Vísir - 21.05.1971, Blaðsíða 6

6
V1SIR . Föstudagur 21. mai 1971.
Þórdur Rafn Sigurðsson:
„Samkomuhúsið" reyndist
vera einbýlishús forstjörans
— Hvað gerðist, þegar Pétur Thorsteinsson var tekinn?
Aðdragandi og upphaf ferðar
með m.b. Pétur Thorsteinsson áleið
is til Reykjavífcur þriðjudaginn 11.
mai 1971.
1 aprímánuði sama ár er ; ráð-
inn skipstjórí á skipið frá Vest-
mannaeyjum og skal hann taka
við skipinu 11. maí 1971.
Næst gerist það að skipið er tek-
ið í landhelgi vestur af Reykja-
nesi. Hringir þá framkvæmdastjór
inn í hinn nýráðna skipstjóra og
biður hann að taka við skipinu
strax og það hafi verið dæmt í
máli skipstjórans og hann þ.e. fram
kvæmdastjórinn lagt fram trygg-
ingu fyrir hugsanlegum sektum.
Hinn nýráðni skipstjóri kvaðst
ekki vilja það, en hins vegar myndi
hann vilja fara út með skipinu
til að kynnast því einn túr áður
en hann tæki við þvf og féllst
framkvæmdastjórinn á það. — En
vegna samgönguörðugleika við
Vestmannaeyjar varð ekki af þessu.
Á miðvikudag hinn 5. maí hring
ir framkvæmdastjórinn f skipstjór
ann og biður hann að koma til
Reykjavíkur og verða sér sam-
ferða til Bíldudals, en hann var
þá staddur f Reykjavik. Á fimmtu
dagsmorgun 6. maí fer svo skip-
stjórinn til Reykjavíkur með flug-
vél og fær inni á hóteli. Þá þann
sama dag komu bæði framkvæmda
stjórinn og stjómarformaður Am-
firðins hf. ásamt eiginkonu hins sfð
arnefnda. Bíóða þeir skipstjóranum'
til kaffidrykkju á hótel Borg og
er honum þar sagt að þeir séu
í Reykiavík til að ganga frá láni úr
Atvinnuleysistryggingasjóði og
Atvinnujöfnunarsjóði. en það lán
sögðust þeir hafa fengið með að-
stoð alþingismanns þeirra og hefði
aiþingismaðurinn komið því til leið
ar að ekkert var tekið af þessum
Iánum til greiðslu óreiðuvaxta og
afborgana hjá þessum sjóðum. —
Kváöust þeir nú geta greitt allar
launaskuidir og gert skipið sóma
samlega út. Var skipstjóranum nú
haldið uppi f Reykjavik á kostnað
Amfirðings hf. til laugardags 8.
maf. En á meðan skipstjórinn var
í Reykjavík fór hann ásamt fram-
kvæmdastjóra til netameistara þess
er verið hafði við útbúnað á veiðar
færam skipsins og fékk hann teikn
ingu af trollinu ásamt þvf að pant
aðir væm yfirvængir í trollið og
undirvængir. Síðan fór skipstjórinn
með framkvæmdastjóranum til
fiskkaupmanns nokkurs sem keypt
hafði fisk sem gerður hafði verið
upptækur til ríkissjóðs úr Pétri
Thorsteinssyni eftir dóm vegna
meints landhelgisbrots, greiddi fisk
kaupmaðurinn þann fisk er hann
hafði keypt og fór framkvæmda-
stjórinn með peningana.
Á laugardag fyrir hádegi kom
Xramkvæmdastjórinn á hótel það er
skipstjórinn var á og sagðist vera
búinn að fá flugvél til að fara-'
vestur á Patreksfjörð með sig og
skyldi skipstjórinn koma með sér.
Greidd; framkvæmdastjórinn hótel
reikninginn og var haldið út á flug
vffií og flogið með Iftill flugvél ti!
Patreksfjarðar og þaðan haldið með
bíl ti'l Bfldudals, og var skipstjóran
um komið fyrir á herbergi fram-
kvæmdastjórans en hann kvaðst fá
innj annars staðar á meðan.
Á sunnudag var framkvæmda-
stjórinn við vinnu á skrifstofu Arn
firðings, og var hann að reikna út
vinnulaun verkafólks í frystihús-
inu. en vinnulaun voru ógreidd frá
f n'óvember 1970, bað hann skip-
stjórann að aðstoða sig við það,
sem skipstjórinn gerði, þar sem
skipið var ekki enn komið til hafn
ar.
Þar sem skipstjórinn var ókunn
ugur í plássinu, enda aldrei komið
þar fyrr, spurði hann framkvæmda
stjórann að ýmsu og meðal annars
spurði hann um hús nokkurt er
þeir gengu fram hjá, hvort þar væri
samkomuhús staöarins, en fékk
þau svör að þetta værj einbýlis-
hús fyrrverandi framkvæmdastjóra
en hann hafði verið sviptur stööu
sinni um eöa eftir sfðustu ára-
mót.
Á sunnudagskvöld kom Pétur
Thorsteinsson inn til Bíldudals og
lét skipshöfnin þá báða toghlera
skipsins f land til yiögerðar og
voru beir mjög illa famir.
Á mánudag hófst löndun úr skip
inu, en það var með 35—40 tonna
afla og heyröi bá skipstjórinn á
tali manna á staðnum að klippa
ætti á rafmagn til frystihússins
um hádegi ef ekki yrðu greiddar
skuldir við rafveituna. Fór fram-
kvæmdast’órinn ti! Patreksf’arðar
að sögn til að sækja peninga til
greiöslu þeirrar skuldar og einnig
til að gre'ða áhöfn skiosins. —
Einnig ætlaði framkvæmdastjórinn
að láta laga hlerana og lofaði að
gengizt yrði f að laga það sem bil-
að væri um borð f skipinu. Unniö
var að löndun úr skipinu allan
mánudag og var þvi ekki lokið um
kvöldið, en slík löndun á aö taka
f mesta lagi 3—4 tíma ef rétt er
að unnið. Á þriðiudagsmorgun 11.
ma*i afhenti fyrrverandi skipstjóri
skipstjóranum lykla að stjómklefa
og íbúð skipstjóra, einnig flutti
hann sig í land og kvaðst vera að
fara á sjó á öðrum bát kl. 22 þaö
sama kvöld.
Nokkm síðar bann sama morgun
varð hinn nýi skipstjóri þess var,
að ekkert átti að gera til að koma
skipinu á veiðar aftur. svo hann
skrifaði b’-éf til stióma- félaarins
þar sem hann segist ekki verða
með skipið ef svo verði sem horfi,
og afhenti hann framkvæmdastjór
anum bréf þetta og lofaði hann að
leggja það fyrir stjómina þá um
daginn, en stjórnarfundur í félag
inu átti aö verða strax eftir hádegi
(stiómin kvaðst síðar aldrei hafa
'éð betta bréf).
Síðan gerist það að einn stjórn
armanna Amfirðings kemur um
borð og biður skipstjórann að tala
við sig einslega inni f skipstjóra-.
"Húð o" ceCTir erindi <sit.t vera eftir
farandi: Að hér á staðnum hafi
'kipstiórinn ekkert að gera lengur
'’kinið muni ekki lengur verða gert
út a vegum sama félags og byður
hann skipstjóranum eins mánaðar
laun ef hann hverfi af staðnum,
ásamt ferðakostnaði og megi skip
stjórinn sækja þau laun til fram-
kvæmdastjórans.
Skipstjórinn kvaðst fyrir sitt
Ieyti geta fellt sig viö það en
spurði hvað þeir hefðu hugsað sér
að gera meö aðra af áhöfninni þar
sem þeir hefðu engan mat fengiö
og enga úttekt til neins. — Sagði
stjómarmaðurinn að skipstjóranum
kæmi það ekki við, en skipstjóri
ber ábyrgð á áhöfn skipsins ekki
síður en skipinu og tjáði skipstjóri
stjómarmanni það.
Síðan fór skipstjóri á skrifstofu
félagsins og spurði eftir fram-
kvæmdastjóranum, en hann var þá
ekki við að sögn skrifstofumanns
ins. Fór þá skiostjórinn til herberg
is þess sem framkvæmdastjórinn
hafði, (en skipstjóri var fluttur um
borð) og varð skipstjóri þá þess
var aö framkvæmdastjórinn var
fluttur úr herberginu með allan
sinn farangur. Vissi nú s'kipstjórinn,
að framkvæmdastjórinn var strok-
inn af staðpum, endg sagði éipn,
stjórnarmeðlimur sem skipstjórinn
hitti að svo myndi vera. Óskaði
skipstjórinn þess við stjórnarmeð-
liminn að kallaður yrði saman fund
ur í stjórn félagslns en hann færð
ist undan því Fór skipstjórinn þá
til annars stjórnarmanns og bað
hann aö hlutast til um stjórnar-
fund. og færðist hann einnig und
an. Fór skipstjórinn nú um borð
í skip sitt og var honum þá tjáð
að verkafólk væn hætt vinnu við
löndun úr skipinu og hefði verið
skilið eftir um hálft tonn af fiski
og öll uppstilling úr fiskilest var
um allt dekk.
Fór skipstjóri nú til áhafnar skips
ins og sagöi henni hvernig málum
væri háttað, og kvað það sitt álit
aö bezt myndi að sigla skipinu
til Reykjavíkur. Bæði værj að þá
kæmust menn burt af staðnum og
svo væri þar hægt að fá lögfræði-
lega þjónustu til réttlætingar á
þessari framkomu og var áhöfnin
sammála því, og kvaðst sigla skip-
inu með skipstjóranum til Rvíkur.
Var síðan haldið af stað. Fram-
haldið þekkir fólk nokkurn veginn,
að vlsu töluvert ranghermt af blöð
um og öðrum fjölmiðlum.
Að lokum nokkrar spurningar:
Af hverju eða var það tilviljun
að einum úr stjóm félagsins var
boðið í siglingu á meðan á þessu
stóð?
Er það satt, að fyrrverandi fram
kvæmdastjóri, sem einnig er í
stjóm félagsins eigi einbýlishús
á staðnum, sem lítur út fyrir að
vera samkomuhús fljótt á litið, hús
eða fbúð í Revkjavfk og telji sig
samt eiga inni hjá félaginu um
900.000 kr. í ógreiddum vinnulaun-
um?
Af hverju strauk framkvæmda-
stjórinn. var þaö vegna þess aö
stjóm félagsins hafði samþykkt á
stjómarfundi að verja peningunum
til annars en greiðslu vinnulauna,
þar sem fyrirtækið var svo djúpt
sokkið í skuldir að því varð ekki
bjargað?
© Óþrifnaðurínn í
borginni
Fossvogsbúi skrifar:
„Blaðið á þakkir skildar fyrir
frtimkvæðiö f hreinsunarmálun-
um. Ástandið er sannarlega öm-
urlegt. Blaðið gerði gott í því
að vekja ýmsa íbúa nýja Foss-
vogshverfisins upp af þeim
dvala, sem m.a. kemur fram í
því að stilla ruslatunnum sínum
beint fyrir framan útidyrnar
eöa jafnvel út á götu, öllum
til ama og leiðinda, og nýju og
að ýmsu leyti fallegu hverfi til
megnustu óprýði. Væri ekki
hægt að taka mynd t.d. af einni
lengju viö Hjallaland eöa Gilja
land? Einnig mættj mynda rusla
hauginn við aðra aðalniður-
keyrsluna í hverfið við Hörgs
land á mótum Giljalands. Herff
leg óprýði. sem ekki tæki nema
10 mínútur að fjarlægja.
Það er svo komið að tunnu-
óprýðin, meira að segja þar
sem gert er ráð fyrir þessum ó-
fögru gripum í sérstökum inn-
skotum, er farin að setja svip
sinn á allt hverfið og of marg
ir eru að verða samdauna hörm
unginni.
' Sláandi myndir og frásögn
gæti vakið menn upp.“
Við þökkum bréfið og tökum
þessar ábendingar, eins og all-
ar aðrar, til rækilegrar athugun
ar.
© Aflakóngum mikið
hampað.
Nokkrir félagar skrifa:
„Okkur hefur furðað á því
nokkra félagana, hve mikiti
fjölmiölarnir gera úr aflakóng-
um vertíðarinnar. Flest blöð und
anfarið hafa verið útblásin af
frásögnum um, hve mörg tonn
þessi og þessi hafj komið með
að landi.
Auðvitað eru þessir dugnað-
arforkar alls góðs maklegir, —
en ég og félagar minir höldum
aö það kunni ekki góðri iukku
að stýra, hve mikil áherzla er
lögð á það að hreppa þennan
aflakóngstitil.
Okkur sýnist það liggja nokk-
urn veginn i hlutarins eöli, að
þeir. sem allt kapp leggja á að
ná vissum tonnafjölda. láti það
ganga út yfir gæði aflans, sem
kemur sér illa í nýtingu hans.
Og langoftast fylgir þessu mikið
veiðarfærabruðl. — Að maður
nefni ekki áníðslu á mannskapn
um.
Það þarf engan veginn að
fylgjast að — aflabæsti bátur
og svo sá, sem bezta afkomuna
hefur.
Nær væri að okkar mati að
hampa því meira, hvaða
bátur hefur bezta nýtingu veið
arfæra og afla, og auðvitað um
leið beztu afkomu. — En eng-
inn viröist leggja neina áherzlu
á slíkt."
HRINGIÐ í
SÍMA1-16-60
KL13-15
-1
Yfirvinnu-
bann
Vegna hins alvarlega ástands, sem hefur verið
að skapast í lengd vinnutíma verzlunarfólks,
hefur stjórn Verzlunarmannafélags Reykja-
víkur ákveðið, samkvæmt samþykkt félags-
fundar þann 29. apríl sl., að banna alla yfir-
vinnu í þeim almennu verzlunum, sem hafa
opið lengur en heimilt er samkvæmt 7. gr.
kjarasamnings V. R. við vinnuveitendur, þ. e.
til kl. 18.00 mánudag til fimmtud'ags, kl. 19.00
á föstudögum og kl. 12.00 á laugardögum,
Samkvæmt því er öllu afgreiðslufólki í hlut-
aðeigandi verzlunum óheimilt að vinna við
afgreiðslu eftir ofangreindan tíma, frá og
með laugardeginum 22. maí 1971.
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur.