Vísir - 16.03.1972, Blaðsíða 2

2
Visir. Fimmtudagur 16. marz 1972.
vimsm:
Ætlið þér að kaupa miða í
Happdrættisláni Ríkis-
sjóðs?
norour Agusisson, veiamaour.
Ja, nú veit ég bara satt að segja
ekki. En ætli ég drifi ekki i þvi að
kaupa tvo miða, en hvort ég vilji
styrkja þennan hringveg, þvi veit
ég ekki hverju ég á að svara.
Brynjólfur Jóhannesson, leikari.
Ég er ekkert farimað hugsa um
það. Ég hef bara ekki haft nokk-
urn tima til þess. En þaö er sjálf-
sagt að gera allt til þess að koma
hringveginum á laggirnar. Mig
vantar nefnilega einmitt þennan
spotta tii þess aö geta sagt að ég
hafi farið kringum alit landið.
Ingólfur Geirdal, kennari. Ég er
ekki búinn að ákveða það, en ég
hef fullan hug á þvi. En hvort það
er til þess að bæta fé i hringveg-
inn, það er annað mál.

1 7 4. V
Í SMIÖK

€ SMIÖIÍ \I
; S.MiOR i \|

Gréta Vigfúsdóttir afgreiðslustúlka hjá Osta- og smjörsölunni heldur hér á þvi magni af smjöri og osti sem hver islendingur hefur bætt við
sig frá siðasta ári, en þaö eru 2,12 kg af smjöri og 1/2 kg af osti. Fyrir framan hana eru smjör og ostur, meðalneyzla hvers islendings á árinu.
íslendingur neytir að meðaltali
7.7 kg. af smjöri á ári
„Þessu gct ég ekki svarað, og
vil helztckki svara. En ofneyzla á
fæðutegundum er auðvitað ekki
holl.” Þessu svöruðu flestir þeir
læknar og meðal annars pró-
fessor Sigurður Samúelsson, er
við léituðum álits hjá þeim á
aukingu osta- og smjörsölu.
Ogostaneyzla er alls staðar að
aukazt meðal vestrænna þjóða,
og °r Island að nálgast meðaltal.
Veruleg söluaukning varð hjá
Sigurgisli llarðarson, mcnnta-
skólanemi. Ég á nú bara i hrein-
skilni sagt engam pening fyrir
þvi, en þetta er að styrkja góðan
málstað ekki satt? En ég læt það
ekki eftir mér sökum peninga-
skorts.
Hrefna Teitsdóttir, nemi. Þvi
miður, ég hef bara alls ekki efni á
þvi. Og þvi miður segi ég, og það
meina ég.
erður Helgadóttir, kennari. Ég
r einmitt að koma frá þvi að
upa miða og er reglulega
iægð með það. Ég ætla mér að
aista gæfunnar og um leið
yrkja góðan málstað.
mmmm
Fangar eru líka
menn
K a g n h i I d u r
hringdi:
Sigurðardóttir
„Mér varð ónotalega við þegar
ég sá ummæli Markúsar Einars-
sonar forstjóra Litla Hrauns um
fangana. Þegar bruninn varð
þarna fyrir austan talar hann um
að þeir hefðu rekið fangana eins
og fé til útihúsa og staðið þar yfir
þeim vörð. Eru fangar ekki menn
eða hvað? Mér dettur i hug atriði
úr Kofa Tómasar frænda þegar
svertingjarnir voru meöhöndlaðir
eins og skepnur.
Ég þekki engan af þessum
ógæfusömu föngum, en það eru
margir sem það gera og þessir
menn eiga marga ættingja.
Hvernig skyldi þeim hafa orðið
við er þeir sáu þessi ummæli
Markúsar?”
Osta- og smjörsölunni á árinu
1971 og er þvi næst að halda að ís-
lendingar hafi gefið megrunar-
kúra og allt þess háttar upp á bát-
inn, þar sem meðalneyzla á
smjöri er 7,7 kg. á mann, og hefur
hún aukizt um 2,12 kg frá þvi á ár-
inu áður, en meðalneyzla á osti er
5 kg á mann og er aukning 1/2 kg.
Við röbbuðum við Inga
Tryggvasonhjá Framleiösluráði
Landbúnaðarins og sagði hann,
að ef litið væri á ostaneyzlu ann-
Hlaðkríli sjúkrahúss
Fúsi frændi lagði inn linu:
„En hve sumum er gjarnt að
setja út á hlutina. Eins og t.d.
hlaðið fyrir framan slysavarð-
stofuna. Þar eiga æ fleiri borgar-
búar leið um til hins önnum kafna
sjúkraliðs til að fá fyrstu hjálp
þegar slys ber aö höndum. Þetta
hlað er mörgum þyrnir i augum
vegna þess að þar er ekki hægt að
aka sjúkrabil upp að dyrum nema
með þvi að bakka.
Mér finnst ósanngjarnt að finna
að þessu. Ef Borgarsjúkrahúsið
hefði verið byggt i miklum
þrengslum inni i bæ hefði verið
litið afrek að gera svona hlaðkrili.
Það hefði komið af sjálfu sér. En
eins og sjúkrahúsið er i sveit sett,
i hálfs eða heils kilómetra fjar-
lægð frá öðrum byggingum, hefur
vissulega þurft mikið hugmynda-
flug við að útbúa svona þröngan
krók við dyrnar.
Auk þess hlýtur þessi akstur
afturábak sýnkt og heilagt að
vera ómetanleg þjálfun fyrir þá
sem aka sjúkrabilunum. Og yröi
einhver fyrir bil á þessum stað
mætti segja með sanni að ekki
væri langt að fara.
Það liggur vafalaust djúp-
stæðari hugsun á bak við þessa
frumlegu framkvæmd við
Borgarsjúkrahúsið en séð verður
i fljótu bragði."
Nú reynir ú Vísi
Gamall lesandi sendi stöku:
„Land og þjóðin liða kross
lengst með krónu rýra.
En hvert mun Visir visa oss
vandanum frá að stýra.”
ara landa, þá sæist að ísland er
aðeins með neyzlu á borð við þau
lönd, sem neyta osts i hófi. Sagði
hann að gaman væri að geta þess
að á árinu 1969 hefði t.d. osta-
neyzla i Bretlandi verið 4.98 kg á
mann, i Bandarfkjunum sem var
niunda i röðinni þá 4.80 kg en
Frakkland sló öll met, enda mikið
snætt af osti þar og var meðal-
neyzlan 13.10 kg á mann.
Um 30-40 gerðir af osti eru nú
framleiddir hér á landi, og skipt-
Hannibal ekki undir
úhrifum
Ágúst Sæmundsson bað fyrir
eftirfarandi:
„Ég vil þakka Visi fyrir frum-
kvæði að nýjungum og eru þær
gleðilegur vottur um batnandi
hag blaðanna.
Það var ánægjulegt að sjá
þessar yfirlýsingar Hannibals frá
fundinum á Suðurnesjum og eru
þær dálitið sérstæðar. Við Sjálf-
stæðismenn þökkum fyrir og
sýnir þetta bezt hvað Hannibal
þorir að segja þegar hann er ekki
undir annarlegum áhrifum ann
ara. En okkur langar til að vita
meira um hugsanir Hannibals og
á hvaða linu hann raunverulega
er.”
ist salan nokkuð jafnt á þær, en
rétt þykir að geta þess að ostar
þurfa að geymast 1—3 mánuði til
þess að verða söluhæfir og þurfa
þvi jafnan að vera fyrir hendi all-
miklar ostabirgðir.
Framleiðsla á mjólk, rjóma,
skyri og þviliku jókst einnig og
var t.d. aukning á framleiðslu
mjólkur frá árinu 1970-1971 4,6%
en aukning á framleiðslu rjóma
23,9%. Heildarsala fyrirtækisins
á árinu 1971 nam 854.2 milljónum
króna, og jókst um 342.5 milljónir
kío'na á árinu.
—EA
I
HRINGIÐ I
SÍMA1-16-60
KL13-15