Vísir - 16.05.1970, Side 3

TlSÍR . Laugardagur 16. maí 1 970.
3
1 cTMeÓ á nótunum
Umsjón: Benedikt Viggóssn-
Sjónvarpsþátturinn með „Þrjú á palli“ vakti verðskuldaða
athygli. Ljósm. sjónvarpið.
ÞRJÚ Á PALLI FÁ
GLÆSILEGAR
MÓTTÖKUR
Sl. þriðjudag birtist söngtrióiö
Þrjú á palli £ fyrsta sinn á sjón
varpsskerminum. Þetta var í
alla staða ákaflega fágaður og
heilsteyptur þáttur, tvfmæla-
laust með því bezta, sem sjón-
varpið hefur látið frá sér fara
í þessum dúr. Söngur þremenn
inganna var hinn ánægjulegasti
á að hlýða, og „pall“ framkoma
þeirra afar örugg.
Umgjörð þáttarins var ákaf
lega smekkleg og viðeigandi, tví
mælalaust með beztu sviðs-
myndura, sem komið hafa frá
Snorra Sveini, þá var lýsingunni
beitt á einkar tæknilega
sikemmtilegan. hátt >egar Þrjú á
palli fluttu nokkur lög úr leik-
ritinu „Þið munið hann Jörund"
komu þau fram í viðeigandi bún
ingum, og jók það mjög á fjöl-
breytni þáttarins. Andrés Indr-
iðason stjómaði upptökunni.
Eins og flestum er kunnugt er
söngtríóið Þrjú á palli þáttt.
í flutningi „Jörundar" í Iðnó, en
höfundurinn, Jónas Ámason,
semur alla þá texta, sem þau
flytja, bæði þar og á hinum
ýmsu skemmtunum, sem þau
koma fram á.
Nýlega kom sá, er þetta ritar
að máli við einn þeirra þremenn
inganna og innti hann eftir því
hvemig móttökumar væruílðnó
— Undirtektirnar hafa farið
fram úr okkar björtustu vonum,
okkur til óblandinnar ánægju,
svaraði Troels, maður er vart
farinn að melta það ennþá, að
þetta skuli vera raunveruleiki.
— Hvemig gengur að fá áhorf
endur til að syngja með?
— Það er afar misjafnt og fer
eftir stemmningunni hverju
sinni, það kemur alloft fyrir, að
heilu starfshóparnir koma á sýn
ingarn&r, og þá dunar söngurinn
nær undantekningarlaust um all
an salinn.
— Hvernig £ ósköpunum getið
þið einnig annað þvf til viðbót
ar að koma fram á árshátfðum
og öðru slíku?
— Það er nú einmitt það, við
önnum þvi ekki nærri öllu og
satt að segja var eftirspurnin
mörgum sinnum meiri en við
bjuggumst við.
— Syngið þiö lög úr .Jörundi'
á þessum einkaskemmtunum?
—• Nei, viö látum plötuna
nægja sem kyitningu á því, sem
við syngjum á pallinum í Iðnó,
á þessum skemmtunum erurn
viö með aiveg sér prógram, þaö
eru allt þjóðlög og textamir eru
samdir af Jónasi Ámasyni.
— Kemur söngtrióið til með
að lrfa áfram, eftir að sýning-
um er endanlega lokið á leikriti
Jónasar?
— Það höfum viö ekki ákveð
iö ennþá, það liggur svo mikill
tími og vinna i þessu öllu sam-
an að það liggur við, að okkar
aðalstarf sé orðið hornreka. En
það er engiri ástæða til að taka
strax endanlega ákvörðun, „Jör
undur“ verður að öllum líkind-
um tekinn aftur upp á næsta
leikári hjá Leikfélaginu, miðað
við þá aðsókn, sem hefur verið
hingað til, og samkvæmt samn
ingi okkar við SG-hljómplötur
mun önnur LP. plata koma út
með trfóinu á þessu ári
Hræringar i poplifinu
Oli Garðars tekur sæti
Engilberts / Tiiveru
Hvað verður um Júdas?
Það virðast ætla að verða ein
hverjar hræringar í pop-lífinu
með hækkandi sól. Engilbert
Jensen er hættur með Tilveru,
í staöinn er kominn Ólafur Garö
arsson, fyrrverandi Óömaður, þá
hafa þeir bætt við orgelleikara,
sem ég kann engin deili á, en
mér var sagt, að hann ætti að
baki mörg ár við Tónlistarskól-
ann.
Hvað tekur við hjá Engilbert?
Fyrir nokkru var byrjað á
plötuupptöku meö Tilveru, en
þegar breytingar urðu, var eftir
að taka upp sönginn, og vegna
þess, hvernig málin standa núna
er ólíklegt að sú upptaka veröi
notuö.
Óvfst er, hvaö Berti tekur sér
fyrir hendur, en skæðar tungur
segja að hann hafi fullan hug á
að komast í hljómsveit sem er
á Gauks og Magga Ingimars-lín-
unni. Reyndar stóð til á sínum
tíma að hann færi að spila rheð
hljómsveit Magnúsar á Röðli.
Sterkar líkur eru tij, aö Magn
ús Kjartansson yfirgefi Júdas og
taki sæti Kalla viö orgelið í Trú
broti. Ef svo verður, mun það
að öllum líkindum verða bana-
mein Júdasar og það veröur
ekki annað sagt en þetta séu
meinleg og kaldhæðnisleg örlög
sem vefast nú um Júdas, er þeir
voru loks að rétta úr kútnum og
tók að hilla undir bjarta daga og
brosandi umboðsmenn.
Fyrsta plata hljómsveitarinn-
ar er væntanleg alveg á næst-
unni, svo notaö sé útjaskað og
meiningarlaust orðatiltæki, og
nýr og afar efnilegur söngvari
átti að koma inn í hljómsveit-
ina innan tíðar, sá hinn sami og
söng „Let it be“ á konsert 1 Há
skólabíói. Þetta var það, sem
ég átti við, er ég minntist á
Öli Garðars hættur við að
selja trommusettið.
bjarta daga, en það er vart hægt
að lá Magnúsi þaö, þótt hann
taki þá ákvörðun að helga
krafta sína Trúbroti.
í lesendadálki Vísis sl. fimmtu
dag var sagt að sjónvarpsþáttur
Óðmanna yröi ekki endurtekinn,
en eitthvað er þetta málum
blandið, því þegar er búið að
endurtaka umræddan þátt.
SAM-koma i Glaumbæ sl. þribjudag:
Mánar og Tatarar
athyglisverðastir
Hin mánaðarlega SAM-koma
var haldin í Glaumbæ sl. þriöju
dag, en slfkar skemmtanir eru
orðnar ánægjulegur og fastur lið
ur í reykvísku skemmtanalífi.
Þær hljómsveitir, sem fengu
beztu möttökurnar voru Mánar
Mánum er mikill styrkur að
Ragnari.
og Tatarar, og verður ekki ann-
að sagt en að þaö hafi verið
verðskuldað. Töturum var skot-
ið upp i sviðsljósið með SG-
rakettu, en ekki virðist það
eldsneyti hafa stuðlað að sam
heldni innan hljómsveitarinnar
enda hafa tfðar mannabreyting
ar orðið hjá þessari annars á-
gætu hljómsveit. Það, sem þeir
létu frá sér fara f Glaumbæ, lof
ar svo sannarlega góðu.
Mánar eru frá Selfossi og
hafa þeir að mestu leyti látið
sér nægja að skemmta á heima
vígstöðvum. Nýlega urðu manna
skipti við trommumar og nú er
það Ragnar fyrrverandi Dúmbó-
liði, sem handleikur „kjuðana"
hjá Mánum.
Flutningur hljómsveitarinnar
var virkilega góður, áberandi
var samleikur bassa- og trommu
leikarans, og er enginn vafi á
því að Mánum er mikill styrk
ur að Ragnari f hljómsveitinni.
Upphafslagið var eftir þá sjálfa
og á svo sannarlega rétt á sér
á plötu.
Mods skiluöu sínum hluta
mjög þokkalega Janish C. Walk
er söng með þeim nokkur lög
og tókst það virkilega vel. —
Flestir kannast þó við hana
undir nafninu Carol, hún er gam
Janish, söngur hennar fékk
góðar móttökur.
alkunnug í „bransanum", þó lít-
ið hafi heyrzt frá henni nú í
seinni tíð, en það verður ekki
annað sagt en hún hafi fengið
ánægjulegt „come back“ f sviðs
ljósinu í Glaumbæ.
Bæði blues og djass var á boð
stólum, Gunnar Ormslev og fl.
léku uppi, en Magnus Eirfksson
og co. opnuðu samkomuna niðri
en báðum þessum atriðum
missti ég af. Gestur kvöldsins
var vísnasöngvarinn Sturla Más
son. Flutningur hans fór fyrir
ofan garö og neðan hjá mér, en
hann fékk afar góðar undirtekt
ir svo einhverjir hafa heyrt, um
hvað hann var að syngja.
Björgvin Gíslason „Náttúru-
barn“ og Áskell „Combó“ Más-
son léku saman á sítar og töfl-
ur. Litla ánægju hafði ég af
flutningi þeirra.