Vísir - 28.12.1972, Qupperneq 2

2
rismsm:
Hvernig voru þin jól?
Tryfífivi TrytíHvason, ncmi: Þau
voru ánægjuleg. Kg tók þaö bara
rólega og boröaöi á mig gat. Það
er alltai ánægjulegt aö lá þetta
tækifæri til að slappa af.
Kinar (iuniiarssoii, nemi: Þau
voru skemmtileg, ég las mikiö,
enda fékk ég mikið af bókum i
jólagjöf. Jólamaturinn var rjúp-
ur, og ég át ekki yfir mig af þeim.
(iuöriin Siguröarilóttir, iiemi: Éig
hal'öi þaö ágætt, las talsvert.
Annars tók ég þaö bara rólega og
var heimavið.
llil mar .1. Magnús, iiemandi: íig
haföi þaö alveg ágætt, var bara
heima hjá f jölskyldunni. Ég pass-
aöi mig á aö éta ekki yfir mig, þaö
kom nefnilega fyrir mig i fyrra.
Ilaukur llalldórsson. bankamað-
ur: Eg hafði það ágætt um jólin.
6g fékk fjórar bækur i jólagjöf og
las dálitið i þeim. Ég ét aldrei
mikiö og ekkert frekar á jólunum.
Erla I'innsdóttir, starfsstúlka á
Fæðingardeildinni: Jólin voru
alveg stórfin, ég boröaöi mikið og
naut hvildar.
Vísir. Kiinmtudagur 28. desember 1972.
„Þetta verour sko
stœrsta brennan"
Rabbað við
„brennumenn"
á Ægisíðu
Þcir komust aldeilis i það feitt strákarnir á Ægisiöunni, þegar
þeir fundu atla þessa spilakassa. Einhver heildsalinn hafði sent
þetta i hrennuna, og strákunum leizt ekki svo illa á aö selja spil-
in.
Smáfóikiö i hænum liefur nóg
aö starfa þessa dagana. Unniö
er af kappi viö aö koma upp
hcljarmiklum og myndarlegufn
brcnnum, og samkeppnin er
geysihörð. Allir vilja ciga
slærstu brennuna, og það hefur
jafnvel borið viö, aö einhverjir
mestu prakkararnir hafa laum-
azt til að kveikja i brennu and-
slæðingsins.
En i ár hefur litið slikt skeð,
og þrátt l'yrir samkeppni er
frekar hugsað um það að koma
upp stórri hrennu, og hugurinn
heinisl meira að þvi heldur en
hrennu nágrannans.
Visismenn fóru á kreik i
gærdag, skoöuöu brennur og
röbbuðu við „brennumenn” um
ganginn i söfnuninni. Kuldinn og
jólaleikföngin og gjafirnar hafa
þó liklegast átt sinn þátt i þvi, að
þeir, sem unnið hafa við brenn-
urnar, héldu sig inni við, en þó
hittum við að máli nokkra
hrausta og fileflda kappa.
,,Það er Verst að hafa ekki
hesta”, sagöi 12 ára snáði, Jón
Bragi Gunnarsson, sem við hitt-
um viö eina brennuna á Ægisið-
unni. Hann haföi fengið að láni
vagn hjá afa sinum, en ,,afi
notar hann alltaf undir grá-
sleppu þegar hann rær”, sagði
Jón Bragi.
,,Ég held, að hér hafi verið
safnað i brennu undanfarin sex
ár”, sagði Jón Bragi ennfrem-
ur, ,,og ég hef alltaf tekið þátt i
þvi að safna.”
Hann kvartaði nokkuð undan
þvi, að fáir mættu til vinnu við
brennuna, enda var hann einn
að bisa við vagninn. ,,Ég var þó
að senda eftir fleiri strákum,
þvi það veitir ekkert af að drifa
sig, það er svo stutt eftir fram
að gamlárskvöldi.”
Og hann hélt áfram að bisa
við að koma þungum kössum og
pappakössum upp á vagninn og
ók þeim siðan að brennunni.
Fleiri stóðu þó i þvi að hlaða
upp kössum og ýmiss konar dóti
i næstu brennu á Ægisiðunni.
„Þetta á sko að vera stærsta
brennan i bænum”, kölluðu
strákarnir til Visismanna. „Og
hún er alveg áreiðanlega orðin
það. Hún á lika að vera miklu
stærri en bæjarbrennan.”
— Ilvenær byrjuðuð þiö að
safna i brennu?
„Það var eitthvað um 1.
desember. Þá hringdum við i
nokkur fyrirtæki og svoleiðis.
Siðan var byrjað að aka öllu
draslinu á vörubilum hingað, og
við gátum farið að stafla upp.
Annars er náttúrlega brennu-
kóngur, sem stjórnar öllu sam-
an, og hann er fulloröinn
maður.”
— Eru cngar stelpur með
ykkur i þvi að safna?
„Stelpur? Nei.”
— Af hverju ekki?
„Ja, það vitum við nú eigin-
lega ekki. En þær mega alveg
vera með, það er ekki það. Ef
þær vilja vera með, þá geta þær
bara komið. Þær hafa þó ekkert
gert það ennþá.”
Og það eru furðulegustu hlut-
ir, sem koma má auga á i
Jöiii liraga fannst verst aö hafa ekki liesta til þess aðbeitafyrir
vagninn. Vagninn fékk liann aö láni hjá honum afa slnum, sem
uotar liann venjulega undir grásleppu. (Ljósm. Visis BG).
Bern-höfts-
torfan óhreyfð
lt. 14. des. 1972
\ isir daghlað, Keykjavik.
Ég leyfi mér að bera fram þá
tillögu, að Bern-höfts-torfan verði
látin standa óhreyfð. Sú
tilhneiging hinna þekktari aðila i
máli þessu að vilja láta rifa eða
ílytja téð hús, stafar af sálfræði-
legum ástæðum. Þ.e. orðið Bern,
sem minnir á ýmsa réttinda-
baráttu og orðið höft, sem allir
setja i samband við stefnuskrá
Framsóknarflokksins. Hvað við-
vikur orðinu torfa, þá er það
málefnasamningur stjornar-
flokkanna, sem er hið mesta torf.
Hins vegar mætti flytja hinar
ýmsu deildir stjórnarráðsins i téð
hús t.d. blaðafulltrúa og aðrar
deildir, sem ekki þurfa mikið hús-
rými.
Þá vil ég einnig benda á þá
lau§n, að byggja stjórnarráðshús
á súlum, þannig að Bernhöfts-
torfan kæmi undir 1. hæð og stæði
þvi óhreyfð. önnur lausn er á
máli þessu og er hún sú að fara að
ráðum þeirra, sem dreifa vilja
rikisstofnunum út um land. Væri
þá ekki úr vegi að byggja nýtt
stjórnarráðshús i Flatey á Skjálf-
anda eða stjórnarráðið notfærði
sér þau hús, sem þar standa auð,
enda tilheyrði Flatey á sinum
tima kjördæmi Framsóknar-
flokksins og ættu menn þá að
skilja , hvers vegna staðurinn er i
eyði.
Að lokum þetta: Auk þess að
gegna hinum ýmsu stjórnarstörf-
um gætu handhafar valdsins og
starfslið þess gætt sauðnauta
þeirra, sem ýmsir vilja flytja til
bernskustöðva minna. Ég hefi
ekkert á móti flutningi stjórnar-
ráðs til Flateyjar en tel að sauð-
naut séu þar með úr sögunni eða
óttast þaö öllu heldur, vegna þess
að dýr þessi þola ekki návist
harðrar samkeppni i formi vin-
sælda og áhrifa.
Beztu kveðjur,
Sigurður Jónasson, frá Flatey
Mó skipta um
akrein
ó hringtorgi?
Jónas Sigurðsson hringdi:
„Við vorum nokkrir vinnu-
félagar að ræða i hádeginu um
umferðarmál, og kom upp þræta
um akstur á hringtorgi — hvort
skipta mætti um akrein, eftir að
inn á hringtorgið e”r komið.
Ég stóð i þeirri trú, að það
mætti alls ekki, eða það minnti
mig, að hefði verið kennt, þégar
ég tók ökupróf fyrir 9 árum. —
Vinnufélagi minn, sem er nýbú-
inn að taka meirapróf, hélt
annað.
Við leituðum þá eftir svörum
hjá ýmsum aðilum, og virtust þá
ekki allir á eitt sáttir um þetta.
Dæmigert var svarið, sem við
fengum hjá einum, þvi að það var
i tvennu lagi, og striddi hið siðara
gegn hinu fyrra. Þetta var bif-
reiðaeftirlitsmaður, prófdómari i
ökuprófum, sem sagði á þá
leið,....
„að það væri bannað lögum
samkvæmt að skipta um akrein,
eftir að komið væri inn á hring-
torg, en það gæti þó verið æskilegt
að gera slikt samt til þess að
hliðra fyrir annarri umferð. —
Þannig t.d. að ökumaður á ytri
hring, sem ætlaði ekki út úr
hringnum við næsta tækifæri, ætti
að færa sig á innri hring, svo að
bilarnir, er biðu eftir færi til að
komast á torgið, á ytri hring þess,
fengju þar rými.”
Mér finnst ég litlu nær eftir slik
svör. Kannski þið getið svalað
forvitni okkar i þessu efni”.
Viö spuröum Ilafstein Sölvason
bifreiðaeftirlitsmann og próf-
dómara, og hann sagði: „Ég man
eftir þvi, aö þaö hringdi maður,
sem spuröi um þetta atriði. En
svariö er einfaldlega þannig: Það
má ekki skipta um akreinar þar
sem heil lina skilur þær að. Svo
r