Vísir - 08.04.1969, Blaðsíða 12

72
V í S IR . Þriðjudagur 8. apríl 1969.
EFTIR C. S. FORESTER
I ailri sjA-ifsvorkanninni rann
upp fyrir honum, að hann fékk
ósköp lítið í staðinn fyrir allt það
sem hann lét frá sér. •
Þegar hann gat kennt. aðstæðunum
imi það var honum nokkurn veginn
sama, en svo komu þær stundir, er
viskíið linaði ekki bitiö eins og þaö
hefði átt að gera, þegar það rann
upp fyrir honum, aö þetta væri allt
saman honurn sjálfum að kenna.
Þeir tímar komu, er hann gat
ekki séð sjálfan sig sem sigri hrós
andi afbrotamann, sem lagöi að
baki allar hindranir. í stað þess
sá hann sjálfan sig stundum í
réttu Ijósi, eins og afkróaða rottu,
sem berst af hugrekki gegn þeim
örlögum, sem munu öhjákvæmilega
ná yfirhöndinni fyrr eöa síðar.
Þegar þessi svörtu augnablik
komu yfir hann, greip hann glasið
í fiýti og svolgraði úr þvi. Guði sé
lof, að alltaf var hægt að fá viski
fyrir peningana — og Marguerite
Collins.
TÍUNDI KAFLI
Madame Collins var i meira
lagi glúrin í baktjaldamakki, nú
þegar hún hafði öölazt reynslu.
'Enginn i útborgunum, ekki eiiiu
sinni mjólkursendillinn, hefur jafn-
mikil tækifæri til að slúðra eins
og saumakonan.
Eftir aö kjóllinn hefur verið mát-
aður og samræðumar farnar að
snúast um annað en fatnaö kemur
alltaf sá timi, er byrjað er að ræða
um þau mál, sem efst eru á baugi
i hverfinu. Sumar töluöu aðeins um
málefni safnaöarins, og við þær
varð frú Collins að vera varkár,
en flestar voru óófúsar að rabba
um nágrannana, einkum ef viömæl-
andinn var þægilegur, og þá Icven-
kyns.
Frú Collins hafói frétt allt um
hinn nýfengna auð herra Marbles,
næstum um leið og hann kom til
sögunnar. Hún haföi skrifaó allt
um málið bak við eyraö, rikir
menn voru alltaf hugstæöir kunn-
ingjar, sérstaklega fyrir lifsþreytta
konu, búandi { útborg, hafandi lít-
ið fé milli handanna, eftir ýmiss
konar reynslu, sem hún hafði orð-
ið fyrir á unglingsárum heima i
héraöi, hernumdu af enskum liðs-
sveitum.
Hinn sögulegi fundur hennar og
herra Marbles, daginn, sem hús-
gögnin komu. var ekki skipulagð-
Ödýrustu
sjálfvirleu
þvottuvélarnar
SKÓLAVÖRÐ’JSTÍG U.
SÍMARj I372SOQ 15054

aJiSfc®'

• -fibifreið i u“uust ’{cllut íet
á sóiarhrfflE___^ ^ sfbenduffl -
500.00
^urfitS aðeins
a5 hr'fflgla>
BÍUU.EIBAN RU.UR"
car rental service ©
Rauðarárstíg 33. — Sími 23023
ur nema að litlu leyti. Frú Collins
haföi verið að ganga eftir Malcolm
Road í fuilkomlega löglegum erinda
gjörðum, þegar hún hafði séö stóru,
gylltu húsgögnin borin inn, og
henni hafði fundizt til um það.
Þau hlutu að hafa kostað heil-
míkla peninga, þótt þau væru
hryllilega ósmekkleg, og þegar hún
hafði séð herra Marble i eigin pers-
ónu, bindisnæluna, úrið, sígarettu-
veskið, vel sniðnu fötin og allt,
tók hún þegar i stað ákvörðun.
Mikiö af þvi, sem hún hafði heyrt
um peningana hans hlaut að vera
sannleikur. Og eftir þaö var heims-
ins auðveldasti hlutur að korna sér
i kunningsskap viö hann.
Og eftir viku vissi frú Collins
allt, sern markvert gat talizt um
Marble heimilið, að undanteknu
því, sem fyrir henni var ómerkilegt
aukaatriði og hafði gerzt fyrir
tuttugu mánuðum í borðstofu
Marble fjölskyldunnar. Nágrann-
arnir höfðu þegar látið að þvi
liggja, að ekki væri alit í sem
beztu lagi milli herra Marbles og
konu hans, og það var allt og sumt,
sem frú Collins vildi vita.
Ríkur maður, sem fjarlægzt hef-
ur konu sina og hún nógu einföld
til að hægt væri að plata hana
auöveldlega, og býr þægilega ná-
lægt, var fyrir frú Collins öll sú
tilbreytni og peningar, sem snautt
iif hennar gat óskaö — sér-
staklega þar sem hann var aug-
Ijósiega auli i viöskiptum við kon-
ur, og haföi ekki átt peninga nógu
lengi tr! að þeir gætu spillt hon-
um.
Marguerite Coilins haföi fært frú
Marble gjafir á • silfurdiski. Hún
hafði boðið fram vináttu sina, sem
hin einmana kona hafði verið á-
köf i að þiggja. Hún hafði boöiö
henni i litla húsið sitt i .næstu
götu, og þar hafði hún kynnt frú
Marble fyrir manni sínum, sem
sýndi bezt, að hún var fullkomlega
virðingarverö gift kona. Annie
! Marble líkaði ekki, hvers lags ónytj
! ungur Collins var.
Collins var nefnilega daufur og
J misheppnaöur maður. Á honum
hvildi sú bölvun að ha-fa sérstakan
næmleika fyrir tónlist, en skorta
gjörsamlega sköpunargáfu. Allt líf
sitt að undanteknu heilmiklu hléi
í Frakklandi á siðasta ári stríðsins,
meðan hjúskapur hans og Marguer-
ite hafði verið í bígerð, hafði hann
lifað á því að stilla píanó. Hann
var mjög fær við að stilla pianó,
og i miklu áliti hjá fyrirtækinu, sem
hann vann hjá.
í þvi var harmleikurinn fólginn.
Því að hinn fullkomni pianóstillandi
má aldrei leika á pianó. Ef hann
gerir það, missir hann gildi sitt sem
stillandi. Eyra hans missir þá nauð-
synlegu hárnákvæmni, sem gerir
hann fullkominn pianóstillanda. Og
Coliins, sem þyrsti í tónlist, var
öskaplega snortinn af tönlist, eyddi
lifi sinu i píanóverksmiðju viö að
stilla píanó. Ekki var að undra,
þótt Marguerite Collins fyndist líf-
ið snautt.
Collins tök komu Marblehjón-
anna i lífi konu sinnar með þvi á-
hugaleysi, sem hann sýndi öllu.
Hann talaði af þreytulegri kurteisi
við herra Marble i þau tvö skipti,
sem sá siðarnefndi hafði fylgt
Annie þangaö. En sennilega vissi
hann ekki, hvað þau hétu. Eftir öll
þessi ár í hjónabandi liafði hann
hæLt að hafa áhuga á því, sem
kona hans tók sér fyrir hendur.
Marguerite, rauöhærð, brúueygð,
öskaplega ástriðufull og meö upp-
runalegan sveitakraft sínn að leið-
arljósi, var hreint ekki konan fyrir
hann. Og þegar hér var komið,
vissu þau það bæði.
Marguerite meöhöndlaði hið nýja
herfang sitt liprum höndum — ekki
svo að skilja, að mikillar lipuröar
þyrfti við, með tilliti til þess, að
heitasta ösk herra Marble þessa
stundina var aö vera fangi hennar,
aö þvi tilskildu, að enginn annar
vissi þaö. Stundum glömpuöu heit,
brún augu hennar þannig, að herra
Marble gat gefið ímyndunaraflínu
lausan tauminn.
GÖLFTEPPALAGNIR
GÓLFTEPPAHREINSUN
HÚSGAGNAHREINSUN
Söluumboð fyrirí
VEFARANN
ÍEPPAHREINSUNIÞ
UOLHOLTI t
Slmors 35607 4123» 34005
PEK;-tAPS 5HEÍS
A STKONö-
WIU.EP LAPV
WHO IS A
LITTLE OF 60TH!
Verið þið sæl, guð veri með ykkur.
Vertu sæl og gangi þér vel, Twilla.
Er hún brjáiuð, gömul norn... eða
... eöa dýrlingur?... ef til vill er hún
kona, sem fer sinu fram og felur i sér
hvort tvcggja.
Hlustið. Mannætur..
ur... og fleiri til hliðar
rnðu ekki allir eftir til aö horfa á Twillu.
rétt á eftir okk-
göngunum. Þeir
Sporið
peningana
Gerið sjálf við bilinn
Fagmaður aöstoðar.
NÝJA BfLAÞJÓNUSTAN
Simi 42530.
Hreinu bíli. — FaUegur biU
Þvottur, bónun, ryksugun.
NÝJA BÍLAÞJÓNUSTAN
Sími 42530.
Rafgeymaþjónusta
Rafgeymar í aUa bila.
NÝJA BÍLAÞJÓNUSTAN
Simi 42530.
Varaliluti- i bilitin
Platinur. kerti, Iiáspennu-
kefli, Ijösasamlokur, perur,
frostlögur, bremsuvökvi,
olíur o. fl. o. fl.
NÝJA BlLAÞJÓNUSTAN
Hafnarbraut 17.
Simi 42530.