Vísir - 13.02.1971, Blaðsíða 3

V í SIR . Laugardagur 13. febrúar 197L
á nótunum
„.... píanóiö hefur alltaf stað-
ið mér næst“.
Mikið um murijúanuneyzlu
í Bunduríkjunum"
— segir Magnús Kjartansson nýkominn heim frá New York — Sérstök
rannsóknamefnd beið hans á Keflavikurflugvelli
„finnst ég hafa staðnað sem
hljómlistarmaður fyrir einu og
hálfu ári....“
„ég hafði nokkurs konar bæki-
stöð hjá Shady og Guðmundi".

„Shady kemur heim eftir 1—2
vikur....“
„varð fyrst að fara úr hverri
spjör...“
Á frrrmitudagsmorgun
sl. sté Magnús Kjartans-
son út úr flugv^ á Kefla
víkurflugveffi, sem var
að koma frá New York,
og nú var kempan kom-
in heim með sitt lang-
þráða rafmagnspíanó.
— Síðar um dagmn fór
hann til Reykjavíkur til
að taka þátt í æfingum
á þeirri músfk, sem Trú-
brot flytur í Fást.
Að þeim æfingum
loknum tókst mér að fá
hann til að skrafa svoiít
ið við mig um New York
dvölina og fleira, sem að
henni laut.
— Það var tekið vel á móti
mér í New York, þau Shady
Owens og Guðmundur Halldórs
son biðu mín á flugvellinum og
síðan var ekið heim til þeirra.
>au búa á Long Beaoh i lítildi
en notalegri fbúð, en þaðan er
um 15 mín. gangur niður á
ströndina. >au eru búin að
koma sér ágætlega fyrir þama,
Guðmundur vinnur hjá Loftíeið
um og Shady sér um húsmóður
störfin og er virkilega ánægð
með tilveruna. >au fengu tölu
vert að vita af dvöl minni f
Bandaríkjunum, því ég hafði,
ef svo má segja, bækistöð hjá
þeim mi'lli þess sem maður kann
aði næturlífið og leit inn í þær
verzlanir, sem seldu rafmagns
píanó.
Áður en ég fer lengra vil ég
leggja áherzlu á það, að ég á
ekki nægiiega sterk orð vfir
þær móttökur, sem ég fékk hjá
þeim Shady og Guðmundi, að
ógleymdri frænku minni, Guð
rúnu Pétursdóttur. sem veitti
mér ómetanlega aðstoð.
— Heldur þú, að Shady hafi
hug á því að koma aftur hingað
tfl að syngja?
— 5&ð barst ekki í tal, en
hún saAtrar strákanna, það var
auðfundið, hins vegar kemur
hún hingað heim eftir 1—2 vik-
ur til tveggja vikna dvalar.
— Nú ski'lst manni, að hljóð-
færaleikarar séu undir smá-
siánni, þegar þejr koma heim úr
áiíka ferð og þessari, varstu var
við eitthvað slfkt?
— Já, heldur betur, það beið
mín sérstök rannsóknarnefnd á
KeflavíkurflugveMi, sem komin
var gagngert til að leita uppi
vissa bannvöru hiá Magnúsi
Kjartanssyni og i hans farangri.
Ég hafði verið bókaður f flug-
véiina daginn áður, en frestaði
brottför minni um einn dag á
síðustu stundu, þeir skutu jwf
svona að mér, að þeir hefðu sko
séð við því, og var greinilegt,
að þeir bjuggust við góðum ár-
angri af rannsóknmni. Fyrst
varð ég að fara úr hverri einustu
spjör, síðan var aMt, sem ég
hafðS með mér, skrúfað f sund-
ur stykki fyrir stykki, en mest-
an áhuga virtust þeir hafa á
gítarnum mínum, en árangurinn
af þessari mjög umfangsmiklu
UMSJÓN
BENEDIKT
VIGGÓSSON
leit var enginn, og hinir sér-
fróðu rannsóknarmenn sneru
heim við svo búið.
— Hafðirðu vissa tegund af
rafmagnspfanói f huga, áður en
þú fórst utan?
— Já, tegund, sem framTeidd
er í RMI orgelverksmiðiunum.
Frank Zappa og Jon Lord í
Deep Fhirple eru báðir með
píanó af þessari tegund, og satt
að segja fannst mér vart völ á
betri meðmæTum.
Hins vegar tók það mig
nokkra daga að hafa uppi á þess
ari tegund, en þegar það loks
tókst, fékk ég leyfi til að spila
á nokkrar aðrar píanótegundir
tiT samanburðar, og RMI bar
svo gersamlega af, að frekari
gæðakannanir voru með öllu ó-
þarfar.
— M notar mikið pfanó á
síöustu plötu Trúbrots ...
— Ég byrjaöi að læra á pfanó
11—12 ára gamall, og þó ég
hafi fengizt við að spila á fleiri
hljóðfæri, þá hefur píanóið allt-
af staðið næst mér. Við það
hef ég virkilega lagt mig fram,
en því er ekki þannig varið með
orgelið. Rafmagnspfanó er ekk-
ert annað en smækkuð mvnd
af venjuTegu píanói, og eftir
þvf, sem hljómburðurinn er
meira ,,orginaT’“, því betra er
það.
Á tæssu rafmagnspíanói, sem
ég kom með heim, get ég breytt
hljómiburðinum á ýmsa vegu, ég
þarf t.d. ekki að ýta á nema
einn takka, þá hljómar það eins
og Harpsicord.
Svo nú má segja, að gamall
draumur sé orðinn að veruleika,
og þú getur farið að spila á
hljóðfæri, sem þú hefur hvað
mesta leikni við.
— Persónulega finnst mér
ég hafa staðnað sem híjómlista
maður fyrir u.þ.b. e:nu og hálfu
ári, en ég vona. að ég hressist
alTverulega við tilkomu píanós
ins og verði þess megnugur að
koma með meira frá mér sjálf-
um, en það er raunar hlutur,
sem við stefnum allir að í Trú-
broti.
— Heyrðirðu f einhverjum
þekktum hljómsveitum f New
York?
— Ég fór á konsert hjá
Stephen Woolf, en það, sem
þeir buðu upp á f þetta skipti,
var hrikalega lélegt, hins vegar
hlustaði ég með mun meiri at-
hyglí á tiltölulega lftt þekkta
hljómsiveit, sem heitir „Ten
Wheel Drive", þeir eru með
mjög svipaða hljóðfæraskipan
og Chicago, þetta er alveg af-
bragðs „grúppa“, sem ég hafði
ákaflega gaman af að hTusta á
og bætti töluvert upp ófarimar
hjá Stephen Woolf.
— Virtist þér vera mikið um
fíknilyfjaneyzlu?
— Það er áberandi mikið um
marijúana-neyzlu í Bandarfkj-
unum, og það var langt frá því,
að verið væri að leyna j>ví á
nokkum hátt.
— Hittirðu eitthvað af þjóð-
fólagslega þenkjandi ungu fðlki?
— Ég rabbaði við tvo pilta,
sem ég myndi nú ekki flokka
sem vinstri sinnaða, en þeir
höfðu mjög ákveðnar skoðanir
á þjóðfélaginu, og þeir fullyrtu
það, að það yrði bylting f Banda
ríkjunum innan eins og hálfs
árs, og hin svokallaða yfirstétt
myndi þá neyðast til að fórna
einhverju af auði sfnum.
— Svo við vfkjum aftur að
málunum hér heima, hvemig
hefur þér lfkað að koma fram
í Þjóðleikhúsinu?
„frekari gæðakannanir voru
með öllu óþarfar".
— ATveg prýðilega, þá hefur
samstarfið við alla þá, sem
koma nálægt sýningunni verið
ákaflega ánægjulegt, þarna er
tekið til'lit til okkar sem hljóm
listarmanna, en ekki litið á
mann, sem einhverja topp
„fígúru", eins og maöur verður
iöulega var við annars staðar.
— Hvemig leggst „nýja“ Trú
brot í þig?
— Mjög vel, samstarfið hef-
ur aldrei verið betra, við höfum
fuTlan hug á að vinna að nýrri
LP-plötu og flytja sem mest af
okkar eigin músfk á dansleikj-
um. Til þessa höfum við ein-
göngu æft þá músfk, sem við
flytjum í Fást, og þess vegna
ekki tfmabært að ræða nánar
um framtíð Trúbrots, en nú
verð ég að koma mér af stað,
Gunni Þórðar var búinn að
bjóða mér í mat, og við eigum
að vera mættir eftir klukkutíma
f Þjóöleikhúsinu.
MET!
Nálægt 4 kg af prentsvertu fóru í prentun 1. tbl. pop-
tímaritsins SAMÚELS & JÓNlNU, sem nú hefur veriB
dreift í verzlanir. Þau firn af prentsvertu var nauðsyn-
legt að nota í blaðið, þar eð það hefur inni að halda
meðal annars efnis:
• viðtal við Alfreð Flóka, þar sem
hann segir mörg ljót orð og eitt
fallegt
• einnig viðtal við Sigurð Rúnar Jóns
son í NÁTTÚRU, mynd af hljóm-
sveit hans og plötugagnrýni rituð
af Pétri Kristjánssyni söngvara
hljómsveitarinnar
• þá er í blaðinu að finna viðtöl við
menntskæling um skólamál, Óla
Hertevig um FACO og Simon
Spies um allt mögulegt
OG SVO MÁ EKKI GLEYMA ÖLLUM STÓRU POP-
STJÖRNUMYNDUNUM í BLÁÐINU
SAMÚEL & JÓNÍNA er blað skrifað af ungu
fólki, um ungt fólk fyrir ungt fólk.