Vísir - 08.05.1972, Qupperneq 2

2
VÍSIIt. Mánudagur 8. mai 1972.
vimsm:
Eruð þér i einhverjum
félagssamtökum?
Krixtjana Kristjánsdóttir, skrif-
stofustiilka: Nei, ég er ekki i nein-
um félagssamtökum og hef bara
aldrei veriö, eöa ekki man ég eftir
neinum i augnablikinu. Og þó, jú
jú, ég hef veriö i iþróttafélagi og
stundaði þar handbolta.
(ainiiar ölafsson, verkamaöur:
Nei, ég er ekki og hef aldrei veriö
i nokkrum félagssamtökum, ja,
nema þá bara stéttarfélagi, og þá
Dagsbrún.
Klisabet (iuönadóttir, húsmóöir.
Nei, aldrei á ævinni hef ég verið i
nokkrum félagssamtökum eöa fé-
lagi. Kinhvern veginn skortir
áhugann hjá mér, eða kannski er
það bara, aö maður hefur ekki
nægan tima.
Ólafur Kelúelsson, strætisvagns-
stjóri: Ég hef ekki verið i neinum
sérstökum félagssamtökum, nei.
En ég er nú starfsmaður hjá
Strætisvögtvam Heykjavikur og
er þar af leiöandi i stéttarfélag-
inu. En hérna i gamla daga var
maður ekkert i svona félögum,
ekki einu sinni ungmennafélagi.
Arni Ó. Pálsson, innheimtumaö-
ur: Ja, maður er i Verzlunarfélagi
Reykjavikur, en ekki öðrum fé-
lagssamtökum eða félögum. Jú,
ég var nú hérna áður fyrr i
Frama, þá keyrði ég leigubil i
mörg ár. Og þar áður var ég i
Dagsbrún, en ég hef ekki verið i
neinu öðru en stéttarfélögum.
Trausti ólafsson, framkvæmda-
stjóriiÞað fer nú ósköp litið fyrir
þvi eins og er. Jú, ég var nú þarna
eitt sinn i iþróttahreyfingunni og
lék þá með Ármanni. Annað er
það vist ekki.
Póll Ásgeir Tryggvason
með VÍSI
Páll Ásgeir las VIsi fyrir okkur siðustu
viku — og hripaði hjá sér á blað sitthvað
um Visi:
Sú var tiðin þegar ég einu sinni
hitti Halldór Jónsson, þáverandi
auglýsingastjóra Visis, að hann
hafði orð á þvi við mig, hve illa
gengi að selja blaðið utan
Reykjavikur. Hann sagðist hafa
verið i Hafnarfirði og þá ámálgað
það við kunningjakonu sina að
gerast áskrifandi að blaðinu. Hún
svaraði þá stuttaralega: „Hvers-
vegna skyldi ég gera það, ég hef
engu tapað og ekkert fundiö”.
Margt hefur breytzt frá þessum
tima og gjörbylting orðið á efni og
úrliti Visis. En allt frá þvi fyrsta,
hafa smáauglýsingarnar verið
eins konar burðarás blaðsins. Ég
man þá tið þegar fólk stóð i biðröð
fyrir utan afgreiðslu blaðsins i
Ingóllsstræti til þess að verða
sem l'yrst til að koma sér á fram-
færi við þá, sem auglýstu þann
daginn i blaðinu. Þrátt fyrir
breytta tima virðast þessar smá-
auglýsingar hafa einkennilega
mikið aðdráttarafl og eins og bent
heíur verið á, eru þær eins konar
spegilmynd af ástandinu á hverj-
um tima og segja oft heila sögu.
Fyrir nokkrum árum las ég
fréttirnar i Visi á fyrstu og öftustu
siðu með athygli, en fór hinsvegar
á hundavaði yfir það sem þar var
á milli. M.ö.o. Visir var, að mínu
áliti, ákaflega fljótlesið blað. 1
dag er þetta meö allt öðrum hætti
og betri. Það má gjarnan koma
fram, sem vel er gert, enda þarf
bæði hugkvæmni og elju til þess
að hafa jafnan nægilegt af fram-
bærilegu efni til birtingar. Stærð
blaðsins ræðst einnig nokkuð af
þvi hve mikið efni (og auglýs-
ingar) er fyrir hendi. Þessa vik-
una er þriðjudagsblaðið t.d. 24
siður að stærð en fimmtudags-
blaðið 16 siður.
Einu sinni var Morgunblaöið
kallað blað smáfréttanna og
þeim þökkuð að verulegu leyti út-
breiðsla blaðsins. Hvað sem um
það er, þá lætur að likum að fjöl-
breyttar fréttir skapa stærri les-
endahóp, þar sem allir ættu þá að
fá eitthvað sem þeir hafa áhuga
á.
Uppsetning skiptir auðvitað
miklu máli, þvi ekkert er hvim-
leiðara en stórar svartar siður.
Þessa gætir um of í föstu-
dagsblaðinu þar sem 6. og 7. siða
eru vel svartar, af þvi að þar slær
saman leiöara blaösins, mynd-
lausri föstudagsgrein Þorsteins
Thorarensen með smáu letri og
menningu Gunnars Gunnars-
sonar. Að öðru leyti finnst mér
blaðið hafa klárað sig vel þessa
vikuna, enda ýmislegt fréttnæmt
á þessu timabili. Þvi miður fer nú
alls konar lögleysa vaxandi hér á
landi, fkveikjur, skemmdarverk,
ofbeldi og óknyttir. Mér er Ijóst
að ekki er hægt að þegja yfir
þessu i blöðunum, og til þess ætl-
ast vist enginn. En stundum má
spyrja hvort ekki sé of mikið af
þessu efni i blöðum og t.d. of-
beldismönnum gefin ofmikil aug-
lýsing, þvi það er einmitt það,
sem þeir sækjast eftir. Jafnframt
vil ég viðurkenna, að ég er orðinn
hundleiður á kiaftæðinu kringum
P'ischer. — Slökkviliðið skipar
virðuiegan sess i blaðinu þessa
vikuna. „Það var erfið aðstaða að
slökkva eldinn þarna”, sagði
slökkviliðsmaður Visi, „báturinn
var að hálfu leyti i kafi...” o.s.frv.
Lögreglan hræðir golfara úti á
Seltjarnarnesi með skothrið, en
kollur voru hinar rólegustu. Við
fáum einnig að vita, að þótt Mý-
vetningar verði 500 talsins muni
þeir ekki menga Mývatn svo að
það verði baneitrað. Margt fleira
skemmtilegt er að finna i blaðinu,
að ógleymdum Bogga og Bellu,
sem bæði hafa sinn „charma”.
Ýmisskonar kröfur eru nú mjög
i tizku. Ber blaðið þess merki alla
vikuna, og er þó ekkert verkfall i
gangi þennan tima. Þótt eflaust
megi halda áfram að bæta Visi
með nýjum hugmyndum, geri ég
ekki kröfu til róttækra breytinga
á blaðinu frá þvi sem nú er. Mér
finnst vel á haldið og blaðamenn á
réttri braut. Hitt er svo annað
mál, að laugardagskrossgátan
gæti verið aðgengilegri og þarf
ekki endilega að vera eins erfið
fyrir skilningarvitin og listaverk-
in sem Laxness eru gefin.
Gömul múnaðaheiti
Jón Sigurðsson hringdi:
Mikið ógurlega eru þeir
skemmtilegir þættirnir i útvarp-
inu um gömlu mánaðaheitin, sem
eru i hverjum mánuði. Ég er viss
um, að það taka fleiri i sama
streng, þegar ég mæli með þvi, að
þessir þættir verði endurteknir.
Þættir þessir eru sérstaklega
skemmtilegir fyrir okkur eldra
fólkið og mikill fróðleikur i þeim
„Eftir hádegið"
tvisvar í viku
Maður úr Þjórsárdal hringdi:
Okkur i Þjórsárdalnum langar
mjög mikið til þess að koma þvi á
framfæri, að þátturinn i útvarp-
inu: Eftir hádegi, sem hann sér
um hann Jón B. Gunnlaugsson
nýtur mjög mikilla vinsælda hér.
Við erum að opna hérna Félags-
heimili Arnesinga, þar sem kem-
ur til með að verða kaffi og veit-
ingar, og þvi mælum við með þvi,
að þáttur þessi verði hafður tvisv-
ar i viku. Mundi það verða mjög
vel þegið hér i Félagsheimilinu
svo og annars staðar. Að lokum
viljum við bara þakka Jóni B.
Gunnlaugssyni kærlega fyrir
mjög góðan þátt.
Byltingalýðurinn
biður um áfram-
haldandi varnarlið
VISIR SPYR:
Hvað finnst yður um aðgerðir
stúdentanna i Arnagarði gegn
Rodgers?
(Sex menn svara. Enginn gerir
sér grein fyrir aðalatriði þessa
máls. Aliir svara þvi eins og
barnaskóiabörn)
Svar mitt er þetta:
Það ber að gera glöggan mun á
skoðanatjáningu og ofbeldi. Hér
er um að ræða uppreisn og ofbeldi
gegn islenzkum ráðherra, og þar
með rikisstjórninni i heild. Einnig
gegn forstjóra Arnagarðs, lög-
reglu ofl, opinberum embættis-
mönnum. Þá er og tilraunin til
skemmda á dýrum tækjum og á
vegi er forseti tslands ekur um.
Allar eru þessar aðfarir eins-
konar stæling af framkvæmda-
atriðum i sambandi við byltingu.
Næsta skrefið gæti þvi verið þess
eðlis.
í svona ofbeldisaðgerðum felst
þetta, að minu viti: Varnarlið
Bandarikjanna má ekki fara
héðan. Það getur verið þörf á að
auka það, þvi hér er um 'inn
lendar byltingartilraunir að
ræða, sem kalla á samninga við
varnarliðið um aðstoð ef
byltingalýðurinn hindrar þing-
kjörna rikisstjórn landsins i störf-
um.
Tjáningarfrelsi er allt annars
eðlis en æfingar i stjórnarbylt-
ingu með ofbeldi. Slikt verða allir
að gera sér ljóst. Efnislega er
byltingalýðurinn að biðja um að
varnarliðið fari ekki.
(Astæðan til, að ég læt ekki
nafns mins getið, er sú, að nafnið
eitt gæti auðveldað óaldarlýðnum
að hefna sin).
FRAMSÓKNARMAÐUR.
Gömul blöð á
lœgri prísum
Akureyringur skrifar:
„Um langa hrið hef ég haft i huga
að skrifa þér um eitt af minum
hjartans áhugaefnum. En það er i
fáum orðum sagt svona: Hvernig
stendur á þvi.að t.d. á miðviku-
dögum getur maður ekki arkað út
i verzlun og keypt blaðið frá i gær
á lægra verði en prisinn er dags
daglega? A þessum eina sólar-
hring er farið að slá það mikið i
fréttirnar að þær eru alls ekki
kaupanlegar á sama verði og þær
eru nýjar. Nú er það svo hér á
Akureyri (og viða) að flugsam-
göngur teppast ailtaf öðru hvoru
og þá verður hver og einn að
kaupa blöðin (sem geta oft á
tiðum verið nokkurra daga) fullu
verði. Og þvi spyr ég, af hverju er
þetta ekki leiðrétt? Eða er ég
e.t.v. fyrsti maðurinn, sem sting
upp á þessu? Ég fyrir mitt leyti
gæti vel trúað þvi, af þvi Akur-
eyringar eru nú einu sinni annál-
aðir fyrir hugmyndariki. Ég
vænti þess að einhver dýfi penna i
byttu og svari spurningu minni,
af hverju ekki lækkun?”
Svar: Dagblöð eru eitt það ódýr-
asta, sem boðið er til kaups nú á
dögum. Um lægra verð verður
vart að ræða. Jafnvel þótt öll dag-
blöðin bæru höfuðið hátt og gætu
lækkað verðið, þá er það útilokað
vegna innheimtunnar. Eflaust
mundu einhverjir kaupmenn
segja við uppgjör að þeir hefðu
bara alltaf selt blaðið á niðursetta
verðinu, og þannig gætu þeir
krækt i aukakrónur. Nei, þvi mið-
ur er þetta nú ekki hægt, en við
skulum vona að við getum boðið
Akureyringum Visi framvegis á
skikkanlegum tima og á sama
skikkanlega verðinu. —
HRINGIÐ í
SÍMA 86611
KL13-15