Vísir - 09.10.1972, Blaðsíða 2

2
rismsm:
Álitið þér yður vera góð-
an ökumann?
(luAmundur llansson, vörubil-
stjóri. Já, ég tel mig vera það. Ég
hef aö minnsta kosti sloppið aö
mestu viö öll óhöpp. Ég er búinn
að keyra i fjölda ára.
(iisli Krynleifsson, leigubilstjóri.
Ég held ekki, ég er bara svona i
meðallagi. Ég hef að visu keyrt i
27 ár og sloppið við óhöpp að
mestu.
Jón ólafsson, bcnsinafgreiðslu-
maður. Ég vil ckkert segja um
það. Ég hef keyrt i 10 ár og ekkert
komið l'yrir, en það er enginn
ma'likvarði á hvort maður sé góð-
ur ökumaður eða ekki.
Ilendrik Pétursson rennismiða-
nemi. Nei. Ég hef lent i smávægi-
legu óhappi. Ég hef keyrt i rúmt
ár og mig vantar reynsluna. Eng-
inn getur talið sig góðan öku-
mann, nema að hafa minnsta-
kosti 5 ára reynslu.
(iuömundur Magnússon, vörubif-
reiðastjóri. Ég get ekki dæmt um
það. Ég hef keyrt um það bil i 16
ár.
Kristbjörn Björnsson, vöru-
flutningabilstjóri. Ég tei mig vera
það. Ég hef keyrt milli Reykja-
vikur og Akureyrar siðan 1958 og
ekkert komið fyrir.
Enginn kœrir sig um dönsku!
— en þeim mun fleiri vilja kenna ensku við Háskólann
Svo virðist sem enginn kæri
sig um dönskuna af mcnnta-
mönnum þjóðar vorrar, að
minnsta kosti ef dæma skal eftir
umsóknum þeim sem borizt
hafa vcgna þeirra prófessors-
embætta, sem veita skal innan
skamms. Éngin umsókn hefur
borizt um prófessorsstöðu i
dönsku. Að visu barst umsókn
i fyrra skipti sem embættið var
auglýst frá dönskum manni, en
umsókn sina dró hann til baka.
Oðru máli gegnir um ensk-
una. Lektorsstöðu á að veita i
ensku, og hafa um það bil 60-70
sótt um. Var umsóknin einnig
auglýst erlendis. Um pró-
fessorsstöðu i ensku hafa einnig
nokkuð margar umsóknir bor-
izt.
Ekki er enn vitað hvenær veit-
ingar prófessorsembættanna
munu fara fram, þar sem dóm-
nefndir hafa ekki allar lokið
störfum. Prófessorsembætti
verða veitt i tækni- og hagfræði,
og er dómnefnd starfandi i þvi, i
steinsteypuvirkjun, og er dóm-
nefnd þar starfandi, vatnafræði
og hafnargerð, þar hefur ekki
verið skipuð dómnefnd, félags-
fræði og stjórnmálafræði, þar
sem dómnefnd hefur heldur
■ ekki verið skipuð, ökologi, þar
hefur dómnefnd ekki verið skip-
uð. Lögfræði er hjá dómnefnd,
en i ensku og lektorsstöðu i
ensku hefur dómnefnd lokið
störfum. Um prófessorsembætti
i dönsku hefur sem fyrr segir
enginn sótt um.
— EA
ÆVINTÝRIN GERAST ENN
—á 10 árum varð litla byggingavöruverzlunin í Kópavogi stœrst ísinni grein á fslandi
I>að má með sanni scgja að enn
gerist ævintýri — Kyrir rúmum
liu árum stofnuðu tveir fclagar
með sér samtök um að sclja á
stofn lilla verzlun suöur i Kópa-
vogi. Annar þessara manna starf-
aði á skrifstnfum SÍS á sinu lága
skrifslofumannskaupi, iiinn sem
búsasmiður, og báðir höfðu fyrir
fjölskyldum að sjá og sú
ákviiröun þvi áreiöanlcga ckki
létt, að kasta frá sér örygginu
sem þeir liöfðu þó náð hvor á
sinum vinnustað.
Uetta voru þeir Guðmundur H.
Jónsson og Hjalti Bjarnason.
Saman lögðu þeir krafta sina og
þekkingu og byrjuðu að selja
Kópavogsbúum og öðrum vöru
sina sumarið 1962. Byggt var af
kappi um þessar mundir i Kópa-
vogi, Garðahreppi og siðar i
llal narfirði. Verzlunin við
Kársnesbraut var þvi i þjóðbraut,
ef svo má segja.
Viðskiptin urðu brátt mikil og
fór veltan sivaxandi og þeim
vörum fjölgaði, sem boðnar voru
til sölu i hinu litla húsnæði, sem
verzlunin hafði. Aðeins örfá ár
liðu þar til Byggingavöruverzlun
Kópavogs, en svo heitir fyrir-
tækið, var talið eitt af stærstu
fyrirtækjum landsins i þessari
grein.
Og i dag telja flestir að fyrir-
tækið sé stærst i sinni grein, enda
býður fyrirtækið hreinlega allt i
byggingu eins húss, allt frá þvi
hafizt er handa i grunni, þar til
siðasta flisin er felld i inn-
réttinguna, eða siðasta pensil-
strokan sett á vegg.
Á laugardaginn opnaði
verzlunin svo glæsilega búð að
Alfhólsvegi 8, örskammt frá hinni
gömlu verzlun, sem mun brátt
hverfa sjónum. Þarna er allt
önnurog gjörbreytt aðstaða til að
sýna byggingavörur ýmiskonar.
Húsnæði á 2000 fermetra gólffleti
á tveim hæðum. Þannig gerast
talsverð ævintýr á stuttum tima,
þegar unnið er að verzlun og við-
skiptum af dugnaði, áhuga og
reglusemi. — JBP —
Já, ég er búinn að opna, segir sá litli og ýtir hurðinni upp á gátt á
laugardagsmorguninn, þegar flutt var ,,úr koti i höll”. Að baki þeim
unga sést Guðmundur H. Jónsson ( með krosslagðar hendur), en hann
er forstjóri BYKO. Félagi hans, Hjalti Bjarnason, lézt fyrir 2 árum, en
ekkja lljalta, Kristín Jónsdóttir og synir beggja stofnendanna starfa af
kappi við fyrirtækið.
ENN RÍKIR GEYSILEGUR ÁHUGI
FYRIR SKÁKÍÞRÓTTINNI
Ekki litur út fyrir að islend-
ingar liafi inisst allan ábuga á
skákiþróttinni, þó að cinvigið tæki
enda og kapparnir héldu úr landi.
Að minnsta kosti er enn beðið
mikið uin tafl og taflmcnn í öllunt
bókaverzlunum, og mikið er spurt
iim bækur um skák.
Ein bók um einvigið sjálft er
■■I
nú komin á markaðinn, það er
bók eftir Glicoric og kom hún i
verzlanir fyrir tveimur, þremur
dögum. Mjög mikið hefur verið
beðið um þá bók, en einnig renna
islenzkar skákbækur út eins og
heitar lummur. Þrjár aðrar
bækur um sjálft einvigið eru
einnig væntanlegar einhvern
tima siðar i þessum mánuði, og
ættu þvi þeir sem áhuga hafa á,
aö geta fengið nóg að lesa um
þennan merka viðburð.
Eftir þvi sem afgreiðslufólk i
þeim bókaverzlunum sem við
höfðum samband við, sagði, rikir
enn geysilegur áhugi fyrir skák-
inni, þó að ekki sé jafn mikiö um
hana rætt og áður. „1 sumar voru
aldrei tveir menn inni i verzlun-
inni, svo ekki væri talað um
skák”, sagði ein afgreiðslustúlkn-
anna. Nú hefur kliðurinn reyndar
hljóðnað, en ennþá dundar fólk
við taflmennina.

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■!
— EA
Lesendur
JSl hafa
\f\aréiUf
w
Oskiljanlegt
afskiptaleysi
borgaranna
Érlendur Herntannsson skrifar:
„Reykjavik virðist vera komin
á stórborgarstig á margan hátt
þótt hún sé ekki stærri en smábær
i Ameriku. Það nýjasta sem ber
stórborgarbragnum vitni er af-
skiptaleysið um náungann. Fyrir
nokkrum kvöldum var ég á gangi
i Pósthússtræti og á undan mér
gengu gömul útlend hjón. Nokk-
urt bil varð á milli okkar þegar ég
mætti kunningja minum og við
tökum tal saman. Eftir nokkra
stund slitum við talinu og ég geng
áfram inn i Austurstræti. Við
Hressingarskálann geng ég fram
á gömlu hjónin og voru þar tveir
drukknir unglingar að áreita þau.
Lögðu handleggina yfir axlir
þeirra og gerðu tilraun til að tala
við þau á einhverju máli sem átti
vist að vera enska.
Handan götunnar stóð fjöldi
manns og beið eftir strætó. Eng-
inn hreyfði legg né lið til hjálpar
heldur leit út fyrir að fólkinu
finndist þetta hið bezta skemmti-
atriði. Hjónin stóðu þarna i ráða-
leysi þegar mig bar að og stugg-
aði ég piltunum strax i burtu og
fékk óþvegin skammaryrði i eyra
frá þeim þegar þeir reikuðu yfir
götuna.
Hjónin þökkuðu mér með
mörgum orðum fyrir hjálpina og
spjölluðum viðsaman góða stund.
Maðurinn kvaðst vera veikur
fyrir hjarta og þvi ekki lagt i að
beita valdi þótt peyjarnir væru
útúrdrukknir. En honum þótti
einkennilegur húmorinn hjá
okkur, að standa álengdar og
hlæja að aðförum sem þessum.
Ég gat litlu svarað.
En þetta er bara eitt dæmi. Ég
hef horft á konu detta á gangstétt
fyrir framan verzlunarglugga.
Afgreiðslustúlkur tvær komu úr
að glugganum og fylgdust með
þvi hvort konan kæmist nú
hjálparlaust á fætur eða ekki. Það
eru allir tilbúnir að horfa á svona
atvik, en það er alltaf einhver
annar sem á að skipta sér af þvi.
Unglingur lá fyrir nokkru dauður
af vindrykkju á gangstétt i Mið-
bænum. Vegfarendur tóku á sig
fimlegan krók fram hjá „likinu”
og héldu áfram för sinni.
Kunningi minn kom þarna að og
lét lögregluna vita og frétti hann
siðarað þarna hefði unglingurinn
verið búinn að liggja i hálfa
klukkustund. Það er hægt að
halda endalaust áfram með svona
sögur. Já, einmitt, sögur. A þvi
sviði erum við ekki afskiptalausir
um hagi náungans. Söguburður-
inn gengur fjöllunum hærra um
hitt og þetta fólk og enginn veit
hvar rógberarnir bera niður næst.
Þar er ekki afskiptaleysinu fyrir
að fara”.
Snildarlestur Péturs
Þorsteinn B. simar:
„Mig langar til að koma á
framfæri þökkum til Péturs
Péturssonar fyrir frábæran flutn-
ing á endurminningum Eggerts
Stefánssonar söngvara. Bókin er
skemmtilega skrifuð og Pétur les
snilldarvel.
Það er bara eitt sem að er og
það er timinn sem valinn hefur
verið til að flytja þetta efni. Mjög
margir hafa ekki tækifæri til að
hlusta á útvarp yfir daginn, og þvi
væri það kærkomið, ef útvarpið
sæi sér fært að endurflytja lestur-
inn að kvöldlagi. Slikt myndu
margir þakka”.