Vísir - 13.08.1970, Blaðsíða 8

5J
VISIR . Fhnmtudagur 13. ágúst 1970.
VISIR
Otgefan li • Reykjaprent hí.
FramKvæmdastJóri: Sveinn R Eyjólfsson
Ritstjóri • Jónas Kristjánsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingar- Bröttugötu 3b Símar 15610 11660
Afgreiösla Bröttugötu 3b Sími 11660
Ritstjór’j: Laugavegi 178 Sími 11660 f5 línur)
Askriftargjald Kr 165.00 6 mánuði innanlands
t lausasölu tcr. 10.00 eintakiC
Prentsmiðia Vísis — Edda hf.
CJ3HBB
Rækjuveiðar
J vetur sem leiö fluttu þeir Þorsteinn Gíslason og
Sigurvin Einarsson á Alþingi þingsályktunartillögu
um að ráöinn yrði erindreki til þess að ferðast um
landið og kynna mönnum nýjungar í leit að rækju og
útbúnaði rækjubáta. Þorsteinn talaði fyrir tillögunni
og sagði, að. líklegt mætti telja, að rækja fyndist á
fleiri svæðum en þeim, sem hún veiddist nú, og hann
lagði á það sérstaka áherzlu, að við þyrftum að dreifa
sókninni sem mest á veiðanlegar tegundir og umfram
allt auka veiði og iðnað á verðmestu tegundunum og
auka fjölbreytnina, því að þá væri minna hætta á, að
gengið yrði of nærri stofnum, sem veiðanlegastir
væru hverju sinni.
Allir munu geta tekið undir það, að æskilegt sé að
haga málum á þennan veg. Ásókn á suma stofnana
kann þegar að vera orðin of mikil eða verða það inn-
an skamms, ef þeim yrði ekkert hlíft. Hvað verður t.d.
um síldina í framtíðinni? Hún hefur að sönnu löngum
dyntótt verið og virðist ekki útlit fyrir að við megum
treysta á hana næstu árin. Rækja hefur fundizt á
mörgum stöðum á undanförnum árum, allt frá
grynnstu miðum út í landgrunnskantinn, og hennar
hefur einnig orðið vart á djúpmiðum. Þetta er dýr
vara og eftirspurn mikil, en hlutur fslendinga enn
sáralítill í heimsframleiðslunni. Við ættum að hafa
möguleika til að bæta þar verulega við okkur.
Hjá þeim, sem mest veiða hafa komið fram ýmsar
nýjungar í gerð og búnaði rækjubáta, stærri varpa,
fullkomnari dýptarmælar o. fl. Hér ætti að geta orð-
ið um allmikið hagsmunamál fyrir sjávarútveginn að
ræða, og undir þessi orð Þorsteins munu flestir vilja
taka:
„Okkar fámenna þjóðfélag hefur engin efni á þvi
að stunda rannsóknir á vinnubrögðum í stórum stíl,
eða mörgum og dýrmætum orðum í vangaveltur um
gerð og útbúnað skipa, meðan aðrir ausa hér upp
fiski við nefið á okkur á sínum fullkomnu togveiði-
skipum. Rækjuvinnsla krefst ekki mikils útbúnaðar,
en hún þarf mikið vinnuafl. Dragist bolfiskveiðar sam
an á grunnmiðum, eins og margir ætla, gæti þama
orðið verkefni fyrir marga af minni vélbátum okkar,
en það hefur sýnt sig að þeir geta stundað rækjuveið-
ar á dýpri miðum a.m.k. yfir sumarmánuðina.“
Það er ekki lítils virði, hve margar hendur þarf við
þessa vinnu. Eins og þingmaðurinn benti á, hefur
skólafólk sums staðar skort sumarvinnu, þótt von-
andi sé nú mikið farið að rætast úr því aftur. En þarna
væri rúm fyrir mjög margar hendur duglegs æsku-
fólks og þvi megum við, eins og hann sagði, ekkert
tækifæri láta ónotað til að efla þennan atvinnu-
veg.
MIKLAR og góðar fréttir
hafa borizt utan úr heimi
þessa síðustu daga og er þar
að sjálfsögðu um að ræða
vopnahléið i stríði Araba og
ísraelsmanna og svo sáttmáli
sá er Bonnstjórnin gerði við
Sovétmenn.
Fyrr í vikunni flaug Willy
Brandt, kanslari Vestur-
Þýzkalands til Moskvu og
undirritaði sáttmálann, sem
felur í sér vinsamlegri sam-
skipti þessara tveggja stór-
velda í framtíðinni.
Vesturlandamenn líta þetta
Kosygin og Brezhnev í Moskvu.
LAUK HEIMSSTYRJÖLD-
INNI Á FÖSTUDAGINN?
— vináttusamningur V-ÞjóBverja og Sovét-
manna vekur vonir um lausn Þýzkalandsmálsins
margir hverjir björtum aug-
um og kalla sáttmálann
stórt skref í átt til friðsam-
Iegrar sambúðar, sem hann
eflaust er, þó svo Kosygin
forsætisráðherra Sovétríkj-
anna hafi látið hafa eftir sér
í viðtali, að undirskrift um-
rædds sáttmála væri smá-
vægilegur atburður og að
Sovétmenn hefðu meiri á-
huga á að gera hreint fyrir
sínum dyrum við Kína.
Rússar á- éftir í
Þjóöverjum mikil hjáip í að
halda óbreyttu ástandi hvaö
snertir stöðu Vestur-Þýzkalands
og viðurkenningu á landamær-
tæknimálum
Þjóðverjamir sem I sumar
unnu að því meö rússnesku
samningamönnunum að þessi
vináttusamningur yröi gerður
voru aö sögn undmndi á því hve
Rússamir töluðu opinskátt um
það að Sovétmenn heföu misst
af lestinnj í iðnaðarkapphlaupi
stórveldanna Sögðust Rússarn-
ir vera orðnir langt á eftir vest-
urveldunum í tæknimálum og
drægjust þeir stöðugt aftur úr,
„þrátt fyrir mikilsverðan árang-
ur á sviði geimvísinda".
Þjóðverjamir búast því við :
að í raun verði framkvæmd vin-
áttusáttmálans samskipti í iðn-
aðar- og tæknimálum, einkum
hvað snertir fingerða tækni —
rafeindatækni og ýmis smágerð
vélknúin áhöid. Þannig munu
sum þýzk fyrirtæki ætla aö l
hefja samskipti við Sovétmenn
þegar í þessum mánuði.
i;
milBllllHB
M) IMS
Umsjón: Gunnar Gunnarsson.
Endalok kalda
stríðsins?
Er vináttusamningurinn var
kunngerður í Moskvu á föstu-
daginn í síðustu viku, lyftu
margir brúnum og kölluðu samn
inginn endalok kalda stríðsins og
þar meö sé aflétt stríðsógninni
sem hangiö hefur yfir höfð':
mannkynsins allt frá því er sið-
ustu heimsstyrjöld lauk.
En hversu bjartsýnir sem menn
eru og ánægðir með samninginn
þá fer ekki hjá því að menn velti
þvi fyrir sér hvað Bonn-stjóm-
inni gangi munvemlega til. Bent
er á að sennilega viljj Þjóðverj-
amir hnýta einhver bönd f aust-
ur, þar eð fyrirsjáanlegt sé að
Englendingar og Frakkar muni
hefja mikið samkrull í tækni-
og iðnaðarmálum innan Efna-
hagsbandalagsins, Þá kemur það
og til, að samningur þessj er
Willy Brandt opnar austur-
gluggann.
um sem ákveðin voru af sigur-
vegumnum í seinni heimsstyrj-
öldinni. Þannig varð Brandt
þegar í upphafi samningavið-
ræðna við Rússana aö tala um
Þýzkaland sem tvö aðskilin og
sjálfstæð riki, en á móti kemur
svo að Rússar fara hvergi frani
á viðurkenningu á Austur-
Þýzkalandi.
í fótspor de Gaulle
Eilaust á Willy Brandt lengi
eftir að baða sig í frægðarljóma
af þessum vináttusamningi, þó
fer því víðsfjarri að hann eigi
hina upphafflegu hugmynd að *
slíkum samningi né heldur var'
það Wiliy Brandt sem fann upp
„Ostpolitik“ (vinsamleg stefnaT
gagnvart austurblokkinni). Þeg-1
ar á dögum Adenauers vom<
menn famir að velta fyrir sér'
nánari samskiptum við Rússa og •
de Gaulle benti stöðugt á, að,
vildu menn reyna að draga úr
spennunnj f málefnum Evrópu,
þá væri lykillinn að vinsamlegri
samskiptum í Moskvu, enda varð
de Gaulle fyrstur evrópskra1
ráðamanna til að taka upp nán-
ari tengsl við Sovétmenn.
Undanlátssemi?
Svartsýnir segja nú gjaman,1
að Brandt sé að gera alvarleg!
mistök með þessum samningii
við Rússa, og hafi hann nú al-,
gjörlega látið í minnj pokann^
fyrir ásókn Rússa. Leiði þessi
vináttusamningur ekkert annaðf
atf sér en auknar njósnir Sovét-f
manna og frekari afskipti af,
málefnum Þýzkalands.
Brandt þartf áreiðanlega ekkii
að hafa neinar áhyggjur af þess-1
um röddum enda er næsta fár-;
ánlegt að ætla að hann sýni
einhverja linkind í samskiptum:
við Sovétmenn. Eins og menn f
muna var hann árum saman
borgarstjóri f Vestur-Berlín og '
stóð allra manna bezt vörð um ;
sjálfstæði þeirrar borgar.
25 ár frá
styrjaldarlokum
Núna eru 25 ár Köin frál
stríðslokum og öll þessi ár hetf-..
ur állfan veriö tvískipt og staðið 7
grá fyrir jámum, albúin að hella ;
sér út i annaö stríð. Skipting ^
Þýzkalands er viðkvæmt mál og ;
hefur í öll þessi 25 ár hangið,'
sem mara yfir þjóðum heims.,
Vináttusamningurinn mun auð-,
vitað ekki leysa það mál, þvf fer,
fjarri, hins vegar er hann stórt:
spor i rétta átt, og það er gott■'
til þess aö vita, að nú um nokkra'
hríö hafa fjórveldin setið á rök-'
stólum og rætt um Berlínarmáliö
og skiptinguna. Sitthvað já-’
kvætt hefur komið út úr þeim
viðræðum, og meðal annars það,
að Rússar hafa fallizt á að leyfa
þeim er búa vestan megin i
Berlín að heimsækja vinj sfna
og ættingja 1 austurhluta bore-
arinnar. Sennilega verður svo
næsta skrefið í friðarátt að
bæði Sovétmenn og Banda-
ríkjamenn dragi úr herstyrk
sínum f Þýzkalandi — en að
líkindum kemur ekki að því
strax. — GG
/;