Vísir - 15.01.1972, Blaðsíða 5

yf S'T’R . Laugardagur 15. janúar 1972.
5
N O G
Uppskrift lífs-
hamingjunnar
iSýárshugleiðing eftir sr. Bernharð Guðmundsson, æskulýðsfulltrúa
r
Vramót ný-afstaöin — eitt ár
borfiö í aldanna skaut og
annað iiafið. Margir hafa að
venju minnzt þess í fjölmiðlun-
um sem þeim fannst merkast
skeð bafa á liðnu ári bæði innan
lands og utan. Þetta eru sögu-
legir viðburðir Afleiðingar
þeirra vara lengi e.t.v. um aldir
fram. Hins vegar eru svo atvik,
| sem okkiir skipta mestu sem
! einstaklinga, þau komast aldrei
á sögunnar spjöid En þau eru
S stórviðburðir á okkar ævi, af
i þvi að þau snerta okkur svo
mikið sjálf. Og vonandi hafa
sffkir atburðir ársins verið ófáir
— því að er það ekki lífið sjálft
að hrífast — berjast — finna
að eitthvað vex ög gerist.
Nýár.stextinn (I.úkas 13 4-9)
er um fíkjutréð, sem kann að
verða höggvið upp vegna á-1
vaxtaleysis En vTngarðsmaður-
inn biður því vægðar. Hún
fæst. Frestur í eitt ár, sem á
að nota tii að byrja nýtt líf,
. .. skila þeim ávöxtum, sem þvi
. ,ber.
Þetta er auðsæ líking. Hkju-
tréð erum við mennirnir — eig-
andinn er skaparinn — sá sem
um trén annast er Kristur sjálf-
ur. Það er minnt á frestinn, sem
úti er innan tíðar. Við erum
minnt á skyldur okkar. Við
erum ráðsmenn, ekki eigendur.
Kristur kemur til að kalla okkur
ti] starfs og ábyrgðar
Oft er um það talað — ekki
sízt kringum áramótin — aö
byrja nýtt líf. Það er á máli
Ritningarinnar að iðrast — þ.e.
Höfundur nýárshugvekjunn
ar aö þessu sinni er sr. Bern
harður Guömundsson. Hann
er fæddur 28. janúar 1937.
Aö loknu stúdentsprófi í
Reykjavík 1956 stundaði
hann nám í Frakklandi og
síðar í Skotíandi og Sviss en
guðfræðinámi lauk hann
1962. Sama ár var hann sett-
ur prestur í Ögurþingum viö
ísafjaröardjúp ‘ og vígöur 30
sept. Þann 1. ágúst 1965 fékk
hann veitingu fyrir Stóra-
Nópsprestakalli í Árnessýslu
þar sem hann var unz hann
varö æskulýðsfulltrúi þjóð
kirkjunnar.
Kona sr. Bernharös er
Raouiveig Sigurbjörnsdóttir
biskups Einarssonar.
sjá eftir því sem gerzt hefur
en byrja síðan á nýjan leik á
réttan hátt.
Við notum þetta ekkj sízt um
drykkjumennina Þeir eiga sér
félagsskap, þar sem tvennt er
meginatriöi: Að trúa á Guð og
að eiga sér öflugan stuðning í
félagsskapnum. Reynslan hefur
kennt þeim, að þetta er undir-
staða þess að geta byrjað nýtt
líf. í daemisögu textans eru
gerðar miklar kröfur til manns-
ins. En honum er ekkj ætlað
að beriast einum. Jesús er hon-
um við hlið. Enginn veit hvers
fresturinn er langur — en nú
er tækifærið — nú er hægt að
byrja nýtt líf með nýju ári —
1972.
Við óskum hvert öðru gæfu
og gengis á nýju ári. En óskin
ein veitir ekkj öðrum hamingju.
En sameiginlega getum við rifj-
að upp ýmislegt úr reynslu for-
tíðarinnar Allir menn hafa
keppt að sama markicvÞftir hafa
átt þessa -sömu þrá eftir ham-
ingju, sem við erum að reyna
að öðlast sjálf og óska öðrum.
Þekkium við ekkj öll fólk,
sem hefur alit til alls en er
samt leitt og óánægt? Hið ytra
skapar ’ nefnilega ekk; lífsham-
ingjuna. Hún verður að eiga slna
innri uppsprettu sú sæla sem
maðurinn öðlast fyrir innri
andlega vell’íðan „Sæluboðanir
Fjallræðunnar eru uppskrift aö
lífshamingjunni". er haft eftir
Winston Churchill.
Fyrirgefningin er ein undir-
staða lífshamingjunnar. Við höf-
um öll gert rangt, hluti, sem
við fyrirverðum okkur fyrir og
reynum að fela djúpt í vitund-
inni. Þess vegna getum við
ekk; veriö fulikomlega ham-
ingjusöm, fyrr en við höfum .
horfzt f augu við hið liðna og
öðlazt fyrirgefningu hans, sem
lifið gaf. Minnumst þessa fyrir-
heits: „Ef vér játum syndir
vorar, þá er hann trúr og rétt-
látur, svo að hann fyrirgefur
oss syndirnar og hreinsar oss
af öliu ranglæti“.
Fyrirgefning Guðs á þvT, sem
við höfum gert rangt er raun-
veruleg Hann getur mildað og
mýkt bitra minningu. Hann
þurrkar hana ekki út Pétur
gleymdi því aldrei að hann af-
neitaði Kristi. Hann grét beizk-
lega er hann minntist þess.
Hinn sári broddur veröur verö-
mæt reynsla vegna fyrirgefn-
ingar Guðs.
Sú tilfinning eða vissa að við
séum að gera einhverjum gagn
eða leggja þjóðfélaginu eitthvað
af mörkum, færir okkur ham-
ingju. Við erum ráðsmenn
hæfileikanna og áranna sem
Guð gefur okkur. Fullnægjan
felst í því að nýta þá og vinna
sitt verk Guöi til dýrðar og
mönnunurn bil biessunar, fjnna ;
sig vaxa og þroskast, ekkj sízt
að samúð, ,mÓð-öðrum,.o^-.þált- ,
töku í kjörum þeirra
Pálj postuli bendir á, að Bfs-
takmarkið sé' að líkjast Kristi.
Það felur í sér, að hamingjan
er ætíð samofin þjáningunni.
— Það var eitt sinn sagt um
ungan iistamann: Hann getur
enga gleðj tjáð, af því að hann
hefur ekkert þjáðst,
Gleðj og þjáning — hvort
tveggja mun biða.okkar á kom-
andi ári — 1972. — Við fet-
um okkur fram á leið. En styrk
hönd býður okkur handtak sitt
og leiðsögn. Okkur er boðið að
ganga með Guði á nýju ári og
með hann viö hldð er framtíðin
björt og örugg — þvf að T
nærveru hans samverkar allt
til góðs.
Síðan hef ég
haldið þeim sið
í ævisögu sinni „Ka.'dur á köflum“, segir Eyjólfur
á Dröngum frá því, að á 14. ári var hann um tíma
á „spekúlantskipi" á Vestfjöröum. Það hét „Arnold.“
„Á þessu ferðalagi bar dálítiö við, sem mikil áhrif
hafði á mig. Meðan ég var heima hjá foreldrum min
um, las ég alltaf bænir mínar og vers, sem móðir
mín hafði kennt mér. Þegar ég kom í Rauðseyjar,
ætJaði ég að halda því áfram, en þá hló fólk að
mér, þö ekki fóstra mín. Ég hætti þess vegna að
lesa bænir mínar. Einn íslendingur var meðal skips
hafnarinnar á Arnold og hét hann Óli Þormóðsson.
Ég var látinn sofa hjá honum. Ég varö var við það,
að hann las bænir á hverju kvöldi, en ég leit upp
til Óla og þótti vænt um hann, enda var hann hvort
tveggja í senn ágætur sjómaður og drengur hinn
bezti. Ég fór því aftur að lesa bænir mínar og vers
og síðan hef ég haldið þeim sið.“
i

1 fyrsta sinn, sem Kirkju-
síðan birtist á þessu ári vill
hún senda öllum lesendura
sínum kveðju friðar og fagn
aðar. Hún óskar þeim áf
hjarta blessunar Guðs á nýju
ári og hún biður fyrir þeim
og öllum ísJendingum meö
orðum Páls postula í bréfi
hans til Efesusmanna:
„Guð gefi yður af ríkdómi
dýrðar sinnar að ftyrkjast
fyrir anda sinn að krafti hiö
innra með yður til þess aö
Kristur megi fyrir trúna búa
í hjörtum yðar og þér verða
rótfestir og grundvaliaðir í
kærleika."
SINFÓNÍUHUÓMSVEIT ÍSLANDS
ORÐSENDING TIL
ÁSKRIFENDA
Fyrstu tóa'eikar á síðara misseri verða haldnir 27.
janúar. Endurnýjun áskriftarskírteina óskast tilkýnnt
nú þegar. Þeir, sem ekki hafa tilkynnt endurnýjun
eða sótt skírteini sín fyrir 20. janúar, eiga á hættu
að þau verði seld öðrum. Salan fer fram í Ríkisút-
varpinu Skúlagötu 4, sími 22260.
Verzlunin Æsa
Fyrir árshátíðir:
Perluhálsbönd, indverskir skartgripir og
festar í úrvali. Einnig bongótrommur og
tréandlitsmyndir.
Verzlunin ÆSA — Skólavörðustíg 13.