maðurinn er staðsettur,
verður að fastsetja á
einhvern hátt afkomu-
kostnað hans, þvi við
getum ekki sent mann til
lands þar sem verðlag
er hátt og sagt honum að
lifa þar af launum sem
miðast við mun lægra
verðlag.